To «Drag Queen Story Hour» Kάνει Στάση στην Πειραιώς

Κόντρα στις ομοφοβικές τσιρίδες, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου πρωτοπορεί και εντάσσει φέτος στο πρόγραμμά του μία ξεχωριστή performance. Drag queens θα διαβάσουν παραμύθια σε παιδιά έως 12 ετών, για δύο ημέρες, στο προαύλιο της Πειραιώς 260. Μία δράση που, όπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι, στοχεύει να προβάλλει τη φαντασία και τη ρευστότητα των ταυτοτήτων, βασικά χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας, φέρνοντας τα παιδιά σε επαφή με λαμπερά και θετικά παραδείγματα κουίρ ατόμων.

Η Δώρα Ανδρουλιδάκη είναι ο άνθρωπος πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία, ασχολείται με την οργάνωση παραγωγής εκδηλώσεων, είναι φοιτήτρια του παιδαγωγικού τμήματος του Frei Fachshule. Ζει στο Βερολίνο από όπου έχει ξεκινήσει η συγκεκριμένη δράση με το Drag Queen Story Hour_Berlin Chapter, το οποίο εντάσσεται στο πρόγραμμα Over the rainbow story time. Λίγο πριν έρθει στην Ελλάδα για το Drag Queen Story Hour_Αthens Chapter στις 29 και 30 Ιουνίου μιλά στο VICE κι εξηγεί στους γονείς γιατί να πάνε τα παιδιά τους στην Πειραιώς. Μάλιστα και χωρίς κόστος.

VICE: Τι είναι το Drag Queen Story Hour και ποια η ιστορία του;
Δώρα Ανδρουλιδάκη: To Drag Queen Story Hour είναι μια ώρα διασκέδασης και ψυχαγωγίας για όλη την οικογένεια. Μια δράση που προβάλλει τη φαντασία και τη ρευστότητα των ταυτοτήτων, βασικά χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας, φέρνοντας τα παιδιά σε επαφή με λαμπερά και θετικά παραδείγματα κουίρ ατόμων. To Drag Queen Story Hour είναι ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό πρόγραμμα που ξεκίνησε στο Σαν Φρανσίσκο το 2015 από τη συγγραφέα και ακτιβίστρια Michelle Tea και την εταιρεία παραγωγής RADAR Productions. Η Ιδέα ήταν απλή: Drag Queens να διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά σε βιβλιοθήκες όπου αυτή τη στιγμή έχει εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο πραγματοποιείται σε πολλές πολιτείες της Αμερικής αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης καθώς υπάρχει αντίστοιχος οργανισμός και στην Ιαπωνία.

Εσύ πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγκεκριμένη τέχνη; Ποια είναι η δική σου πορεία;
Μάλλον εδώ πρέπει να κάνω μια διευκρίνηση. Εγώ δεν ασχολούμαι με το «Drag» απλά συνεργάζομαι με «Drag Artists» και Queer άτομα σε αυτό το πρότζεκτ.

Πώς πάρθηκε η απόφαση να ξεκινήσει το συγκεκριμένο project;
Σχεδόν 20 χρόνια τώρα, δραστηριοποιούμε στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στην παραγωγή καλλιτεχνικών και πολιτισμικών εκδηλώσεων και τα τελευταία χρόνια που ζω και εργάζομαι στο Βερολίνο, ήμουν στον τομέα της μουσικής βιομηχανίας. Μετά τη γέννηση της κόρης μου άρχισα να σκέφτομαι πολύ διαφορετικά, οι ανάγκες και οι προτεραιότητες μου άλλαξαν και οι ανησυχίες μου μεγάλωσαν. Έτσι αποφάσισα να τα παρατήσω όλα και να αλλάξω κατεύθυνση και καριέρα, να κάνω κάτι πιο ουσιαστικό για μένα και για την οικογένεια μου και να βάλω το δικό μου λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο.

