Στον περίβολο ενός επαρχιακού νοσοκομείου υπάρχει μία μικρή πτέρυγα για τους ψυχικά ασθενείς, ο «θάλαμος Νο 6». Εκεί θα συναντηθούν δύο άνθρωποι που θα αγαπηθούν και θα αναρωτηθούν μεταξύ άλλων: Γιατί οι άνθρωποι στην αγάπη να μην ανταποδίδουν και αυτοί με αγάπη; Γιατί στην αλήθεια να απαντούν με ψέμα; Πώς γίνεται οι «νοικοκυραίοι», τα «καλά παιδιά», οι «σωστοί σύζυγοι» να δολοφονούν; Και πόσες γυναίκες θα δούμε ακόμη χτυπημένες, κακοποιημένες, δολοφονημένες;
Ο Κώστας Γάκης εμπιστεύεται το διήγημα του Άντον Τσέχωφ «Θάλαμος Νο 6» στη φωνή της Νατάσας-Φαίης Κοσμίδου, η οποία το φέρνει στο σήμερα, μέσα από μία hip hop αισθητική στην ομώνυμη παράσταση που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής» την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου στις 21.00. Μέρος των εσόδων μάλιστα θα δοθούν για την υποστήριξη του Κέντρου Διοτίμα που παρέχει νομική και ψυχοκοινωνική βοήθεια σε επιζώσες έμφυλης/ενδοοικογενειακής βίας. Η Νατάσσα-Φαίη Κοσμίδου που υπογράφει το κείμενο και στην σκηνοθεσία για τον «Θάλαμο Νο. 6» κaι όσα θα παρακολουθήσει το κοινό.
Videos by VICE
VICE: Τι ακριβώς θα δει κανείς στον «Θάλαμο Νο 6»;
Νατάσσα-Φαίη Κοσμίδου: Τρία κορίτσια ενωμένα –σαν μία ψυχή– να ζωντανεύουν το υπέροχο διήγημα του Τσέχωφ φέρνοντας το στο σήμερα, στους δρόμους της πόλης μας. Μέσα από τη δική μας hip hop αισθητική αποτυπώνονται, από τη μια, οι πολιτικές δολοφονίες, οι γυναικοκτονίες, τα «πονάω» και τα “I can’t breathe” όλων μας. Κι από την άλλη, η τρυφερή και μεστή νοήματος απάντησή μας στη βία, στην ασφυξία του καιρού μας.
Πώς φέρνεις μέσα από τη διασκευή σου τον Τσέχωφ στην Ελλάδα τού σήμερα;
Είναι τόσο πανανθρώπινα και διαχρονικά τα ζητήματα που θίγει ο σπουδαίος αυτός συγγραφέας, που μόλις διάβασα το διήγημα αυτό αμέσως γεννήθηκε η ανάγκη μέσα μου να πω στους ανθρώπους αυτή την ιστορία. Να αλλάξω ονόματα και χρονολογίες και να μιλήσουμε ανοιχτά για όσα συμβαίνουν γύρω μας.Έχοντας στο πλευρό μου το δάσκαλο μου και σκηνοθέτη Κώστα Γάκη που γεμίζει το οπλοστάσιό μου νότες, χρώματα, ποίηση, φιλοσοφία, καθώς και τις Έρη Μανουρά και Ιωάννα Παπακωνσταντίνου, το όνειρο βρήκε δρόμο και τρόπο. Τα κορίτσια με τη μαγική φωνή τους και με μουσική του σώματος δίνουν τον ρυθμό και η ιστορία ξεκινάει.
Πώς συνδέονται hip hop, Τσέχωφ και ο αγώνας της γυναίκας ενάντια σε κάθε μορφή βίας;
Το hip hop μέσα από την αμεσότητα του είναι ένας δρόμος έκφρασης της βαθιάς μας αλήθειας. Οι σκέψεις μας, οι ιδέες μας, όσα νιώθουμε γίνονται στίχοι και ρυθμός και ταξιδεύουν για να αγγίξουν τις καρδιές. Τρία κορίτσια στη σκηνή «χώνουν» ρίμες για όσα πονούν και για όσα καταπιέζουν, για έναν πιο όμορφο κόσμο.
Ποια είναι η δική σου σχέση με το hip hop;
Είναι ο τρόπος μου, ο τρόπος μου να αφηγηθώ μια ιστορία.
