Ο Μάγος Σανκάρα Αποκαλύπτεται στο Εργαστήριό του στο Κερατσίνι

«Παρακολουθήστε απίστευτες στιγμές που κόβουν την ανάσα, στιγμές που "κλέβουν" το μυαλό και μιλούν στην ψυχή μας. Αιώρηση αντικειμένων, αντικείμενα που μεταμορφώνονται σε σκόνη μπροστά στα μάτια μας, άνθρωποι που πετάνε, μαγικοί καθρέφτες και άλλα πρωτότυπα και απίστευτα tricks κόντρα στους νόμους της φυσικής και της λογικής».

Ο μάγος Σανκάρα, στο κείμενο που συνοδεύει τις πληροφορίες της παράστασής του στο Διαδίκτυο, αναφέρει επίσης ότι είναι ένας αλχημιστής. «Είναι επειδή "παντρεύω" πολλά πράγματα για να βγει αποτέλεσμα. Άλλωστε ένας μάγος είναι λίγο απ' όλα. Δεν είναι μόνο τα tricks που κάνει», λέει ο ίδιος ο Σανκάρα μέσα από το εργαστήριό του στο Κερατσίνι. Εκεί βρίσκεται η τεχνική βάση του, τα τελευταία έξι-επτά χρόνια. Απ' έξω είναι παρκαρισμένο το βαν με το τρέιλερ, στο οποίο φορτώνει τα props που χρειάζονται να τον συνοδεύουν σε κάθε παράσταση, τώρα που βρίσκεται σε διαδικασία on tour. «Είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα εργαστήριο. Είναι ταυτόχρονα το γραφείο μου, το μέρος όπου γίνονται οι κατασκευές, ο αποθηκευτικός χώρος», εξηγεί. «Εδώ συμβαίνει όλο το τεχνικό κομμάτι: ο σχεδιασμός, οι κολλήσεις μεταξύ των υλικών στις κατασκευές, τα βαψίματα, τα φινιρίσματα - όλα. Οι δοκιμές, από την άλλη, γίνονται live στις παραστάσεις. Εκεί βλέπεις τι δουλεύει και τι όχι», συμπληρώνει.

Όπως μαθαίνω, στα πρώτα του ενήλικα βήματα εργαζόταν με ηλεκτρικά και υδραυλικά, μαζί με τον πατέρα του. Αυτό, μάλιστα, «με βοήθησε αργότερα στις κατασκευές των props που χρησιμοποιώ, διότι "πιάνουν τα χέρια μου"». Το ξεκίνημα στον κόσμο της «μαγείας» συνέβαινε παράλληλα, έως ότου ανεξαρτητοποιήθηκε οικονομικά και πάτησε γερά στα πόδια του, ώστε να κυνηγήσει για τα καλά το όνειρό του. «Τυχεροί οι γονείς μου: μοναχοπαίδι και μάγος», λέει γελώντας.

Κατάγεται από το Ηράκλειο της Κρήτης, από τη μεριά του πατέρα του. Όταν ήταν επτά-οκτώ χρονών ήρθαν στην Αθήνα. «Η Κρήτη είναι το πιο μαγικό μέρος στον κόσμο», λέει. Επίσης μαγικά μέρη θεωρεί τα Γιάννενα και την Ξάνθη. Από ταξίδια στο εξωτερικό ξεχωρίζει το Λος Άντζελες, το Λας Βέγκας, την Ντίσνεϊλαντ, την Αυστραλία και τον Καναδά.

Τον Σανκάρα τον μάθαμε οι περισσότεροι από τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση στις αρχές των 00's, τότε που έκανε απίθανα πράγματα στους τηλεοπτικούς μας δέκτες κι εμείς αναρωτιόμασταν πίσω από τις οθόνες μας: Πώς; «Αν τότε που έκανα αυτά στην τηλεόραση, υπήρχαν social media θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.Τώρα με ξέρει πολύς κόσμος από μια γενιά και πίσω. Τα νεότερα παιδιά, όμως, με μαθαίνουν τώρα μόνο μέσα από τις παραστάσεις μου. Ευελπιστώ να γίνει μια τηλεοπτική εκπομπή που έχω στο μυαλό μου. Είναι το μοναδικό που δεν έχω κάνει και θα ήθελα πολύ. Μάλιστα, τώρα βρίσκομαι στη διαδικασία να γυρίσω τον "πιλότο". Πιστεύω ότι δύσκολα θα αρνηθεί κάποιο κανάλι όταν δει το αποτέλεσμα που έχω στο μυαλό μου», λέει ο 46χρονος σήμερα Σανκάρα, ο οποίος δραστηριοποιείται στο YouTube και το TikTok.

Αυτό το διάστημα βρίσκεται σε περιοδεία, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή. «Συνήθως ξεκινάω μετά απ' του Αγίου Πνεύματος, που τελειώνουν τα σχολεία και πάει έτσι έως αρχές Σεπτέμβρη», σημειώνει.

