Στο Μυαλό των Acid Baby Jesus

Ένα βράδυ του 2011 ελέω «ποιοτικών» προγραμμάτων της ελληνικής τηλεόρασης, το youtube μονοπωλούσε για ακόμη μια φορά τη βραδινή μου ψυχαγωγία. Ένα αέναο κλικing σε releated videos που είχε καθαρά αγχολυτικό χαρακτήρα. Ωστόσο, που και που ανακαλύπτεις κάτι τόσο ιδιαίτερο ώστε να καις το mp3 player σου στο repeat. Κάπως έτσι οδηγήθηκα και στο βίντεο του It's On Me των Acid Baby Jesus. Εντυπωσιάστηκα, από το κομμάτι αλλά και από το γεγονός ότι ένα τέτοιο γκρουπ προερχόταν από την Ελλάδα.

Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες πραγματοποιήθηκε η παραγγελία του δίσκου εις διπλούν από τον φίλο Στέλιο (μεγάλος ίντι-ροκεν-ρόλα-ντάντι), ενώ δεν άργησε και η στιγμή που βρέθηκα στο An για να τους παρακολουθήσω live. Οι Acid θα ήταν το opening act του Ty Segall, μουσική του οποίου είχα ακούσει ελάχιστα μέχρι τότε. Η παρουσία του γκρουπ στην σκηνή ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου και αυτό γιατί είχα μπροστά μου μια μπάντα που δεν έπαιζε απλά για να γεμίσει τον χρόνο πριν από το main act της βραδιάς, αλλά μια μπάντα που έπαιζε με όρεξη και αυτό ήταν κάτι που περνούσε έντονα και στο κοινό. Για την ιστορία στη συνέχεια ακολούθησε η εκπληκτική πρώτη εμφάνιση του Ty Segall στην Αθήνα. Highlight των ABJ επί ελληνικού εδάφους το live με τους Αμερικανούς Night Beats στο Six d.o.g.s., η performance τους ήταν τόσο δυνατή που ανάγκασε τους Night Beats να σχολιάσουν το πόσο εμφανές είναι ότι το κοινό γουστάρει τους ABJ – ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα ένα opening act να κάνει encore καθώς το κοινό το απαιτούσε μανιασμένα.

Μετά από λίγο οι Acid έφυγαν για το mega tour τους στο US. Αξίζει σε αυτό το σημείο να πω για όσους τυχόν να μη γνωρίζουν ότι το γκρουπ έχει κάνει μέχρι στιγμής τρία tour στην Αμερική, ενώ πρόσφατα επέστρεψαν από το Ευρωπαϊκό tour στο οποίο έγινε και η παρουσίαση του νέου τους LP με τίτλο Selected Recordings. Με αφορμή αυτό το γεγονός συνάντησα δύο από τα μέλη των Acid Baby Jesus που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα, τον Νώντα (φωνή-κιθάρα) και τον Μάρκο (τύμπανα-πλήκτρα) και συνομιλήσαμε για το νέο δίσκο, τις αλλαγές στη μπάντα και για πολλά άλλα. Όλα αυτά πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα των γατιών του Νώντα!

Vice: Γυρίσατε από το Ευρωπαϊκό Τουρ σας, στο οποίο παρουσιάσατε το δεύτερο σας LP. Τι το διαφορετικό συναντάμε στον ήχο σας σε σχέση με το προηγούμενο;
Μάρκος: Το πρώτο LP ήταν ένα πορτρέτο της μπάντας όπως ήταν τότε. Πολύ πιο γρήγορα γραμμένο και εκτελεσμένο. Το Selected Recordings όπως υπονοεί και ο τίτλος του είναι επιλεγμένα κομμάτια μας, σε ένα μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Ακούγοντας τα κομμάτια του νέου EP, ξεχώρισα κάποια για το οποία θα ήθελα να μου πείτε δυο λόγια: ξεκινώντας από το Vegetable.
Νώντας: Το Vegetable μιλάει για έναν τύπο που έβαλε το μυαλό του στο χώμα και έβγαλε ρίζες και μετά το ξανά φόρεσε και έγινε αυτός λαχανικό. (γέλια) Δεν ξέρω… μάλλον μιλά για το πως ήταν το κεφάλι μου τότε που κάναμε πολύ τουρ και είχαμε μέσα στην μπάντα κάποια ζητήματα, οπότε και είχα φτάσει σε ένα σημείο που ένιωθα ότι έχει γίνει το κεφάλι μου λαχανικό.

