Η Φωτογράφος που Απαθανατίζει τις Φίλες της με Εξοπλισμό για Βondage

Για την 36χρονη Nedda Afsari, η φωτογραφία είναι ταυτόχρονα μια διαδικασία και ένα αποτέλεσμα. Χρησιμοποιώντας το όνομα Muted Fawn, η Afsari συλλαμβάνει με τον φακό τις φίλες και μούσες της, δημιουργώντας μια εμπνευσμένη από το BDSM σκοτεινή εικονογραφία, η οποία επικεντρώνεται στις σχέσεις εξουσίας – της εξουσίας που έχει η φωτογράφος πάνω στο υποκείμενό της, το υποκείμενο πάνω στη φωτογράφο, η dominatrix πάνω στον υποτακτικό και το αντίστροφο. Σε αυτά τα περιβάλλοντα, η εξουσία είναι προφανής, όμως αυτό που αρέσει στην Afsari να εξερευνά είναι οι πιο διακριτικές αλληλεπιδράσεις.

Μεγαλώνοντας στο Ιράν, όπου «τα CD των Nirvana και των Nine Inch Nails ήταν λαθραία», η φωτογράφος που γεννήθηκε στην Καλιφόρνια κατανόησε γρήγορα την έννοια των ορίων και των κανόνων. Αφού μετακόμισε στο Λος Άντζελες και έκανε περιοδεία με το τότε αγόρι της, ξεκίνησε να βγάζει φωτογραφίες, συνειδητοποιώντας γρήγορα ότι δεν είχε απλώς πάθος με τη δημιουργία, αλλά και με τις επαφές που δημιουργούσε με το να βρίσκεται πίσω από τον φακό. «Η φωτογραφία μου επέτρεψε να συνδεθώ βαθιά με τον εαυτό μου και με άλλους», λέει η Nedda. «Το υποκείμενο και εγώ ξέρουμε τι συμβαίνει και ποιο ήταν το υπό εξερεύνηση θέμα στη διάρκεια της φωτογράφισης. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε με λέξεις».

Έκτοτε, η Nedda έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως η Chelsea Wolfe και η St. Vincent και ετοιμάζει το πρώτο της λεύκωμα. Αποτελούμενο από μια συλλογή εικόνων που εξετάζουν τη σεξουαλικότητα και την ταυτότητα, το λεύκωμα με τίτλο UNMUTED αναδεικνύει την ικανότητα της Afsari να φωτογραφίζει τα υποκείμενά της στις πιο ευάλωτες στιγμές τους, ακόμη και όταν κρύβονται πίσω από δερμάτινα και αλυσίδες. «Μου αρέσει να φωτίζω μια πλευρά των υποκειμένων μου, την οποία μπορεί να μην εξωτερικεύουν συχνά», εξηγεί η Nedda.

Το i-D μίλησε με την Afsari για τον ρόλο της ως καλλιτέχνιδα και για τη συναισθηματική ενέργεια των φωτογραφίσεών της.

i-D: Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;
Nedda Afsari: Διοχετευτώ τα υποσυνείδητα οράματά μου, τους φόβους και τις επιθυμίες μου στη δουλειά μου. Μου αρέσει να συλλαμβάνω και να εξετάζω τους διχασμούς – τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αρρενωπότητας και θηλυκότητας, σκοταδιού και φωτός, καθώς και το να ζωντανεύω μια ιστορία. Μερικές φορές, μια εικόνα είναι ταυτόχρονα ονειρική και φρικτή, εκλεπτυσμένη και χαοτική, επιβλητική και αιθέρια.

Τραβάς φωτογραφίες από τότε που ήσουν 26 ετών. Πώς πιστεύεις ότι έχεις εξελιχθεί από τότε;
Όταν ξεκίνησα να βγάζω φωτογραφίες, τα πράγματα ήταν λίγο πιο πρόχειρα. Το έκανα για χάρη της ομορφιάς, ήθελα να βγάζω μια ωραία φωτογραφία από κάτι ή κάποιον που με ενέπνεε και να απαθανατίζω μια στιγμή στον χρόνο. Όμως τώρα που έχει περάσει καιρός, με εξιτάρει περισσότερο η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία. Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ την ίδια φωτογραφική, παρόλα αυτά και ακολουθώ την ίδια τεχνική διαδικασία. Αυτό ένιωθα να μου ταιριάζει από την αρχή.

Φωτογραφίζεις πολλές γυναίκες. Θεωρείς φεμινιστική τη δουλειά σου;
Η δουλειά μου είναι σε μεγάλο βαθμό ενδοσκοπική και έχω διαπιστώσει ότι μου είναι πιο εύκολο να εκφράζω αυτό που αισθάνομαι, όταν φωτογραφίζω γυναίκες. Όμως δεν θεωρώ φεμινιστική τη δουλειά μου, ακόμη και αν κάποιοι το πιστεύουν αυτό. Απλώς δεν αισθάνομαι ότι η θέση μου είναι να υπαγορεύσω σε κάποιον να βλέπει τη δουλειά μου ως κάτι που χειραφετεί ή υποβιβάζει, ως κάτι αισιόδοξο ή παραπλανητικά σκοτεινό. Η δουλεία μου είναι για όλους – είμαι άνθρωπος και θέλω να μοιραστώ πράγματα.

Όμως, ως γυναίκα που φωτογραφίζει γυναίκες σε εκδοχές που τις σεξουαλικοποιούν ή τις δείχνουν να σπάνε τα ταμπού, προσπαθείς να διερευνήσεις τα όρια της γυναικείας σεξουαλικότητας;
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι συμβολισμοί και νοήματα στα πάντα. Η φύση των σκηνών που συλλαμβάνω με τον φακό μου μπορεί να μην περιέχει κάποια σεξουαλική ενέργεια. Τα θέματα που εξετάζω με τα υποκείμενά μου είναι συχνά οδυνηρά και δεν έχουν καμία σχέση με το σεξ. Αν υπάρχει κάποιο κοινό θέμα, αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τη δύναμη. Το να χάνεις δύναμη, να βρίσκεις τη δύναμή σου, να την παραχωρείς και να τη βρίσκεις ξανά.

Αν θα μπορούσες να συνεργαστείς με οποιονδήποτε, ποιος θα ήταν αυτός;
Η Madonna.

Πώς βλέπεις τον ρόλο σου ως καλλιτέχνιδα, ειδικά σε αυτήν την έντονα πολιτικοποιημένη εποχή που ζούμε, όπου η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι ένα θέμα που ελέγχεται έντονα;
Θέλω να προσφέρω στους άλλους ένα ασφαλές μέρος, για να εξερευνήσουν πτυχές του εαυτού τους. Πιστεύω ότι η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι ένα πολύτιμο θέμα και θεωρώ ότι πρέπει να αγωνιστούμε, για να επέλθει μια ισορροπία μεταξύ ανδρικής/θηλυκής ενέργειας, μέσα στους εαυτούς μας πρώτα από όλα. Βλέπω τον ρόλο μου ως μια καλλιτέχνιδα με φαντασία, η οποία επαναδιατυπώνει ορισμένα σενάρια και ανοίγει την πόρτα σε συζητήσεις που ελπίζω να οδηγήσουν τον θεατή σε ένα προσωπικό ταξίδι με τη φαντασία του.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.

Περισσότερα από το VICE

Γιουβέντους: H Πρώτη Ομάδα που Γίνεται Σειρά στο Netflix

Πώς θα Ήταν το Grand Theft Auto αν Διαδραματιζόταν στους Δρόμους της Αθήνας;

Φωτογραφίζονται Μιλώντας για το Body Shaming

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.