Ο WΔLF Είναι Εδώ και Έχει Σκοπό να Πάει την Trap Ένα Επίπεδο πιο Πάνω

Μας συστήθηκε πριν από περίπου έναν χρόνο με το κομμάτι «Nosferatu»: Μια συνεργασία με τον Slogan μέσω της οποίας δημιούργησε ένα ερωτηματικό γύρω από την ταυτότητά του, αφού στο κλιπ του τραγουδιού έκρυβε το πρόσωπό του πίσω από μια κουκούλα και μαύρα γυαλιά. Ο λόγος για τον WΔLF, που μόλις πριν από λίγες μέρες επέστρεψε με το νέο του κομμάτι που φέρει τον τίτλο «10 το Πολύ». Παρακολουθώντας τον νεαρό καλλιτέχνη να ραπάρει μπροστά από μια Pontiac Trans Am, δηλαδή τον ΚΙΤΤ από τη σειρά Ο Ιππότης της Ασφάλτου, καταλαβαίνεις ότι έχουν αλλάξει πολλά από την τελευταία του δουλειά: Το μυστήριο έχει φύγει, εφόσον βλέπουμε κανονικά το πρόσωπό του, ενώ παράλληλα τον ακούμε να συμβαδίζει με την εξέλιξη της trap που έχει κάνει άλματα τον τελευταίο χρόνο, όσον αφορά τις παραγωγές, αλλά και το performance των καλλιτεχνών. Έχοντας το ρεφρέν του νέου του κομματιού καρφωμένο στο μυαλό μου, επικοινώνησα με τον «λύκο» της OffBeat Records, για να κάνω μια πρώτη γνωριμία μαζί του, όντας σίγουρος ότι θα μας απασχολήσει αρκετά μέσα στο επόμενο διάστημα.

VICE: Είσαι ένα από τα πιο φρέσκα ονόματα της εγχώριας σκηνής. Πόσο χρονών είσαι και που μεγάλωσες;
WΔLF: Είμαι 23 ετών και μεγάλωσα στα Άνω Πετράλωνα, μια περιοχή που ευτυχώς έχει κρατήσει μέχρι και σήμερα τον αέρα της γειτονιάς. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ γαμάτα, είχα πάντα τη στήριξη της οικογένειάς μου και ευτυχώς δεν πέρασα ποτέ από καταστάσεις που δεν είχαμε να φάμε - δεν ήμασταν πλούσιοι, απλά ζούσαμε σε ένα νορμάλ επίπεδο. Δεν θα με ακούσεις ποτέ να λέω σε κομμάτια μου ψέματα απλώς για το hype, όπως κάνουν άλλοι ράπερ που λένε ότι πεινούσαν, ενώ στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το βρίσκω λίγο κομπλεξικό όλο αυτό στον κόσμο του hip hop, ότι αν δεν έζησες δύσκολα, δεν είσαι αληθινός. Πρόσεξε, όμως, το struggle είναι άλλο πράγμα - προφανώς, όλοι ζήσαμε αυτήν τη φάση, κάθε μέρα προσπαθείς για το κάτι παραπάνω. Ωστόσο, θεωρώ υπερβολή το «δεν είχα να φάω και τώρα είμαι μεγιστάνας».

Πότε ξεκίνησε να μπαίνει η rap στη ζωή σου;
Παρόλο που δεν είναι μια μουσική που προωθείται από τους γονείς στα παιδιά, εγώ την έμαθα από τον πατέρα μου. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που έπαιζε συνέχεια μουσική. Κάθε είδους. Ο πατέρας μου είχε τη συνήθεια να μας ξυπνάει κάθε πρωί για το σχολείο μεταφέροντας τα ηχεία του στερεοφωνικού έξω από το δωμάτιο και βάζοντας πολύ δυνατά μουσική. Δεν γούσταρε να μας λέει, «Σηκωθείτε, τρέξτε, έχετε σχολείο». Έβαζε κάθε μέρα από ένα άλμπουμ, από Manu Chao μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Μια μέρα έβαλε το Get Rich or Die Tryin’ του 50 Cent. Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα πως είχε βρεθεί στα χέρια του. Εικάζω ότι το είχε αγοράσει από ένα πανηγύρι που γίνεται σε μια τοπική εκκλησία και μάλλον ρώτησε κάποιον που πουλούσε CD τι ακούει η νεολαία και του έδωσε αυτό. Εκεί έγινε το πρώτο «μπαμ». Πρέπει να ήμουν εννέα ετών. Δεν ήξερα ακόμη τι είναι το hip hop, αλλά μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση.

