Οι Καταλανοί Έχουν Κάτι να Πουν Έναν Χρόνο Μετά το Δημοψήφισμα για την Ανεξαρτησία τους

Kοινοποίηση

Έχει ήδη περάσει ένας χρόνος από το δημοψήφισμα στο οποίο οι Καταλανοί ρωτήθηκαν αν ήθελαν να ανεξαρτητοποιηθεί η Καταλονία από την υπόλοιπη χώρα. Το δημοψήφισμα δεν είχε συμφωνηθεί με την ισπανική κυβέρνηση και κρίθηκε παράνομο από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας.

Οι εικόνες από εκείνη τη μέρα προκάλεσαν το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινότητας, εξαιτίας της χρήσης βίας από την πλευρά της ισπανικής Αστυνομίας, που είχε στόχο να εμποδίσει με κάθε δυνατό μέσο την ψηφοφορία. Τα καταλανικά κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας υποστήριξαν ότι έγινε μια προσπάθεια διαπραγμάτευσης ενός συμφωνημένου δημοψηφίσματος με κάθε πιθανό τρόπο, αλλά ότι η μόνη απάντηση που έλαβαν από την κεντρική κυβέρνηση ήταν «όχι».

Videos by VICE

Το Λαϊκό Κόμμα που βρισκόταν στην κυβέρνηση είδε το δημοψήφισμα ως πρόκληση, έτσι έστειλε 12.000 αστυνομικούς της Πολιτοφυλακής (Guardia Civil) στην Καταλονία, για να πάρουν τις κάλπες και να σταματήσουν την ψηφοφορία.

Στις εννιά το πρωί, ξεκίνησαν οι συγκρούσεις με την Αστυνομία. Στα Επείγοντα καταγράφηκαν συνολικά 844 περιστατικά τραυματισμών από την αστυνομική επέμβαση – οι ενέργειες της Αστυνομίας πρόσφατα έγινα αντικείμενο επίσημης έρευνας. Έναν χρόνο μετά τις συγκρούσεις του δημοψηφίσματος, μιλάμε με Καταλανούς, για να μάθουμε τι άλλαξε από τότε.

«Θα ήταν καλό για όλους, αν οι αυτονομιστές χαλάρωναν λιγάκι»

Javier, 38 ετών

VICE: Θυμάσαι πού ακριβώς βρισκόσουν πριν από έναν χρόνο;
Στην Πινέδα ντε Μαρ, ψήφιζα. Δεν είμαι υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά είμαι υπέρ του δικαιώματος να αποφασίζεις. Πήγα να ψηφίσω, επειδή παρόλο που δεν ήταν νόμιμο το δημοψήφισμα, εκείνη τη μέρα όλοι έπρεπε να πουν τη γνώμη τους, όσοι ήταν υπέρ και όσοι ήταν κατά.

Πώς νιώθεις; Καταλανός; Ισπανός; Και τα δύο;
Είμαι από την Κουένκα της κεντρικής Ισπανίας και ζω στην Πινέδα της Καταλονίας δέκα χρόνια. Βλέπω με συμπάθεια τους Καταλανούς και θεωρώ ότι δεν τους φέρονται όπως θα έπρεπε. Τα δημοψηφίσματα οργανώνονται για ηλίθιους λόγους και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να ληφθεί μια απόφαση. Το αποκαλούν δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα είναι αντιπροσωπευτική. Εγώ πιστεύω σε μια πιο συμμετοχική δημοκρατία.

Τι σκέφτηκες, όταν είδες τις εικόνες;
Ντράπηκα. Δεν νομίζω ότι είναι τρόπος αυτός να σταματήσεις κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ δυσανάλογη η αντίδραση της Αστυνομίας. Νομίζω ότι είναι πραγματικά δύσκολο να ξέρεις ποιος εκτελούσε εντολές, όταν χτυπούσε και ποιος όχι. Είναι δύσκολο να καταλάβεις ποιος έκανε κατάχρηση βίας.

