H αρχική ιδέα δημοσιεύτηκε στο VICE UK

Τραγικά νέα: Οι φίλοι σου είναι πάρα πολύ χαρούμενοι και ερωτευμένοι και θέλουν να κάνουν ένα πάρτι 10.000 ευρώ για να γιορτάσουν την αγάπη τους. Είναι Άνοιξη-Καλοκαίρι=σεζόν γάμου και αν είσαι μεταξύ 25-30, μάλλον έχεις μόλις λάβει προσκλητήριο για τον πρώτο «ενήλικο» γάμο σου. Μπορεί να παντρεύεται ο ελάχιστα μεγαλύτερος κολλητός σου που έχει φτιάξει πια τη ζωή του ή στην ακόμα πιο τρομακτική περίπτωση, παντρεύονται δυο άνθρωποι της ηλικίας σου ή και μικρότεροι που έχουν σχέση μικρότερο διάστημα απ' όσο έχεις εσύ με τον γκόμενο ή τη γκόμενα σου και… μάλλον μοιάζουν να είναι πραγματικά χαρούμενοι;;;???!!!

Είναι πολύ διαφορετικό από το να πηγαίνεις σε ένα γάμο σαν παιδί. Τότε μπορεί να σου φαινόταν διασκεδαστικό, μπορεί να σε έβαζαν να γίνεις παρανυφάκι, πέταγες ρύζια, μετά έτρωγες του σκασμού και έπινες άπειρα αναψυκτικά τις στιγμές που δεν έβλεπε η μαμά σου, ενώ το σημαντικότερο ήταν ότι ξενυχτούσες και αυτό σου φαινόταν συναρπαστικό γιατί δεν μπορούσες να το κάνεις τις άλλες μέρες. Σαν ενήλικας όμως το ότι οι συμμαθητές σου βρήκαν το άλλο σου μισό, σε μια εποχή που κυριαρχούν οι γνωριμίες μέσω Tinder και Facebook, είναι λίγο γάμησε τα. Γι' αυτό φτιάξαμε έναν οδηγό επιβίωσης στον πρώτο τέτοιο γάμο που θα πας.

Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσεις από τον επικείμενο γάμο είναι το προσκλητήριο. Ένα κομμάτι χαρτί, χρυσοπληρωμένο από το ζευγάρι που σε καλεί, το οποίο θα λέει επάνω κάτι σαν «Είμαστε ο Ιεροκλής και η Μυρσίνη, παντρευόμαστε και σε καλούμε στον γάμο γιατί θέλουμε να μαζέψουμε δώρα και να φτιάξουμε έναν μικρό κατάστημα ηλεκτρικών ειδών. Μετά από τρεις μήνες, το τάδε Σαββατοκύριακο, μην κανονίσεις να πας σε κανένα πάρτυ για να πάρεις ναρκωτικά, αλλά έλα στη Σκέπη της Αγίας Φιλοθέης για να μας δεις να περνάμε την κουλούρα». Λες και κάνουμε όλοι τόσο μακρινά σχέδια, που είναι λογικό ότι θα κανονίζαμε από τώρα τι θα κάνουμε σε 2-3 μήνες. Αν έχεις βάλει αυτό το κομμάτι χαρτί κάτω από κάποιο μαγνητάκι στο ψυγείο σου, πήγαινε τώρα και κάντο κομματάκια γιατί έτσι κι αλλιώς μέχρι την ημερομηνία του γάμου θα έχεις ξεχάσει ότι υπάρχει.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι στέλνουν προσκλήσεις: Για να σου θυμίσουν ότι έχεις ήδη συμφωνήσει να πας στο γάμο τους, να γυρίσεις την πλάτη σου σε κάθε είδους διασκέδαση και να πας να λατρέψεις τον Θεό της μονογαμίας σε μια εκκλησία και μετά σε μια δεξίωση που θα καταλήξεις να λερώνεις το φόρεμα σου με τα κρύα φαγητά που θα έρθουν. Καμιά φορά κάνουν και αυτό το πολύ-αστείο-γελάσαμε- που γράφουν πάνω και κανένα ποιηματάκι που ή το βρήκαν στο ίντερνετ ή ακόμα χειρότερα έκατσαν και το έγραψαν μόνοι τους πχ:

