Tι Ψήφισαν οι Γονείς μας τα Τελευταία Δέκα Χρόνια

Τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης, βλέπουμε τους Έλληνες να κάνουν τελείως διαφορετικές επιλογές πίσω από το παραβάν. Στις εθνικές εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ σημείωνε νίκη με 43,92% και ο Γιώργος Παπανδρέου γινόταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που θα ανακοίνωνε την είσοδο της χώρας στα μνημόνια. Λίγα χρόνια μετά, οι βουλευτικές εκλογές του Μαΐου το 2012 δίνουν την πρωτιά στη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δεν σχηματίζει κυβέρνηση και ξαναπάει σε εκλογές τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, διατηρώντας τη νίκη. Τον Ιανουάριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει για πρώτη φορά τις εκλογές και λίγους μήνες μετά μας στέλνει στις κάλπες για να διαλέξουμε μεταξύ του «Όχι» και του «Ναι» στο δημοψήφισμα, με το «Όχι» να σημειώνει το ιστορικό 61,31%. Έχοντας ανατρέψει το αποτέλεσμα του ελληνικού λαού, τον Σεπτέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά ξανά την ψήφο μας και τερματίζει πρώτος.

Τέσσερα χρόνια μετά όμως, οι Ευρωεκλογές τον Μάιο του 2019 φέρνουν πρώτη τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι θα είναι και ο επόμενος πρωθυπουργός που θα αναδειχθεί στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Ρωτήσαμε λοιπόν γονείς αναγνωστών μας τι ψήφισαν τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης και καταλάβαμε τρία πράγματα: 1) Δεν πήγαν όλοι με το ρεύμα, 2) οι περισσότεροι μετακινήθηκαν από το ένα κόμμα στο άλλο και 3) διαβάσαμε πολλές φορές τη λέξη ΠΑΣΟΚ.

Ο τρόπος που ψηφίζουν οι γονείς μου χωρίζεται στην περίοδο πριν και μετά το πρώτο μνημόνιο. Αυτό σημαίνει ότι στις εκλογές του 2009 ψήφισαν φυσικά ΠΑΣΟΚ, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, και μάλιστα θυμάμαι ότι ο ΓΑΠ είχε πάρει τότε ένα τεράστιο ποσοστό. Το πρώτο μνημόνιο ψηφίστηκε το 2010. Τα πάντα ήρθαν τούμπα. Η κυβέρνηση έπεσε το φθινόπωρο του 2011 και στις διπλές εκλογές του 2012 –εκείνες που μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή– ο κόσμος τα είχε χαμένα. Οι γονείς μου δεν πολυμιλούν για τότε. Έχω την αίσθηση ότι ο πατέρας μου ψήφισε ΚΚΕ και η μητέρα μου δεν πήγε. Στις Ευρωεκλογές του 2014 τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα: ΣΥΡΙΖΑ και οι δύο. Το ίδιο και τον Γενάρη του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε μεγάλη πέραση. Στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015, ο πατέρας μου ψήφισε «Όχι». Μου είχε πει κάτι στο στιλ, «δεν έχω να φοβηθώ τίποτα». Η μάνα μου δεν μιλούσε. Κι εκείνη δεν είχε να φοβηθεί τίποτα, όμως δεν μιλούσε ανοιχτά κι αυτό παραμένει ένα ερωτηματικό. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς είμαι σίγουρος ότι δεν πήγε κανείς τους να ψηφίσει. Ήταν πολύ ξενερωμένοι με τον Τσίπρα, που το είχε γυρίσει από το «Όχι» στον «Ναι». Τέλος πάντων, πορευτήκαμε. Στις τελευταίες ευρωεκλογές, νομίζω ότι ο πατέρας μου ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Η μάνα μου μπορεί να ψήφισε ΚΙΝΑΛ. Στις κάλπες που έρχονται, δεν θέλω να ξέρω. Ελπίζω μόνο να μην ψηφίσει η μάνα μου Νέα Δημοκρατία, όπως του τεράστιου Μπουλά στο οριακό «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες».
- Ηρακλής, 27 ετών

