Αυτοί που Έχουν Ερωτευτεί τα Αδέρφια τους Επιμένουν ότι η Σχέση τους δεν Βλάπτει Κανέναν

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Η Katherine* και ο ετεροθαλής αδερφός της Scott έχουν σχέση εδώ και τρία χρόνια.

«Ειλικρινά, όλο αυτό το διάστημα ήταν σαν μήνας του μέλιτος», μου λέει γλυκά η Katherine, μιλώντας μου από το σπίτι της στις βορειοδυτικές ΗΠΑ (δεν αποκαλύπτει ποια συγκεκριμένη πολιτεία, γιατί φοβάται τις νομικές συνέπειες). Η Katherine μιλά αργά και σταθερά, με κάποια ίχνη νότιας προφοράς, αν και ο ρυθμός της αυξάνεται όταν αναφέρεται στον Scott. Μιλώντας της στο τηλέφωνο, διέκρινα στο βάθος τον ήχο μιας ειδυλλιακής χορωδίας πουλιών που κελαηδούσαν.

Η Katherine και ο Scott γνωρίστηκαν με τον ίδιο τρόπο που γνωρίζονται πολλά ζευγάρια: online. Η Katherine, η οποία ήταν τότε 32, είχε δημιουργήσει λογαριασμό στο Facebook με το επώνυμο του πεθαμένου βιολογικού πατέρα της, τον οποίο δεν είχε γνωρίσει ποτέ. Είχε δοθεί για υιοθεσία σε πολύ μικρή ηλικία και άρχισε να προσπαθεί να βρει τους βιολογικούς της συγγενείς μόλις έκλεισε τα 18. Αν και είχε έρθει σε επαφή με κάποια από τα ετεροθαλή αδέρφια της μέσα στα χρόνια, καμία από τις σχέσεις αυτές δεν γινόταν βαθύτερη κι έτσι δεν άντεξαν στον χρόνο. Ακόμα κι όταν η Katherine εντόπισε τα μέλη της οικογένειάς της, ποτέ δεν ένιωσε να υπάρχει αυτή η ουσιαστική επαφή την οποία είχε κάνει τόσο κόπο για να βρει.

Όμως ο Scott ήταν διαφορετικός. Αφού αναγνώρισε το επώνυμό της και της έκανε αίτημα φιλίας στο Facebook, οι δυο τους άρχισαν να ανταλλάσσουν μηνύματα και η Katherine άρχισε να παρατηρεί κατευθείαν ομοιότητες μεταξύ τους. «Ίδια ενδιαφέροντα, ίδιος τρόπος σκέψης», ανακαλεί. «Μας άρεσαν τα ίδια πράγματα: είχαμε ίδιο αγαπημένο χρώμα, μας άρεσαν τα ίδια φαγητά κι άλλα τέτοια γενικά πράγματα».

Ύστερα από τρεις μέρες μηνυμάτων –και αφού αντάλλαξαν πιστοποιητικά γεννήσεως, τα οποία αποδείκνυαν ότι έχουν σχέση εξ αίματος– αποφάσισαν να ανταλλάξουν και φωτογραφίες. Σύμφωνα με την Katherine, ο Scott της έμοιαζε απίστευτα, κάτι το οποίο την ιντρίγκαρε ακόμα περισσότερο. «Όταν ανταλλάξαμε φωτογραφίες ήταν σαν να μου ήρθαν εκατομμύρια κεραμίδες στο κεφάλι. Ήταν λες και έβλεπα τον εαυτό μου στην αντρική του εκδοχή», λέει. «Ένιωσα να με ελκύει κατευθείαν, αλλά δεν ήξερα αν ένιωθε κι εκείνος το ίδιο».

Μέσα σε δυο βδομάδες η συζήτηση άρχισε να πηγαίνει σε πιο προσωπικά θέματα και η Katherine και ο Scott ανακάλυψαν ότι είχαν αμοιβαίο ενδιαφέρον γύρω από το BDSM. Η Katherine έστειλε στον Scott ένα link του προφίλ που είχε σε ένα φετιχιστικό site, αφού πρώτα φρόντισε να ανεβάσει μερικές δελεαστικές φωτογραφίες του εαυτού της – «Δεν θα 'λεγα ότι ήταν αυστηρώς ακατάλληλες, αλλά ήταν σέξι», λέει. Ύστερα από αυτό, ο Scott παραδέχτηκε ότι του είχαν «μπει ιδέες» και τελικά εξομολογήθηκαν τα συναισθήματά τους ο ένας στον άλλο.