Συνήθως θα πρέπει να ντυθείς κυριλέ. Τα κορίτσια βάζουν φόρεμα και τα αγόρια στάνταρ πουκάμισο ή και σακάκι. Ανοίγεις λοιπόν τη ντουλάπα σου και βλέπεις ότι από παπούτσια το πιο κυριλέ σου είναι τα all star σου που δεν είναι σκισμένα και από ρούχα ένα μαύρο παντελόνι που είχες αγοράσει για κάποια θεατρική παράσταση στο Λύκειο και ξέμεινε εκεί. Δυστυχώς τότε, θα πρέπει να πας και να αγοράσεις 100 ευρώ ρούχα που δεν τα ξαναφορέσεις ποτέ, για να γιορτάσεις την αγάπη των άλλων. Επίσης αν στον γάμο θελήσεις να χορέψεις με ψηλοτάκουνα αν είσαι γυναίκα ή με σκαρπίνια αν είσαι άντρας, εκ πείρας σου λέω να μην το κάνεις. Οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν αυτό είναι οι τύποι που για άγνωστο λόγο, τα φοράνε κάθε μέρα.

Θα έχετε παρατηρήσει ότι στους γάμους οι θέσεις που θα κάτσεις στη δεξίωση/γλέντι με τρελό κέφι #not, είναι αυστηρά διαμορφωμένες από πριν. Την ημέρα του γάμου, ακόμη και αν νομίζεις πως ξέρεις από τότε που γεννήθηκες τον γαμπρό ή τη νύφη, όταν η τελετή θα τελειώσει θα καταλήξεις να κάθεσαι σε ένα τραπέζι με κάτι τύπους που θα σου συστηθούν σαν «οι κολλητοί εκείνου που παντρεύεται», ενώ εσύ δεν θα ξέρεις κανέναν και αναπόφευκτα θα ζηλέψεις λιγάκι, ενώ για ένα διάστημα 2 λεπτών όλοι θα σε κοιτάνε από πάνω μέχρι κάτω κάνοντας σε να νιώθεις ότι ήρθες από τη Νάρνια.

Το θέμα εκεί είναι ότι θα πρέπει για το επόμενο δίωρο να καθίσεις δίπλα τους και να πιάσετε την κουβέντα. Αυτός είναι ο κανόνας και θα είναι μια γροθιά στο στομάχι, να' σαι σίγουρος. Θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα καταλαβαίνουν τι δουλειά κάνεις ή ακόμα χειρότερα μπορεί να πέσεις σε τύπους που θα αρχίσουν πχ. τα στερεοτυπικά «Εντάξει, σας ξέρουμε κι εσάς τους δημοσιογράφους, τους ταρίφες, τους γιατρούς κτλ», χωρίς να έχει καμιά πρόθεση να κάτσει να αναπτύξει συζήτηση. Κάνε υπομονή.

Υπομονή, πέρα από την εκκλησία που πρέπει να πας και τη δεξίωση μετά, θα πρέπει να κάνεις και σε εκείνο το διάστημα της μιας ώρας που θα όλοι κάθονται και θα περιμένουν να βγάλουν φωτογραφίες. Δηλαδή, την ώρα της πρόποσης όταν κάποιος συγγενής συνήθως θα ανέβει κάπου ψηλά με ένα μικρόφωνο, θα κάνει ντιινγκ με το ποτήρι θα μιλήσει για την αιώνια αγάπη και για το πώς γνωρίστηκε το ζευγάρι που παντρέυεται κανένα μισάωρο. Ή εναλλακτικά θα παίζει βίντεο σε μία οθόνη από φωτογραφίες του ζευγαριού από τότε που ήταν μωρά μέχρι σήμερα.

Ο δικός μου κανόνας είναι: τρία ποτήρια αλκοόλ από τη στιγμή που θα αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτό, και μετά διάλειμμα για λίγο. Στη συνέχεια πίνεις ξανά δύο ποτήρια κρασί και ξανακάνεις διάλειμμα μέχρι την ώρα που αυτός εκεί ο συγγενείς θα βγάλει λόγο. Και μετά, όταν όλη η βαρετή διαδικασία του γάμου τελειώσει γίνεσαι λιάρδα και γράφεις ιστορία. Μιλάω σοβαρά. Θα πρέπει όντως να προσπαθήσεις να μπεις στα βραβεία Γκίνες ή στη Wikipedia σαν τον άνθρωπο που ήπιε τον κώλο του περισσότερο από κάθε άλλον. Γιατι; Ρωτάς γιατί; Γιατί είναι τσάμπα. Και μεταξύ μας, αν δεν εκμεταλεύτηκες κάθε ευκαιρία να απαλλοτριώσεις μια τσάμπα κάβα νομίζεις πως έχεις ζήσει; Έχεις υπάρξει όντως;

Υπάρχει μια μαθηματική εξίσωση που θα πρέπει να θυμάσαι:

