Είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τα major γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου, οι μέρες εκείνες που σου μένουν χαραγμένες στο μυαλό. Σίγουρα, ακόμα κι αν δεν θυμάσαι καμία λεπτομέρεια, δεν μπορείς να ξεχάσεις το συναίσθημα που τις συνόδευε. Η προηγούμενη νύχτα και το πρώτο πρωινό των Πανελλαδικών ανήκουν σίγουρα σ΄ αυτή την κατηγορία. Αν έπρεπε να περιγράψουμε με μία λέξη αυτή την εμπειρία, οι περισσότεροι/ες από εμάς θα συμφωνούσαμε στη λέξη «τρόμος».
Οι φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησαν χθες για τους μαθητές των Επαγγελματικών Λυκείων, οι οποίοι έδωσαν Νέα Ελληνικά, ενώ οι μαθητές των Γενικών Λυκείων εξετάζονται σήμερα στο ίδιο μάθημα.
Videos by VICE
Η στιγμή για την οποία αρκετά παιδιά κάνουν «προπόνηση» χρόνια έφτασε. Πολλοί μαθητές και μαθήτριες σχεδόν δεν ζουν τις δύο από τις τρεις χρονιές του Λυκείου, αφού προετοιμάζονται πυρετωδώς για τις δέκα περίπου ημέρες των εξετάσεων. Πόσοι από εμάς, όμως, τελικά ακολούθησαν το αντικείμενο της σχολής που πέρασαν στα 17-18 τους;
Δέκα χρόνια πριν, ήταν σίγουρα ταμπού να έχεις αποφασίσει ότι δεν θέλεις να μπεις στην κούρσα των Πανελληνίων. Οι γονείς σου πιθανότατα το έκρυβαν στα οικογενειακά τραπέζια, λέγοντας ότι το παιδί δεν έχει αποφασίσει ακόμα σε ποια σχολή θέλει να περάσει.
Όποιος/α συνειδητά δεν ήθελε να ανέβει στο τρενάκι του τρόμου των εξετάσεων, θεωρούνταν a priori αποτυχημένος στη ζωή. Απανωτές οικονομικές κρίσεις, μια πανδημία κι έναν πόλεμο αργότερα, όλες οι σταθερές έχουν ανατραπεί. Η «Μεγάλη Παραίτηση» οδήγησε πάρα πολλούς 30άρηδες και 40άρηδες παγκοσμίως να αλλάξουν καριέρα και γενικότερα στάση ζωής. Οικονομολόγοι έγιναν δάσκαλοι yoga και υπάλληλοι γραφείου παραιτήθηκαν για να πάνε σεζόν ή να ασχοληθούν με το tattoo.
Η 17χρονη Μελίνα Κομνηνού, τελειόφοιτη Επαγγελματικού Λυκείου της Αττικής, μου λέει στο τηλέφωνο ότι ευτυχώς το ταμπού των «υποχρεωτικών» Πανελλαδικών έχει πια καταρριφθεί. Ποτέ δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να κρύψει η ίδια, ή οι γονείς της, ότι από τα μέσα της Β’ Λυκείου έχει πάρει τη συνειδητή απόφαση να απέχει από τις Πανελλήνιες.
Η 17χρονη δεν διανοείται καν να σκεφτεί να μην επικοινωνήσει την απόφασή της στους γύρω της, όπως μπορεί να συνέβαινε παλαιότερα. Το πλάνο της είναι ξεκάθαρο: τον Σεπτέμβριο θα δώσει εξετάσεις και στα τέσσερα πανεπιστημιακά τμήματα Καλών Τεχνών: στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα και τη Φλώρινα.
Θα πάρει το ΚΤΕΛ μαζί με μια φίλη της που θα δώσει κι εκείνη στις ίδιες σχολές και θα διασχίσει την Κεντρική, Δυτική και Βόρεια Ελλάδα. «Η φίλη μου είχε δώσει και πέρσι, αλλά δεν πέρασε. Οπότε φέτος θα πάμε μαζί. Είναι πολύ πιο ωραία να κάνω αυτό το ταξίδι με παρέα, παρά με γονείς, οι οποίοι θα έρθουν μαζί μου μόνο στη τελευταία στάση, τη Φλώρινα».