Οι γονείς μου δήλωναν πάντα αριστεροί, αν και πιστεύω ότι τελικά η μαμά μου ψήφιζε κρυφά ΠΑΣΟΚ για να μη βγει η δεξιά. Ψήφιζαν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ before it was cool. Το 2009 ψήφισαν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, το 2012 ΣΥΡΙΖΑ και το 2015 Τσίπρα δαγκωτό. Πίστεψαν με πάθος το «Όχι» και απογοητεύτηκαν με τη μετατροπή του σε «Ναι», διότι διαλυόταν όλη η κοσμοθεωρία που είχαν για την Αριστερά, από την εποχή που ήταν μαθητές. Στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 δεν πήγαν στις κάλπες κι από τότε άρχισαν να βρίζουν τον Τσίπρα περισσότερο από όσο τους έχω ακούσει να βρίζουν οποιοδήποτε πρωθυπουργό στα χρόνια της κρίσης. Λίγο πριν τις Ευρωεκλογές όμως, ήταν η πρώτη φορά που τους άκουγα να τσακώνονται για τα πολιτικά. Ο πατέρας μου έλεγε ότι δεν του πάει το χέρι να ψηφίσει τον Τσίπρα γιατί πρόδωσε τα ιδανικά του κι έτσι θα το έριχνε στο ΚΚΕ. Από την άλλη, η μητέρα μου από εκεί που τον έβριζε κάθε μέρα, έκανε σε όλους μας προπαγάνδα να ψηφίσουμε Τσίπρα προκειμένου να μην βγει η Δεξιά. Αυτή τη στιγμή τα ξαναβρήκαν και θα ψηφίσουν και οι δύο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας την τεράστια διαφορά. Κι ακόμα πιστεύουν ότι μπορεί το αποτέλεσμα να αλλάξει. Η ελπίδα, όπως φαίνεται, είναι ένα χούι της Αριστεράς.
- Έλενα, 30 ετών

Προέρχομαι από μία καθαρά ΠΑΣΟΚική οικογένεια, με εξαίρεση τον παππού μου, Νεοδημοκράτης, ο οποίος μια χρονιά δεν άφηνε τον θείο μου να μπει στο πατρικό επειδή έσκασε στο χωριό με σημαία του ΠΑΣΟΚ. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι οι γονείς μου ψήφιζαν μια ζωή τον «Πράσινο Ήλιο». Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ριζώσει για τα καλά στις καρδιές τους, ενώ αποδέχθηκαν θετικά τη μετάβαση σε Σημίτη. Θυμάμαι τη μέρα της κηδείας του Ανδρέα τη μάνα μου να κλαίει - μου είχε φανεί πολύ αστείο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της θητείας του Γιώργου Παπανδρέου και της εμφάνισης των πρώτων σημαδιών της κρίσης, κάτι «έσπασε» μέσα τους. Ειδικά, όταν η αποκάλυψη του ενός σκανδάλου διαδεχόταν την άλλη, είτε αυτή είχε να κάνει με πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ είτε της Νέας Δημοκρατίας. Από τα τέλη των '00s και μετά δεν έχουν ψηφίσει ξανά, αφού το χέρι τους δεν θα πήγαινε ποτέ προς τη Νέα Δημοκρατία, ενώ δεν είναι αρκετά ενημερωμένοι ώστε να πάνε σε κάποιο άλλο κόμμα. Καμιά φορά τους ξεφεύγει κάποια ατάκα, του τύπου «μας κορόιδεψαν». Τις περισσότερες φορές, βέβαια, τη συμπληρώνουν με το all time classic: «ναι, αλλά με τον Ανδρέα ο κόσμος είχε λεφτά».
- Νίκος, 31 ετών