Γύρισα πίσω στα θρανία λοιπόν κι αυτή τη στιγμή ξεκινάω τις σπουδές μου για να γίνω νηπιαγωγός. Παράλληλα, έχουμε κάνει μια μικρή ομάδα που πραγματοποιούμε εκδηλώσεις για παιδιά και όλη την οικογένεια. Οταν το καλοκαίρι του 2018 μια φίλη μού έστειλε ένα λινκ για να δω τι κάνουν οι συνάδελφοι στην Αμερική, το ενδιαφέρον μου μεγάλωσε και η περιέργεια παράλληλα. Ετσι ήρθα σε επαφή με τον οργανισμό στη Νέα Υόρκη και αποφάσισα να φέρω το συγκεκριμένο πρόγραμμα στο Βερολίνο.

Η παράσταση του Φεστιβάλ απευθύνεται σε παιδιά. Τι ηλικίες;
Συγκεκριμένα για αυτή τη δράση, κυρίως σε παιδιά προσχολικής ηλικίας μέχρι και 12 χρονών.

Τα παραμύθια γράφονται από εσάς; Πώς τα επιλέγεις;
Για το φεστιβάλ Αθηνών έχουν επιλεγεί τέσσερα βιβλία τα οποία μιλούν για τη διαφορετικότητα, την αποδοχή και τη φιλία. Το τέταρτο βιβλίο που θα παρουσιάσουμε είναι από μια νέα συγγραφέα, τη «Νάστα», για το οποίο δεν μπορώ να πω αυτή τη στιγμή πολλά για να μη χαλάσω την έκπληξη, καθώς το βιβλίο βρίσκεται ακόμα υπό έκδοση.

Εδώ στο Βερολίνο έχω δημιουργήσει μια μικρή βιβλιοθήκη μετά από έρευνα, πολλές ώρες διαβάσματος αλλά και αφού συμβουλεύτηκα μέλη της Λοάτκι κοινότητας. Για την Αθήνα σε συνεργασία με την κα. Άννα Γεωργάτου (εκπαιδευτικό και συγγραφέα) αλλά και τις δύο performer συναποφασίσαμε να διαβαστούν τα παρακάτω βιβλία: «Πώς να είσαι λιοντάρι» του Εd Vere, «Ξεχωρίζω και σφυρίζω» του Rob Biddulph, «Τα φτερά του Νόρμαν» του Tom Percival, «Έχασα το χρώμα μου και ψάχνω να το βρω» της Λίζας Βαρβόγλη, «Ιmagine» του John Lenon σε μετάφραση του Φοίβου Δεληβοριά.

Ποιες drag queens θα δούμε επί σκηνής;
Οι drag queens που θα εμφανιστούν είναι η Holly Grace και η Imiterasu. Kι εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω την αγαπημένη φίλη Μαρία Ναθαναήλ (Athens International Film Festival) και το Μανώλη Βαμβούνη (Queer Theatre Awards) για τη βοήθειά τους, καθώς μας έφεραν σε επαφή και έτσι ξεκινάει η συνεργασία μας στην Αθήνα.

Drag Νύχτες στην Αθήνα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Ουσιαστικά τι μαθαίνει ένα παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Το πρόγραμμα βοηθάει τα παιδιά να καλλιεργήσουν τη δεξιότητα της ενσυναίσθησης και να αποβάλλουν συναισθήματα όπως τον φόβο, την ενοχή ή την ντροπή μέσα από την επαφή με την τέχνη του drag και της λογοτεχνίας. Προτρέπει τα παιδιά να σκεφτούν ελεύθερα και να αποδομήσουν στερεοτυπικές απόψεις σχετικά με το φύλο.

Ειδικά στην Ελλάδα, η στήριξη τέτοιων προγραμμάτων για την ευαισθητοποίηση του κοινού καθίσταται περισσότερο επιτακτική από ποτέ μετά την πρόσφατη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και την ομοφοβική στάση που διαπιστώθηκε ότι χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Από την εμπειρία σου στο εξωτερικό, ποια είναι η ανταπόκριση γονέων και παιδιών;
Γονείς και παιδιά έχουν αγκαλιάσει πολύ ζεστά την όλη προσπάθεια. Όλες οι εκδηλώσεις αυτή τη στιγμή είναι γεμάτες κι μερικές φορές έχουμε μικρές λίστες αναμονής, καθώς κάποιοι από τους χώρους διεξαγωγής είναι χωρητικότητας 50 ατόμων. Τον Ιούλιο όμως ξεκινάει η επίσημη συνεργασία μας με την Zentral-und Landesbibliothek Berlin (ZLB) και θα έχουμε τη δυνατότητα να δεχτούμε ακόμα πιο πολύ κόσμο με δωρεάν είσοδο. Επίσης, πλέον από τη νέα σχολική χρονιά κάποιοι παιδικοί σταθμοί στο Βερολίνο θα φιλοξενήσουν μερικές από τις δράσεις μας, το οποίο με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη.