Λίγο καιρό αργότερα, είχα ακολουθήσει τη μητέρα μου σε μια εκδρομή στην Κύπρο με το σχολείο στο οποίο εργαζόταν ως καθηγήτρια. Τα παιδιά ήταν γύρω στα 15, κάτι αλάνια από Βύρωνα και με πήρανε κατευθείαν στη γαλαρία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να βάζουν στο κασετόφωνο το Γυναικολογίες, από τα Ημισκούμπρια. Εκεί έσκασε μια δεύτερη βόμβα στο μυαλό μου, ήταν σαν να μπήκε για τα καλά το μικρόβιο μέσα μου. Στη συνέχεια, έπαιξε και ένα άλμπουμ των Βαβυλώνα. Αυτά ήταν τα πρώτα μου hip hop ακούσματα. Μετά, ξεκίνησε το πράγμα να κυλάει από μόνο του. Γυρίζοντας, πήγα στο μεγάλο Metropolis στην Ομόνοια, βρήκα τον τομέα του hip hop και αγόρασα τον πρώτο δίσκο που βρήκα στο ράφι, το La Sagrada Família των Goin’ Through, που για μένα είναι ένας πραγματικά ολοκληρωμένος δίσκος. Με τον καιρό ανακάλυψα και τα υπόλοιπα μεγαθήρια -Z.N., TXC, FFC- και το hip hop έγινε μονόδρομος. Με το που άκουσα Ζ.Ν. κλείδωσε το πράγμα.

Πότε ξεκίνησες να κάνεις rap εσύ;
Από πολύ παλιά. Όταν ήμασταν μικροί, γύρω στα 11-12, προσπαθήσαμε με ένα φιλαράκι που έπαιζε κιθάρα να φτιάξουμε μια μπάντα. Επειδή είχα καταλάβει ότι δεν το είχα με το να παίζω κάποιο όργανο, ξεκίνησα να γράφω κάποιους χαζούς στίχους στα αγγλικά. Σύντομα συνειδητοποίησα πως δεν πήγαινε η φάση και αποφάσισα να το γυρίσω στα ελληνικά. Ξεκίνησε να βγαίνει, λοιπόν, σαν κάτι πηγαίο από μέσα μου - να πιάνω, δηλαδή, το χαρτί και να γράφω στίχους. Ξεκίνησα να κατεβάζω instrumentals, να τα «καίω» σε CD και να ραπάρω από πάνω για την παρέα μου. Από την αρχή μου έλεγαν να κάνω κάτι γι' αυτό, επειδή το αποτέλεσμα ήταν καλό. Με την έλευση των smartphones έγινε πιο εύκολο να το κάνω αυτό και σε άλλα μέρη. Τελειώνοντας το σχολείο, πέρασα στα Χανιά και πήγα να μείνω εκεί. Συνεχίζοντας με το rap, συνειδητοποίησα σιγά-σιγά ότι μπορώ και εγώ να κάνω αυτό που άκουγα από τους γνωστούς ράπερ - να γράφω τις μπάρες μου και να τις χώνω πάνω σε ένα beat. Εντωμεταξύ, μέχρι να με ανακαλύψουν από την Offbeat, δεν είχα μπει ποτέ σε στούντιο. Η πρώτη φορά ήταν πριν από ενάμιση χρόνο. Μέχρι τότε, έβαζα απλά το laptop σε ένα ράφι, για να βρίσκεται στο ύψος του στόματος μου, έπιανα το κινητό μου, πάταγα REC, έβαζα το beat και ράπαρα από πάνω.