Οι «Θεοί» του Ολύμπου

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μέχρι μια ηλικία, νόμιζα ότι οι γονείς μου είχαν κάποιο πρόβλημα, επειδή δεν μου μιλούσαν για κόμματα, ενώ στα περισσότερα σπίτια φίλων ή συγγενών που πήγαινα, ήξερα ακριβώς τι ψήφιζε η οικογένειά τους - οι περισσότεροι, ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, παραδοσιακά, τόσο η οικογένεια της μάνας μου όσο και του πατέρα μου, συνολικά είχαν ψηφίσει περισσότερες φορές Νέα Δημοκρατία. ΟΚ, ο ένας παππούς ήταν δεξιός. Ο άλλος δεν ήταν δεξιός και μάλιστα έτρεφε τρομερή συμπάθεια προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, ωστόσο φαίνεται πως είχε την υποχρέωση από μικρο-ρουσφέτια, να το ρίχνει στη γαλάζια παράταξη. Τέλος πάντων, στο θέμα μας: Θυμάμαι σίγουρα ότι το 2009 ο πατέρας μου δεν πίστευε ούτε λέξη από όσα υποσχόταν ο ΓΑΠ, ενώ η μητέρα μου ήθελε να δώσει μια ευκαιρία στον απόγονο του Ανδρέα - και το έκανε. Ο πατέρας μου, από την άλλη, πρέπει να το έριξε ΝΔ για να κάνει το 1-1. Το 2012 ήταν η χρονιά που η μητέρα μου δεν πήγε καν να ψηφίσει, ενώ ο πατέρας μου λέει ότι δεν θυμάται. Πάμε στις βουλευτικές εκλογές του 2015, όπου κι οι δύο το έριξαν ΣΥΡΙΖΑ: Η μάνα μου και με τα δύο χέρια, ο πατέρας μου έπειτα από πίεση. Στο δημοψήφισμα, το «Όχι» ήταν μονόδρομος αλλά με βαριά καρδιά, γιατί ήδη «βρώμαγε» η κατάσταση από τον εκβιαστικό τρόπο που είχε τεθεί το ερώτημα τότε. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, η μητέρα μου ψήφισε ξανά ΣΥΡΙΖΑ και ο πατέρας μου Λευκό. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές η μητέρα μου δεν ψήφισε. Ο πατέρας μου δεν θα ψήφιζε ούτε αυτός αν δεν έπεφταν μαζί με τις αυτοδιοικητικές, αλλά, τέλος πάντων, βρήκε ένα ψηφοδέλτιο του ΑΝΤΡΑΣΥΑ και το έριξε, σε φάση «δε γαμιέται!»
**- Γιάννης, 28 **ετών

Ο πατέρας μου δεν ξέρω τι ψήφιζε, δεν μιλούσαμε γι' αυτά. Το 2009 η μάνα μου ψήφισε τον Γιώργο Παπανδρέου γιατί είπε τη μαγική φράση «λεφτά υπάρχουν» και δεν ήταν η μόνη που τσίμπησε. Ακόμα και μετά την πτώση του Παπανδρέου, η μητέρα μου δεν υπήρχε περίπτωση να ψηφίσει Σαμαρά, έτσι το 2012 υποστήριξε και πάλι ΠΑΣΟΚάρα. Το 2015 ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά και στο δημοψήφισμα ψήφισε «όχι». «Και εκείνος το έκανε "Ναι"», λέει η μάνα μου γελώντας. Νομίζω ότι το γέλιο είναι ο μόνος μηχανισμός που σε σώζει από την απόγνωση. Στις 7 Ιουλίου θα ξαναψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. «Όσο και αν με πειράζει η δεκαετία της κρίσης, δεν συγκρίνεται με αυτό που νιώθω για τα χρόνια της μεταπολίτευσης και της κακής διαχείρισης των Ελλήνων πολιτικών - και δεν πρόκειται να το ξεχάσω», λέει. «Μετά από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 και μετά από αυτά τα 40 χρόνια, οι πολιτικοί μας γίνανε μαριονέτες των Βρυξελλών. Και η αλήθεια είναι ότι κανείς Έλληνας δεν διοικούσε την Ελλάδα, αλλά οι ξένοι».
**- Μαριτίνα, 25 **ετών

Περισσότερα από το VICE

Τι Πιστεύουν τα Ρωσικά Μίντια για το Chernobyl του HBO

Γιατί Είναι Σημαντική Αυτή η Φάση στη Δίκη της Χρυσής Αυγής

Local Natives: «Τα Δύο Καλύτερα Πράγματα στην Καλιφόρνια Είναι ο Καιρός και οι Μπύρες»