Όπου υπάρχει αλκοόλ και πολύ συναίσθημα τριγύρω αυτή η εξίσωση είναι αναπόφευκτη. Όταν αυτό συμβεί θα καταλήξεις να κάνεις σεξ με κάποιον που ενδεχομένως είναι στην ίδια κατάσταση με εσένα, με κίνδυνο να σε δουν όλοι, αφού θα είσαι τόσο λιάρδα που δεν θα καταλαβαίνεις τίποτα ούτε εσύ, ούτε ο άλλος. Ακόμα χειρότερα μπορεί να αρχίσεις να γίνεσαι απ΄αυτούς που συνειδητοποιούν εκείνη τη στιγμή την πλήρη έλλειψη αγάπης στη ζωή τους και γίνονται πικρόχολοι, πεισματάρηδες αλλά και καυλωμένοι ταυτόχρονα. Και καταλαβαίνεις τι εννοώ γιατί το έχουμε πάθει όλοι. Ίσως όχι σε γάμο, αλλά το έχουμε πάθει. Είναι η στιγμή που όλοι τριγύρω είναι σε ζευγάρια, φιλιούνται και χορεύουν αγκαλιά, κι εσύ είσαι μπακούρι, κάθεσαι στο μπαρ και φλερτάρεις με τα καλαμάκια ή την καρέκλα ψάχνοντας απελπισμένα κάποιον να τριφτεί επάνω σου. Κάπως έτσι μπορεί να καταλήξεις να κάνεις τα γλυκά μάτια στην πεθερά της νύφης που μόλις γνώρισες. Αν έστω και μια στιγμή καταλάβεις εκείνη τη στιγμή τι σου συμβαίνει, να θυμάσαι ότι αυτό το συναίσθημα είναι πλασματικό, δεν υπάρχει όντως. Πάρε λίγη τούρτα, κάτσε σε μια γωνία να τη φας και ξαναβρες την αξιοπρέπεια σου.

Αν δεν είσαι πλούσιος δεν χρειάζεται να αγοράσεις δώρο ή αν αγοράσεις θα πρέπει να είναι κάτι φθηνό. Αυτός είναι ο κανόνας μου, ακόμα κι αν δεν είναι αποδεκτός από πολλούς. Αν με καλέσεις στον γάμο σου, δεν θα σου πάρω τίποτα. Η παρέα μου είναι μια χαρά δώρο και αν δεν σου φτάνει η παρέα μου, θα έπρεπε να σου φτάνει το ότι θα είμαι ευγενικός με το σόι σου.

Είσαι στο σημείο όπου έχεις πιει αρκετά -το θυμίζουμε αυτό- είναι περίπου 3 τα ξημερώματα και ο τύπος που έχουν πληρώσει να παίξει μουσική, έχει αρχίσει τα νησιώτικα ή τα κλαρίνα. Για την ακρίβεια τα παίζει κανένα τρίωρο. Ξαφνικά πηγαίνεις μπροστά του και του φωνάζεις «Παίξε Motorhead ρε μαλάκα. Καραγκιόζη που μας έχεις πήξει στο Γιάννη μου το μαντήλι σου». Μπορεί εσύ την επόμενη μέρα να μην το θυμάσαι, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα το θυμούνται όλοι οι υπόλοιποι. Ο dj είναι ίσως ο μόνος που δεν φταίει εκείνη τη στιγμή, αφού προσπαθεί να προσαρμόσει τη μουσική ανάλογα με το κοινό που βλέπει και αυτό σου θυμίζω ότι περιλαμβάνει περισσότερους μεσήλικους συγγενείς, παρά οπαδούς του Lemmy.

Άλλο ένα περίεργο με τους γάμους είναι ότι σε πιάνουν τα υπαρξιακά σου. Μπορεί να φταίει που βλέπεις ότι άλλοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να βρουν το άλλο τους μισό, οπότε αρχίζεις και αναρωτιέσαι αν εσύ –που δεν το έχεις βρει ακόμη- έχεις πετύχει σε κάποιο άλλο τομέα της ζωής σου. Για κάποιο λόγο θα αποφασίσεις να τα μοιραστείς αυτά με έναν άγνωστο την ώρα που θα βγεις από την αίθουσα ή το μαγαζί που γίνεται η δεξίωση για να πάρεις λίγο αέρα. Και οι δύο θα κρατάτε από ένα ποτήρι κρασί, θα κοιτάτε τα αστέρια και θα λέτε «Περίμενα πως θα έχω καταφέρει περισσότερα μέχρι τώρα», «Ο Κλεάνθης και η Μαριάτζελα μοιάζουν τόσο ευτυχισμένοι», «Γιατί δεν μπορώ να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη;». Αυτά φίλε, συμβαίνουν επειδή είσαι μαλάκας. Μην κατηγορείς κανέναν άλλο γι'αυτό. Αν θες να βάλεις σε μια τάξη τη ζωή σου κάντο από αύριο. Όχι τώρα. Όχι με έναν άγνωστο που θα αναλύσει τα υπαρξιακά σου.

