Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.Οι περισσότεροι καλλιτέχνες βγάζουν τα προς το ζην ζωγραφίζοντας αυτό που βλέπουν, όμως η Melissa McCracken ζωγραφίζει αυτό που ακούει. Η 26χρονη από το Κάνσας Σίτι του Μισούρι πάσχει από ένα σπάνιο νευρολογικό φαινόμενο που επηρεάζει περίπου το 4% του πληθυσμού, το οποίο αναμιγνύει τις αισθήσεις, μπερδεύοντας τις αντιδράσεις του εγκεφάλου σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η συναισθησία επηρεάζει διαφορετικά τους ανθρώπους, όμως ο τύπος της McCracken –γνωστός ως χρωμαισθησία– την κάνει να βλέπει, αυθόρμητα και ακούσια, χρώματα την ώρα που ακούει μουσική.Μας μίλησε για τη δια βίου σχέση της με τη διαταραχή, για το πώς την αξιοποιεί ώστε να δημιουργήσει έργα ζωγραφικής με εκπληκτικά χρώματα και για την έμπνευση που δημιουργείται από τη δύναμη της μουσικής και της μνήμης.Broadly: Πώς συνειδητοποίησες ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούνε τα χρώματα;
Melissa McCracken: Παλιά, πίστευα ότι η συναισθησία μου ήταν φυσιολογική και αισθανόμουν ότι το να ρωτήσω κάποιον γι' αυτή θα ήταν σαν να τον ρωτάω αν μπορεί να μυρίσει τον καφέ σε μια καφετέρια. Στα 16 μου, διαπίστωσα ότι δεν ήταν φυσιολογικό, όταν προσπαθούσα να διαλέξω ήχο κλήσης: Το κινητό μου ήταν μπλε και είπα σε έναν φίλο μου ότι θα διάλεγα ένα «πορτοκαλί» τραγούδι, για να ταιριάζει, επειδή είναι συμπληρωματικά χρώματα. Φαινόταν να έχει μπερδευτεί πολύ και νόμισα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί του. Τελικά, το συνειδητοποίησα στο μάθημα της ψυχολογίας στο Λύκειο. Ήταν σοκαριστικό, επειδή ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν κάτι το ασυνήθιστο.Χρειάζεται να κλείσεις τα μάτια σου, για να δεις τα χρώματα ή παρεμβαίνουν στην όρασή σου;
Η συναισθησία δεν επεμβαίνει καθόλου στην όρασή μου και δεν είναι παραισθησιογόνος. Η αίσθηση απλώς αιωρείται, όπως συμβαίνει όταν φαντάζεσαι κάτι ή όταν δημιουργείς μια εικόνα με το μυαλό σου. Δεν χρειάζεται να κλείσω τα μάτια μου, όμως με βοηθάει να οπτικοποιήσω καλύτερα την εικόνα, όταν τα κλείνω.
Melissa McCracken: Παλιά, πίστευα ότι η συναισθησία μου ήταν φυσιολογική και αισθανόμουν ότι το να ρωτήσω κάποιον γι' αυτή θα ήταν σαν να τον ρωτάω αν μπορεί να μυρίσει τον καφέ σε μια καφετέρια. Στα 16 μου, διαπίστωσα ότι δεν ήταν φυσιολογικό, όταν προσπαθούσα να διαλέξω ήχο κλήσης: Το κινητό μου ήταν μπλε και είπα σε έναν φίλο μου ότι θα διάλεγα ένα «πορτοκαλί» τραγούδι, για να ταιριάζει, επειδή είναι συμπληρωματικά χρώματα. Φαινόταν να έχει μπερδευτεί πολύ και νόμισα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί του. Τελικά, το συνειδητοποίησα στο μάθημα της ψυχολογίας στο Λύκειο. Ήταν σοκαριστικό, επειδή ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν κάτι το ασυνήθιστο.Χρειάζεται να κλείσεις τα μάτια σου, για να δεις τα χρώματα ή παρεμβαίνουν στην όρασή σου;
