Όταν τα Παιδικά Τραύματα Μπορούν να Συμβάλουν στην Εμφάνιση Καρκίνου σε Έναν Ενήλικα

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Το 1998, η ζωή της Carol Redding ήταν σε μια δίνη. Μόλις είχε περάσει ένα χωρισμό και άρχιζε να χάνει τον έλεγχο ύστερα από κάτι που έμοιαζε σαν διά βίου μάχη με εφιάλτες, flashbacks, άγχος, κατάθλιψη, νόσο του θυρεοειδή και τρία κρούσματα με καρκίνο (λευχαιμία, καρκίνο του μαστού και λέμφωμα).

Ένας φίλος που αναγνώρισε συμπτώματα ψυχικού τραύματος συμβούλευσε τη Redding να δει τον Vincent Felitti, τότε επικεφαλής του τομέα Προληπτικής Ιατρικής στο Kaiser Permanente στο San Diego και έναν από τους βασικούς ερευνητές στη μελέτη «Δυσμενείς Εμπειρίες Παιδικής Ηλικίας (ACEs)». Μαζί με τον Rob Anda, έναν επιδημιολόγο στα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών (CDC) και Πρόληψης, ο Felitti δημοσίευσε μια πρωτοποριακή έρευνα που έδειξε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του παιδικού τραύματος και πολλών κύριων αιτιών θανάτου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.

Ο Felitti ζήτησε από τη Redding να απαντήσει σε ένα ερωτηματολόγιο, γνωστό ως Ερωτηματολόγιο ACE, που κάλυπτε δέκα κατηγορίες παιδικής κακοποίησης, παραμέλησης και οικογενειακής δυσλειτουργίας. Η Redding έπαιρνε ένα «βαθμό» κάθε φορά που σημείωνε ότι είχε βιώσει κάτι από τα ανωτέρω. Εκείνοι που είχαν σκορ από τέσσερα και πάνω είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιοπάθεια, σύμφωνα με τα ευρήματα του Felitti, ενώ όσοι είχαν από επτά και πάνω είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο.

Η Redding είχε σκορ δέκα στα δέκα.

«Από τη στιγμή που ο δρ Felitti μου είπε για τη Μελέτη ACE, ήταν σαν όλα τα προβληματικά κομμάτια παζλ της ζωής μου να μπήκαν στη θέση τους», είπε η Redding στο VICE. «Κι αν δεν ήταν εκείνος ο χωρισμός, ίσως να μην είχα καταλάβει ποτέ πόσο κατεστραμμένη ήμουν. Και ήμουν βαθιά κατεστραμμένη».

Σήμερα, η έρευνα ACE αναγνωρίζεται από το CDC και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Πολλές πολιτείες έχουν θεσπίσει νομοθεσία για να ενθαρρύνουν την εκπόνηση προγραμμάτων και έρευνες για τις αρνητικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Αλλά όταν η Redding συνάντησε τον Felitti, η έρευνα μόλις είχε δημοσιευτεί.

Ανακαλύψαμε τους Ανθρώπους που Βγάζουν Χρήματα από το Gaming στην Ελλάδα. Δείτε το βίντεο του VICE:

Σου άρεσε; Δες και το βίντεο για τις Ομάδες Πολιτοφυλακής και τους Νεο-εθνικιστές του Μίσιγκαν

«Η Μελέτη ACE έγινε εντελώς τυχαία», δήλωσε ο Felitti στο VICE. Το 1984, ο Felitti έκανε μια μελέτη για την παχυσαρκία στο Kaiser. Ένας από τους πιο επιτυχημένους συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν μια 28χρονη γυναίκα που είχε χάσει σχεδόν 135 κιλά. Αλλά μερικές εβδομάδες αφού είχε επιτύχει το χαμηλότερο βάρος που είχε ποτέ, της έκαναν σεξουαλική πρόταση στη δουλειά και ξαναπήρε το βάρος που είχε χάσει.