Αν και ήταν ενθουσιασμένη που και ο Scott ένιωθε το ίδιο, η Katherine ένιωθε ανήσυχη, για προφανείς λόγους. «Αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν είμαστε φυσιολογικοί. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάποιον που είναι υιοθετημένος, ή απλώς κάτι δεν πάει καλά με εμάς;» θυμάται η Katherine. «Δεν μπορείς παρά να αναρωτιέσαι, γιατί είναι πολύ ιδιαίτερη περίπτωση».

Έπειτα από μια βιαστική αναζήτηση στο Google, η Katherine έμαθε ότι υπήρχε ονομασία γι' αυτό που περνούσε εκείνη και ο Scott: γενετική σεξουαλική έλξη.

Ο όρος «γενετική σεξουαλική έλξη» (GSA) έγινε γνωστός στα τέλη της δεκαετίας του '80 από την Barbara Gonyo, μια Αμερικανίδα που ισχυριζόταν ότι είχε ερωτευτεί τον βιολογικό γιο της, Μitch, όταν οι δυο τους έσμιξαν 26 χρόνια αφότου τον είχε δώσει για υιοθεσία.

Στα απομνημονεύματά της I'm His Mother, But He's Not My Son (Είμαι η Μητέρα του, Αλλά δεν είναι Γιος μου), η Gonyo γράφει ότι ήταν 42 ετών, παντρεμένη με τρία παιδιά και ένα εγγόνι έξι μηνών, όταν πρωτογνώρισε τον Mitch. Αν και ο Mitch δεν ανταπέδωσε τα συναισθήματά της, η Gonyo επηρεάστηκε βαθιά από την έλξη που ένιωθε από αυτόν. Τελικά έγινε το δημόσιο πρόσωπο της γενετικής σεξουαλικής έλξης, δημοσίευσε πολλά άλλα βιβλία για την εμπειρία της και συμμετείχε ενεργά σε μια ομάδα υποστήριξης με την ονομασία «Κυνηγοί της Αλήθειας στην Υιοθεσία».

Ο όρος «γενετική σεξουαλική έλξη» έχει συμπεριληφθεί έκτοτε στο Λεξικό της Οξφόρδης για την Ψυχολογία, όπου και ορίζεται ως «τα ερωτικά αισθήματα μεταξύ κοντινών συγγενών, συχνά μεταξύ αδερφών ή μεταξύ γονέων και παιδιών, οι οποίοι χωρίστηκαν σε μικρή ηλικία και επανενώθηκαν κατά την εφηβεία ή την ενήλικη ζωή τους».

«Η γενετική σεξουαλική έλξη δημιουργείται όταν συγγενείς εξ αίματος συναντιούνται και πάλι και, σε αντίθεση με δύο ξένους που πρωτογνωρίζονται, υπάρχει αυτομάτως ένα παρελθόν ανάμεσά τους, μια αίσθηση ασφάλειας και μια οικειότητα, λόγω του κοινού αίματος και των κοινών συγγενών», εξηγεί η δρ Marlene Wasserman, κλινική σεξολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων πάνω στη γυναικεία σεξουαλικότητα. «Αυτό είναι τρομερά παρήγορο και ελκυστικό».

Η Wasserman αναφέρει το φαινόμενο του Westermarck, «ένα υποθετικό ψυχολογικό φαινόμενο» που χρησιμοποιείται συχνά για να εξηγήσει τη γενετική σεξουαλική έλξη. Σύμφωνα με τη δρ. Wasserman, αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι «οι άνθρωποι που ζουν σε υψηλή οικογενειακή εγγύτητα κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους απευαισθητοποιούνται πάνω σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη σεξουαλική έλξη». Στις σχέσεις γενετικής σεξουαλικής έλξης, λέει η θεωρία, το φαινόμενο του Westermarck απουσιάζει – κάτι που εξηγεί τα αισθήματα ανεξέλεγκτης έλξης τα οποία βασανίζουν πολλούς συγγενείς που επανενώθηκαν.

