Εμφανίστηκαν το 2015 και για ένα μεγάλο διάστημα το όνομά τους έπαιζε σε όλες τις συζητήσεις των φίλων της underground σκηνής. O πρώτος τους δίσκος, με τίτλο Alarm, ξεπούλησε σε φυσικές κόπιες και μετράει εκατοντάδες χιλιάδες διαδικτυακές «στροφές» σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες, ενώ τα live τους, τουλάχιστον αυτά που πραγματοποιούνται επί ελληνικού εδάφους, είναι συνήθως «φίσκα». Ο λόγος για τους Deaf Radio που επιστρέφουν στις 15 Νοεμβρίου με τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, η οποία θα ονομάζεται Modern Panic. Τα δύο πρώτα δείγματα από το νέο άλμπουμ της μπάντας είναι εντυπωσιακά και αποδεικνύουν ότι η σκληρή δουλειά και τα χιλιόμετρα που «έγραψαν» τα τελευταία δύο χρόνια στους δρόμους της Ευρώπης και της Ελλάδας, απέφεραν καρπούς. Η αρχή έγινε με το έπος Astypalea -εμπνευσμένο απ’ το πανέμορφο νησί του Αιγαίου- και πριν από λίγες μέρες οι Deaf Radio προχώρησαν στην κίνηση-ματ με το Animals.
Ένα κομμάτι-γροθιά στο στομάχι, που συνοδεύεται από ένα εξίσου δυνατό βίντεο, μέσω του οποίου η μπάντα -αλλά και ο σκηνοθέτης, Evan Maragkoudakis- θέλησε να περάσει ένα δυναμικό μήνυμα κατά της ομοφοβίας και του ρατσισμού. Το κοινό «αγκάλιασε» αυτή την εντυπωσιακή προσπάθεια, κάτι που μπορεί καταλαβαίνει κανείς με μια απλή ματιά στα σχόλια κάτω από το κλιπ στο YouTube. Ο κόσμος μίλησε, θέλει περισσότερο Deaf Radio φάση και σύντομα θα την έχει. Πριν από λίγες μέρες επικοινώνησα με κάποια από τα μέλη της μπάντας που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το next big thing της εγχώριας rock πραγματικότητας και μίλησα μαζί τους για το νέο αυτό βήμα στην καριέρα τους.
Videos by VICE
VICE: Δύο χρόνια μετά το δυνατό Alarm, επιστρέφετε δριμύτεροι με ένα ακόμη single που συζητιέται χάρη στον ήχο, αλλά και το πολύ δυνατό βίντεο που το συνοδεύει. Μιλήστε μου λίγο για την ιστορία και τις σκέψεις σας πίσω από το Animals.
Δημήτρης (κιθάρα-φωνή): Το Animals είναι ένα καθαρά ερωτικό κομμάτι. Μιλάει για τα εσωτερικά αδιέξοδα του καθενός μέσα σε μία σχέση, για τα συναισθηματικά -ή και πρακτικά- εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Για το πώς η έλξη υπερνικά τις δυσκολίες αλλά και πόσο εύθραυστη είναι αυτή η μαγική ισορροπία. Μουσικά, είναι από τα πιο λυρικά και ευαίσθητα κομμάτια μας. Προέκυψε εντελώς αυθόρμητα αυτή η σκοτεινιά και το χτίσιμο ως το ξέσπασμα του outro.
Όσο αβίαστα γράφτηκε το κομμάτι, άλλο τόσο γρήγορα συμφωνήσαμε με τον Evan που σκηνοθέτησε το βίντεο, στο περιεχόμενο του. Η κεντρική μας ιδέα είναι ότι η αγάπη δεν γνωρίζει χρώμα, φυλή, θρησκεία ή φύλο. Στο βίντεο, λοιπόν, τα εμπόδια για έναν έρωτα είναι εξωτερικά, αφορούν ρατσιστικά κίνητρα, παράλογες ιδέες από άλλες εποχές, αλλά και εσωτερικά, μιας και οι ίδιοι οι χαρακτήρες είναι φθαρτοί, ευάλωτοι και κάνουν λάθη όπως όλοι μας.