Τι γνώμη έχεις για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση;
Βελτιώθηκε με την αλλαγή της ισπανικής κυβέρνησης, αλλά όχι πολύ. Νομίζω ότι θα ήταν καλό για όλους, αν οι αυτονομιστές χαλάρωναν λιγάκι. Μάλιστα, είμαι σίγουρος ότι η οικονομική ανεξαρτησία θα ευνοούσε πολλούς.

«Το γεγονός ότι μπορέσαμε να ψηφίσουμε, είναι ήδη ένα βήμα μπροστά»

Alexandra, 28 ετών

Πού ήσουν, όταν έγινε το δημοψήφισμα;
Στο Σαν Χουάν ντε Μεδιόνα, πάνω σε ένα τρακτέρ που βρισκόταν στην είσοδο του μόνου εκλογικού τμήματος της πόλης και κάνοντας ανθρώπινη αλυσίδα, ώστε να μην μπορεί να μπει η Αστυνομία και ο κόσμος να μπορεί ψηφίσει. Θυμάμαι ότι κάποιοι είχαμε γουόκι τόκι, ώστε να ενημερώνουμε για την κατεύθυνση απ’ όπου ερχόταν η Αστυνομία. Είμαι αυτονομίστρια, αλλά πάνω απ’ όλα είμαι υπέρ του δικαιώματος να αποφασίζεις.

Πώς ήταν η ζωή μετά από εκείνη τη μέρα;
Γεμάτη φόβο και αγανάκτηση. Η πεθερά μου, για παράδειγμα, δεν συμφωνούσε με το δημοψήφισμα, αλλά μόλις είδε τις άγριες εκείνες εικόνες, συνειδητοποίησε ότι είχαν ξεπεραστεί τα όρια.

Έχεις επικριτική στάση απέναντι σε ό,τι έχει γίνει μετά το κίνημα της ανεξαρτησίας;
Ναι, νομίζω ότι θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για το τι θα μπορούσε να συμβεί, αν είχαμε την ανεξαρτησία μας, να καταλάβουμε τα υπέρ και τα κατά, να έχουμε ένα ξεκάθαρο και ρεαλιστικό πλάνο. Αλλά για μένα και μόνο το γεγονός ότι μπορέσαμε να ψηφίσουμε, είναι ήδη ένα βήμα προς τα μπροστά.

Άλλαξε τίποτα αυτόν τον χρόνο;
Τίποτα. Ακόμη δεν μπορούμε να πούμε τη γνώμη μας, υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι και βρισκόμαστε σε μια τελείως ανεπιθύμητη κατάσταση. Το μόνο θετικό αυτού που συνέβη είναι ότι υπάρχουν πολλοί θυμωμένοι άνθρωποι και αυτό έχει βάλει το ζήτημα της ανεξαρτησίας σε ευνοϊκή θέση. Το Λαϊκό Κόμμα έκανε στην πραγματικότητα μια εκπληκτική καμπάνια υπέρ της ανεξαρτησίας.

«Όταν είδα τις άγριες εικόνες, πήγα στο πιο κοντινό εκλογικό τμήμα και ψήφισα»

Natalia, 67 ετών

Τι έκανες την 1η Οκτωβρίου 2017;
Ήμουν στο σπίτι μου στη Βαρκελώνη. Όταν είδα τις άγριες εικόνες, πήγα στο πιο κοντινό εκλογικό τμήμα και ψήφισα, ντυμένη στα κίτρινα από πάνω μέχρι κάτω. Δεν ήμουν αυτονομίστρια, αλλά τώρα είμαι. Αν η Αστυνομία είχε μπει εκείνη τη στιγμή, θα πήγαινα μπροστά και θα τους τα ’λεγα χύμα. Είμαι οξύθυμη. Έζησα τα χρόνια της δικτατορίας του Franco και τέτοια πράγματα με θυμώνουν πολύ.