Οι θείες. Μακρινές, κοντινές, οι θείες θα υπάρχουν πάντα σε ένα γάμο, θα είναι πολλές και θα πετάγονται συνεχώς ύπουλα από παντού. Θα βρεις μια θεία εκεί που θα κάθεσαι, θα βρεις μια θεία στον μπουφέ, θα βρεις μια θεία που θα κάτσει δίπλα σου στην εκκλησία, θα υπάρξει σίγουρα μια θεία που θα έρθει να σου πει «Σήκω να χορέψεις» και άλλη μια που κάτι θα την τσαντίσει στην συμπεριφορά/εμφάνιση/ύπαρξη σου. Γι'αυτό απλά προσπάθησε να είσαι διακριτικός, να διακρίνεις τις θείες από μακριά και να τις αποφύγεις.

Σημείωση: Πολλές θείες, νομίζουν ότι είναι αστείες. Ένας τρόπος να καταλάβεις αν σε έχει πλησιάσει μια τέτοια, είναι οι ακόλουθες ατάκες: «Είμαι αστεία θεία», «Μπορεί να είμαι μεγάλη, αλλά μπορώ ακόμη να είμαι αστεία», «Αααχ, αν ξέρατε εσείς οι νέοι τι έχω κάνει εγώ στα νιάτα μου». Μην σε παρασύρει αυτός ο πρόλογος. Αυτές οι θείες είναι έτσι σχεδιασμένες ώστε να σε κάνουν να νιώσεις ότι είναι οκ να τους προτείνεις να βγείτε έξω και να σκάσετε ένα μπάφο, αλλά μόλις τους το πεις θα αρχίσουν να ωρύονται και θα σου απαντήσουν κάτι σαν «Ο άντρας μου ο Θόδωρος είναι στη Δίωξη Ναρκωτικών». Μην παρασυρθείς από την «Αστεία θεία».

Είναι ωραίο-ντάξει ίσως και όχι- το ότι βλέπεις τον εαυτό σου να παντρεύεται σε κανένα χρόνο από τώρα. Μικρές καρδούλες στολισμένες με το μονόγραμμα του συντρόφου σου και το δικό σου, ένας πρώτος χορός που θα έχετε κάνει μαζί πρόβα, γαμήλια τούρτα με 3 στρώσεις και δυο ανθρωπάκια επάνω, η μαμά σου θα κλαίει συγκινημένη και ο μπαμπάς που θα παραδώσει τη νύφη στην εκκλησία, όλοι θα είναι καλοντυμένοι και θα μοιάζουν χαρούμενοι για σένα. Θα είναι η καλύτερη μέρα της ζωής σου και μπλα μπλα μπλά, οπότε σκέφτεσαι «Ρε, μήπως είναι η ώρα μου; Μήπως είναι η ώρα να ζητήσω κι εγώ κάποιον σε γάμο; Μήπως όλο αυτό το πανηγύρι του γάμου μου κάνει;». Όχι! Ξεκόλλα. Σύνελθε. Δεν ξέρεις καν τι είναι ο ΕΝΦΙΑ ή το taxis net. To συζητήσαμε αυτό. Είσαι μαλάκας. Έχεις μπροστά σου δέκα, μπορεί και δεκαπέντε χρόνια μέχρι να είσαι έτοιμος γι'αυτό. Μην ζητήσεις έναν άγνωστο ή μια άγνωστη σε γάμο και μην στείλεις σε κάποιον πρώην μήνυμα επειδή κάποια στιγμή τον φαντάστηκες για γονιό των παιδιών σου. Απλώς προσπάθησε να απολαύσεις τον γάμο και να μην κλάψεις μπροστά σε όλους.

Περισσότερα από το VICE

Νοιάζεται Kαθόλου η Ευρώπη για το Eάν η Βρετανία Φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή Όχι;

Τι Μπορεί να Συμβεί Όταν Κάνεις Οτοστόπ στα Ελληνικά Νησιά

Η πιο Μαζική Ρίψη Χρωμάτων στην Ελλάδα