Αν γνωρίζετε το φαινόμενο του GSA, αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω κάποιας εκ των πολλών μαρτυριών που έγιναν viral, οι οποίες (έστω και φευγαλέα) συνεπήραν το διαδίκτυο μέσα στα τελευταία χρόνια, όπως το άρθρο του Jezebel «Ερωτεύτηκα και Ξεπέρασα τον Μπαμπά μου», το άρθρο του New York Μagazine «Πώς Είναι να Κάνεις Σχέση με τον Μπαμπά σου» ή πιο πρόσφατα το άρθρο του New Day «Είμαι Ερωτευμένη με τον Γιο μου και Θέλω να Κάνω τα Παιδιά του». Είναι λογικό να μην μπορούν να ξεκολλήσουν τα μάτια τους οι αναγνώστες. Η αιμομιξία είναι αποκρουστική όσο και συναρπαστική και υπάρχουν λίγα ταμπού πλέον που να μπορούν να προκαλέσουν τόση οργή (και ίντριγκα) όσο το συγκεκριμένο. Στο Τοτέμ και Ταμπού, ο Σίγκμουντ Φρόιντ έγραψε: «Είμαστε αδαείς ως προς την προέλευση της φρίκης απέναντι στην αιμομιξία και δεν ξέρουμε καν προς ποια κατεύθυνση να ψάξουμε».

Ως μοτίβο στα μέσα ενημέρωσης, η αιμομιξία άρχισε να γίνεται ορατή στο ευρύ κοινό μονάχα πρόσφατα. Το 2014, μετά την επιτυχία του Game of Thrones, στο οποίο υπάρχει ένας αδερφός και μια αδερφή που εμπλέκονται σε συναινετική αιμομικτική σχέση, αλλά και μετά το remake του Λουλούδια στη Σοφίτα από το Lifetime –το οποίο έχει το ίδιο σενάριο χωρίς τους δράκους–, πολλά μέσα ενημέρωσης βάφτισαν την αιμομιξία το νέο trend.

«Φαίνεται ότι η αιμομιξία είναι πολύ in αυτήν τη στιγμή», γράφει άρθρο της Huffington Post με τίτλο «13 Αιμομικτικά Ζευγάρια στη Σύγχρονη Κουλτούρα που η Χημεία Μεταξύ τους Προκαλεί Ανατριχίλα». Ένα παρόμοιο ποστ στο AV Club –το οποίο αναφέρει 21 αδερφικά ζευγάρια– δηλώνει ότι «η τελευταία τάση του φθινοπώρου» είναι να «φιλιέται ο αδερφός με την αδερφή». Τα στοιχεία επαληθεύουν τη δήλωση αυτή: σύμφωνα με αναφορά που δημοσίευσε μέσα στη χρονιά μια εκ των κορυφαίων παρόχων υλικού ακατάλληλου περιεχομένου, η GameLink.com, σημειώθηκε 178 τοις εκατό αύξηση στην κατανάλωση πορνό με «παιχνίδια ρόλων οικογένειας» μεταξύ του Οκτωβρίου του 2014 και του Ιανουαρίου του 2015.

Φυσικά, η εμμονή των ΜΜΕ απέχει πολύ από την κοινωνική αποδοχή και η Katherine με τον Scott ένιωσαν άνετα με την κατάστασή τους μόνο όταν έμαθαν ότι υπήρχαν κι άλλοι που υπέφεραν λόγω της γενετικής σεξουαλικής έλξης. Αφού διάβασαν εκτενώς για το GSA, αποφάσισαν ότι η σχέση τους δεν ήταν αφύσικη ούτε και λάθος. «Κάποιες φορές βρίσκεις ανταπόκριση από τον άλλο και κάποιες άλλες όχι, όμως είναι απολύτως φυσιολογικό να συμβεί αν δεν έχεις μεγαλώσει με τον άλλο», επιμένει η Κatherine. «Γνωρίζοντας αυτό, νιώσαμε πολύ καλύτερα για το πώς αισθανόμασταν ο ένας για τον άλλο, κι έτσι αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν φυσικά».

Μέσα σε δύο χρόνια, η Katherine μετακόμισε στην άλλη άκρη της χώρας για να ζήσει με τον ετεροθαλή αδερφό της. Γνωρίστηκαν από κοντά για πρώτη φορά στο αεροδρόμιο. «Χαμογελούσαμε σαν παιδιά που μπαίνουν σε μαγαζί με ζαχαρωτά», θυμάται. «Είδα τα μάτια του – ήταν σαν τα δικά μου. Αγκαλιαστήκαμε για πολλή ώρα και τελικά ένιωσα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ότι βρισκόμουν εκεί που έπρεπε». Όταν μπήκαν στο αυτοκίνητο για να πάνε σπίτι, έκαναν μια στάση για να μοιραστούν το πρώτο τους φιλί.

Η Katherine βλέπει τον Scott και σαν αδερφό και σαν ερωτικό σύντροφο – μια κατάσταση στην οποία αναφέρεται ως «ο διπλός δεσμός της αγάπης».

