Το όνομα Efterklang αποτελεί, στο μυαλό μου, συνώνυμο της ποιοτικής indie μουσικής. Το συγκρότημα από τη Δανία έχει χαράξει τη δική του πορεία, ξεπερνώντας τα τελευταία 20 χρόνια κάθε πιθανή δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας μουσικός – από την πανδημία μέχρι τις αλλαγές στη μουσική βιομηχανία.
Στις 30 Απριλίου θα βρεθούν για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Η πρώτη ήταν το 2008 στο ιστορικό Rodeo, όμως το Σάββατο 30 Απριλίου θα μοιραστούν τη σκηνή του Temple μαζί με τους No Clear Mind και τον Plàsi. Mε αφορμή την επιστροφή τους στην πόλη, μίλησα με τον frontman της μπάντας, Casper Clausen, ο οποίος με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο με καλωσόρισε στο Zoom call που είχαμε κανονίσει.
Videos by VICE
VICE: Γεια. Πού βρίσκεσαι τώρα;
Casper Clausen: Είμαι στη Νέα Υόρκη. Εδώ λέμε καλημέρα, αλλά σε σένα θα πρέπει λογικά να πω καλησπέρα, σωστά;
Σωστά, είναι απόγευμα εδώ. Σε τι φάση σε πετυχαίνω;
Βρισκόμαστε εν μέσω tour στην Αμερική. Τις τελευταίες δύο μέρες έχω κοιμηθεί λίγο παραπάνω και προσπαθώ να απορροφήσω όλο αυτό που συμβαίνει. Το να περιοδεύουμε, δηλαδή, σε μια άλλη ήπειρο ύστερα από τα δυο δύσκολα χρόνια που περάσαμε.
Αλήθεια, πώς αισθάνεσαι κάνοντας περιοδεία έπειτα από τα lockdowns;
Για πολλούς ανθρώπους που έρχονται στα live, αυτό θα είναι το πρώτο τους μετά από δυο χρόνια. Πολλοί ήταν και στο τελευταίο tour που κάναμε τον Φεβρουάριο του 2020. Αυτές οι ιστορίες είναι υπέροχες και κάνουν τα πάντα να έχουν μεγαλύτερη σημασία για εμάς. Νιώθεις ότι πλέον ο κόσμος εκτιμάει τις συναυλίες με έναν τρόπο που δεν υπήρχε πριν.
Ως μπάντα πώς το αντιμετωπίσατε όλο αυτό;
Ήμασταν τυχεροί. Όταν ξέσπασε η πανδημία εμείς είχαμε ολοκληρώσει την περιοδεία μας και ούτως ή άλλως, θα παίζαμε ελάχιστα ώστε να γράψουμε τον επόμενο δίσκο. Αυτό κάναμε και ήμασταν επίσης τυχεροί, διότι είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε κάποια μεμονωμένα live το προηγούμενο καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Άλλαξαν αρκετά πράγματα σχετικά με το πώς επικοινωνούμε τη μουσική μας με τον κόσμο. Είχε ενδιαφέρον να κάνουμε shows με νέους ψηφιακούς τρόπους, όμως μας έλειψε πραγματικά το να βρεθούμε στον ίδιο χώρο με το κοινό μας.
Διάβαζα μια συνέντευξή σας και αναφερόμενος στον τελευταίο σας δίσκο, Windflowers, είπες ότι δεν τον θεωρείς ως ένα album πανδημίας.
Νομίζω ότι θα πρέπει να διορθώσω λίγο τον ίδιο μου τον εαυτό και να πω ότι είναι κάπως ένα album πανδημίας (γέλια). Κάθε album που βγήκε μέσα σε αυτήν τη διετία θα είναι τέτοιο, όταν το κοιτάζει κάποιος από το 2030 για παράδειγμα. Ο λόγος που το είπα είναι επειδή, όπως σου είπα, ούτως ή άλλως εκείνη την περίοδο θα γράφαμε δίσκο. Επίσης, τότε δεν γνωρίζαμε αν όλο αυτό θα κρατήσει έναν μήνα ή δύο χρόνια. Συνέβη το δεύτερο και ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για την ανθρωπότητα.
Σίγουρα έγιναν και καλά πράγματα, όπως η συνειδητοποίηση κάποιων προβλημάτων που πρέπει να διορθωθούν. Η κλιματική αλλαγή και οι εναλλακτικοί τρόποι ενέργειας είναι ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν πολύ κι αυτό είναι θετικό. Από την άλλη, η ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγάλωσε κι αυτό είναι προφανές. Σε μια βόλτα εδώ, στη Νέα Υόρκη, ο αριθμός των αστέγων που θα δεις, το δείχνει ξεκάθαρα.
