Η Τρανς Συγγραφέας Sybil Lamb Κατάφερε να Επιβιώσει από ένα Έγκλημα Μίσους

Η τρανς συγγραφέας και καλλιτέχνιδα Sybil Lamb ζούσε στη Νέα Ορλεάνη στη μετά τον τυφώνα Κατρίνα εποχή, όταν δυο άνδρες την έδειραν με ένα σιδερένιο σωλήνα, αφαιρώντας ένα κομμάτι από το κρανίο της και στη συνέχεια αφήνοντας την να πεθάνει στις σιδηροδρομικές γραμμές. Της έκαναν επείγουσα χειρουργική επέμβαση, διάρκειας πέντε ωρών, και η επακόλουθη βλάβη στον εγκέφαλο επηρέασε την ισορροπία της, τη μνήμη και τις γλωσσικές ικανότητες της.

Η Lamb μετέτρεψε αυτή την εμπειρία της και τα ταξίδια της στην Αμερική σε ένα νέο βιβλίο που ονομάζεται «I've Got a Time Bomb». Όπως η επιβίωσή της, το βιβλίο της είναι μαγικό και δεν εννοώ γοητευτικό ή γεμάτο λάμψη. (Οκ, ίσως έχει λίγη λάμψη). Εννοώ μαγικό, όπως σε μια ιστορία που αψηφά τη λογική και κινητοποιεί βαθιά τον αναγνώστη. Ενδιαφερόμενος να μάθω περισσότερα για τη νουβέλα της Lamb, της μίλησα για τον τρόπο που γράφει και την επιβίωση της.

VICE: Μου άρεσε το βιβλίο. Τι σας παρακίνησε να το γράψετε;

Sybil Lamb: Είχα ανάγκη να καταγράψω τους λόγους που οι πέντε τελευταίες σχέσεις μου δεν πήγαν καλά, να συζητήσω το συνεχές ήπιο φλερτ μου με τις ουσίες και να μιλήσω για εκείνη τη μία φορά που μου άνοιξαν το κεφάλι. Όταν ξύπνησα, είχα ένα πλαστικό κεφάλι που του έλειπαν πολλές γνωσιακές λειτουργίες και ακόμα έχω ελαφρώς κατεστραμμένο εγκέφαλο. Όλο το υλικό ήταν σε άλλα βιβλία, από πέντε ή επτά διαφορετικά περιοδικά ή σύντομες ιστορίες των τελευταίων δέκα χρόνων. Το «How to Kill Queer Scum Properly » (Πώς να Σκοτώσεις Σωστά Ένα Ομοφυλόφιλο Απόβρασμα) ήταν η πρωτότυπη εκδοχή του ανοίγματος του κεφαλιού με ένα σωλήνα, αλλά ο εκδοτικός οίκος Topside Press με έβαλε να το ξαναγράψω όλο στο τρίτο πρόσωπο για τους αναγνώστες.

Ποσό κοντά είναι η ιστορία στη ζωή σας;

Αυτή η ερώτηση έχει πλάκα. Είναι γραμμένο από έναν κατεστραμμένο εγκέφαλο, οπότε προσπάθησα να βάλω ένα αυτοκόλλητο στο εξώφυλλο που να λέει ότι είναι 88% αληθινό. Η ιστορία όμως της επίθεσης ήταν απολύτως αληθινή - γαμημένα αληθινή κατά 100%.

Υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στο βιβλίο και τη ζωή σας;

Η μόνη πραγματική διαφορά είναι η Trifle και το ότι ποτέ δεν πυροβόλησα ένα κορίτσι στο πόδι. Υπάρχει μια ιστορία για ένα καυγά με σύριγγες που είναι πραγματικά κουλ και η οποία δεν μπήκε στο βιβλίο, αλλά θα είναι στο I've Got a Time Bomb Two, που θα κυκλοφορήσει το 2018. Επίσης, δεν έκανα το γύρο της Βόρειας Αμερικής μία φορά. Τον έχω κάνει περίπου τρεις φορές.

Πώς είναι η ζωή σας σήμερα;

Βρίσκομαι στο Τορόντο - αυτή είναι η άλλη διαφορά από το βιβλίο. Δεν είμαι πλέον ένα τρελό, άστεγο και περιπλανώμενο ναυάγιο. Κοίτα αυτό το υπέροχο στούντιο που έχω. Ολόκληρο το κτίριο είναι άθικτο. Είναι τρελό. Ακόμα προσπαθώ να το συνηθίσω. Ζω σε σπίτι σχεδόν έξι χρόνια τώρα - και ακόμα φρικάρω. Έχω τουλάχιστον μια σταθερή πηγή εσόδων, οπότε μπορώ να πιω και να αγοράσω φθηνά φορέματα όταν ταξιδεύω στο Μπρούκλιν.

Σε κάποιο σημείο, η πρωταγωνίστρια βοηθάει έναν άλλο χαρακτήρα με αυτό που αποκαλεί «σημαντική σπειροειδής κάθοδος». Τι είναι αυτό;

Νιώθω ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν ανάγκη να δοκιμάσουν τα χειρότερα βαθιά νερά, όχι απλώς να δοκιμάσουν τα νερά αλλά την ορμητικότητά τους. Είναι σα να ξύνεις ένα καύκαλο. Σα να τραβάς τις τρίχες σου μία-μία. Μπορείτε να το σκεφτείτε ως μια ιεροτελεστία μεταβάσης, αλλά για ποιον; Γιατί πρέπει να συνεχίζεις να αποδεικνύεις ότι μπορείς να αντέξεις τόσα; Εάν μπορείς να αντέξεις περισσότερα και είσαι άθραυστος, πρέπει να συνεχίσεις να το κάνεις. Όμως ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις πραγματικά την ομορφιά και την οικειότητα ενός αγγίγματος μέχρι να δεις τον τρόμο, το μίσος και πόσο καθόλου ωραία μπορεί να είναι η αίσθηση ενός αγγίγματος. Αυτή είναι μια σημαντική σπειροειδής κάθοδος.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.