To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Noisey.
Το 2007, ο Lil Wayne, ένας από τους καλύτερους και παραγωγικότερους ράπερ στη Γη, κυκλοφόρησε επίσημα πέντε τραγούδια. Μπορείτε να επισκεφτείτε την αγαπημένη σας υπηρεσία streaming ή κάποιο κατάστημα πώλησης ψηφιακής μουσικής αυτήν τη στιγμή και να τα ακούσετε, σε ένα EP που λέγεται The Leak, ένα project που θα σας επιτρέψει να ακούσετε -από την αρχή μέχρι το τέλος- μία από τις καλύτερες hip hop δημιουργίες, σε λιγότερο από 20 λεπτά. Κάντε το. Δεν θα έχετε ακούσει ποτέ ξανά κάτι πιο διασκεδαστικό σε τραγούδι, από ό,τι τη στιγμή που ο Lil Wayne ραπάρει, «I’m running this, and I can jump the hurdles / I’m feeling like I’m racing a bunch of little turtles» (Το τρέχω όλο αυτό και μπορώ να πηδήξω τα εμπόδια/ νιώθω ότι κάνω αγώνα με ένα τσούρμο χελωνάκια), με τη φωνή του να καλύπτει το beat, λες και κάθε πάτημα στο drum machine είναι ένα εμπόδιο σε αγώνα δρόμου που βγαίνει από τη μέση, λες και όλοι οι υπόλοιποι ράπερ του κόσμου είναι αβοήθητα μωρά ερπετών.
Videos by VICE
Ε, και τι μ’ αυτό, όμως; Είναι άραγε μια κληρονομιά πάνω στην οποία μπορεί να κρεμάσει ο Weezy F. Baby την κόκκινη μπαντάνα του; Όποιος παρακολουθούσε τη rap από το 2004 (όταν ο Lil Wayne ισχυρίστηκε για πρώτη φορά ότι ήταν «ο καλύτερος ράπερ της Γης, από τότε που αποσύρθηκε ο καλύτερος ράπερ») μέχρι το 2008 (όταν ο Lil Wayne κυκλοφόρησε το Tha Carter III, ένα πολυαναμενόμενο άλμπουμ που έγινε πλατινένιο μέσα στην πρώτη εβδομάδα), θα μπορεί να σας πει ότι, ναι, σε κάποια στιγμή προς τα μέσα έως τα τέλη του 2000, ο Weezy έκανε την υπέρβαση. Επίσης, σχεδόν όλοι θα συμφωνήσουν ότι η στιγμή που έγινε αυτό ήταν το 2007, η χρονιά των προαναφερθέντων πέντε τραγουδιών, των guest συμμετοχών σε επιτυχίες που καθόρισαν την εποχή, όπως το «We Takin’ Over» του DJ Khaled και το «Duffle Bag Boy» των Playaz Circle, το mixtape Da Drought 3, καθώς και ατελείωτες διαρροές που δεν ήθελε κανείς, όμως τελικά φάνηκαν ωφέλιμες.
[VICE Video] Η Βιομηχανία της Ραπ στην Ελλάδα – 12ος Πίθηκος
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Σε εκείνη τη χαώδη περίοδο, ο Lil Wayne έπαιζε 4D διαστημικό μπάσκετ, την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος της rap έπαιζε ντάμα. Η μουσική του δεν ήταν απλώς καλή. Επαναπροσδιόριζε την πράξη της rap ως ένα αγνό, ακατέργαστο αθλητικό επίτευγμα, ως έναν μεταμοντέρνο χορό απεικονίσεων και θεαματικών ακροβατικών φωνητικής – και σε ό,τι έκανε, υπήρχε ένα τεράστιο κίνητρο από πίσω. Το άλμπουμ του 2006 του Nas, Hip Hop Is Dead, πυροδότησε μια διαμάχη που κράτησε για έναν χρόνο, για το κατά πόσο κρυβόταν μια αλήθεια στον τίτλο του. Καθώς το είδος βρισκόταν σε κίνδυνο, ο Wayne αφοσιώθηκε εξ ολοκλήρου στο σώσιμό του. Στο «I Can’t Feel My Face», προσφέρεται να πηδήξει στη θάλασσα, για να κάνει μια διάσωση. Στο μανιφέστο της καμένης γης, «Gossip,» αυτοαποκαλείται «Mr. Hip-Hop» και δηλώνει ότι «Δεν πέθανα, είμαι ζωντανός».