Αναρωτιέμαι αν το συναίσθημα, όταν βγαίνει στη σκηνή, είναι το ίδιο μετά από τόσα χρόνια. «Είναι πλέον μια καλή συνήθεια. Σε κάποια μέρη ή θέατρα παίζω σταθερά εδώ και χρόνια. Οπότε είναι κομμάτι μου. Επιλέγω κάθε φορά τι πρόγραμμα θα ακολουθήσω, το οποίο ανανεώνεται κατά 60-70% κάθε χρόνο. Το challenge είναι να περνάνε τα "νούμερα" που κάνω perform, να αρέσουν. Κι αυτό το βλέπω την ώρα της παράστασης. Αναλόγως κόβω, ράβω, αντικαθιστώ και φτάνω σε κάτι ολοκληρωμένο στο τέλος.

»Άλλη πρόκληση μετά από τόσα χρόνια δεν υπάρχει, όμως αυτό έχει να κάνει κυρίως με την απουσία ανταγωνισμού. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος σε τέτοιο επίπεδο, να κάνει τόσες παραστάσεις κ.λπ. Πολλοί το θέλουν, όμως στην πορεία το εγκαταλείπουν. Οι περισσότεροι κάνουν δεύτερες δουλειές για να το υποστηρίξουν. Θέλει πολύ αγώνα για να ανεξαρτητοποιηθείς στον χώρο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι μετά από κάποια φάση μένουν στα κόλπα για την παρέα ή για τα παιδικά πάρτι. Αυτό που κάνω, όμως, είναι πολλά παραπάνω. Είναι κυρίως performance», λέει ο Σανκάρα.

Όπως θυμάται ανέκαθεν τον γοήτευε το μυστήριο, αλλά και να εντυπωσιάζει. «Μικρός ασχολούμουν με τον αθλητισμό και κυρίως με το μπάσκετ και το άλμα εις ύψος. Είχα τρομερή αλτικότητα και μου άρεσε να "καρφώνω" στο μπάσκετ, ώστε να με κοιτάει ο κόσμος. Αρκετά αργότερα ασχολήθηκα με τη γιόγκα, που με γοήτευσε ιδιαίτερα. Από εκεί προέρχεται και το όνομα Σανκάρα - ήταν Ινδός φιλόσοφος του 8ου αιώνα π.Χ.

»Ύστερα επισκέφθηκα τη θεία μου στο Λος Άντζελες και εκεί γνώρισα από κοντά τον κόσμο της μαγείας. Ήταν μεγάλο σχολείο. Όταν επέστρεψα εδώ το 2002, έκανα κάποιες παραστάσεις στις "Νύχτες Κωμωδίας" με τη Λουκία Ρικάκη, η οποία έφερε το stand up στην Ελλάδα - σε πρώιμο επίπεδο τότε. Η επαφή με τον κόσμο μού άρεσε και με εξέλιξε. Πιο μετά ήρθε η τηλεόραση, είχα θάρρος, θράσος, το ένα έφερε το άλλο και με έμαθε ο κόσμος», αναφέρει συνοπτικά σχετικά με το «μαγικό» ιστορικό του. Σημειωτέον ότι στην Αμερική έμεινε δύο χρόνια προκειμένου να εξελιχθεί στον τομέα του.

Η τηλεόραση θεωρεί πως ήταν ένα σημείο καμπής στην πορεία του. «Έφερε δημοσιότητα. Από την άλλη, οι παραστάσεις στα θέατρα με καταξίωσαν. Μετά το πρώτο "μπαμ" της τηλεόρασης το κυνήγησα κι άλλο, είτε με έξτρα εμφανίσεις στην τηλεόραση είτε με ζωντανές παραστάσεις. Βέβαια ήταν δύσκολα στην αρχή. Θυμάμαι σε κάποια μέρη, όπως στην Πτολεμαΐδα και το Καρπενήσι, υπήρχε κόσμος που έσκιζε αφίσες διότι θεωρούσαν πως κάνω μαύρη μαγεία. Εποχές 2007-2008. Τώρα δεν υπάρχουν αυτά. Ίσα-ίσα ο κόσμος πλέον συμμετέχει στις παραστάσεις, είναι διαδραστικό το θέαμα. Και στο τέλος, έρχονται στα backstage και μου μιλάνε σχεδόν όλοι. Οι πιο μεγάλοι μπορεί να αναφέρουν ότι ασχολούνται ερασιτεχνικά κι αυτοί. Τα μικρά παιδιά έρχονται να με αξίζουν για να δουν αν είμαι αληθινός, όπως λένε. Κάποιοι αναφέρουν ότι θέλουν να γίνουν μάγοι», σημειώνει χαμογελώντας.

Πάντως, πέρασε κάνα δυο φάσεις στη ζωή του που σκέφτηκε να τα παρατήσει. «Αλλά εκεί δοκιμάζεσαι», τονίζει. «Ήταν φάσεις που δεν είχα τον κόσμο που θα ήθελα, ζόριζαν οι συνθήκες και υπήρχε στρες. Πάντα βρίσκεις, όμως, τη δύναμη να συνεχίσεις», λέει αισιόδοξα.