Το troublemaker;
Νώντας: Αυτό το τραγούδι είναι μια διασκευή του Chrissy Zebby Tembo (μουσικός την περίοδο του Zambrock των 70s). Ένα fuzz rock κομμάτι… To Omonia; Έχει καμία σχέση με την πλατεία Ομονοίας;
Νώντας: Ναι έχει απόλυτη σχέση. Η μουσική αυτού του κομματιού βγήκε σε ένα jammαρισμα της στιγμής που έτυχε να ηχογραφούμε, οπότε και το κρατήσαμε. Μάρκος: Τα λόγια του σχηματίζουν την εικόνα της Ομόνοιας και του τι συμβαίνει εκεί. Αυτό το κομμάτι είναι ένα στιγμιότυπο, γιατί είναι γραμμένο σε ένα δωμάτιο με ένα μικρόφωνο – εκτός από τα σόλο και τις φωνές. Ξεκινήσαμε να παίζουμε και βγήκε αυτό.

Στo Ayahuasca Blues, το ελληνικό στοιχείο είναι έντονο, πως προέκυψε αυτό;
Νώντας: Το κομμάτι είναι παιγμένο σε 9/8 αντί των 4/4 που είναι πιο Rock n' Roll. Σίγουρα είναι επηρεασμένο από το ρεμπέτικο, όπως και άλλα κομμάτια μας, αλλά σε αυτό φαίνεται πιο πολύ. Όπως για παράδειγμα και στο Vegetable η μουσική είναι επηρεασμένη από το ρεμπέτικο, αλλά δεν φαίνεται ακριβώς!

Το ελληνικό στοιχείο είναι κάτι που θέλετε να το περάσετε σαν χαρακτηριστικό στυλ της μουσικής σας, ώστε να ξεχωρίζετε από τις άλλες μπάντες του εξωτερικού;
Μάρκος: Έτσι κι αλλιώς εδώ έχουμε μεγαλώσει και είναι κάτι που έχουμε μέσα μας.

Θα μπορούσαμε να κατηγοριοποιήσουμε τον ήχο του νέου σας δίσκου;
Νώντας: Δεν μας αρέσει να κατηγοριοποιούμε τη μουσική μας… είναι κάτι που αφήνουμε ανοιχτό για να το ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει.

Μέσα από πια διαδικασία περνάνε τα κομμάτια σας μέχρι να ηχογραφηθούν;
Νώντας: Μερικές φορές φέρνουμε τα κομμάτια μας και κάνουμε αλλαγές όλοι μαζί. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν συνέβη στο Selected Recordings, μπήκαμε μέσα στο στούντιο χωρίς κάποιο demo. Απλά αρχίσαμε να παίζουμε μεταξύ μας και σιγά σιγά έβγαιναν οι ιδέες των κομματιών και ύστερα από αρκετό χρονικό διάστημα έγιναν τραγούδια. Αυτό μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά ψυχοφθόρο…

Μάρκος: … και χρονοβόρο. Αλλά έχουμε δουλέψει και με τους δύο τρόπους… με το να φέρνουμε έτοιμα τα κομμάτια τα οποία στη συνέχεια περνάνε μέσα από το φίλτρο της μπάντας… ειδικά άμα παίζεις πολλά live –που παίζουμε – τα κομμάτια αλλάζουν και αυτό στη συνέχεια περνάει και στην ηχογράφηση. Όμως με τον συγκεκριμένο δίσκο έγινε αυτό που είπε ο Νώντας, μπήκαμε στο στούντιο χωρίς demo απλά με κάποιες πολύ βασικές ιδέες και πάνω σε αυτές χτίσαμε… τα αλλάξαμε και τα ξανά αλλάξαμε… και αυτό ήταν κάτι που συνέβη αρκετές φορές μέχρι να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα που ακούτε… Νώντας: Ναι… αυτός ο δίσκος είναι κάτι το πολύ προσωπικό, δεν νομίζω να μας ενδιέφερε όταν τον γράφαμε πως θα ακουγόταν σε κάποιον άλλο… είναι επηρεασμένος απο ότι περνούσαμε εκείνη την εποχή, που χαρακτηρίζεται από τις συσσωρευμένες κακές καταστάσεις… αλλά τώρα που έχει βγει είμαι πολύ χαρούμενος… γιατί μπορούμε να προχωρήσουμε…

Πριν από μερικές ημέρες επιστρέψατε στην Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Τουρ. Πως πήγε;
Μάρκος: Πολύ ωραία.