Τα κατάφερε, όμως ο αγώνας του για την αναβίωση του hip hop ερχόταν σε μεγάλο βαθμό σε αντίθεση με τον ίδιο. Μια ολόκληρη πρώιμη εκδοχή του Tha Carter III αναδύθηκε στο Ίντερνετ. Τα τραγούδια που περιείχε εξακολουθούν να μη συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη ιστορία της δισκογραφίας του Lil Wayne, όμως η μουσική παραμένει από τις πιο δημοφιλείς και καθοριστικές, πλάθοντας την επόμενη γενιά του hip hop: Ο Chance the Rapper κάποτε ράπαρε «La La La», για να αποδείξει ότι ο Lil Wayne ήταν ο αγαπημένος του ράπερ. Το «I Feel Like Dying», στο οποίο ο ράπερ βρίσκεται «σε μια φυτεία κάνναβης» και είναι «κλεισμένος πίσω από σίδερα φτιαγμένα από Xanax», σηματοδότησε μια νέα εποχή, στην οποία η rap έδινε έμφαση στο να χάνεσαι στα ναρκωτικά και είχε αντίστοιχο ήχο, ενώ το «Prostitute Flange», μια ερωτική μπαλάντα με auto-tune, βρίσκεται στις ρίζες του μελωδικού, φωνητικά επεξεργασμένου παρόντος της rap, κάτι που μπορεί να εντοπιστεί απευθείας στον ήχο καλλιτεχνών, όπως ο Future και ο Young Thug.
Αυτά τα τραγούδια επαναπροσδιόρισαν, επίσης, τη σχέση της μουσικής βιομηχανίας με το Ίντερνετ, δείχνοντας ότι η παραγωγή μουσικής στην οποία έχουν ελεύθερη πρόσβαση οι fan, είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για τη δημιουργία βάσης οπαδών. Η ανομία του Διαδικτύου ταίριαζε με την άναρχη μουσική του Wayne και τη φρενίτιδα με την οποία δούλευε. Ήταν εκπληκτικός, ακριβώς επειδή δεν ακολουθούσε κάποια συνταγή επιτυχίας, επειδή η καλύτερη στροφή του ίσως να είναι ένα δίλεπτο freestyle πάνω από το beat κάποιου άλλου. Όπως ακριβώς έκανε το hip hop στα πρώιμα χρόνια του, όπως ακριβώς φαινόταν να κάνει και το Ίντερνετ, ο Lil Wayne το 2007 υποσχόταν δημιουργικότητα που δεν περιοριζόταν από κανόνες.
Τελικά, ο Lil Wayne έχασε λίγη από η μαγεία εκείνης της περιόδου –λόγω των ναρκωτικών, της φυλακής και της νέας του αγάπης, το skateboard– και η μουσική βιομηχανία βρήκε τρόπο να κερδίσει χρήματα από το Ίντερνετ. Σήμερα, οι καλλιτέχνες προωθούν τους εαυτούς πιο σχολαστικά από ποτέ. Η επιτυχία κρύβεται στην εξόρυξη δεδομένων από λίστες του Spotify, στην επιμέλεια ενός καλαίσθητου feed στο Instagram, στη στρατηγική δημιουργία στιγμών που θα κάνουν πάταγο στο Twitter. Οι κουστουμάτοι βρέθηκαν και πάλι στην κορυφή του τραπεζιού, ζητώντας σου να υποκριθείς ότι δεν υπάρχουν εκείνα τα ενοχλητικά bootleg mp3 και λέγοντάς σου να ακούσεις το soundtrack του Suicide Squad στον αγαπημένο σου πάροχο ψηφιακών μουσικών υπηρεσιών. Ο Lil Wayne βρίσκεται και εκεί, αν θέλετε να παραμείνετε μέσα σε εταιρικά, εγκεκριμένα πλαίσια. Τι θα έκανε, όμως, ένα γκόμπλιν;
Περισσότερα από το VICE
Mιλήσαμε με τον Καρδιτσιώτη που Έγραψε Βιβλίο για τις Παγανιστικές Δοξασίες στον Θεσσαλικό Κάμπο
Ο Ακτιβιστής που Έφθασε στον Άρειο Πάγο για Ένα Γραμμάριο Κάνναβης
Η πιο Σωστή Συμβουλή για τo Bitcoin Είναι Ήδη Τεσσάρων Ετών