«Σε μερικές περιπτώσεις η συγγένεια σε κάνει να έρχεσαι λίγο πιο κοντά», λέει. «Αγαπάς τον άλλο ως συγγενή αλλά και ως σύντροφο, ως αδελφή ψυχή και ως τον έρωτα που όλοι ψάχνουν στη ζωή τους».

Οι φίλοι και οι συγγενείς της Katherine και του Scott νομίζουν ότι οι δυο τους μένουν μαζί ως αδέρφια. Είναι πολύ προσεκτικοί να μην αποκαλυφθούν – δεν αγγίζουν ποτέ ο ένας τον άλλο εκτός σπιτιού και έχουν κλειστές τις κουρτίνες όταν είναι μόνοι στο σπίτι. Δεν το κάνουν μόνο λόγω του κοινωνικού ταμπού. Σύμφωνα με την Katherine, σε εκείνη και τον Scott θα μπορούσε να επιβληθεί ποινή φυλάκισης έως και 15 ετών αν αποκαλύπτονταν και διώκονταν.

«Είναι θλιβερό όταν κυκλοφορούμε δημοσίως. Θα ήθελα μερικές φορές να μπορώ να του κρατάω το χέρι ή να τον φιλήσω όταν είμαι χαρούμενη», λέει η Katherine. «Αυτό με στενοχωρεί πολύ, γιατί δεν μεγαλώσαμε μαζί. Αν τον είχα γνωρίσει στον δρόμο και δεν ξέραμε ότι είμαστε συγγενείς, νομίζω ότι πάλι θα ένιωθα να με ελκύει. Είναι πολύ θλιβερό».

Οι φόβοι της είναι λογικοί. Το 1997, για παράδειγμα, ένας αδερφός και μια αδερφή που ονομάζονταν Allen και Patricia Muth εξέτισαν ποινές για αρκετά χρόνια σε διαφορετικές φυλακές υψίστης ασφαλείας, αφού καταδικάστηκαν για αιμομιξία στο Wisconsin. Κατά τη σύλληψή τους, η Patricia ήταν 30 και ο Allan 45. Όταν πρωτογνωρίστηκαν, η Patricia, η οποία είχε μεγαλώσει με ανάδοχες οικογένειες, ήταν 18. Ο Allen Muth αργότερα άσκησε έφεση στην υπόθεση, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος και η αδερφή του ήταν δυο συναινούντες ενήλικες. Το 2005, ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο απέρριψε την έφεσή του, σημειώνοντας ότι η αιμομιξία είναι «μια κατάσταση που υπόκειται καθολικά σε νομικές απαγορεύσεις».

Στις περισσότερες περιοχές της Αμερικής, η ερωτική συνεύρεση μεταξύ αδερφών τιμωρείται με φυλάκιση. Παρ' όλα αυτά, μια ολοένα και αναπτυσσόμενη κοινότητα ανθρώπων όπως η Katherine και ο Scott –πολλοί εκ των οποίων δόθηκαν για υιοθεσία σε μικρή ηλικία και επανενώθηκαν αργότερα– λένε ότι η λεγόμενη «συναινετική αιμομιξία» είναι ένα έγκλημα χωρίς θύματα και ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Σε διάφορα φόρουμ και blogs που συνήθως είναι ανώνυμα, κάποιοι από αυτούς που έχουν βιώσει τη γενετική σεξουαλική έλξη είναι υπέρ της κατάργησης των νόμων κατά της αιμομιξίας, ισχυριζόμενοι ότι οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ συγγενών δεν διαφέρουν ουσιαστικά από οποιαδήποτε άλλη σεξουαλική σχέση, εφόσον λαμβάνουν χώρα μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων.

Η Katherine έχει μια ιστοσελίδα που λέγεται Lilys Gardener [sic]. Το όνομα αναφέρεται στη Lily Beckett, την πρωταγωνίστρια του Love's Forbidden Flower (Το Απαγορευμένο Λουλούδι της Αγάπης), ενός ρομαντικού μυθιστορήματος για έναν αδερφό και μια αδερφή που διατηρούν αιμομικτική σχέση. «Το δικαίωμα να είσαι με οποιονδήποτε επιλέγεις, από τη στιγμή που όλοι είναι συναινούντες ενήλικες, θα έπρεπε να είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα», γράφει στην κεντρική της σελίδα.

Άλλες ιστοσελίδες, όπως το Consanguinamory και το The Final Manifesto, προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες. Πέρα από αυτό, εκατοντάδες μέλη συμμετέχουν σε ενεργές –και συχνά ιδιωτικές– ομάδες συζήτησης όπως το GSA Forums, το Adoption Reunion GSA Group και το Kindred Spirits. Η τελευταία ομάδα αυτοπροσδιορίζεται ως «forum για τη συζήτηση πάνω σε σχέσεις μεταξύ ενήλικων συγγενών».