Η συναισθησία δεν επεμβαίνει καθόλου στην όρασή μου και δεν είναι παραισθησιογόνος. Η αίσθηση απλώς αιωρείται, όπως συμβαίνει όταν φαντάζεσαι κάτι ή όταν δημιουργείς μια εικόνα με το μυαλό σου. Δεν χρειάζεται να κλείσω τα μάτια μου, όμως με βοηθάει να οπτικοποιήσω καλύτερα την εικόνα, όταν τα κλείνω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
David Bowie, «Life on Mars»
Πώς ξεκίνησες να ζωγραφίζεις τα αγαπημένα σου τραγούδια;
Τα χρώματα μου φαίνονταν το πιο φυσιολογικό πράγμα να ζωγραφίσω, επειδή πάντα τα λάτρευα και έτσι θέλησα να ακολουθήσω το μονοπάτι της αφηρημένης τέχνης. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω αναμνήσεις από σημαντικές στιγμές της ζωής μου, φέρνοντας στον νου μου συγκεκριμένα τραγούδια που είχα συνδυάσει μαζί τους. Ο κόσμος έδειξε ενδιαφέρον για τη συναισθησία μου και έτσι έγινε το βασικό θέμα στη ζωγραφική μου.Υπάρχουν είδη μουσικής που δείχνουν πιο όμορφα από άλλα;
Νομίζω πως ναι. Τα εκφραστικά είδη μουσικής, όπως η funk, είναι πολύ πιο πολύχρωμα - όλα τα διαφορετικά όργανα, οι μελωδίες και οι ρυθμοί δημιουργούν ένα εφέ με έντονα και ζωηρά χρώματα. Οι κιθάρες γενικά είναι χρυσές και με γωνίες, ενώ το πιάνο θυμίζει περισσότερα τα νερά που κάνει το μάρμαρο και είναι πιο κοφτό, λόγω των ακόρντων. Σπάνια ζωγραφίζω ακουστική μουσική, επειδή συχνά υπάρχει μόνο ένα άτομο που παίζει κιθάρα και τραγουδάει και δεν ζωγραφίζω ποτέ country τραγούδια, επειδή το χρώμα τους είναι ξεθωριασμένο καφέ και είναι πολύ βαρετά. Το κλειδί και ο τόνος επηρεάζουν επίσης, γι' αυτό και προσπαθώ να ζωγραφίζω τη συνολική αίσθηση που μου αφήνει το τραγούδι.
Τα χρώματα μου φαίνονταν το πιο φυσιολογικό πράγμα να ζωγραφίσω, επειδή πάντα τα λάτρευα και έτσι θέλησα να ακολουθήσω το μονοπάτι της αφηρημένης τέχνης. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω αναμνήσεις από σημαντικές στιγμές της ζωής μου, φέρνοντας στον νου μου συγκεκριμένα τραγούδια που είχα συνδυάσει μαζί τους. Ο κόσμος έδειξε ενδιαφέρον για τη συναισθησία μου και έτσι έγινε το βασικό θέμα στη ζωγραφική μου.Υπάρχουν είδη μουσικής που δείχνουν πιο όμορφα από άλλα;
Νομίζω πως ναι. Τα εκφραστικά είδη μουσικής, όπως η funk, είναι πολύ πιο πολύχρωμα - όλα τα διαφορετικά όργανα, οι μελωδίες και οι ρυθμοί δημιουργούν ένα εφέ με έντονα και ζωηρά χρώματα. Οι κιθάρες γενικά είναι χρυσές και με γωνίες, ενώ το πιάνο θυμίζει περισσότερα τα νερά που κάνει το μάρμαρο και είναι πιο κοφτό, λόγω των ακόρντων. Σπάνια ζωγραφίζω ακουστική μουσική, επειδή συχνά υπάρχει μόνο ένα άτομο που παίζει κιθάρα και τραγουδάει και δεν ζωγραφίζω ποτέ country τραγούδια, επειδή το χρώμα τους είναι ξεθωριασμένο καφέ και είναι πολύ βαρετά. Το κλειδί και ο τόνος επηρεάζουν επίσης, γι' αυτό και προσπαθώ να ζωγραφίζω τη συνολική αίσθηση που μου αφήνει το τραγούδι.
Prince, «Joy in Repetition»
Ένα τραγούδι δημιουργεί την ίδια εικόνα, κάθε φορά που το ακούς;
Εξαρτάται από το πού εστιάζω. Αν παρατηρήσω μια μπασογραμμή που δεν είχα προσέξει προηγουμένως, η εικόνα θα αλλάξει, όμως συνήθως είναι ακριβώς η ίδια. Αν προσπαθήσω να ζωγραφίσω το ίδιο τραγούδι δυο φορές, θα αποτυπωθεί διαφορετικά, επειδή δεν μπορείς να κάνεις τις ίδιες πιτσιλιές με τα χρώματα δύο φορές.
