Περάσαμε μια Μέρα στη Νεότερη Χώρα του Κόσμου

Kοινοποίηση

Αυτό το άρθρο αρχικά εμφανίστηκε στο VICE Serbia

Η ιδέα πίσω από την Ελεύθερη Δημοκρατία της Liberland (Free Republic of Liberland) -τη νεότερη αυτοαποκαλούμενη «χώρα» του κόσμου- είναι πολύ απλή: βρίσκεις ένα αζήτητο κομμάτι γης, το διεκδικείς και έπειτα λες στον κόσμο ότι ίδρυσες τη δική σου χώρα.

Videos by VICE

Είναι μια φαντασίωση που πολλοί έχουν αλλά λίγοι τόλμησαν να την υλοποιήσουν. Το τελευταίο άτομο που μπήκε στη σύντομη λίστα των ιδρυτών μικροεθνών είναι ο Τσέχος πολιτικός Vit Jedlička, ο οποίος προσφάτως προσπάθησε να ξεκινήσει τη δημιουργία του δικού του ελευθεριακού παράδεισου, κάπου ανάμεσα στη Σερβία και την Κροατία.

Ο Jedlicka έκανε τη διακήρυξη του νέου κράτους του πριν από λίγες εβδομάδες, στις 13 Απριλίου, δηλαδή την ημέρα γενεθλίων του Τόμας Τζέφερσον. Μέσα σε μια εβδομάδα, η Liberland έλαβε 220.000 εγγραφές, 1.200.000 επισκέψεις στην ιστοσελίδα της και 100.000 ακόλουθους στο Facebook από όλο τον κόσμο. Τα απρόσμενα εντυπωσιακά νούμερα όπως ήταν φυσικό απαιτούσαν τον ανάλογο εορτασμό, πράγμα που υποτίθεται πως επρόκειτο να γίνει στην Liberland την Παρασκευή 1η Μαΐου.

Δεν γινόταν να το χάσουμε. Ήταν ένα πολλά υποσχόμενο -με πολύ ποτό- event. Έτσι φύγαμε από το Βελιγράδι, όπου ζούμε, λίγο μετά το χάραμα της Πρωτομαγιάς. Γύρω στο μεσημέρι, φθάσαμε στο Zmajevac, μια κροατική πόλη περίπου 2 μίλια από τα σερβοκροατικά σύνορα. Παρεμπιπτόντως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να φθάσουμε στη Liberland.

Όταν τους είπαμε που πηγαίναμε, οι Κροάτες συνοριοφύλακες είπαν πως έπρεπε να μας «προειδοποιήσουν» ότι η Liberland «είναι μια χώρα που δεν υπάρχει» και ότι «βασικά είναι ένα δάσος». Ήμασταν αρκετά σοφοί για να εφοδιαστούμε με ορειβατικές μπότες όμως, οπότε παρκάραμε το αυτοκίνητο, ρωτήσαμε μερικούς ντόπιους προς τα πού θα πάμε και αρχίσαμε τη μακρινή βόλτα μας.

Ο δρόμος προς τη Liberland

Δυστυχώς για μας, μια δεύτερη ομάδα Κροατών αστυνομικών είχαν στήσει οδόφραγμα στο δρόμο. Προφανώς, λόγω των εορτασμών που είχαν εξαγγελθεί, είχαν σταλεί ειδικές συνοριακές μονάδες στον εθνικό δρυμό που περιβάλλει τη Liberland, για να αποτρέψουν να προχωρήσουν όλους όσοι πήγαιναν στο πάρτι. Ήταν λίγο λιγότερο ελαστικοί από την πρώτη ομάδα που είχαμε συναντήσει.

«Μπαίνοντας σε αυτή την περιοχή, διαπράττετε παράνομη καταπάτηση και μπορούμε να σας συλλάβουμε. Δεν το θέλουμε αυτό, ούτε κι εσείς γιατί κινδυνεύετε να καταδικαστείτε σε τρία χρόνια φυλάκιση ή να πληρώσετε πρόστιμο 1.500 ευρώ» είπε ο ένας από αυτούς.

Ήταν ευγενικοί, αλλά προφανώς μπερδεμένοι όσο αφορά στο γιατί κάποιος θα ήθελε να μπει στη Liberland. Μας είπαν για μια ομάδα Τσέχων οι οποίοι προσπαθούσαν να μπουν απεγνωσμένα στη «χώρα».

«Είναι γελοίο, δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά έντομα και δάσος εκεί μέσα» είπαν.

Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο σερβικό χωριό Bački Monoštor, όπου είχαμε ακούσει ότι υποστηρικτές της Liberland θα περίμεναν ένα σκάφος για να τους μεταφέρει εκεί. Μπερδεμένοι και ελαφρώς χαμένοι, στείλαμε στον πρόεδρο Jedlička γραπτό μήνυμα, ρωτώντας που πηγαίναμε. Ήταν πραγματικά πολύ εξυπηρετικός και μας έστειλε ένα χάρτη του Google για το πώς θα φθάσουμε εκεί.

Όταν φθάσαμε στο Bački Monoštor, δεν υπήρχαν σκάφη που μπορούσαμε να τα δούμε. Ωστόσο βρήκαμε τον Jedlička και ακόμα περίπου 30 άτομα να κάθονται σε ένα εστιατόριο, να τελειώνουν το μεσημεριανό τους και να αναρωτιούνται που ήταν το μεταφορικό μέσο τους.

Οι οδηγίες που μας έστειλε ο Vit Jedlička

«Σταμάτησαν το πλοίο στα σύνορα. Θα περιμένουμε ακόμα μία ώρα να δούμε τι θα συμβεί» μας είπε ο Jedlička.

Αφού πέρασε η ώρα, ο Jedlička είπε ότι τελικά το σκάφος είχε πάρει άδεια από την κροατική αστυνομία που έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να το εμποδίσει να έρθει να μας πάρει.

Ελπιδοφόροι υποψήφιοι πολίτες της Liberland περιμένουν το σκάφος για να πάνε στη νέα τους γη

«Εάν το σταματήσουν ξανά, απλά θα αγοράσουμε ένα νέο πλοίο» είπε.

Δεδομένου ότι αυτή ήταν κοινή αργία τόσο για τη Σερβία όσο και για την Κροατία, ήταν κατά κάποιο τρόπο δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ακριβώς θα αγόραζε ένα νέο καράβι. Όταν ρωτήσαμε, μας είπε ότι ήταν σίγουρος πως θα υπήρχε κάποιος «ενθουσιώδης άνθρωπος πρόθυμος να δωρίσει ένα πλοίο στους μελλοντικούς πολίτες της Liberland».

Αρκετά δίκαιο. Για να περάσει η ώρα, συναναστραφήκαμε με μερικούς μελλοντικούς πολίτες της Liberland. Συναντήσαμε ένα σωρό αισιόδοξους ανθρώπους από πολύ μακρινές χώρες, όπως το Ιράκ, ο Λίβανος, ακόμα και η Συρία. Όλοι τους ζούσαν στο Βελιγράδι.

Μια βάρκα στο Bački Monoštor αλλά δυστυχώς όχι η βάρκα που περιμέναμε

Ο Fahad Kubba -μισός Ιρακινός, μισός Σέρβος- είχε αρχίσει τη μέρα του όντας ενθουσιασμένος με την ιδέα ότι θα πήγαινε στη Liberland. Δυστυχώς, αφού πέρασε ώρες περιμένοντας το πλοίο, ο αρχικός ενθουσιασμός του είχε μειωθεί αρκετά.

«Δεν ξέρω τι συμβαίνει» είπε ο Fahad.

Ο Bilal (25) που είχε έρθει μαζί του, μας είπε ότι δεν πίστευε πως όλο αυτό που λέγεται Liberland ήταν πραγματικό.

«Σκέφτηκα ότι ήταν αστείο, αλλά έπειτα μου τηλεφώνησε ο Fahad και ρώτησε εάν ήθελα να πάω να δω τι γίνεται. Γιατί όχι;» εξήγησε ενώ έπινε την μπύρα του.

Σημερινοί και αυριανοί πολίτες της Liberland υπογράφουν τον όρκο τους

Όταν τους είπαμε ότι η κροατική αστυνομίας μας σταμάτησε από το να μπούμε περπατώντας στη Liberland, ο Bilal άρχισε να αστειεύεται: «Ας μας συλλάβουν όλους μαζί. Το έβαλα στη λίστα αυτών που “πρέπει να κάνω” όταν ξύπνησα σήμερα το πρωί».

Η ώρα περνούσε και ακόμα να φανεί το σκάφος. Έτσι ο Jedlička, σε μια προσπάθεια να ελαφρύνει το κλίμα άρχισε να χαρίζει τις πρώτες ιθαγένειες της Liberland.

Ο συγγραφέας κρατάει τη σημαία της Liberland

«Συμφωνείτε με το Σύνταγμα της Liberland και υπόσχεστε να υπακούτε τους νόμους;» ρώτησε ο Jedlička έναν άνδρα ενώ του παρέδιδε μερικά χαρτιά. Ο άνδρας συμφώνησε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών.