Ακόμα και κάποιοι εκτός της online κοινότητας έχουν ισχυριστεί ότι η αιμομιξία δεν θα έπρεπε να απαγορεύεται από την πολιτεία. Ο Thomas Søbirk Petersen, για παράδειγμα, είναι καθηγητής Ηθικής Ποινικού Δικαίου ο οποίος έχει υπερασπιστεί δημοσίως τη νομιμοποίηση της αδελφικής αιμομιξίας. «Αν δεχτούμε ότι το σεξ μεταξύ συναινούντων και λογικών ενηλίκων είναι ηθικά αποδεκτό, τότε θα πρέπει να αποδεχτούμε και το σεξ μεταξύ συναινούντων και λογικών ενηλίκων που τυχαίνει να είναι αδέρφια», γράφει ο Petersen σε email του προς το Broadly.

Διαβάστε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα.

Άλλοι ειδικοί διαφωνούν. «Ως ψυχοθεραπεύτρια, είμαι ενάντια στην αποποινικοποίηση της αιμομιξίας», λέει η δρ Wasserman. «Οι ιεραρχίες της εξουσίας και της επιρροής υπάρχουν σε όλες τις οικογένειες, και όταν αυτές αλλοιώνονται μέσω της σεξουαλικότητας και της υπερβολικής οικειότητας, αυτό είναι πολύ επιβλαβές για τους ανθρώπους – ειδικά γι' αυτούς που βρίσκονται σε χαμηλότερη θέση εξουσίας».

Οι σύγχρονοι νόμοι για την αιμομιξία έχουν τις ρίζες τους στην προστασία της ακεραιότητας της οικογενειακής μονάδας. Πρωτίστως για να προλαμβάνουν τη διάδοση συγγενών ανωμαλιών, οι οποίες είναι πιο πιθανό να συμβούν μεταξύ παιδιών κοντινών συγγενών, και κατά δεύτερον για να προστατεύουν τα παιδιά από τη σεξουαλική κακοποίηση από τους γονείς και άλλους συγγενείς. Από τον 19ο αιώνα ακόμα, η αιμομιξία αντιμετωπιζόταν ως συναινετικό έγκλημα, κατά το οποίο οι εμπλεκόμενοι θεωρούνταν εξίσου υπεύθυνοι και τους επιβαλλόταν τιμωρία. Κατά τη δεκαετία του '70 και του '80, παρ' όλα αυτά, το δεύτερο κύμα του φεμινισμού οργανώθηκε για τον επαναπροσδιορισμό της αιμομιξίας ως σεξουαλικής κακοποίησης.

«Αυτό που ουσιαστικά έκαναν [αυτοί οι ακτιβιστές του φεμινισμού], ήταν ότι αφαίρεσαν την ηθικολογική πλευρά του νόμου, στο πλαίσιο της οποίας οι γυναίκες συχνά θεωρούνταν ότι αποπλανούσαν τους πατεράδες, τους αδερφούς, τους θείους τους κ.λπ., και εστίασαν περισσότερο στην αποστειρωμένη γλώσσα γύρω από τη σεξουαλική κακοποίηση, η οποία προήλθε από ψυχολογικές μελέτες και μαρτυρίες θυμάτων», εξηγεί ο Brian Connolly, συγγραφέας του Domestic Intimacies: Incest and the Liberal Subject in Nineteenth-Century America (Ενδοοικογενειακές Στενές Επαφές: Η Αιμομιξία και το Φιλελεύθερο Υποκείμενο στην Αμερική του 19ου Αιώνα). «Έτσι, η αιμομιξία συνδέθηκε με τους νόμους κατά του βιασμού και όχι μ' αυτούς που αφορούν το οικογενειακό δίκαιο».

Όμως ο Petersen ισχυρίζεται ότι ήδη υπάρχουν νόμοι για την προστασία των ανθρώπων από τη σεξουαλική κακοποίηση και τον εξαναγκασμό – ασχέτως αν είναι συγγενείς μεταξύ τους. «Κανείς δεν παθαίνει κάτι κακό» στις περιπτώσεις συναινετικής αδελφικής αιμομιξίας, επιμένει ο ίδιος, και δεν είναι ο μόνος που έχει αυτή την άποψη. Το 2014, το εθνικό συμβούλιο δεοντολογίας της Γερμανίας ζήτησε την αποποινικοποίηση της αιμομιξίας μεταξύ αδελφών, δηλώνοντας: «Το θεμελιώδες δικαίωμα των ενήλικων αδελφών στη σεξουαλική αυτοδιάθεση έχει μεγαλύτερη βαρύτητα σε τέτοιες περιπτώσεις απ' ό,τι η αφηρημένη έννοια της προστασίας της οικογένειας».

