Καλοκαιρινές Ιστορίες Εγκαυμάτων που θα σε Κάνουν να μην Πας Ξανά στην Παραλία

«Έγινα σαν αστακός/μπαρμπούνι/παντζάρι/τουρίστας» - υπάρχουν τόσες εκφράσεις για να περιγράψεις το ίδιο πράγμα: την κοκκινίλα που σου άφησε ο ήλιος στο δέρμα, εκείνο το καλοκαίρι που έπαθες ηλιακό έγκαυμα. Μολονότι χιλιάδες άρθρα και αφιερώματα έχουν γίνει για τη σημασία της αντηλιακής προστασίας, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, μερικοί πρέπει πρώτα να τσουρουφλιστούν για να πειστούν ότι δεν μπορεί να κάνουν ηλιοθεραπεία χωρίς αντηλιακό.

Αυτές οι ιστορίες θυμίζουν ότι ο δείκτης προστασίας, το καπέλο και η σκιά είναι οι καλύτεροί σου φίλοι στην παραλία - κι όχι μόνο.

Κάθε χρόνο στη θάλασσα καίγομαι παντού από την ήλιο, ακόμη και στα πέλματα και τα καλάμια, όσο αντηλιακό και αν βάλω, όσο και αν χώνομαι κάτω από ομπρέλες και δέντρα. Κάθε χρόνο τα ίδια. Φέτος κάηκα ξανά σαν μπακαλιάρος στο τηγάνι, έγινα σαν ροζ Γερμανός τουρίστας. Πασαλείφτηκα με κρέμες after sun και άλλα σχετικά, που τα απλώνεις σαν την μπεσαμέλ στο παστίτσιο. Δεν είναι καθόλου αστείο. Δεν μπορείς να κοιμηθείς, να κουνηθείς κι επίσης ελλοχεύει κίνδυνος σοβαρής πάθησης στο δέρμα. Τρεις εβδομάδες μετά το πρώτο σοκ ακόμη ξεφλουδίζομαι σε πλάτη, χέρια και πόδια. Το βραδάκι στο μπαλκόνι κόβω κρύο πεπόνι σε κυβάκια και βάζω στο κινητό να ακούσω το τραγούδι του Μπάμπη Μπατμανίδη «Σαν τη θεία στα ρηχά», εκεί που λέει «ποιος θα μου βάλει Bepanthol τώρα που καίγεται η ψυχή μου». Και του χρόνου.
- Κώστας Κουκουμάκας

Είμαι τόσο άσπρη, που καίγομαι κάθε χρόνο. Είμαι καταδικασμένη. Το έχω πάρει πλέον απόφαση ότι θα περνάω ΠΑΝΤΑ και για ΠΑΝΤΑ την πρώτη εβδομάδα των διακοπών μου με κόκκινο δέρμα, άσχετα με το πόσο αντηλιακό θα βάλω. Πλέον στα 29 μου, είμαι βέβαιη πως είμαι εγκλωβισμένη σε κάποια αρχαία κατάρα που με θέλει κάθε χρόνο να καταλήγω σαν Δανός τουρίστας. Το χειρότερο κάψιμο που θυμάμαι ήταν πριν από 20 χρόνια. Ήμουν 9-10 χρονών, είχαμε πάει στην παραλία, άρχισα να παίζω και δεν ανταποκρινόμουν στο κάλεσμα της δόλιας μάνας που με παρακαλούσε να πάω κάτω από την ομπρέλα για να με κάνει άσπρη με το αντηλιακό. Όταν γυρίσαμε το απόγευμα στο σπίτι, έκανα μπάνιο και ήδη είχα αρχίσει να πονάω σε κάθε σημείο που πέρναγε το σφουγγάρι από πάνω μου. Πέρασα ένα βράδυ με γιαούρτια, Bepanthol, αλόη και φλούδες αγγουριού στην πλάτη μου. Μόνο αποξηραμένα φτερά δεινόσαυρου και ξύσμα παπαρούνας δεν δοκίμασαν να μου βάλουν. Το χειρότερο ίσως δεν ήταν ο πόνος, αλλά το «στα 'λεγα εγώ, να πω ότι δεν στα 'λεγα;», της μητέρας μου που έπρεπε να ξυπνάει κάθε τρεις και λίγο όλο το βράδυ για να βάζει τα γιατροσόφια της στην πλάτη μου. Τι να κάνουμε. Κάποιοι έχουμε αυτήν τη σαδομαζοχιστική σχέση με τον ήλιο. Εμείς τον αγαπάμε κι αυτός δείχνει τη ζεστασιά του βασανίζοντάς μας.
- Άννα Νίνη