Πώς νιώθεις σήμερα, όταν κοιτάζεις τις φωτογραφίες από τις συγκρούσεις;
Ακόμα ανατριχιάζω. Τέτοιοι άνθρωποι με απωθούν.


VICE Video – ATH KIDS: Τα Παιδιά της Αθήνας

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Τι άλλαξε στην καθημερινότητά σου από εκείνη τη μέρα;
Αποφάσισα να μην πάω σε άλλη πόλη στην Ισπανία, εκτός από την πόλη της μητέρας μου, στην Αλμερία. Πρόσφατα πήγα εκεί και οι αστυνομικοί έκαναν απεργία διεκδικώντας αύξηση. Δεν μπορούσα να κρατηθώ και την είπα σε έναν. Ο άνδρας μου με έπιασε από το χέρι και με απομάκρυνε. Δεν ήθελε να με μπουζουριάσουν.

Τι γνώμη έχεις για το πώς έγιναν τα πράγματα κατά το δημοψήφισμα;
Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα που έκαναν τα κόμματα που ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας. Νομίζω ότι μερικές φορές σκέφτονται μόνο το συμφέρον τους και όχι εκείνο του λαού. Πιστεύω ότι πρέπει να βρουν κοινό έδαφος, να ενώσουν τις δυνάμεις τους.

«Δεν μπορώ να δω φως στην άκρη του τούνελ»

Pedro, 24 ετών

Πού ήσουν την 1η Οκτωβρίου του 2017;
Περπατούσα στην περιοχή της Γκράθια, όπου ζούσα. Μόλις είδα ειδήσεις, πήγα στη πόλη να μάθω τι συνέβαινε. Είδα τεράστιες ουρές ανθρώπων έξω από τα εκλογικά τμήμα, οι οποίοι περίμεναν να ασκήσουν το δικαίωμα της ψήφου.

Υποστηρίζεις την ανεξαρτησία της Καταλονίας;
Όχι, είμαι από τη Μελίγια (σ.σ. ισπανική πόλη στην ακτή της Αφρικής) και ήρθα στη Βαρκελώνη για σπουδές. Νομίζω ότι υπήρξε μεγάλη παραποίηση πληροφοριών από τα ΜΜΕ. Πολλά δεν ανέφεραν ακριβώς τι συνέβη και εξαιτίας αυτού υπάρχουν άνθρωποι σε όλη τη χώρα που έχουν έντονα αντίθετη στάση στην ανεξαρτησία. Όμως οι Καταλανοί δεν κατέφυγαν στη βία, ούτε καταπίεσαν κανέναν. Εγώ είμαι υπέρ του δικαιώματος να αποφασίζεις.

Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είχε κάνει ο Ισπανός πρωθυπουργός;
Θα έπρεπε να πλησιάσει τον λαό της Καταλονίας, να τους αφήσει να ψηφίσουν, επειδή είναι βασικό τους δικαίωμα και να πράξει αναλόγως. Όπως όταν οι Ανδαλουσιανοί ζήτησαν περισσότερη βοήθεια για τις αγροτικές περιοχές τους και την πήραν. Τώρα νομίζω ότι θα ήταν καλή στιγμή να ακούσει και τους Καταλανούς.

Ποιες νομίζεις ότι ήταν οι συνέπειες από όλο αυτό σε διεθνή κλίμακα;
Για μένα αυτό που συνέβη έβλαψε την εικόνα της Καταλονίας. Είναι μια διελκυστίνδα στην οποία δεν μπορεί να κερδίσει κανένας. Δεν μπορώ να δω φως στην άκρη του τούνελ.

«Θέλαμε μόνο να ψηφίσουμε»

Alba, 19 ετών

Πού ήσουν, όταν έγινε το δημοψήφισμα;
Ήμουν στο εκλογικό τμήμα στο Μας Καζανόβα – ήταν από αυτά στα οποία έκανε έφοδο η Αστυνομία. Είμαι αυτονομίστρια πολλά χρόνια.