Πώς σε ανακάλυψαν;
Όσο πέρναγε ο καιρός, αισθανόμουν όλο και πιο έντονα την ανάγκη να μοιραστώ αυτό που κάνω με τον κόσμο, αλλά δεν είχα τις γνωριμίες. Κάποια στιγμή, πριν από περίπου δύο χρόνια, έβαλα σε μια φίλη να ακούσει ένα από τα τραγούδια μου και γούσταρε. Μου είπε ότι είχε έναν γνωστό που είναι μέσα στη φάση και μας έφερε σε επαφή μέσω διαδικτύου - μιλάμε για ένα πολύ γνωστό άτομο του χώρου. Του έστειλα τα κομμάτια μου και για κάποιο λόγο δεν άνοιξε το μήνυμα ποτέ. Δεν ξέρω γιατί, ίσως ο άνθρωπος να μην είχε τον χρόνο να το κάνει. Απογοητεύτηκα λίγο. Μετά από δύο μήνες, Χριστούγεννα ήταν, έρχομαι για διακοπές από τα Χανιά και βγαίνω σε ένα πολύ γνωστό κλαμπ. Τσεκάρω, λοιπόν, έναν τύπο που μέσα στο βράδυ και το μεθύσι, μού θύμισε εμφανισιακά τον τύπο που προανέφερα. Τον πιάνω και του λέω, «Ρε bro, σου έστειλα τα κομμάτια και δεν τα τσέκαρες τελικά». Αυτός με κοιτάζει καλά-καλά και μου λέει πως δεν καταλαβαίνει για ποιο πράγμα του μιλάω.

Τον ρωτάω αν ήταν αυτός που νόμιζα και μου λέει, «Ούτε καν, αλλά του δίνω respect». Έτσι όπως πάω να φύγω, με πιάνει και μου λέει, «Είσαι τυχερός, έπεσες στον κατάλληλο, είμαι ο παραγωγός του “Underground Stars” του Slogan». Ήταν ο James. Προφανώς και είχα τσεκάρει το κομμάτι και ενθουσιάστηκα από το πώς έκατσε όλο αυτό στο άκυρο. Μου λέει το επικό, «Στείλε μου τα κομμάτια και υπόσχομαι πως θα τα ακούσω. Αν υπάρχει ταλέντο, κάτι θα κάνουμε. Αν δεν υπάρχει, πάλι κάτι θα κάνουμε, αλλά θα πρέπει να πληρώσεις» (γέλια)! Την επόμενη του στέλνω, ακούει, καρακαυλώνει και μου λέει να πάω να τον βρω. Τότε γνώρισα όλα τα άτομα που έστησαν την OffBeat Records και κάπως έτσι μπήκα στη φάση. Αυτή την ιστορία τη γνωρίζουν ελάχιστα άτομα.

VICE Video: Ο Saske Είναι το Next Big Thing της Εγχώριας Rap Σκηνής

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μιας και την ανέφερες, πες μου δυο λόγια για την OffBeat Records.
Με τα παιδιά γνωρίστηκα, όταν η OffBeat ήταν ακόμη μια ιδέα και με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις ένα project να ξεκινάει από τα σκαριά, χωρίς να υπάρχει ένα σαφές όραμα και να χτίζεται μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ειδικά όταν έχει φτάσει σε σημείο να αποπνέει επαγγελματισμό και να έχει ξεκάθαρους στόχους, με βασικό να φέρει κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα.

Δηλαδή;
Θεωρούμε πως έχει περάσει πλέον η περίοδος που κάποιος θα ακουγόταν, μόνο και μόνο επειδή έκανε trap. Πριν από δυο χρόνια αρκούσε αυτό. Πλέον, θεωρώ ότι ο κόσμος θέλει να δει τις ικανότητές σου. Θέλει να του αποδείξεις μέσα από τις μπάρες σου ότι υπάρχει κάτι παραπάνω από το flex. Επίσης, θέλουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο σε όλους τους τομείς - από το μάρκετινγκ, μέχρι τα κλιπ και τις παραγωγές. Η φιλοσοφία της εταιρείας είναι να πάρει το trap και να το πάει ένα επίπεδο πιο πάνω. Να παίξουμε με μεγέθη ανταγωνιστικά με αυτά των λαϊκών, αλλά να γίνει ουσιαστικά. Δεν φτάνουν τα νούμερα στο YouTube. Πρέπει να τους φτάσουμε στην απήχηση, στα live και γιατί όχι, στα λεφτά. Πάνω απ' όλα, όμως, θα πρέπει να τους φτάσουμε στο επίπεδο του επαγγελματισμού. Επειδή, ό,τι και να λέμε, οι λαϊκοί είναι προς το παρόν πιο επαγγελματίες από εμάς.