Όπως ο Petersen, έτσι και πολλά μέλη της GSA κοινότητας είναι σφοδροί κατά τη διάκριση μεταξύ βιασμού ή παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και αυτού που περιγράφουν ως σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων που είναι συγγενείς εξ αίματος.

«Ο κόσμος συνδέει την αιμομιξία με άλλα πράγματα, όπως την κακοποίηση και την παιδοφιλία», λέει η Katherine, «αλλά υπάρχουν ήδη νόμοι γι' αυτά. Ένα παιδί δεν μπορεί να συναινέσει στο σεξ και υπάρχει ήδη νόμος για την παιδοφιλία. Δεν θα έπρεπε να έχει σημασία αν οι εμπλεκόμενοι στη σχέση είναι συγγενείς ή όχι. Το ζήτημα είναι ότι αν δεν είναι ενήλικες, είναι λάθος εξαρχής. Τα παιδιά δεν μπορούν να συναινέσουν, όμως οι ενήλικες μπορούν».

«Αν μπορώ να συναινέσω στο να κάνω σεξ με μια ολόκληρη ποδοσφαιρική ομάδα, γιατί να μην μπορώ να συναινέσω στο σεξ με τον αδερφό μου που είναι πάνω από 30;» προσθέτει, υψώνοντας τη φωνή της. «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μπορώ να συναινέσω στο ένα και όχι στο άλλο. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι σωστό».

Ο αυξημένος κίνδυνος απόκτησης απογόνων με συγκεκριμένες γενετικές διαταραχές είναι άλλη μια εύλογη ανησυχία για τα αιμομικτικά ζευγάρια. Σύμφωνα με το Psychology Today, οι πιθανότητες να γεννηθεί απόγονος από κοντινούς συγγενείς με σοβαρές γενετικές ανωμαλίες είναι «εξαιρετικά υψηλές». Παρ' όλα αυτά, οι υπέρμαχοι της αποποινικοποίησης της αδελφικής αιμομιξίας ισχυρίζονται ότι αυτός ο κίνδυνος δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη νομοθεσία κατά της αιμομιξίας.

«Ακόμα κι αν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τα αδέρφια να αποκτήσουν παιδί με σοβαρές αναπηρίες ή διαταραχές, δεν θα έπρεπε να τιμωρήσουμε τους ανθρώπους που έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν παιδί με αναπηρία», λέει ο Petersen. Επιπλέον, σημειώνει: «Έχω ακούσει ότι μπορείς να κάνεις σεξ και χωρίς να κάνεις παιδιά».

Όμως ακόμα κι αν παραβλέψουμε όλες τις τεχνικές νομικές ενστάσεις, το φαινόμενο εξακολουθεί να προκαλεί ισχυρή ηθική αποστροφή στους περισσότερους ανθρώπους. Σε έρευνα του 2000, για παράδειγμα, ο κοινωνικός ψυχολόγος Jonathan Haidt παρουσίασε στους συμμετέχοντες ένα πλασματικό σενάριο αιμομιξίας το οποίο είχε γράψει ο ίδιος, με σκοπό να το κάνει «ταυτοχρόνως ακίνδυνο και αηδιαστικό».

Ογδόντα τοις εκατό των ερωτηθέντων απάντησαν ότι ήταν ηθικά

μεμπτό από την πλευρά της Julie και του Mark να κάνουν έρωτα. Όταν τους ζητήθηκε να εξηγήσουν γιατί, «οι συμμετέχοντες πολλές φορές δήλωσαν ευθέως ότι είχαν μείνει εμβρόντητοι και ότι πίστευαν ότι η πράξη ήταν λάθος, αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τις λέξεις για να το εξηγήσουν».

Ακόμα και μέσα στην οnline GSA κοινότητα υπάρχει διαφωνία για το κατά πόσο αυτοί που υποφέρουν λόγω των αισθημάτων που προκαλούνται από τη γενετική σεξουαλική έλξη θα έπρεπε να υλοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Στο GSA Forums, ένα ιδιωτικό forum με 300 σχεδόν μέλη και 11.000 αναρτήσεις, πολλοί από τους ενεργούς σχολιαστές παροτρύνουν συνεχώς άλλους να μην «ξεπεράσουν τα όρια», όπως λένε, αν και οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι νόμοι κατά της αιμομιξίας εισάγουν διακρίσεις.

