The Diapers: Μιλήσαμε με τον Μουσικό που Μετατρέπει Ελληνικά Punk Κομμάτια σε Νανουρίσματα

Η περίοδος της καραντίνας ήταν πολύ περίεργη για όλους. Ο τρόμος που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού σε συνδυασμό με τον ατελείωτο ελεύθερο χρόνο που είχαμε, μας έδωσε την ευκαιρία να πιάσουμε όλα εκείνα που θέλαμε να κάνουμε όλο αυτό το διάστημα που τρέχαμε. Είτε για να ξεφύγουμε από τη δυστοπική πραγματικότητα, είτε επειδή αρπάξαμε την ευκαιρία. Ειδικά οι δημιουργικοί τύποι, όπως ο one man band με το επικό όνομα The Diapers.

Έχοντας μόλις αποκτήσει το πρώτο του παιδί βρέθηκε σε καραντίνα, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ του νέου κόσμου της πατρότητας και του εγκλεισμού. Ξεκίνησε, λοιπόν, αυτό το ιδιαίτερο project, μετατρέποντας -με απόλυτη επιτυχία- γνωστά, Ελληνικά, punk τραγούδια σε νανουρίσματα. Το αποτέλεσμα φέρνει σε μουσική από video game και είναι πραγματικά όμορφο.

Πριν από λίγες μέρες ήρθα σε επικοινωνία με αυτόν τον μυστήριο τύπο -δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του- και μίλησα μαζί του για αυτή την προσπάθεια που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε μέσα στην καραντίνα.

VICE: Πώς σου ήρθε η ιδέα να ξεκινήσεις αυτές τις διασκευές;

The Diapers:

Ενώ έψαχνα στο youtube εναλλακτικές στα κλασσικά νανουρίσματα, για την ακόμη δεκατριών εβδομάδων κόρη μου, έπεσα πάνω σε ένα αμερικάνικο project που λέγεται «Jammy Jams» και τον δίσκο «Crawl Among Us: Punk goes lullaby». Το «Crawl Among us» είναι παράφραση του «Walk Among us», της πρώτης κυκλοφορίας των Misfits (1982). Ο δίσκος περιέχει διασκευές σε νανουρίσματα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, όπως Buzzcocks, Ramones, Rancid, Bad Religion μέχρι και AFI. Στην τρίτη ακρόαση του δίσκου είχα ήδη στο μυαλό μου 4-5 αγαπημένα ελληνόφωνα punk κομμάτια που θα μεταφράζονταν επιτυχώς στο συγκεκριμένο context και θα έκαναν το βραδινό μπάνιο ακόμα πιο διασκεδαστικό για το μικρό μας «τερατάκι», αλλά και για εμάς. Ο λόγος για τον οποίο το έκανα είναι, ότι προτιμώ να σιγοτραγουδάω: «Ελλάς, Ελλήνων δικαστών, άνευ Βουλής και εκλογών» από το «φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ».

Το ξέρεις ότι το The Diapers είναι γαμώ τα ονόματα για πανκ μπάντα έτσι;

Προφανώς, αφού για punk project πρόκειται. Η επιλογή του ονόματος έγινε πολύ γρήγορα. Με δεδομένο ότι θα ήταν της μορφής: «The και ουσιαστικό πληθυντικού», ως tribute στην απόλυτα rock'n'roll δομή ονόματος. Tο ουσιαστικό δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το diaper (πάνα). Το ίδιο γρήγορα έγινε και το artwork με παλέτα, εμπνευσμένη από το «Never Mind the Bollocks» των Sex Pistols και ένα δανεικό σχέδιο πάνας, αγνώστου δημιουργού που προέκυψε από ένα πρόχειρο google search.

Το μωρό σου, δηλαδή το κοινό, πώς έχει ανταποκριθεί στο υλικό μέχρι στιγμής;
Προς το παρόν δείχνει να το απολαμβάνει την ώρα του μπάνιου, χωρίς να δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο κομμάτι. Αυτό που πραγματικά με ενδιαφέρει είναι η αντίδραση της όταν θα είναι σε μια ηλικία που θα μπορεί να ακούσει τα originals και κατά πόσο θα της είναι οικεία σαν ακούσματα.

