Διασκέδαση

Απίστευτες Φωτογραφίες Ανθρώπων στο Ταξί

Kοινοποίηση

Συναντάς πολλά είδη ανθρώπων σε ένα ταξί. Είναι η φύση της δουλειάς. Αν δεν συναντάς πολλούς ανθρώπους, τότε μάλλον κάτι κάνεις λάθος και ίσως πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα.

Ο Mick Harvey είναι από την Νότια Ουαλία και ξεκίνησε να οδηγεί ταξί για να χρηματοδοτεί τα ταξίδια του ανά τον κόσμο. Μερικοί μήνες στο τιμόνι, μερικοί μήνες στην Βραζιλία. Μισός χρόνος οδηγώντας νύχτα, τρεις μήνες ταξιδεύοντας στην Αίγυπτο, το Νεπάλ ή το Κατμαντού.

Videos by VICE

(£7.62) «Αυτή η φωτογραφία είναι μια περίληψη όσων κάνει αυτό το project. Η απεικόνιση μιας πραγματικότητας, μιας κοινότητας στην Νότια Ουαλία»

Το 2010, ο Mike άρχισε να καταγράφει μερικές από τις βάρδιές του, χτίζοντας σχέσεις με τους πελάτες του και αποθανατίζοντάς τους όταν έφταναν στον προορισμό τους, κερνώντας τους την διαδρομή ως ευχαριστώ για την «πόζα». Το ταξί το παράτησε πριν από περίπου έναν χρόνο, αλλά έφτιαξε μια συλλογή από τις αγαπημένες του φωτογραφίες τις οποίες και εκθέτει στο Monkey Café & Bar στο Swansea. Οι φωτογραφίες έχουν για τίτλο την αξία της διαδρομής και είναι όλες μοναδικές, παρέχοντας μια ιδιαίτερη ματιά στο κοινωνικό προφίλ της Νότιας Ουαλίας.

Συνάντησα τον Mike για να τα πούμε.

(£4.00)

VICE: Γεια σου Mike. Γιατί άρχισες να φωτογραφίζεις τους επιβάτες σου;
Mike Harvey: Έβρισκα την δουλειά μου εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Δεν ήξερα ποτέ τι είδους άνθρωπος θα έμπαινε στο ταξί μου. Μάθαινα τόσα πολλά από τους επιβάτες, γιατί με έβαζαν σε τόσες πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Κάποια στιγμή, πήρα μια DSLR και άρχιζα να τραβάω φωτογραφίες. Ήθελα οι εικόνες να αντιπροσωπεύουν τις διαδρομές που μοιραζόμασταν, γιατί από το ταξί πέρασε πολύς κόσμος εκείνη την περίοδο.

Οι περισσότεροι ήταν οκ με το γεγονός ότι τους φωτογράφιζες;
Αποτύπωσα 130 διαδρομές και από αυτές μόνο οι 9 είπαν όχι. Το έκανα πάντα στο τέλος της διαδρομής, οπότε είχε χτιστεί μια σχέση μέχρι τότε. Το είδα ως μια από τις πιο εκπαιδευτικές εμπειρίες της ζωής μου, είτε έκανα σε κάποιον τεχνητή αναπνοή στην άκρη του δρόμου, είτε έβλεπε μια έγκυο γυναίκα να τρέχει να φύγει από το ταξί ξυπόλητη χωρίς να πληρώσει…

(£2.87) «Αυτός ο τύπος ήταν μόνιμος πελάτης, αλλά έχει πεθάνει πια, οπότε αυτή η φωτογραφία είναι κάπως συγκινητική για μένα»

Τι έγινε εκεί;
Έβγαινα από το Swansea κατά τις 3 το πρωί και βλέπω μια έγκυο κοπέλα να κάθεται στην άκρη του δρόμου, ξυπόλητη και να μου κάνει νόημα να σταματήσω. Μπήκε μέσα και ξεκίνησε μια κουβέντα μεταξύ μας, που κατέληξε να είναι συμβουλευτική, όπως συμβαίνει συχνά στο ταξί. Της είπα ότι αφού είναι έγκυος ίσως να ήταν καλύτερο να μην βγαίνει και να γίνεται λιώμα, αλλά πέρα από αυτό τα είπαμε ωραία. Όταν φτάνουμε στον προορισμό της όμως, ανοίγει την πόρτα και αρχίζει και τρέχει. Συνήθως θα κυνηγούσα έναν πελάτη που δεν πληρώνει, αλλά ήταν έγκυος τι να έκανα; Αυτή μου ξέφυγε, αλλά την άφησα εδώ που τα λέμε.

Σε πολλές περιπτώσεις είχα κόσμο που μου προσέφερε και ναρκωτικά… κεταμίνη. Που δεν κάνω ναρκωτικά, αλλά ποιος στο διάολο δίνει κεταμίνη σε κάποιον που οδηγάει;

(£3.82) «Ξέρω την μάνα αυτών των παιδιών και μου έδωσε την έγκρισή της για να τα φωτογραφίσω. Ήθελα να αποθανατίσω κάθε πλευρά της κοινότητας. Γέρους, νέους και όσους υπάρχουν ενδιάμεσα»

Φαντάζομαι άνθρωποι που θέλουν να προκαλέσουν ατυχήματα. Μήπως ήταν αντί πληρωμής, ή ήθελαν απλά να παρτάρουν;
Απλά μου το είπαν, ξέρεις σε φάση «ε οδηγέ σε πειράζει να κάνουμε λίγη κόκα εδώ πίσω;».