«Μας είπε ότι ήταν θύμα αιμομιξίας από τον παππού της, από την ηλικία των 11 έως τα 21, και πως έτρωγε για να νιώσει καλύτερα», είπε ο Felitti. «Το να ζυγίζει 185 κιλά ήταν ο υποσυνείδητος τρόπος της για να μειώσει τη σεξουαλική της ελκυστικότητα».

Καθώς ο Felitti έκανε συνεντεύξεις με περισσότερους ασθενείς, διαπίστωσε ότι οι μισοί από τους 300 συμμετέχοντες στο πρόγραμμα παχυσαρκίας είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά. Το τοξικό στρες στην παιδική ηλικία φαινόταν να συνδέεται με την παχυσαρκία. Ο Felitti αναρωτήθηκε εάν το πρώιμο τραύμα θα μπορούσε να συνδεθεί και με άλλες ασθένειες της ενήλικης ζωής. Λίγο αργότερα, γεννήθηκε η Μελέτη ACE.

Παρόλο που σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 80 δημοσιευμένα άρθρα για τις ACEs, ο Felitti λέει ότι οι περισσότεροι γιατροί δεν έχουν ακούσει για τις ACEs και στα τσεκάπ ρουτίνας δεν ρωτούν «σχεδόν ποτέ» για την παιδική ηλικία των ασθενών.

Ο PradeepGidwani, παιδίατρος με έδρα το San Diego και διευθυντής διάφορων πρότζεκτ στην Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, δήλωσε στο VICE ότι ο ιατρικός κλάδος άργησε να αποδεχτεί την έρευνα ACE. Μέρος του προβλήματος, είπε, είναι ότι οι γιατροί δεν έχουν επαρκή εκπαίδευση ή πόρους για να ασχοληθούν με ασθενείς που δείχνουν σημάδια παιδικού τραύματος.

Η Redding είπε ότι κανένας πριν από τον Felitti δεν είχε συνδέσει τα προβλήματα υγείας της με τοξικά γεγονότα από την παιδική της ηλικία – αλλά ήταν σαφές πως είχε υποστεί τραυματισμό.

Όταν ήταν τεσσάρων ετών, η μητέρα της πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία. Ο πατέρας της –βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με PTSD (Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες)– κατέρρευσε μετά τον θάνατό της και έγινε ένας βίαιος αλκοολικός. Στη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, λέει ότι ο πατέρας της έδερνε τακτικά την ίδια καθώς και τα αδέρφια της. Τα χρήματα και το φαγητό ήταν λιγοστά και σε κάποια φάση έκαναν έξωση στην οικογένεια της Redding και εκείνη στάλθηκε μακριά να ζήσει με τη θεία της.

Η συνάντηση με τον Felitti ήταν κρίσιμη στιγμή για εκείνη. «Ποιος θα σκεφτόταν ότι κάτι που συμβαίνει όταν είσαι τριών ή τεσσάρων ετών θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο όταν είσαι 40;» είπε.

Ο BruceD. Perry, ανώτερος συνεργάτης στην Ακαδημία Παιδικού Τραύματος, είπε στο VICE ότι τα γεγονότα που σημειώθηκαν κατά την παιδική ηλικία της Redding δεν «προκάλεσαν» απαραιτήτως τον καρκίνο της. Η αρχική Μελέτη ACE, ενώ ήταν πρωτοπόρα, εξέτασε τους συσχετισμούς –πώς συνδέονται οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας με την υγεία στην ενήλικη ζωή– και όχι τις άμεσες αιτίες.

Ο Perry πρόσθεσε ότι καθώς το σκορ της ACE δεν έλαβε υπόψη την ηλικία στην οποία συνέβη ένα τραυματικό γεγονός, εάν συνέβη μία φορά ή εάν κρατούσε για χρόνια και εάν υπήρχαν «ανασχετικοί» παράγοντες, όπως μια ισχυρή οικογένεια ή ένα σύστημα υποστήριξης από την κοινότητα, το σκορ «παρανοήθηκε και παρερμηνεύτηκε από κόσμο –συμπεριλαμβανομένων των νοσοκομειακών γιατρών–με καλές προθέσεις».