Τι σε εμπνέει συνήθως να γράφεις;
Κάτι που δω, κάτι που θα ακούσω, κάτι να με συγκινήσει. Κάτι που θα θέλω να εκφράσω. Κάτι που θα με κάνει να καίγομαι από ανάγκη να το μοιραστώ.
Έχει γράψει αρκετές φορές κομμάτια που βασίζονται σε τραυματικά γεγονότα που σημάδεψαν τη γενιά μας. Είναι ένας τρόπος περισσότερο να εκφραστείς ή να κινητοποιήσεις συνειδήσεις;
Είναι και τα δύο μαζί. Νιώθω πως πνίγομαι με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πως πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε ανοιχτά για τις πληγές των δρόμων μας.
Οι εικόνες αυτές περνάνε κάθε μέρα μπροστά από τα μάτια μας κι ύστερα σβήνονται. Ξεχνάμε. Η ζωή όμως δεν είναι ένα story που κρατάει για 24 ώρες και ύστερα χάνεται. Να σηκώσουμε τα μανίκια και να παλέψουμε μαζί, ενωμένοι και αγαπημένοι. Να δούμε πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και δίκαιο κόσμο για όλους μας.
Κάποιες φορές το hip hop έχει σεξιστικό περιεχόμενο. Είναι κάτι που πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει;
“Το εύχομαι. Και υπόσχομαι να παλέψω να συμβεί.
Μέρος των εσόδων της παράστασης θα δοθούν για την υποστήριξη του Κέντρου Διοτίμα που παρέχει νομική και ψυχοκοινωνική βοήθεια σε επιζώσες έμφυλης/ενδοοικογενειακής βίας. Πώς πήρατε αυτή την πρωτοβουλία;
Θέλουμε να σταθούμε δίπλα στη γυναίκα με κάθε τρόπο. Με στοργή, με αλληλεγγύη, με νοιάξιμο, με εμπιστοσύνη. Θέλουμε να φωνάξουμε δυνατά
«Αν χρειαστείς βοήθεια, έλα σε μένα», «αδερφή μου, εγώ σε πιστεύω», «καμία μόνη». Είναι τεράστια τιμή για εμάς που το Κέντρο Γυναικείων Ερευνών και Μελετών Διοτίμα αγκαλιάζει την παράστασή μας. Η φωνή μας θέλουμε να ενισχύσει τον αγώνα και το σπουδαίο έργο της Διοτίμα.
Πού αλλού θα δούμε τον «Θάλαμο Νο6»; Και τι ετοιμάζεις για το επόμενο διάστημα;
Δεν γνωρίζουμε ακόμα αν η παράσταση μας θα επαναληφθεί.
Θα είμαι στο πλευρό του Κώστα Γάκη ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράστασή του «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό», του Λουίς Σεπούλβεδα. Ένα έργο για την κραυγή της μάνας Γης που ενώνεται με την κραυγή κάθε κατατρεγμένου. Ανήκω επίσης στην «συντροφιά των Ονειροπόλων» την θεατρική ομάδα του θεάτρου Άλφα του κυρίου Ληναίου και της κυρίας Φωτίου. Με τη συντροφιά αυτή, κάνουμε πολλές δράσεις καλλιτεχνικές με πρόσημο κοσμοαλλαχτικό.
Και κάτι τελευταίο: Θα ήθελα να προσθέσω ένα απέραντο ευχαριστώ σε δύο ανθρώπους εξαιρετικούς, που αγωνίζονται με κάθε φωτεινό τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας. Δύο ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και κοινά όνειρα για αυτον τον κόσμο: Τον Σπύρο Κουφό και την Βιβέττα Λαϊνιώτη, τη γυναίκα που έχει ιδρύσει την πρώτη Ελληνόφωνη Ερασιτεχνική Θεατρική σχολή στη Ζυρίχη, την EPI SKINIS.
Περισσότερα για την παράσταση, εδώ.
Περισσότερα από το VICE
To Zine της Μαργαρίτας Παραδείση Σπάει τα Στερεότυπα για την Πολυσυντροφικότητα
Το Athens Pride Δίνει Ραντεβού το Σάββατο με Μάσκες και Αποστάσεις
Ένα Οδοιπορικό στα Καταφύγια των Τζουμέρκων, Εκεί Όπου Κάθε Μέρα Είναι μια Περιπέτεια