Είχα κόσμο να μου προτείνει συμμετοχή σε παρτούζες με τρία-τέσσερα άτομα. Ήταν μια μόνιμη πηγή διασκέδασης. Επιπλέον επειδή υπήρχε τόσος κόσμος μεθυσμένος, σου έλεγαν πάρα πολλά πράγματα για την ζωή τους. Ότι είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις, ότι είχαν γενικότερα προβλήματα στην ζωή τους, ότι ήθελαν να αυτοκτονήσουν, τέτοια. Προσπαθούσα λοιπόν αν μπορούσα, το πέρασμά τους από το ταξί να τους δώσει την δυνατότητα να ενδοσκοπήσουν αν με εννοείς, έστω και για λίγο, ώστε να μην έφευγαν έχοντας λάβει τις λάθος αποφάσεις.

(£5.15) «Αυτές οι δύο είναι φοβερές. Φοράνε τα ίδια ρούχα και έχουν την δική τους διάλεκτο. Τις έχω δει στην πόλη, αλλά δεν νομίζω ότι με θυμούνται»

Θυμάσαι κάποιες πιο ουσιώδεις κούρσες;
Μια φορά είχα βρει κάποιον χτυπημένο στην άκρη του δρόμου. Του έκανα τεχνητή αναπνοή αλλά δεν κατάφερα να τον σώσω. Ήταν μια ασυνήθιστη και φοβερά στενάχωρη εμπειρία. Στον αντίποδα, η εταιρεία για την οποία δούλευα, είχε μια επαφή με ένα μπουρδέλο της περιοχής, οπότε ήταν πάντα ενδιαφέρον να μιλάω στις ιερόδουλες. Κάποιες τις γνώρισα αρκετά καλά, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα αν όταν με ρώταγαν αν είχα δουλειά εκείνο το βράδυ, μπορούσα να τους ρωτήσω κι εγώ το ίδιο.

(£3.06)

Πιστεύεις ότι έχεις μάθει κάποια πράγματα για την ανθρώπινη φύση;
Χωρίς να θέλω να πω τίποτα εξαιρετικά αρνητικό, υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που είναι καλοί και άλλοι που δεν είναι τόσο καλοί.

Αντιμετώπισες ποτέ τίποτα επικίνδυνο;
Σχεδόν ποτέ. Αν και μια φορά είχα πάρει ένα ζευγάρι που τσακωνόταν έντονα και σε κάποια φάση, αυτός άρχισε να τις βαράει κουτουλιές. Τους είπα να σταματήσουν, αλλιώς θα πήγαινα στο τμήμα και τότε ο τύπος με άρπαξε από τον λαιμό και μου ούρλιαζε να σταματήσω το αυτοκίνητο. Σταματήσαμε λοιπόν και με το που βγήκε προσπάθησε να με σύρει κι εμένα έξω, οπότε πάτησα γκάζι κι έφυγα. Η κοπέλα ήταν στο πίσω κάθισμα και πλάνταζε στο κλάμα. Την ρώτησα αν ήταν εντάξει και αν ήθελε απλά να την πάω σπίτι, οπότε μου είπε απλά: «Ναι, σε παρακαλώ μην σταματήσεις».

Αυτό όμως ήταν ένα σπάνιο συμβάν.

(£5.72)

Τελειώνοντας έχω δίκιο να σκέφτομαι ότι δεν είχες σκοπό να εκθέσεις αυτές τις φωτογραφίες; Ότι είχες σκοπό να τις κρατήσεις ως προσωπικό project;
Ναι, καθόντουσαν σε έναν σκληρό μου δίσκο για χρόνια και ήταν ο συνεργάτης μου ο Tim που με έπεισε να τις εκθέσω. Τώρα πλέον δεν θα με πείραζε να συνεχιστεί το project. Θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνω σε άλλα μέρη, αν έβρισκα βέβαια έναν ταξιτζή να με αφήσει να πάω μαζί του και να φωτογραφήσω τους επιβάτες του. Θα ήταν ωραίο να αποτυπώσω άλλες κουλτούρες στον ίδιο όμως χώρο.

(£4.66) «Αυτή η κυρία είναι μια συγγενής της μητριάς μου. Την αγαπώ πάρα πολύ. Είναι ένα από τα λίγα άτομα που φωτογράφισα για αυτό το project που γνωρίζω»

Ναι, ο χώρος, το ταξί παίζει μεγάλο ρόλο στις φωτογραφίες, είναι πολύ οικείο.
Έχεις τον κάθε άγνωστο πολύ κοντά σου. Τους έλεγα «ηρεμήστε, να είστε ο εαυτός σας, δεν χρειάζεται να χαμογελάτε αν δεν θέλετε». Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο και κλισέ, αλλά είδα μια φοβερή ευαισθησία στα μάτια των επιβατών μου και το λάτρεψα αυτό.

Ένα άλλο πράγμα με το ταξί, είναι πως μπορείς να κοιτάξεις από το παράθυρο, να «ακουμπήσεις» την οικονομικοκοινωνική πλευρά του. Επειδή τους φωτογράφιζα στο τέλος της διαδρομής, τις περισσότερες φορές αυτό σήμαινε ότι μέσα από το παράθυρο διέκρινες και που έμενε κάποιος. Κι αυτή η πλευρά μου άρεσε.

(£42.94) «Μου αρέσει αυτή η πόζα. Είναι και λες εκθέτουν τους εαυτούς τους»

Κι εμένα. Σε ευχαριστώ πολύ Mike.

Δείτε περισσότερες από τις φωτογραφίες του Mike στο site του ή αγοράστε μια από τις φωτογραφίες του εδώ

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.