Γιατί έκρυβες το πρόσωπό σου στο «Nosferatu»;
Εκείνη την εποχή η Offbeat δεν είχε ξεκινήσει επίσημα και ακόμη δοκιμάζαμε κάποια πράγματα. Η ιδέα ήταν να κάνω το πρώτο μου release κρύβοντας το πρόσωπό μου και να το αποκαλύψω λίγο αργότερα, αφού βγάλω κάποια κομμάτια ακόμη. Να δημιουργήσουμε, δηλαδή, hype με τη μυστική ταυτότητα. Ωστόσο, δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε αυτό το project, επειδή την ίδια εποχή παρουσιάστηκαν κάποια εσωτερικά θέματα στην εταιρεία. Τότε έμενα ακόμη στα Χανιά -πλέον έχω γυρίσει μόνιμα στην Αθήνα- και δεν υπήρχε η ευκολία του να μπω κατευθείαν στο στούντιο και να γράψω όποτε θέλω. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψουμε αυτήν την ιδέα.

Δεν ολοκληρώθηκε λόγω των καταστάσεων, δηλαδή.
Ακριβώς. Γι' αυτό και θεωρώ το «10 το Πολύ» ως την πρώτη μου επίσημη κυκλοφορία.

Πες μου λίγα πράγματα γι’ αυτό.
Το διαλέξαμε ανάμεσα σε πέντε με έξι κομμάτια που είχα γράψει, θεωρώντας πως είναι το κατάλληλο να βγει πρώτο. Ήταν δύσκολη επιλογή, επειδή μας άρεσαν όλα. Το τραγούδι αναφέρεται στα άτομα που με πίστεψαν από την αρχή. Όπως λέω και στο ρεφρέν, αυτά ήταν «10 το Πολύ» και τα περισσότερα αποτελούν πλέον το δυναμικό της OffBeat. Η παραγωγή είναι του Koboy και η σκηνοθεσία του κλιπ του Mosquito.

Αλήθεια, για τις κόντρες που παίζουν τελευταία, τι άποψη έχεις;
Όπως σίγουρα θα έχεις ακούσει και από άλλους, το rap είναι ένα ανταγωνιστικό είδος μουσικής, με τους καλλιτέχνες να βάζουν πολύ μπροστά το «εγώ» τους. Οπότε, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα υπάρχουν συγκρούσεις. Ωστόσο, πολλές φορές οι καλλιτέχνες δεν βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα, δηλαδή, ότι μια κόντρα μπορεί να σου κόψει πολλά - οπαδούς, λεφτά, διαφήμιση και άλλα. Σίγουρα ένα beef αυξάνει τους αριθμούς για κάποιο διάστημα, όμως θεωρώ προτιμότερο να κάνεις πρώτα ένα τηλέφωνο και να προσπαθήσεις να λύσεις την όποια παρεξήγηση με τα λόγια. Αν δεν λύνεται με την κουβέντα, τότε θα πρέπει να απαντήσεις κάπως. Θεωρώ πάντως, ότι χάνεται λίγο ο επαγγελματισμός, όταν όλα περιστρέφονται γύρω από τις κόντρες και αυτό δεν θα το δεις να συμβαίνει σε άλλα είδη μουσικής.

Βλέπω σε κάποια comments κάτω από τα τραγούδια σου ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουν να σε δουν σε κομμάτι με άλλους ράπερ. Υπάρχει κάποια συνεργασία στα σκαριά;
Υπάρχει ένα έτοιμο κομμάτι με τον Saske που λέγεται «Bossy» και θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή, χωρίς να είμαι σίγουρος για το πότε ακριβώς. Επίσης, υπάρχει και με τον Slogan κάτι στα σκαριά.

Τα σχέδια σου από εδώ και στο εξής;
Σύντομα πρόκειται να ανακοινωθεί το OffBeat Tour. Εγώ, ο Slogan, o Saske, o iLLEOoκαι ο GIVI θα εμφανιστούμε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Ανυπομονώ γι’ αυτό.

Ακολουθείστε τον WΔLF στo Instagram και στο Facebook.

Περισσότερα από το VICE

Ο Έβρος Είναι το «Ποτάμι των Φαντασμάτων»

Μέλη του Ρουβίκωνα Κάνουν «Αστυνομικό Έλεγχο» σε Ασφαλίτες

Πώς να μη Γίνεσαι Τόσο Ρεζίλι στο Instagram – Ένας Οδηγός για Άνδρες