Πώς θυμάσαι εκείνη τη μέρα;
Ήμουν μέσα στο εκλογικό τμήμα με τη μαμά μου, όταν έγινε η έφοδος. Θυμάμαι ότι είχα φοβηθεί πολύ και ένιωσα ανήμπορη. Θα θυμάμαι πάντα εκείνη τη μέρα, για τον τρόπο που είδα να φέρονται στη μητέρα μου. Ειδικά επειδή είμαι μικρή… Μας έσπρωχναν, μας παρενοχλούσαν, χρησιμοποίησαν βία, ενώ εμείς κρατούσαμε μόνο ένα ψηφοδέλτιο. Θέλαμε μόνο να ψηφίσουμε.

Πώς αξιολογείς την τωρινή πολιτική κατάσταση, σε σχέση με εκείνη που επικρατούσε πριν από έναν χρόνο;
Κατά μία έννοια, είμαστε σε χειρότερη θέση. Έχουμε πολιτικούς κρατούμενους, ζούμε υπό καθεστώς καταπίεσης. Δεν είναι ευνοϊκή η κατάσταση για την Καταλονία. Καθόλου.

Τι γνώμη έχεις για τον ρόλο που διαδραμάτισε η Ε.Ε.;
Η Ευρώπη δεν αντέδρασε όπως ελπίζαμε. Αυτήν τη στιγμή νιώθω απογοητευμένη. Σε καμία περίπτωση δεν άξιζαν αυτήν τη βία οι άνθρωποι που απλώς ήθελαν να ψηφίσουν και κανείς δεν έκανε τίποτα, για να το σταματήσει όλο αυτό.

«Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα»

Joel, 28 ετών

VICE: Τι έκανες την 1η Οκτωβρίου πριν από έναν χρόνο;
Joel
: Ήμουν σε ένα εκλογικό τμήμα στη Βαρκελώνη, υπερασπιζόμενος τις κάλπες. Θυμάμαι ότι η Αστυνομία έκανε επιδρομή και κάποιος μας προειδοποίησε ότι έρχονταν. Κάποια στιγμή, όσοι ήθελαν βγήκαν έξω. Ήμουν ένας από αυτούς. Φοβόμουν λιγάκι, κάτι που νομίζω ότι είναι φυσιολογικό, όταν βλέπεις μια αστυνομική μονάδα καταστολής να έρχεται προς το μέρος σου – δεν σέβονται κανέναν και τίποτα.

Θεωρείς τον εαυτό σου αυτονομιστή;
Και ναι και όχι. Υποστηρίζω το δικαίωμα των Καταλανών να αποφασίσουν για το θέμα και νομίζω ότι έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα. Στο σπίτι μου μιλάμε καστιλιάνικα, αλλά καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν αυτονομιστές στην Καταλονία.

Τι θα έλεγες σε όσους υποστηρίζουν τις επιθέσεις της Αστυνομίας;
Όποιος υποστηρίζει τις επιθέσεις είναι κάποιος που δεν είχε κάποιον δικό του σε εκείνη την κατάσταση. Όταν βλέπεις κάποιον με 100 κιλά μυς να ορμάει προς το μέρος σου, νιώθεις φόβο. Είσαι εκεί, επειδή θέλεις να συζητήσεις το θέμα, αλλά εκείνοι όχι.

Άλλαξε τίποτα έναν χρόνο μετά;
Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Στο τέλος, όλα αυτά δεν έκαναν τίποτα. Εκείνη τη μέρα δημιουργήθηκε η χειρότερη δυνατή εικόνα που μπορούσε να δημιουργηθεί. Στην τελική, επειδή η κυβέρνηση έδωσε σημασία και έστειλε τόσους αστυνομικούς, για να σταματήσει ένα δημοψήφισμα που έκρινε παράνομο, στην ουσία το νομιμοποίησε.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Spain.