Έχεις και άλλα μουσικά project, σωστά;

Ναι, κιθάρα παίζω κατά βάση αλλά η σημερινή κουβέντα είναι αφιερωμένη στους The Diapers.

Πώς επιλέγεις τα κομμάτια που θα διασκευάσεις;
Επιλέγω κομμάτια που αγαπάω από μικρός και θυμάμαι απ΄έξω τη μελωδία και τα μέρη τους. Αν πρέπει να ψάξω τα ακόρντα και να ακούσω ένα κομμάτι δέκα φορές για να μάθω τη μελωδία του, δεν θα μπω στη διαδικασία να το διασκευάσω. Επίσης, τείνω να επιλέγω τραγούδια γραμμένα στη ματζόρε κλίμακα -την «χαρούμενη»- γιατί τα μινόρε ακούγονται άβολα σκοτεινά.

Ποιες είναι κατά την άποψή σου οι σημαντικότερες Ελληνικές, punk μπάντες;
Είναι τόσα πολλά τα συγκροτήματα τα οποία έχουν αφήσει εποχή, που φοβάμαι μη θυμώσω με τον εαυτό μου αργότερα αν ξεχάσω κάποια εξ'αυτών. Από τα πρώτα βήματα του είδους ξεχωρίζω τους Stress και τους Γενιά του Χάους. Αργότερα, προς τα '90's, Βανδαλούπ, Εκτός Ελέγχου, Ναυτία και Σμέρνα. Από το 2000 και μετά: Χάσμα ,Kill the Cat, Bad Μovies και Μεθυσμένα Ξωτικά.

Πώς ήταν το να ζεις την καραντίνα -και την πανδημία- ως νέος γονιός;

Μέσα σε όλο αυτό τον χαμό,τουλάχιστον, είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε άπειρο χρόνο με τη μικρή. Ευτυχώς, μας βρήκε στη φάση που είναι ακόμη βρέφος και η κατάσταση ήταν διαχειρίσιμη. Μας κούρασε το να στερούμαστε μια βόλτα στο πάρκο και η έλλειψη παρέας των μικρών και μεγάλων φίλων μας. Κατά τα άλλα, η ρουτίνα περιλάμβανε μαγείρεμα, σκάκι, πολλή μουσική, τραγούδι, σειρές (με συχνά διαλείμματα) και πολλές αλλαγές πάνας.

Ανησυχείς;
Πέρα από το υγειονομικό κομμάτι το οποίο μας τρομάζει όλους, ειδικά ως νέους γονείς, πιο πολύ ανησυχώ για το πως διαχειρίζονται οι κυβερνήσεις όλη αυτή την κρίση. Η «ανοσία της αγέλης«, σαν λογική, είναι η επιτομή του καπιταλισμού. Η επιβίωση του ισχυρού. Επίσης, δεν αντέχω άλλο αυτή την μετατόπιση ευθύνης στον απλό πολίτη. Εμείς πρέπει να υποστούμε όλα αυτά τα μέτρα γιατί έχουμε ένα σύστημα υγείας που υπολειτουργεί, όπως εμείς έπρεπε να «ξελασπώσουμε» τις τράπεζες, όπως εμείς καταστρέφουμε το περιβάλλον με τα καλαμάκια στον καφέ μας. Αυτή η «βιομηχανία δημιουργίας ενοχών» πρέπει να σταματήσει να μας αποπροσανατολίζει από το πραγματικό κακό.

Τι είναι το πρώτο που θα κάνεις όταν τελειώσει όλο αυτό;
Εκδρομή και βουτιά στη θάλασσα.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Οι Θεσσαλονικείς για Πρώτη Φορά Δεν Πήγαν Χαλκιδική

«Ζούμε Έτσι κι Αλλιώς σε Απομόνωση» - H Καραντίνα Δεν Τελείωσε για τους Ανάπηρους

Η Πίτσα Είναι Καλύτερη Επιλογή για Πρωινό Από Πολλά Δημητριακά