Και έτσι ακριβώς, τελικά συνέβη. Ο Siniša Matić έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πήρε την ιθαγένεια της Liberland.

«Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που συνέβη αυτό. Έχουμε λάβει περίπου 300.000 αιτήσεις και είναι υπέροχο να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε επίσημα περισσότερους από 10 πολίτες» μας είπε ο Jedlička.

Ο πρώτος πολίτης της Liberland κρατάει τα χαρτιά της υπηκοότητάς του

Ενώ υπογράφονταν τα χαρτιά της υπηκοότητας, ο πρόεδρος εξήγησε ότι η Liberland δεν θα κλέβει τα χρήματα των πολιτών της μέσω φόρων. Ο φόρος είναι προαιρετικός στο μικροέθνος.

Καθώς οι άνδρες και οι γυναίκες γίνονταν πολίτες της νεότερης χώρας στον κόσμο, ο ενθουσιασμός που είχαμε δει νωρίτερα άρχισε να επιστρέφει. Η γενικότερη διάθεση έγινε ξανά πολύ καλή, αλλά κατά ένα μεγάλο μέρος αυτό είχε πιθανά να κάνει με το γεγονός ότι όλοι ήταν πολύ μεθυσμένοι.

Τουλάχιστον το σερβικό ηλιοβασίλεμα χρησίμευσε ως όμορφο σκηνικό για τα κακά νέα που είχε να μεταφέρει ο πρόεδρος – το σκάφος δεν θα ερχόταν σήμερα. Αντί αυτού θα έρχονταν δυο την επομένη.

Αλλά μετά εμφανίστηκαν κάτι τύποι με ένα μικρό φουσκωτό και το σχέδιο άλλαξε για άλλη μια φορά. Ο Jedlička και οι δικοί του αποφάσισαν να προχωρήσουν με αυτό, και εμείς νιώθοντας να έχουμε περιπετειώδη διάθεση, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε. Στριμωγμένοι σε περίπου 12 αυτοκίνητα, το πλήθος κινήθηκε προς τη σερβική πλευρά του Δούναβη.

Ένας τύπος φτάνει με ένα φουσκωτό

Για κάποιο λόγο, ο Jedlička μπήκε στο δικό μας. Προφανώς πολυάσχολος όντας, δεν σταμάτησε να μιλάει στο κινητό του σε όλη τη διαδρομή.

Όταν φθάσαμε στην όχθη του Δούναβη, συνειδητοποιήσαμε ότι μια ομάδα Κροατών συνοριοφυλάκων μας περίμενε. Ο κόσμος για τη Liberland δεν θα μπορούσε να ενδιαφέρεται λιγότερο για το ότι οι κροατικές αρχές ήταν έτοιμες να τους συλλάβουν – όλα ήταν σαν παιχνίδι για αυτούς. Αλλά σίγουρα δεν ήταν παιχνίδι για τον Vit Jedlička – πραγματικά φαινόταν να πιστεύει ότι θα τα καταφέρναμε να φθάσουμε στη γη της επαγγελίας.

«Πρέπει να έρθετε, θα κάνουμε πάρτι» εξακολούθησε να επιμένει καθώς επιθεωρούσαμε το απογοητευτικής εμφάνισης φουσκωτό. Τίποτα άλλο δε φαινόταν να πηγαίνει καλά εκείνη τη μέρα, έτσι είμασταν επιφυλακτικοί στο εάν και αυτό το σχέδιο θα μπορούσε να είχε αποτέλεσμα.

Διαπραγματεύσεις με την αστυνομία

Αποδείχθηκε πως είχαμε δίκαιο.

Αυτή τη φορά ήταν η σερβική αστυνομία που στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο μας προς την Liberland. Οι αρχές πρότειναν ο «πρόεδρος» να πάει μαζί τους για μια συζήτηση στο αστυνομικό τμήμα. Αρνήθηκε ευγενικά και αντί αυτού επέμεινε οι αστυνομικοί να του εξηγήσουν ακριβώς ποιος νόμος σταματούσε το πάρτι και γιατί δεν μπορούσε να γίνει.

Αποφασίσαμε ότι είχαμε μάθει αρκετά για τη Liberland σε μία μέρα και πως είχε έρθει η ώρα να πούμε αντίο στον πρόεδρο της, τους οπαδούς της και τους πολίτες της. Φέτος κανένας δεν μπόρεσε να κάνει Πρωτομαγιά στη Liberland. Ίσως τον επόμενο χρόνο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.