Πόσο δύσκολο είναι να κρατάς ζωντανή μια μπάντα για πάνω από 20 χρόνια;
Προσωπικά, θεωρώ ότι πολλές μπάντες δεν χρειάζεται να παραμένουν ενεργές μετά το τρίτο album. Νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή διάρκεια ζωής για ένα group. Αυτή είναι μια ερώτηση που κάνουμε μεταξύ μας: Γιατί ο κόσμος χρειάζεται τους Efterklang έπειτα από έξι δίσκους; Το να παίζεις ζωντανά είναι το «κλειδί» σε όλο αυτό. Ο κόσμος αλληλεπιδρά μαζί μας και έχουμε φίλους της μουσικής μας σε όλο τον κόσμο. Όχι άπειρους, αλλά είναι πολύ όμορφο να έρχεσαι σε επαφή μαζί τους και είναι κάτι που θεωρούμε πολύτιμο και θέλουμε να το κρατήσουμε ζωντανό.
Φτιάξαμε το group όταν ήμασταν έφηβοι και πηγαίναμε ακόμα σχολείο. Σήμερα, σχεδόν 25 χρόνια μετά, είναι η ζωή μας. Ταξιδεύουμε μαζί, παίζουμε συναυλίες, κάνουμε ένα σωρό άλλα καλλιτεχνικά project και πραγματικά εκτιμάμε πολύ αυτό που έχουμε. Και για να σου απαντήσω, είναι αρκετά δύσκολο. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ μας και μεγαλώνοντας γινόμαστε ολοένα πιο διαφορετικοί. Αυτό που δημιουργούμε όλοι μαζί, όμως, είναι πολύ δυνατό και μας κρατάει σαν κολεκτίβα.
Τι θυμάσαι από την πρώτη φορά που ήρθατε στην Αθήνα;
Το πιο έντονο που θυμάμαι είναι ότι τη βραδιά που παίζαμε η αστυνομία είχε σκοτώσει έναν έφηβο (τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο) και η Αθήνα είχε πάρει φωτιά από τις διαδηλώσεις. Ο διοργανωτής μας ζήτησε να μείνουμε για λίγη ώρα μέσα στο venue και μας πήγε στο ξενοδοχείο με αρκετή δυσκολία. Ήταν τόσο λυπηρό και τόσο δυνατό το συναίσθημα εκείνη τη μέρα, που το θυμάμαι ακόμα.
Από τις αρχές των 00’s μέχρι σήμερα, η σκηνή της Δανίας έχει βγάλει πολύ δυνατούς καλλιτέχνες. Τι πιστεύεις ότι έκανε τη διαφορά;
Συμφωνώ μαζί σου και χαίρομαι που το ακούω από κάποιον που δεν είναι Δανός (γέλια). Νομίζω ότι το Internet και η πρόσβαση του κόσμου σε περισσότερη μουσική από άλλα μέρη έπαιξε μεγάλο ρόλο. Όταν ξεκινούσαμε υπήρχαν συγκροτήματα, όπως οι Mew, τα οποία θαυμάζαμε. Όχι μόνο για τη μουσική τους, αλλά και για το γεγονός ότι τα κατάφερναν και στο εξωτερικό.
Στη Δανία πολλοί μουσικοί μπαίνουν σε μια μικρή «φούσκα» και επικεντρώνονται στην τοπική αγορά, όμως εμείς πάντα θέλαμε να βγάλουμε τη μουσική μας προς τα έξω. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται ολοένα και περισσότεροι καλλιτέχνες που θέλουν το ίδιο και αυτό έχει κάνει καλό στη σκηνή. Η Σουηδία είχε παραδοσιακά μεγάλη εξαγωγή μουσικής, κυρίως στην pop σκηνή. Είχαν περισσότερες διεθνείς μπάντες, όπως και η Νορβηγία έχει κάποιες δυνατές σκηνές. Εμείς αρχίσαμε να ψάχνουμε τι είμαστε πέρα από τους Aqua (γέλια). Τελικά αποδείχθηκε ότι έχουμε λίγο απ’ όλα και όχι κάτι συγκεκριμένο. Από τους Efterklang και τους Iceage, μέχρι τους Mew.
Από εδώ και πέρα τι να περιμένουμε από εσάς;
Έχουμε μερικά shows στην Ευρώπη και το καλοκαίρι θα παίξουμε σε κάποια φεστιβάλ. Παράλληλα τρέχουμε διάφορα καλλιτεχνικά project, είτε μόνοι μας είτε ως συγκρότημα. Μέσα στο 2022 έχουμε βάλει στόχο να ολοκληρώσουμε κάποια τραγούδια που δουλεύουμε εδώ και κάποιο διάστημα. Οπότε, θεωρητικά θα αρχίσουμε να γράφουμε νέο album.
Οι Efterklang εμφανίζονται ζωντανά στο Temple το Σάββατο 30 Απριλίου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Περισσότερα από το VICE