Η Μελίνα μέχρι και τις αρχές της Β’ Λυκείου αμφιταλαντευόταν αν έπρεπε να δώσει ή όχι Πανελλήνιες. «Μου είχε περάσει από το μυαλό να δώσω, το σκεφτόμουν, αλλά κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα. Δεν μου αρέσει καμία σχολή από Πανελλήνιες, οπότε προτιμώ να προετοιμαστώ στο μαυρόασπρο σχέδιο και στο σχέδιο με χρώμα, για να δώσω μόνο στην Καλών Τεχνών», αναφέρει η 17χρονη.
«Δώσε για την εμπειρία/Πάρε ένα χαρτί και μετά κάνεις ό,τι θες/Μπες σε μια σχολή να την έχεις καβάτζα/Να πάρεις ένα σίγουρο πτυχίο». Αυτά είναι μερικά μόνο από τα επιχειρήματα των καθηγητών της Μελίνας, μέχρι και την τελευταία στιγμή, για να πείσουν εκείνη και τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν αποφασισμένα να γράψουν μόνο ενδοσχολικές εξετάσεις.
«Μέχρι και μια βδομάδα πριν κλείσουν τα σχολεία προσπαθούσαν να μας αλλάξουν γνώμη», μου λέει η Μελίνα και όταν τη ρωτάω αν μπήκε στη διαδικασία να το σκεφτεί, μου απαντάει ξερά, ως σωστή 17χρονη zoomer «όχι, βαριόμουν. Το μόνο μου δίλημμα προς το τέλος ήταν αν θα πάω να δώσω για πλάκα ή όχι, αλλά δεν μου πέρασε από το μυαλό να γράψω στα σοβαρά, παρόλο που όλοι οι καθηγητές μου με πίεσαν, με έναν τρόπο, να δώσω».
Οι γονείς της τι στάση κρατάνε; «Μέχρι την τελευταία, οι γονείς μου προσπαθούσαν να με πείσουν να μπω στη διαδικασία να γράψω Πανελλήνιες: ‘’δώσε για να έχεις μια σχολή σίγουρη. Δεν ξέρεις ποτέ, μπορεί να μπεις κάπου και στο τέλος να σ’ αρέσει’’, αυτά μου λένε, αλλά εγώ την απόφασή μου την είχα πάρει.
»Κάπως έχει τύχει και σχεδόν όλοι οι φίλοι μου από το ΕΠΑΛ δεν θα δώσουν. Πολλοί θέλουν να κάνουν άλλα πράγματα, όπως να ασχοληθούν επαγγελματικά με το tattoo, άλλοι μπορεί να πάνε σε ιδιωτικές σχολές. Από την άλλη, όλες μου οι φίλες μου που πηγαίνουν σε Γενικό Λύκειο δίνουν Πανελλήνιες. Δεν έβγαιναν καθόλου, διάβαζαν όλη τη μέρα και κάθε Σαββατοκύριακο έγραφαν διαγωνίσματα. Είχα να τις δω πάρα πολλούς μήνες».
Η Μελίνα, είναι ένας αγχώδης άνθρωπος, όπως λέει, και το άγχος που συνοδεύει τις Πανελλήνιες, ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που την απέτρεψαν. Δεν ήθελε να υποβάλλει τον εαυτό της σε αυτή τη διαδικασία. «Το άγχος ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που αποφάσισα να μην δώσω, γιατί γενικά στρεσάρομαι πάρα πολύ», σημειώνει.