Ακόμα, ο Perry είπε ότι υπάρχει σαφής ένδειξη αυτού που μερικές φορές ονομάζεται «νευροβιολογία του στρες».

«Με τον καιρό, ένα χρόνια ενεργοποιημένο σύστημα "παγώματος, φυγής ή μάχης" φθείρει την καρδιά μας, τους πνεύμονες, το έντερο, το ανοσοποιητικό σύστημα, ακόμα και τα δίκτυα του εγκεφάλου που έχουν σχέση με την προσοχή, τη σκέψη και τη ρύθμιση της διάθεσης», είπε ο Perry. «Ως εκ τούτου, αυξάνεται ο κίνδυνος για προβλήματα στην ψυχική και τη σωματική υγεία».

Σύμφωνα με τον Felitti, οι ACEs επηρεάζουν την ψυχική και σωματική υγεία στην ενήλικη ζωή με τρεις τρόπους. Ο πρώτος είναι μέσω μηχανισμών αντιμετώπισης όπως το κάπνισμα, η υπερκατανάλωση τροφής, ο αλκοολισμός ή η χρήση ναρκωτικών – μηχανισμοί που έχουν άμεσα οφέλη αλλά μακροπρόθεσμους κινδύνους. Ο δεύτερος τρόπος είναι η επίδραση του χρόνιου, μείζονος και μη εκτονωμένου στρες σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν το ανοσοποιητικό σύστημα μας και τις φλεγμονώδεις αποκρίσεις. Ο τρίτος τρόπος έχει να κάνει με τις αλλαγές σε επιγενετικούς μηχανισμούς που ελέγχουν τη γονιδιακή έκφραση.

Η επούλωση αυτού του παλιού τραύματος μπορεί να είναι πρόκληση, αλλά ο Perry λέει ότι οι σχέσεις είναι το κλειδί. «Αυτό που μπορεί καλύτερα να προβλέψει την έκβαση της σωματικής και ψυχικής υγείας είναι ο αριθμός, η ποιότητα και η συνέπεια των υγιών σχέσεων», είπε.

Δουλεύοντας με τον Felitti, η Redding άρχισε μια σειρά θεραπειών, συμπεριλαμβανομένων της γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας και της απευαισθητοποίησης και επανεπεξεργασίας της κίνησης των οφθαλμών. Και οι δύο θεραπείες μειώνουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των τοξικών αναμνήσεων και βοηθούν στην ανάπτυξη προσαρμοστικών μηχανισμών αντιμετώπισης. Άρχισε να γυμνάζεται, να εμπλέκεται σε προγράμματα της κοινότητας, π.χ. παρέχει συμβουλευτική σε φοιτητές κολεγίου, και περνάει περισσότερο χρόνο με τα αδέρφια της για να ενισχύσει τους οικογενειακούς δεσμούς. Επίσης, άρχισε να γράφει ημερολόγιο, κυρίως για τις αναμνήσεις που είχε από την παιδική ηλικία ανά πενταετίες. Οι αναμνήσεις πυροδότησαν αναδρομές στο παρελθόν αλλά μειώθηκαν με την πάροδο του χρόνου και τελικά κατάφερε να συγχωρήσει ό,τι είχε συμβεί στο παρελθόν της.

Έχουν περάσει 16 χρόνια από την κατάρρευση της Redding. Σήμερα, λέει ότι η ζωή είναι ευκολότερη – υπάρχει λιγότερος αγώνας και περισσότερη χαρά. «Καταλαβαίνω ποια πραγματικά είμαι», είπε στο VICE. «Μου αρέσει αυτό που είμαι».

Περισσότερα βίντεο από το VICE

Οι Ομάδες Πολιτοφυλακής και οι Νεο-εθνικιστές του Μίσιγκαν

Τα Παιχνίδια Ρόλων Έσωσαν τη ζωή Αυτού του Άνδρα με Σύνδρομο Asperger

H Ψυχική Ασθένεια που Εκτροχίασε την Καριέρα Αυτού του Πολλά Υποσχόμενου Skater