Πάει σχεδόν μια δεκαετία από το χειρότερο έγκαυμα που μου έχει προκαλέσει ποτέ ο ήλιος -για την ακρίβεια, εγώ το προκάλεσα στον εαυτό μου- και δεν ήταν από παραλία/νησί/διακοπές. Ήταν καλοκαίρι, ο ήλιος έκαιγε και εγώ είχα τη φαϊνή ιδέα να ανέβω στην ταράτσα του σπιτιού μου ώστε να βάψω με σπρέι κάτι μεγάλα πανιά που είχα αγοράσει με κάτι φίλους για να σχεδιάσουμε και να γράψουμε διάφορα επάνω - για την καύλα μας, δηλαδή. Σαν σωστός εργάτης, ξεκίνησα πρωί-πρωί τη δουλειά αλλά με πήρε μεσημέρι. Θυμάμαι ήταν γύρω στις 3 μμ όταν τελείωσα. Φυσικά, λόγω ζέστης, έκανα αυτήν τη δουλειά ημίγυμνος, με αποτέλεσμα, μετά από αρκετές ώρες έκθεσης στον ήλιο, να καταλήξω με μια κατακόκκινη πλάτη. Μπαίνοντας στο σπίτι μου και κοιτάζοντας στον καθρέφτη, δεν πίστευα στα μάτια μου με αυτό που έβλεπα να συμβαίνει στην πλάτη μου. Για μέρες, δεν μπορούσα καν να κοιμηθώ ανάσκελα, διότι πονούσα. Να μην τα πολυλογώ, πέρασα ένα μαρτυρικό δεκαήμερο με αλοιφές και αντιβιώσεις, ωστόσο πέρασε σχεδόν μήνας μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη - η σωματική, όχι η εγκεφαλική που είχα και προκάλεσα αυτό στον εαυτό μου. Άλλαξα δυο-τρεις φορές δέρμα, αλλά τουλάχιστον στο τέλος μού έμεινε το μαύρισμα.
- Παύλος Τουμπέκης

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αγία Άννα, Εύβοια. Δέκα το πρωί. Παραλία. Ξαπλώνω ανάσκελα. Θυμάμαι να βάλω αντηλιακό. Για κάποιο λόγο, τα δύο λεπτά πασαλείμματος που χρειάζoνται, όμως, μου φαίνονται πάντα μια τεράστια ταλαιπωρία. Έτσι, βαριέμαι να σηκωθώ και έχω τη φαεινή ιδέα να πασαλειφτώ μόνο από μπροστά. Με παίρνει ο ύπνος και χωρίς να το καταλάβω, κάποια στιγμή γυρίζω μπρούμυτα. Μερικές ώρες σε αυτήν τη στάση ήταν αρκετές για να κάνουν την πλάτη μου κόκκινη και να μην μπορώ να βάλω μπλούζα για δύο μέρες. Στο ΚΤΕΛ της επιστροφής, ήταν εφιαλτικό να μην μπορώ να ακουμπήσω πίσω για να κοιμηθώ.
- Θοδωρής Χονδρόγιαννος

Η επιδερμίδα μου είναι σκουρόχρωμη, συνεπώς δεν κοκκινίζω εύκολα. Θυμάμαι όμως μία χρονιά που ήθελα να μαυρίσω αμέσως και έτσι για κάποιο λόγο αποφάσισα να βάλω λάδι χωρίς αντηλιακή προστασία και να κάτσω με τις ώρες στον ήλιο. Δεν θέλω να περιγράψω πώς είχα γίνει όταν έφυγα από την παραλία - ερυθρόλευκη, σαν εμφάνιση του Ολυμπιακού. Λευκά σημάδια από το μαγιό και κατακόκκινο δέρμα τριγύρω. Το γιαούρτι θυμάμαι να απορροφιέται από το δέρμα μου και να κάνει πέτσα, ένα τελείως αηδιαστικό πράγμα. Το χειρότερο ήταν το ξεφλούδισμα. Πίστεψα για λίγο ότι είμαι φίδι και αλλάζω δέρμα. Από τότε κάθομαι στη σκιά με αντηλιακό και κάνω καλύτερο μαύρισμα.
- Μελπομένη Μαραγκίδου

Περισσότερα από το VICE

Η Ικαριώτισσα που Αναγκάστηκε να Ζει στο Ίδιο Χωριό με τον Ρουφιάνο που την Κατέδωσε επί Χούντας

Το Φαινόμενο της Λαθρεπιβίβασης στα Πλοία που Πηγαίνουν στα Ελληνικά Νησιά

Γνωστοί Έλληνες Καλλιτέχνες που «Έφτυσαν» Ρίμες Καλύτερα απ' ό,τι οι Μισοί Νέοι Ράπερ