Γυρίστηκε εξ’ ολοκλήρου μέσα σε δύο ημέρες σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Από την Παλαιά Φωκαία ως τον Άγιο Στέφανο. Καθοριστική ήταν και η συμβολή της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αγίου Παύλου στην Αθήνα, την οποία ευχαριστούμε. Ήταν πραγματικά πολύ απαιτητικό project, χωρίς πολλούς πόρους και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλο το team που το φέραμε εις πέρας χωρίς εκπτώσεις.
Η ανταπόκριση του κοινού μέχρι στιγμής;
Πάνος (φωνή-κιθάρα): Το feedback που έχουμε πάρει μέχρι στιγμής είναι πολύ θετικό, τόσο για το κομμάτι όσο και για το βίντεο. Άλλοι δίνουν βάση κυρίως στη μουσική, άλλοι στο βίντεο και άλλοι στους στίχους. Αυτό είναι πολύ καλό. Γενικά, προσπαθούμε κάθε φορά που κυκλοφορούμε κάτι να είναι ολοκληρωμένο και να έχει μια συγκεκριμένη αισθητική, είτε πρόκειται για ένα κομμάτι με video όπως αυτό είτε για το artwork.
Να περιμένουμε περισσότερα κομμάτια που θίγουν κοινωνικοπολιτικά θέματα στο επερχόμενο άλμπουμ σας;
Δημήτρης: Συνήθως, οι κοινωνικοπολιτικές αναφορές μας είναι έμμεσες. Έρχονται όλες μέσα απ’ το δικό μας πρίσμα, δεν κρίνουμε τον κόσμο ευθέως, αλλά μεταφέρουμε τα συναισθήματα που μας προκαλούνται από αυτόν. Έτσι, στον νέο δίσκο υπάρχουν πράγματι σημεία που μιλάμε για κάποια από τα παράλογα της εποχής μας όπως τα αντιλαμβανόμαστε. Την επιστροφή της ρητορικής του μίσους, για παράδειγμα, ή την αποξένωση σε μια εποχή που είμαστε απόλυτα συνδεδεμένοι διαδικτυακά.
Το κομμάτι είναι πραγματικά υπέροχο. Διακρίνω μια μικρή αλλαγή πλεύσης όσον αφορά την παραγωγή; Προσεγγίσατε διαφορετικά το νέο υλικό στο στούντιο;
Γιώργος (drums): Πράγματι, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στο κομμάτι της παραγωγής. Θέλαμε έναν δίσκο στον οποίο να υπάρχει μεγάλη ευκρίνεια, ακόμα και στα σκληρά κομμάτια να ακούγονται όλα «καθαρά» και να μεταφέρεται η πλήρης δυναμική της μπάντας. Έτσι, όλος ο δίσκος έχει δουλευτεί λεπτομερώς ηχητικά και σε αυτό το σημείο ήταν πολύ σημαντικός ο ρόλος του Στέλιου Προβή και του Γρηγόρη Μάγου, που ήταν οι συμπαραγωγοί στο άλμπουμ.
O δίσκος σας κυκλοφορεί τον Νοέμβριο και θα φέρει τον τίτλο Modern Panic. Πώς θα περιγράφατε αυτόν τον πανικό;
Πάνος: Πρώτα τον βιώσαμε εμείς οι ίδιοι και μετά θελήσαμε να μιλήσουμε γι’ αυτό. Από την κυκλοφορία του Alarm μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν μεγάλες αλλαγές. Τόσο στις προσωπικές ζωές του καθενός, όσο και για την μπάντα. Ζούσαμε χωρισμένοι σε Λονδίνο-Αθήνα (για λίγο και Κρήτη, Κύπρο, Νέα Υόρκη). Τη στιγμή που ένας ξενυχτούσε στο City, ο άλλος βρισκόταν σε ναρκοπέδιο στην Κύπρο. Ταυτόχρονα, η μπάντα μάς έφερνε ξανά κοντά. Εμείς βιώσαμε πρώτοι την αναζήτηση ταυτότητας, το να πνίγεσαι στην άπειρη πληροφορία σε σημείο να μη βρίσκεις τη δική σου αλήθεια. Και όταν τα ζήσαμε και ωριμάσαμε, όχι μόνο είχαμε κρατήσει αυτό που αγαπάμε ζωντανό, αλλά είχαμε και τόσα πολλά να πούμε γι’ αυτό.