Η April, διαχειρίστρια του GSA Forums και μια από τους σχολιαστές με τις περισσότερες αναρτήσεις, πρωτογνώρισε τον βιολογικό ετεροθαλή αδερφό της στην ηλικία των 20. Εκείνον τον καιρό, λέει, η γυναίκα του ζήλεψε και θύμωσε που οι δυο τους βγήκαν έξω για πολλές ώρες μόνοι σε ένα συνοικιακό μπαρ. Οι επαφές τους κόπηκαν πολύ γρήγορα έπειτα απ' αυτό. Δυο δεκαετίες αργότερα, όμως, η April και ο ετεροθαλής αδερφός της άρχισαν να επικοινωνούν και πάλι, και η ίδια περιγράφει το συναίσθημα αυτό ως μεθυστικό.

«Στην αρχή ήταν καταπληκτικά! Ήμασταν σαν ναρκωτικό ο ένας για τον άλλο», λέει στο Broadly. «Και μόνο που βρισκόμασταν στο ίδιο δωμάτιο, η ατμόσφαιρα ηλεκτριζόταν. Θυμάμαι να ανατριχιάζουμε και οι δύο όταν καθόμασταν κοντά, λες και οι τρίχες μας προσπαθούσαν να αγγίξουν η μία την άλλη».

Όμως η κοινή τους εμμονή ήταν μια απειλή για τη ζωή που είχε χτίσει η ίδια. «Ο γάμος μου, η δουλειά μου και η οικογένειά μου κατέρρεαν. Δεν πήγαινα για δουλειά, δεν έτρωγα, έπινα πολύ και σκεφτόμουν τον αδερφό μου όλη την ημέρα», λέει. Τουλάχιστον σε μία περίπτωση, η συμπεριφορά τους αναστάτωσε και τον 18χρονο γιο της, ο οποίος τους είδε να φιλιούνται μια φορά που είχαν μεθύσει όλοι. Η April τελικά αποφάσισε, με τη βοήθεια μιας άλλης διαχειρίστριας του GSA forum, να κόψει εντελώς τις επαφές με τον ετεροθαλή αδερφό της. «Έπρεπε να το κάνω, για χάρη και των δυο μας», λέει. «Πνιγόμασταν ο ένας στη θλίψη του άλλου».

Από τότε η April μιλά ανοιχτά για τη σημασία του να «μην ξεπερνιούνται τα όρια». Όταν ρωτήθηκε γιατί νιώθει ότι είναι σημαντικό να συμβουλεύει άλλους προς αυτή την κατεύθυνση, η April απάντησε: «Έχω ακούσει για πάρα πολλές ιστορίες με άσχημη κατάληξη, οδυνηρά συναισθήματα και τεράστια ζημιά που προκλήθηκε στην οικογένεια και στους φίλους… Αυτό με κάνει να πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν όρια. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν επιζήμιο και ανεύθυνο».

Ο John, ένας άλλος συχνός σχολιαστής στα φόρουμ, άρχισε να συμμετέχει στην online GSA κοινότητα όταν ανακάλυψε ότι ο γιος και η κόρη του, που ήταν ετεροθαλή αδέρφια, άρχισαν να συνευρίσκονται σεξουαλικά όταν ενηλικιώθηκαν. Αν και δεν έχει βιώσει ποτέ ο ίδιος κάτι τέτοιο, συμφωνεί ότι δεν είναι φρόνιμο να παρασύρεσαι από τη γενετική σεξουαλική έλξη. «Σε αυτό το φόρουμ, οι περισσότεροι είμαστε αντίθετοι μ' αυτό», λέει. «Στα έξι χρόνια που ασχολούμαι με τα φόρουμ, έχω διαβάσει εκατοντάδες αναρτήσεις από εκατοντάδες ανθρώπους… Δεν γνωρίζω καμία GSA σχέση που να άντεξε στον χρόνο».

Η εμπειρία της Katherine δείχνει εντελώς διαφορετική. Αν και δεν κάνει αναρτήσεις σε κάποιο δημόσιο φόρουμ, έχει το δικό της online δίκτυο υποστήριξης, το οποίο αρχικά δημιούργησε στέλνοντας μηνύματα μέσω ιδιωτικής συνομιλίας σε άλλους χρήστες φόρουμ υιοθεσιών. Όποτε ποστάρει στην ιστοσελίδα Lilys Gardener, συμπεριλαμβάνει μια φόρμα που δίνει την επιλογή στους επισκέπτες να της στείλουν ένα εμπιστευτικό email. Λέει ότι έχει έρθει σε επαφή με «80 με 100» ζευγάρια που έχουν GSA σχέσεις, σε πολλά από τα οποία παρέχει προσωπικές και νομικές συμβουλές.

«Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι εκεί έξω από όσο φανταζόμαστε», λέει.

Όλοι όσοι μίλησα μου είπαν ότι η συμμετοχή σε κάποια online κοινότητα έχει ανεκτίμητη αξία. Άλλωστε, το να θέλεις να κάνεις σεξ με τον αδερφό ή την αδερφή που μόλις γνώρισες είναι πολύ δύσκολο θέμα για να συζητήσεις με τους φίλους, της οικογένεια ή ακόμα και τον ψυχολόγο σου. «Τα GSA άτομα, όπως όλοι οι άνθρωποι, προσπαθούν να βρουν κοινότητες», λέει η δρ Wasserman, σημειώνοντας ότι «ο κοινωνικός αποκλεισμός που επιφέρει ένα μεγάλο μυστικό είναι επιβλαβής».

Πριν βρει άλλους σαν την ίδια στο διαδίκτυο, η April λέει ότι βρισκόταν σε απόγνωση. Η συμμετοχή της στο GSA Forums τής άλλαξε τη ζωή. «Τα αποτελέσματα είναι εμφανή, μιας και έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε που ανέπτυξα τη γενετική σεξουαλική έλξη και βρίσκομαι ακόμα εδώ, προσπαθώντας να βοηθήσω άλλους ώστε να μη χρειαστεί να περάσουν αυτό που πέρασα εγώ», λέει. «Κάποιοι από τους ανθρώπους εδώ έχουν γίνει οικογένεια».

Όπως η April και οι υπόλοιποι διαχειριστές του GSA Forums, η Katherine περνά πολύ χρόνο παρέχοντας συμβουλές σε άλλους, μόνο που η συμβουλή της είναι διαφορετική. «Για εμένα, το πιο ικανοποιητικό πράγμα είναι να μπορείς να καθησυχάσεις τον κόσμο και να τους δείξεις ότι δεν είναι μόνοι, δεν είναι ανώμαλοι, δεν είναι τέρατα, δεν κάνουν λάθος που νιώθουν όλα αυτά τα συναισθήματα», λέει. «Όλοι έχουν δικαίωμα να έχουν συναισθήματα».

Το όνειρό της, όπως μου το περιέγραψε, είναι να μετακομίσει σε μια από τις τρεις πολιτείες όπου η αιμομιξία δεν απαγορεύεται ρητά από τον νόμο, στις οποίες αναφέρεται ως «ασφαλείς πολιτείες»: το New Jersey, το Ohio και το Rhode Island.

«Τι θα γίνει όταν μετακομίσετε εκεί με τον Scott;» τη ρώτησα. Θα μιλήσετε ανοιχτά για το γεγονός ότι είστε συγγενείς ή θα προσπαθήσετε να το κρύψετε από τον κόσμο;

Η Katherine μου απαντά αποφασιστικά. «Αν μετακομίσουμε σε μια ασφαλή πολιτεία, θα κάνουμε ένα τεράστιο πάρτι και θα πούμε σε όλους τι είναι αυτό που υπάρχει μεταξύ μας, πόσο καλά είμαστε μαζί και πόσο πολύ αγαπιόμαστε», λέει.

Ιδανικά, θα ήθελε, όπως λέει, να παντρευτεί τον Scott, αλλά καταλαβαίνει ότι αυτό δεν είναι εφικτό προς το παρόν. «Όταν μπορέσουμε να μιλήσουμε ανοιχτά για τη σχέση μας, θα ήθελα να κάνω κάτι για να αλλάξουν οι νόμοι και να μπορέσουμε να παντρευτούμε κάποια μέρα», λέει. «Ούτως ή άλλως, οι νόμοι αλλάζουν κάθε χρόνο… Μόνο και μόνο επειδή κάτι απαγορεύεται από τον νόμο, δεν σημαίνει ότι είναι και κακό».

*Όλα τα ονόματα έχουν αλλαχθεί.

Περισσότερα από το VICE

Πρόσφυγες Γιαζίντι Εγκατέλειψαν Καμπ στο Κιλκίς Φοβούμενοι για τη ζωή τους

Tο Pokémon Go στους Δρόμους της Συρίας

Ο Ελληνικός «Παράδεισος» του Clubbing