Εξαρτάται από το πού εστιάζω. Αν παρατηρήσω μια μπασογραμμή που δεν είχα προσέξει προηγουμένως, η εικόνα θα αλλάξει, όμως συνήθως είναι ακριβώς η ίδια. Αν προσπαθήσω να ζωγραφίσω το ίδιο τραγούδι δυο φορές, θα αποτυπωθεί διαφορετικά, επειδή δεν μπορείς να κάνεις τις ίδιες πιτσιλιές με τα χρώματα δύο φορές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα άτομα με συναισθησία βλέπουν τα ίδια χρώματα στα ίδια τραγούδια;
Όχι πάντα. Μια φορά γνώρισα έναν άλλον ζωγράφο με συναισθησία και ζωγραφίσαμε και οι δύο το «Little Wings» του Jimi Hendrix, για να τα συγκρίνουμε. Τα τελικά μας έργα ήταν εντελώς διαφορετικά, πράγμα που αποδείκνυε πόσο υποκειμενικό είναι όλο αυτό. Λατρεύω τα έργα του Kandinsky, επειδή είχε και εκείνος συναισθησία, όμως οι πίνακές του είναι πολύ πιο γεωμετρικοί.
Όχι πάντα. Μια φορά γνώρισα έναν άλλον ζωγράφο με συναισθησία και ζωγραφίσαμε και οι δύο το «Little Wings» του Jimi Hendrix, για να τα συγκρίνουμε. Τα τελικά μας έργα ήταν εντελώς διαφορετικά, πράγμα που αποδείκνυε πόσο υποκειμενικό είναι όλο αυτό. Λατρεύω τα έργα του Kandinsky, επειδή είχε και εκείνος συναισθησία, όμως οι πίνακές του είναι πολύ πιο γεωμετρικοί.
Radiohead, «All I Need»
Απορρίπτεις ποτέ προτάσεις που σου γίνονται, για να ζωγραφίσεις τραγούδια;
Θέλω να μείνω πιστή στην αλήθεια μου ως καλλιτέχνης, επομένως αν ένα τραγούδι δεν με ελκύει οπτικά ή δεν με εκφράζει, τότε αρνούμαι ευγενικά. Ο κόσμος συνήθως δείχνει κατανόηση και δεν θέλει να με βάλει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Απ' την άλλη, συχνά ανακαλύπτω μπάντες που μου αρέσουν, λόγω των προτάσεων που μου κάνει ο κόσμος.Τα τραγούδια σου αρέσουν, επειδή δείχνουν όμορφα ή δείχνουν όμορφα, επειδή σου αρέσουν;
Είναι όπως το αυγό με την κότα. Έχω ακούσει ότι η συναισθησία είναι έντονα συνειρμική. Πολλά άτομα με συναισθησία τα οποία συνδέουν χρώματα με γράμματα έχουν διαπιστώσει ότι επηρεάστηκαν από τα γράμματα της αλφαβήτας με τους μαγνήτες που είχαν παλιά στο ψυγείο τους. Όταν ήμουν μικρή, λάτρευα το μοβ και το ροζ, και τα αγαπημένα μου τραγούδια από εκείνη την εποχή έχουν αυτά τα χρώματα. Δεν είμαι σίγουρη αν το δημιούργησα εγώ αυτό, αν απλώς βρισκόμουν συχνά κοντά σε ροζ και μοβ ή αν συνδιαμορφώθηκαν όλα αυτά.
Θέλω να μείνω πιστή στην αλήθεια μου ως καλλιτέχνης, επομένως αν ένα τραγούδι δεν με ελκύει οπτικά ή δεν με εκφράζει, τότε αρνούμαι ευγενικά. Ο κόσμος συνήθως δείχνει κατανόηση και δεν θέλει να με βάλει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Απ' την άλλη, συχνά ανακαλύπτω μπάντες που μου αρέσουν, λόγω των προτάσεων που μου κάνει ο κόσμος.Τα τραγούδια σου αρέσουν, επειδή δείχνουν όμορφα ή δείχνουν όμορφα, επειδή σου αρέσουν;
Είναι όπως το αυγό με την κότα. Έχω ακούσει ότι η συναισθησία είναι έντονα συνειρμική. Πολλά άτομα με συναισθησία τα οποία συνδέουν χρώματα με γράμματα έχουν διαπιστώσει ότι επηρεάστηκαν από τα γράμματα της αλφαβήτας με τους μαγνήτες που είχαν παλιά στο ψυγείο τους. Όταν ήμουν μικρή, λάτρευα το μοβ και το ροζ, και τα αγαπημένα μου τραγούδια από εκείνη την εποχή έχουν αυτά τα χρώματα. Δεν είμαι σίγουρη αν το δημιούργησα εγώ αυτό, αν απλώς βρισκόμουν συχνά κοντά σε ροζ και μοβ ή αν συνδιαμορφώθηκαν όλα αυτά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Iron & Wine, «Boy With a Coin»
Ζωγραφίζεις μόνο τραγούδια ή και άλλους ήχους;