VICE Video: Leon of Athens Μιλά για τη Μουσική, τον Γιώργο Λάνθιμο και την Eurovision
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Πώς θα κυκλοφορήσει το άλμπουμ;
Γιώργος: Μέσω της Ιhaveadrum Records, την οποία τρέχει ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος, φίλος και drummer των Planet of Zeus, μεταξύ άλλων. Παρότι είχαμε την εναλλακτική να συνεργαστούμε με μία σχετικά μεγάλη εταιρεία απ’ την Αμερική, θεωρήσαμε ότι η εμπιστοσύνη που έχουμε απέναντι σε κοντινούς μας ανθρώπους είναι σημαντικότερη σε βάθος χρόνου.
Τι μπορεί να προσφέρει μια δισκογραφική σε έναν underground καλλιτέχνη;
Δημήτρης: Εκτός από άμεσο κεφάλαιο, μία «ανεξάρτητη» δισκογραφική μάλλον λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει. Αν είναι όμως αρκετά τυχερός και επίμονος κανείς, θα βρει ανθρώπους με μεράκι, που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν για το καλό της μουσικής, μιας και λεφτά αυτές οι εταιρείες δεν βγάζουν. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο Γάλλος φίλος μας, Arthur Denouveaux, ένας εκπληκτικός τύπος που ήταν στη σφαγή του Bataclan και έστησε την Left Front Door Records -η οποία εξέδωσε το Alarm σε CD-, απλώς για να προσφέρει και αυτός με τον τρόπο του στη μουσική που αγαπάει.
Είναι το φυσικό format στις μέρες μας απλώς ένα φετίχ;
Δημήτρης: Δεν υπάρχει ένας και μόνο τρόπος να ακούς μουσική, άρα όχι. ΟΚ, πολλοί θα ακούσουν ψηφιακά στα ακουστικά τους, αλλά εξίσου αρκετοί θέλουν να βάλουν έναν δίσκο να παίζει, να τον ακούσουν με προσοχή στην ολότητά του και να βιώσουν το ταξίδι βλέποντας το artwork και διαβάζοντας τους στίχους. Γι’ αυτούς, το να έχουν μία υλική σύνδεση με τη μουσική που αγαπούν είναι σημαντικό, οπότε γιατί να το μειώνουμε χαρακτηρίζοντάς το «απλώς φετίχ» και όχι «μια πιο βαθιά σχέση»;
Σωστό. Είσαστε από τις νέες μπάντες που εκπροσωπούν τον ευρύτερο rock χώρο στην Ελλάδα και μάλιστα έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε έναν σχετικό «θόρυβο» γύρω από το όνομά σας. Τα κομμάτια σας συγκεντρώνουν πολλά views και τα περισσότερα live σας είναι γεμάτα. Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στη «ζωή» ενός γκρουπ από την Αθήνα;
Γιώργος: Η αγάπη του κόσμου ήταν «συγκολλητικό» στοιχείο για εμάς, σε όχι εύκολες συνθήκες, όπως είπαμε νωρίτερα. Είναι σοκαριστικές ορισμένες ιστορίες που έχουμε συναντήσει. Για παράδειγμα, άνθρωποι που άκουγαν κομμάτι μας σε εμπόλεμη ζώνη ή που έχουν τατουάζ τον δίσκο μας. Αυτά σε κινητοποιούν ώστε να παραμείνεις ενεργός και να συνεχίσεις να κάνεις θυσίες για την μπάντα.
Τα τελευταία χρόνια η αγγλόφωνη σκηνή έχει πάρει τα πάνω της. Μπάντες όπως οι 1000 Mods, οι Planet of Zeus, οι Last Drive και οι Nightstalker, ως «παλιά φρουρά», ηγούνται ενός κύματος που μας δίνει δυνατές δουλειές με το κοινό δίνει πλέον περισσότερη προσοχή στην ευρύτερη underground σκηνή. Το βιώνετε εσείς αυτό;
Πάνος: Είμαστε αδιαμφισβήτητα τυχεροί που δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που βίωσαν οι «μεγάλοι». Εξαιτίας της δουλειάς τους και της επιμονής τους συναντάμε σήμερα εμείς πολύ πιο επαγγελματικές συνθήκες. Βέβαια, πρέπει και εμείς με τη σειρά μας να αποδείξουμε ότι αξίζουμε την προσοχή του κοινού -κάτι που δεν είναι δεδομένο και απαιτεί πολλή δουλειά.
Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα γκρουπ όπως οι Deaf Radio;
Δημήτρης: Ότι δεν υπάρχει καν μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα, πέρα από τα σκυλάδικα, συνεπώς, όλα πρέπει να γίνονται από τον καλλιτέχνη. Γεγονός που δυστυχώς αφαιρεί χρόνο και ενέργεια από αυτό που «πρέπει» να κάνει, δηλαδή να γράφει και να παίζει μουσική. Και φυσικά, ο ελέφαντας στο δωμάτιο δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι είναι αδύνατον να βιοποριστεί κανείς από αυτή τη μουσική, ακόμη και αν ανέβει ορισμένα επίπεδα.
Ένας νέος στην Ελλάδα;
Πάνος: Εντάξει, τα πράγματα είναι όντως δύσκολα για κάποιον που κάνει όνειρα και ειδικά για κάποιον που θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό και πρωτοποριακό. Πρέπει να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια. Από γραφειοκρατικά κωλύματα μέχρι τους πολύ χαμηλούς μισθούς, τις κακές εργασιακές συνθήκες και άλλα πολλά. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα είναι μια χώρα μοναδικά όμορφη, οι δρόμοι και οι πλατείες, σε αντίθεση με άλλες χώρες, σφύζουν από ζωή παρά τις σφαλιάρες που φάγαμε την τελευταία δεκαετία και αυτός είναι ο λόγος που πολύς κόσμος- όπως και εμείς οι ίδιοι- αποφασίζουν να επιστρέψουν μετά από λίγα χρόνια απουσίας στο εξωτερικό.
Μιας και το ανέφερα, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια έκρηξη της rap μουσικής στην Ελλάδα -όπως και σε όλο τον κόσμο- με τη συντριπτική πλειοψηφία των πιτσιρικάδων να ακολουθούν αυτή τη μόδα. Πως το βλέπετε όλο αυτό; Είναι κακά μαντάτα για τη rock μουσική;
Δημήτρης: Υπάρχει προφανώς πολύ σκουπίδι στη mainstream σκηνή. Πάντοτε υπήρχε, αλλά με διαφορετικές εκφάνσεις, οπότε, ας μην αναλωθούμε εκεί. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι η εναλλακτική/αντισυστημική rap. Για παράδειγμα, ο ΛΕΞ. Αυτά τα παιδιά κατάφεραν να εκφράσουν και να ταυτισούν μαζί τους μεγάλες μάζες ανθρώπων και με ειλικρινείς, ευθείς, όρους να περιγράψουν την ελληνική πραγματικότητα. Αν το εγχώριο rock απλώς επιλέξει να μιμείται μοτίβα άλλων εποχών και άλλων περιοχών, πράγματι, δεν θα συνεχίσει για πολύ να εκφράζει κόσμο. Εμείς προσπαθούμε να ταιριάξουμε αυτά τα χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα στο πως περιγράφουμε τη συντροφικότητα στο Astypalea ή τον έρωτα στο πλαίσιο της ελληνικής πραγματικότητας στο video του Animals.
Τα επόμενα σχέδια των Deaf Radio;
Πάνος: Προς το παρόν επικεντρωνόμαστε στην προώθηση του δεύτερου δίσκου μας Modern Panic, αρχικά με την παρουσίασή του στην Ελλάδα και στη συνέχεια με tour στο εξωτερικό.
Το “Modern Panic” κυκλοφορεί στις 15 Νοεμβρίου από την Ιhaveadrum Records και μπορείτε να τον προπαραγγείλετε εδώ.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Ο Σταθμός της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα που Μπορεί να Γίνει η Warner Bros. της Ελλάδας
Το Χωριό στη Φλώρινα που Βουλιάζει και οι 20 Κάτοικοι που Δεν το Εγκαταλείπουν
O Απόστολος Σουγκλάκος Ήταν ο Έλληνας «The Rock»