Οι ΒήταΠεις Παρέσυραν την Αθήνα σε μια Τελετή Μυσταγωγίας

«Έχουμε κάνει 110 live και κάθε live είναι πιο μοναδικό»
– Άσαρκος.

Η ενέργεια που δημιουργήθηκε τη νύχτα της Δευτέρας 27 Δεκεμβρίου στον Βοτανικό ρέει ακόμα μέσα στα σώματα και τις ψυχές των πιστών που βρέθηκαν στο επετειακό live για τα 19 χρόνια ΒήταΠεις. Από το μακρινό 2002 και την πρώτη ζωντανή εμφάνιση των ΒΠ στην Καλαμάτα, φτάσαμε στο 2021 με φανατικούς οπαδούς και απλούς «φιλάθλους» να συνεχίζουν να γίνονται μέρος της ιστορίας αυτής της ομάδας. Μιας ομάδας που, παρά τις αποχωρήσεις μελών μέσα σε αυτά τα χρόνια, συνεχίζει ακάθεκτα να εμπνέει και να διατηρεί έναν απίστευτο πυρήνα.

Δύο μέρες πριν τη δευτεριάτικη φιέστα, ανήμερα των Χριστουγέννων, είχαν κάνει ένα ακόμη δώρο στον κόσμο, το «Υστερόγραφο», ένα άλμπουμ οκτώ κομματιών. Ήταν δεδομένο, λοιπόν, ότι η νύχτα της Δευτέρας θα ήταν ένα μακρύ ταξίδι, από το «Αθάνατο», το «Αξέχαστο», το «Άκυρον», μέχρι την «Εποχή», τη «Ροή του Μέλλοντος» και το «Υστερόγραφο», με ενδιάμεσες στάσεις το «Εύφλεκτον», «το Βάπτισμα Πυρός», το «Για Τους Οπαδούς».

Ο Άσαρκος και ο Hatemost, ο Hatemost και ο Άσαρκος, ακριβώς έναν μήνα μετά την εμφάνισή τους, το Σάββατο 27 Νοεμβρίου, στο Fuzz Live Music Club της Αθήνας, όπου παρουσίασαν τη «Ροή Του Μέλλοντος», έδωσαν ραντεβού με τους οπαδούς της «Θύρας 23» για ένα ακόμη κεφάλαιο της σχεδόν 20ετούς πορείας τους στη hip hop ιστορία του τόπου.

Τα πανό ήταν στημένα από νωρίς στα κιγκλιδώματα του «γηπέδου» του Βοτανικού. Οι ΒηταΠείτες περίμεναν υπομονετικά, φορώντας τα διακριτικά τους, στην ουρά εκατοντάδων μέτρων πριν την είσοδο στην αρένα, έτοιμοι και έτοιμες να πανηγυρίσουν τα γκολ της βραδιάς. Κάθε συναυλία των ΒΠ έχει συγκεκριμένους κώδικες, όπως τον πανηγυρισμό σαν να μπαίνει γκολ κάθε φορά που ακούγεται από το stage η ερώτηση «Περνάτε καλά;». Ή το ρυθμικό «οοοοοοο» που ακούγεται κάθε, περίπου, ένα τέταρτο – ουσιαστικά ζητώντας το “soundtrack” των συναυλιών τους, τη «Χρονιά των Δρόμων», από τον δίσκο «Για τους Οπαδούς». Η διάδραση και η ενέργεια είναι το Α και το Ω στις εμφανίσεις τους, οπότε το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να αφεθείς στη μυσταγωγία και να ακολουθήσεις τη ροή μέχρι τέλους.

Οι πόρτες του Βοτανικού άνοιξαν γύρω στις 8 το βράδυ. Ο κόσμος που έμπαινε, «ζέσταινε» τον χώρο με την ενέργεια και τα συνθήματα, όπως το all-time classic «η ομάδα είναι μία». Η πρώτη υπόνοια για το εναρκτήριο σφύριγμα του ματς δόθηκε γύρω στις 9μιση, με τα φώτα να αναβοσβήνουν δημιουργώντας συναισθήματα αγωνίας, σαν αυτά που νιώθεις όταν πηγαίνεις να δεις μια ταινία στο σινεμά, όπου δεν έχεις τον έλεγχο του “play”. Στις 10 παρά τέταρτο, λες και ξεκινούσε αγώνας Τσάμπιονς Λιγκ, ακούστηκε η φωνή του Άσαρκου από το backstage. «Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε» – η ομάδα βγήκε στο τερέν και η πειρατική σημαία υψώθηκε σκορπώντας άπλετο hype στον χώρο. Η πρώτη αγκαλιά με τον Hatemost στη σκηνή ήταν η σέντρα του αγώνα. Και το «Δεύτε Λάβετε Στιλ» ήταν η πρώτη πράξη της τελετής.

Τα παλιότερα τραγούδια τους πήραν πρώτα σειρά, στον μουσικό μαραθώνιο που ακολούθησε, προχωρώντας αντίστροφα στη δισκογραφία τους. Η αναφορά στον Φορτσάτο, μέλος του συγκροτήματος που έχει σταματήσει να ηχογραφεί εδώ και καιρό, ήταν αναμενόμενη. Ο κόσμος συμμετείχε απόλυτα, διότι κάθε συναυλία των ΒΠεις ανήκει και σε αυτούς.