Δεν υπάρχει κάποιο παρθενικό trick που να θυμάται ότι κατάφερε. «Μπήκα κατευθείαν στα βαθιά. Δεν είχα επαφή με παιδικά πάρτι, κόλπα με τράπουλες, λαγούς να βγαίνουν από καπέλα κ.λπ». Θυμάται, όμως, το πιο απαιτητικό που έχει κάνει ποτέ. «Ήταν το "Θαμμένος-Ζωντανός" στην εκπομπή "Πολύ την Κυριακή" με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Είναι ένα από τα ελάχιστα νούμερα στα οποία έχουν σκοτωθεί "μάγοι" παγκοσμίως. Θυμάμαι έντονα τη στιγμή που έπεφτε το χώμα πάνω μου. Ήταν διάφανο το πάνω μέρος του κουτιού στο οποίο είχα κλειδωθεί, όπου με έθαψαν. Μπήκα σε τρία μέτρα βάθος. Όπως και να το κάνεις, όταν βρίσκεσαι κάτω από τη γη είναι τρομακτικό», θυμάται. Τελικά, μετά από δέκα λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα, κατάφερε να βγει ζωντανός μέσα από το χώμα κυριολεκτικά.

«Τώρα το πιο challenging trick που κάνω στις παραστάσεις μου είναι το "Απόδραση από τη λογική". Είμαι δεμένος από τα χέρια και τη μέση. Αριστερά και δεξιά από το κεφάλι μου υπάρχουν καρφιά που τα κρατάνε τρία σχοινιά. Κι εγώ πρέπει να αποδράσω πριν καούν τα σχοινιά και ελευθερωθούν τα καρφιά. Δεν υπάρχουν ούτε ειδικοί πύρροι, ούτε μαγνητικές κλειδαριές. Σε αυτό το κόλπο σοκάρεται περισσότερο ο κόσμος», λέει σχετικά με την παράστασή του "Magic & Illusions".

Όπως σημειώνει ο Σανκάρα, «το κόλπο ίσως είναι το τελευταίο που μετράει συνολικά. Πρώτα απ' όλα είναι η επικοινωνία με τον κόσμο, να έχεις λέγειν και να κάνεις stand up. Στο τέλος έρχεται και το "εφέ". Απλώς πρέπει να ξέρεις να το πουλάς αυτό που κάνεις. Είναι και θέμας εμπειρίας, "τρίβεσαι" μέσα από τις παραστάσεις».

Μια φορά, σε ένα ανοιχτό θέατρο στη Μεσσήνη, ο Σανκάρα είχε τραυματιστεί. «Ήταν ένα trick -ρώσικη ρουλέτα λέγεται- όπου υπάρχουν τέσσερα ποτήρια με ένα μαχαίρι μέσα στο καθένα, που κοιτάζει προς τα πάνω. Έκανα ένα λάθος, ήταν και το περιβάλλον δύσκολο και μου καρφώθηκε ένα μαχαίρι στο χέρι. Μετά την παράσταση πήγα για ράμματα στο νοσοκομείο», θυμάται. Ωστόσο, τα πιο extreme νούμερά του δεν τα έχουμε δει ακόμα, όπως αναφέρει. «Θα τα δείτε ίσως στην τηλεοπτική εκπομπή, για την οποία ετοιμάζω κάποια πιλοτικά επεισόδια ώστε να δώσω στα κανάλια. Θα είναι η μαγεία στη νέα εποχή».

Σε ό,τι αφορά τους συναδέλφους του στο εξωτερικό, δίνει το respect του -τιμής ένεκεν- στον David Coperfield, κι από νεότερης γενιάς στους Chris Angel, Dynamo και David Blain. Κι όπως επισημαίνει, «στο εξωτερικό υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Δυστυχώς απέχουμε πολύ από αυτό το επίπεδο».

Τέλος, του ζητώ να μου παραθέσει επιγραμματικά τις κατηγορίες «μαγικών» που υπάρχουν. «Είναι το close up, που πηγαίνεις από τραπέζι σε τραπέζι και κάνεις tricks. Είναι το illusionism, που το βρίσκεις κυρίως σε θέατρα και παραστάσεις. Είναι το mentalism, που έχει να κάνει κυρίως με τη δύναμη του μυαλού και υπάρχουν κι αυτοί που προσφέρουν θέαμα σε εκδηλώσεις -  ταχυδακτυλουργοί. Εγώ συμπεριλαμβάνω στοιχεία από όλα τα παραπάνω», σημειώνει γελώντας.

Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.

 Περισσότερα από το VICE

«Ήμουν 35 Χρόνια Εθισμένος στην Πρέζα» - Από την Απεξάρτηση στην Εργασιακή Επανένταξη

Πολύχρωμες Φωτογραφίες από το Φετινό Athens Pride

Η Μέρα που Έσπασα τα Νεύρα στην Εισπρακτική που με Πήρε Τηλέφωνο

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.