Τι ακριβώς θα δει κανείς, λοιπόν, στο Φεστιβάλ Αθηνών;
Ένα διαδραστικό storytelling. Με πολύ χρώμα, χαμόγελα, τραγούδι και τη φαντασία να ταξιδεύει. Αφήγηση λοιπόν, χειροτεχνίες και παιχνίδια κίνησης. Στις δύο μέρες που μας φιλοξενεί το Φεστιβάλ Αθηνών δεν θα μιλήσουμε για τις ταυτότητες, αλλά θα αφηγηθούμε ιστορίες που μιλούν για την διαφορετικότητα και την αποδοχή και ελπίζουμε να δημιουργήσουν πρόσφορο έδαφος ώστε να ανοίξει ένας νέος διάλογος με τα παιδιά και τους γονείς.

Στους γονείς που μπορεί να είναι σκεπτικοί στο να φέρουν το παιδί τους να παρακολουθήσει την παράσταση, τι θα έλεγες;
Καλούμε στη γιορτή μας γονείς που δεν φοβούνται να εκθέσουν τα παιδιά τους σε διαφορετικά ερεθίσματα. Ως γονέας παιδιού τριών ετών, θεωρώ καθήκον μου να φέρω το παιδί μου σε επαφή με ερεθίσματα που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον, θα καταρρίψουν στερεότυπα και θα είναι αντιπροσωπευτικά διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και όχι μόνο των κυρίαρχων. Αν από τα ερεθίσματα που δίνω στο παιδί μου προκύπτει πως η κοινωνία είναι ομοιογενής δίνω μια λανθασμένη εικόνα, που μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε αδυναμία έκφρασης των πτυχών της προσωπικότητας του και στην απόρριψη του διαφορετικού.

Η δράση δίνει τη σπάνια ευκαιρία σε παιδιά και γονείς να απολαύσουν μια μορφή τέχνης, το drag, που συνδυάζεται εδώ με την τέχνη της λογοτεχνίας. Όπως δήλωσε και η drag performer Κόνι, πρόκειται για ένα extravagant show που απαιτεί κόπο, έμπνευση, ταλέντο και μεγάλο ψυχικό σθένος. Πολλές περφόρμερ δηλώνουν πως χρειάζονται δύο ώρες για να ετοιμαστούν, καταλαβαίνει κανείς πως κάθε εμφάνιση είναι ιδιαίτερη και αποτελεί έκπληξη. Τα παιδιά θα διασκεδάσουν παρέα, χορεύοντας και τραγουδώντας. Η δράση θα δώσει τη δυνατότητα στους γονείς που το επιθυμούν να συνεχίσουν τη συζήτηση με τα παιδιά τους σχετικά με τα ζητήματα ταυτοτήτων των φύλων και του διαφορετικού.

Είναι σημαντικό τα παιδιά μας να εκτεθούν σε διαφορετικά role models, διότι υπάρχουν. Και να μάθουν να σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Αυτό που είναι πιο επικίνδυνο για τα παιδιά είναι η έκθεση στην ομοφοβία και την τρανσοφοβία, καθώς επίσης και η περιθωριοποίηση που υφίσταται ένα παιδί μεγαλώνοντας, όταν αποκλίνει από τα κλασικά κοινωνικά στερεότυπα. Τα ποσοστά αυτοκτονιών αυξάνονται και κανείς δεν ασχολείται με το «γιατί» και «πού έγκειται το πρόβλημα». Απέναντι σε αυτό πρέπει να είμαστε σκεπτικοί.

Περισσότερα από το VICE

Ο Υπουργός με το Λευκό Χαμόγελο: Από την Ευρωβουλή στον Κορυδαλλό

Εναέριες Φωτογραφίες Δείχνουν τη Ρύπανση που Δεν Μπορούμε να Δούμε

Η Κλέλια Ρένεση, οι Στίχοι της, ο Manu Chao και ο Σωκράτης Μάλαμας