Στην κλισέ μου ερώτηση για τα ονειρά της, μου απαντάει πολύ απλά και φυσιολογικά: «Δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποιο είναι το όνειρό μου. Οι περισσότεροι στην ηλικία μου αμφιταλαντεύονται και είναι λογικό. Η Καλών Τεχνών είναι μια σχολή που έχει πιο ανοιχτό ορίζοντα, σε σχέση με τις άλλες που έχουν πολύ προδιαγεγραμμένο επαγγελματικό μέλλον.
»Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που την επέλεξα, το γεγονός ότι είναι πιο ελεύθερη ως σχολή. Θέλω να τα καταφέρω να περάσω πρώτα και μετά να δω ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσω, μέσα στη σχολή. Γενικά, μου αρέσει πολύ το σχέδιο, με ενδιαφέρουν μόνο τα εικαστικά και η σκηνογραφία», θα μου πει η Μελίνα.
Η 17χρονη δεν έχει επιλέξει την Καλών Τεχνών ως την εύκολη λύση, το αντίθετο. Γνωρίζει πόσο δύσκολες είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις και τι ανταγωνισμός υπάρχει. Οι περισσότεροι δεν πετυχαίνουν να μπουν στη σχολή με την πρώτη προσπάθεια και η Μελίνα είναι ρεαλίστρια, ως προς αυτό.
Σκοπεύει να δώσει τουλάχιστον τρεις χρονιές, σε όλα τα τμήματα Καλών Τεχνών της χώρας. Αν δεν καταφέρει να εισαχθεί, τότε θα σκεφτεί τη λύση ιδιωτικής σχολής, γιατί είναι πολύ αποφασισμένη για το αντικείμενο που θέλει να έχουν οι σπουδές της.
Όταν τη ρωτάω πώς φαντάζεται τον εαυτό της σε ένα χρόνο, μου απαντάει ότι μάλλον θα προετοιμάζεται για να δώσει, ξανά, εξετάσεις στην Καλών Τεχνών. «Έτσι πιστεύω, αλλά ποιος ξέρει. Είναι μια σχολή που δύσκολα μπαίνει κάποιος με την πρώτη. Αν περάσω Θεσσαλονίκη, Γιάννενα ή Φλώρινα θα πάω και θα προσπαθήσω για μεταγραφή. Αν δεν μου βγει, δεν με πειράζει να σπουδάσω σε μια από αυτές τις πόλεις».
Η Μελίνα πιστεύει ότι το μοντέλο των εισαγωγικών εξετάσεων του τμήματος της Καλών Τεχνών θα έπρεπε να το ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες σχολές. «Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα οι σχολές να κάνουν τις δικές τους εξετάσεις, πάνω σε μαθήματα που αφορούν άμεσα το αντικείμενό τους. Αν σου αρέσει μια σχολή, θα έχεις το κίνητρο να διαβάσεις, γιατί προφανώς θα σου αρέσουν και τα μαθήματα. Με το σύστημα των Πανελληνίων, αυτό δεν συμβαίνει. Μπορεί κάποιος να θέλει γίνει πχ. νηπιαγωγός, γιατί πρέπει να δώσει Λατινικά;», αναρωτιέται η Μελίνα.
Τελειώνοντας τη συζήτησή μας, η 17χρονη μού μιλάει για το πώς επιβεβαίωσε μέσα της ότι το να μη συμμετέχει στις Πανελλήνιες ήταν η σωστή απόφαση, για εκείνη προσωπικά: «Όταν είδα από τα κοντινά μου πρόσωπα πόσο αγχωτική είναι, στην ουσία της, αυτή η διαδικασία, κατάλαβα ότι έκανα καλά. Δεν μετανιώνω καθόλου για την απόφασή μου».
Ακολουθήστε την Ντιάννα Βασιλείου στο Instagram.
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Περισσότερα από το VICE
Πήγαμε με τον Hambas για Graffiti στις Φυλακές Κορυδαλλού
Οι Pindos Atletico Μοιράζονται Backstage Φωτογραφίες από Video Clip τους
Τα Νεοκλασικά της Αθήνας: Πότε Γκρεμίστηκαν και «Καταστράφηκε» η Πρωτεύουσα