Επίσης αναμενόμενη ήταν και η εμφάνιση του Styl Mo, λίγο αργότερα, ερμηνεύοντας μαζί με τον Hatemost τραγούδια από το κοινό πρότζεκτ τους, το Complex. Το «Μα Δεν Παίζει» δημιούργησε μία διευρυμένη ψυχική ανάταση που διαχεόταν στον χώρο, αποσπώντας σε από κάθε άλλη παράλληλη πραγματικότητα εκτός venue. Θυμίζοντας μακρινό αεροπορικό ταξίδι, που απογειώνεσαι και προσγειώνεσαι σε διάφορα μέρη μέχρι να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό, το επετειακό live ήταν -ανά πάσα στιγμή- πολλά υποσχόμενο.

Στη συνέχεια, ο Άσαρκος πήρε ξανά το μικρόφωνο για να ερμηνεύσει τρία αγαπημένα του κομμάτια -τρεις αδυναμίες του, όπως είπε- από τον προσωπικό δίσκο του, «Φάμπρικα», εκεί όπου ο Λόγος 90° μιλάει για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του. «Ήταν δύσκολος στην ακρόαση, το ξέρω», είπε ο ίδιος για τον δίσκο, δίνοντας τα credits και στον Dj Stigma, για τη μίξη και την ηχογράφηση.

Εν μέσω χειροκροτημάτων για τη «Φάμπρικα», με τα φλας από τα κινητά και τα χέρια να έχουν υψωθεί και την ενέργεια να αλλάζει σκυτάλη, πάνω και κάτω από τη σκηνή, το live γύρισε τούμπα. Ο Νέγρος του Μοριά εμφανίστηκε on stage για να συνοδεύσει τον Hatemost στο «Μαύρα Ελικόπτερα», ξεσηκώνοντας το πλήθος. Και το αμέσως επόμενο level up της βραδιάς έγινε με την είσοδο του Tsaki στον αγωνιστικό χώρο. Μαζί με τον Styl Mo, ως Joker Two Face, κουβάλησαν την μπάλα και σκόραραν ένα απίστευτο «γκολ» όταν τραγούδησαν το «Φούτερ», ένα κομμάτι-ορόσημο από την εποχή του γκρουπ Bong da City. Μετά από αυτό το highlight της εμφάνισής τους, ο Tsaki αναφέρθηκε στο δέος που νιώθει -μιας και παλιότερα βρισκόταν από κάτω, στο κοινό- στα live των ΒΠεις, καθώς και ότι σήμερα αισθάνεται χαρούμενος που έχει κερδίσει τον σεβασμό τους.

Κάθε «εξωτερική» συμμετοχή στη συναυλία ήταν από καλλιτέχνες με τους οποίους υπάρχει αλληλοσεβασμός. Μετά το δυνατό χειροκρότημα για τους J2F ακολούθησε κι ένα μεγάλο shout out στους Επίλεκτους, που ήταν να εμφανιστούν κι εκείνοι στο live αλλά λόγω κρούσματος κορονοϊού στο γκρουπ κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν έγινε. 

Ενώ το live έχει περάσει από την αρχή, τη μέση του και νιώθεις ότι έχει -ευτυχώς- ακόμα χρόνο για το κλείσιμο της αυλαίας, το venue είναι πλημμυρισμένο συναισθήματα. Έχει δημιουργηθεί ένας ξεχωριστός χωροχρόνος. Η ζωή έξω από εκεί έχει πατήσει “pause” και επικρατεί ένα παράλληλο σύμπαν. Ακούγεται υπερβολικό. Δεν είναι.

– Περνάτε καλά;
– Γκοοοοολ!

Οι «λύκοι» συνεχίζουν τη διοχέτευση ενέργειας με την «Αποκάλυψη». Ο χώρος δονείται. Προετοιμάζεται για την επόμενη έκπληξη της βραδιάς.

O Dj The Boy αναλαμβάνει ρόλο στα decks και καλεί στη σκηνή τον Dani Gambino, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε τραγουδήσει φανατικά τα κομμάτια των ΒΠ, από κάτω, ως κοινό. Κι αυτός μεγάλωσε όντας fan, το δήλωσε μάλιστα συγκινημένος μετά και το δεύτερο κομμάτι που τραγούδησε, το “Islamabad”. Είχε προηγηθεί το “131Χ” προκαλώντας «φωτιά». Οι αγκαλιές με τον Άσαρκο και τον Hatemost ήταν συγκινητικές και τόσο αληθινές όσο τα συναισθήματά του εκείνη τη στιγμή.

Στα τελευταία λεπτά του αγώνα, το μπάσο του Rigo δίνει τον ρυθμό, υπό τους ήχους του DwmndV και ο κόσμος ανυπομονεί για τη «Χρονιά των Δρόμων». Η Θύρα 23 παραδίδει μαθήματα κερκίδας. Μετά από τρεις γεμάτες ώρες, με πολλά γκολ, συγκινήσεις, ups and downs, ακούγονται οι πρώτες νότες από τον ύμνο:

Κράτα με, μαζί σ’ αυτό ποντάραμε.
Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι’ αυτό που είμαι αγάπα με.
Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις.

Tα καπνογόνα σκορπάνε κόκκινο χρώμα στον χώρο. Το ματς λήγει. Η ομάδα κέρδισε. Δεν θυμάμαι πόσα γκολ μπήκαν, αλλά το ματς ήταν επιπέδου «Τσου-Λου». “We are the champions” και “campeones, campeones” ακούγονται ρυθμικά πριν μαζευτούν τα πανό. Μέχρι την επόμενη φορά.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:

• Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Best Of 2021: Οι Φωτογραφίες του VICE που μας Έκαναν Κλικ

Οι Black Athena Αποτελούν Μέρος της Ζωντανής Ιστορίας του Hip-Hop και της Αθηναϊκής Νύχτας

Τα Τελετουργικά των Οπαδών τη Μέρα του Ματς: Τότεναμ

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.