Οι ήχοι δεν είναι τόσο έντονοι όσο η μουσική. Συνήθως γίνεται μια απότομη «έκρηξη» ενός χρώματος και στη συνέχεια εξαφανίζεται. Όμως, στα γενέθλια της μαμάς μου ζωγράφισα τον ήχο που κάνουν τα βήματά της. Θυμάμαι που άκουγα τα τακούνια της, όταν επέστρεφε σπίτι και ο -μοβ- ήχος τους με έκανε να νιώθω απίστευτη ασφάλεια, όταν ήμουν παιδί.Έχεις γνωρίσει κάποιον άλλο με συναισθησία;
Γνώρισα μια κοπέλα στο πανεπιστήμιο που έβλεπε σχήματα, όταν άκουγε φωνές –θυμάμαι ότι η φωνή του μπαμπά της ήταν τριγωνική– και επίσης μπορούσε να γευτεί την τονικότητα. Η μπανάνα ήταν μια ψηλή ντο ή κάτι παρόμοιο. Ήταν περίεργο να της μιλάω, επειδή, αν και μπορώ να κατανοήσω πλήρως αυτό που βιώνει, η συναισθησία της μου φαίνεται εντελώς ασυνάρτητη.Ο Pharrell, ο KanyeWest και η LadyGaga έχουν μιλήσει πρόσφατα για τη συναισθησία τους. Αυτή η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό είναι θετική;
Οπωσδήποτε. Όλοι όσοι έχουν συναισθησία τη βιώνουν διαφορετικά. Έχω λάβει πολλά όμορφα email από άτομα με συναισθησία που δυσκολεύονταν να αποδεχτούν ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί τους, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν χρώματα ακούγοντας μουσική. Είναι πολύ καλό που υπάρχει ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό σήμερα, καθώς, είτε μια εμπειρία είναι θετική είτε αρνητική, είναι πάντα ωραία να ξέρεις ότι κάποιος μπορεί να ταυτιστεί και ότι δεν είσαι μόνος.Δείτε περισσότερη από τη δουλειά της Melissa McCracken:
Οι ήχοι δεν είναι τόσο έντονοι όσο η μουσική. Συνήθως γίνεται μια απότομη «έκρηξη» ενός χρώματος και στη συνέχεια εξαφανίζεται. Όμως, στα γενέθλια της μαμάς μου ζωγράφισα τον ήχο που κάνουν τα βήματά της. Θυμάμαι που άκουγα τα τακούνια της, όταν επέστρεφε σπίτι και ο -μοβ- ήχος τους με έκανε να νιώθω απίστευτη ασφάλεια, όταν ήμουν παιδί.Έχεις γνωρίσει κάποιον άλλο με συναισθησία;
Γνώρισα μια κοπέλα στο πανεπιστήμιο που έβλεπε σχήματα, όταν άκουγε φωνές –θυμάμαι ότι η φωνή του μπαμπά της ήταν τριγωνική– και επίσης μπορούσε να γευτεί την τονικότητα. Η μπανάνα ήταν μια ψηλή ντο ή κάτι παρόμοιο. Ήταν περίεργο να της μιλάω, επειδή, αν και μπορώ να κατανοήσω πλήρως αυτό που βιώνει, η συναισθησία της μου φαίνεται εντελώς ασυνάρτητη.Ο Pharrell, ο KanyeWest και η LadyGaga έχουν μιλήσει πρόσφατα για τη συναισθησία τους. Αυτή η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό είναι θετική;
Οπωσδήποτε. Όλοι όσοι έχουν συναισθησία τη βιώνουν διαφορετικά. Έχω λάβει πολλά όμορφα email από άτομα με συναισθησία που δυσκολεύονταν να αποδεχτούν ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί τους, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν χρώματα ακούγοντας μουσική. Είναι πολύ καλό που υπάρχει ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό σήμερα, καθώς, είτε μια εμπειρία είναι θετική είτε αρνητική, είναι πάντα ωραία να ξέρεις ότι κάποιος μπορεί να ταυτιστεί και ότι δεν είσαι μόνος.Δείτε περισσότερη από τη δουλειά της Melissa McCracken:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Bach, «Cello Suite No.1»
Pink Floyd, «Time»
Stevie Ray Vaughan, «Lenny»
John Lennon, «Julia»
Bon Iver, «For Emma, Forever Ago»
Radiohead, «Karma Police»
Jimi Hendrix, «Little Wing»
Περισσότερα από το VICE«Της Ελλάδος τα Παιδιά» - Μιλήσαμε με τους Πρωταγωνιστές της Σειράς που Άλλαξε την Ελληνική Τηλεόραση«Έκανα και τους Αλήτες να με Σέβονται» - Μία Συζήτηση με την Κατερίνα Στανίση για την Ευρώπη, την Εκκλησία και τους ΠαντρεμένουςΟ Ληστής Κρυβόταν στην Ντουλάπα, την Οποία δεν Άνοιξε καν η Αστυνομία - Το Μεγάλο Φιάσκο στο Φάληρο