Νώντας: Πήγε πολύ καλά. Η μπάντα είναι καινούρια γιατί έχουν αλλάξει κάποια από τα μέλη. Έχει μπει πλέον στο σχήμα ο Dale από τους HellShovel. Στο μπάσο είναι ο Τηλέμαχος και στα ντραμς ο Μάρκος.

Μάρκος: Αλλά στο στούντιο αλλάζουν οι ρόλοι. Απλά για τα live τώρα είμαστε τετράδα.

Υπάρχει κάποιος λόγος που είστε λιγότερα άτομα στα live;
Μάρκος: Είναι σίγουρα πιο εύκολο για τις μετακινήσεις, είναι γενικά λιγότερο πολύπλοκο για πάρα πολλούς λόγους. Αλλά κυρίως έτυχε και είμαστε τετράδα αυτή την περίοδο. Εμείς θέλουμε γενικότερα να δουλεύουμε και όπως τυχαίνει κάθε φορά έτσι δουλεύουμε. Δηλαδή, μπορεί αυτό ξανά να μεγαλώσει κι άλλο, όμως το βασικό είναι ότι είμαστε πάντα φίλοι αυτοί που δουλεύουμε μαζί.

Πίσω στο τουρ. Τι ήταν αυτό που σας έκανε εντύπωση;
Νώντας: Είχαμε να παίξουμε live πολύ καιρό, σχεδόν δύο χρόνια. Και να σου που την αλήθεια δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Θέλαμε απλά να κάνουμε το τουρ και να δούμε πως θα πάει, αλλά τελικά είχαμε περισσότερο κόσμο από ότι είχαμε στο παρελθόν και ήταν καλά. Αλλά γενικότερα και για εμάς είναι κάτι το καινούριο γιατί ουσιαστικά η μπάντα είναι νέα και έχει αλλάξει ο ήχος αρκετά, ακόμη και σε σχέση με τον δίσκο που βγάλαμε τώρα.

Άρα το tracklist στα live περιλαμβάνει και άλλα κομμάτια που δεν έχουν ηχογραφηθεί ακόμη;
Μάρκος: Ναι, το tracklist του live, εκτός από τα κομμάτια του νέου δίσκου και κάποια πιο παλιά, περιλαμβάνει και κομμάτια που δεν έχουν ηχογραφηθεί.

Νώντας: Τα οποία ωστόσο παίζονται με έναν τρόπο ώστε να ταιριάζουν με τις δυναμικές που έχουμε τώρα. Θυμάστε πόσα live έχετε κάνει μέχρι τώρα; Στο περίπου.
Νώντας: Δεν ξέρω (γέλια).

Μάρκος: Χμμμ… 400… 500;

Από αυτά πόσα έχετε κάνει στην Ελλάδα;
Νώντας: 20;

Μάρκος: Μπορεί και λιγότερα. Μπορεί 15, δεν ξέρω!

Ταξιδεύετε αρκετά και έρχεστε σε επαφή με πολλές μπάντες του εξωτερικού. Παίζει αυτό ρόλο ώστε να έρθουν και να παίξουν για πρώτη φορά αυτές οι μπάντες εδώ;
Νώντας: Σίγουρα. Μάλιστα και εμείς παλιότερα είχαμε φέρει αρκετές μπάντες σε έναν μικρό χώρο που «τρέχαμε» που σίγουρα δεν θα τις συναντούσες εύκολα εδώ. Αλλά πλέον υπάρχει ένα hype και promoters που ασχολούνται με αυτό το κομμάτι… παράλληλα σέβονται πιο πολύ τις μπάντες φαντάζομαι… επίσης το τι είναι πλέον mainstream και τι είναι pop είναι κάτι το μπλεγμένο και σε συνδυασμό με το ίντερνετ από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί μια μπάντα να κάνει sold out συναυλία στην Ελλάδα που εάν ερχόταν πριν από δύο χρόνια μπορεί να μην πήγαινε τόσο κόσμος…

Θυμάμαι, όταν είχε γίνει η sold out συναυλία των Growlers στην Αθήνα, είχα διαβάσει ένα άρθρο αλλά και σχόλια αναγνωστών, οι οποίοι σχολιάζοντας έλεγαν: «Πως είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να γνωρίζουν αυτή τη μπάντα», στηλιτεύοντας και καλά την ποζεριά. Κάτι που με έκανε να σκεφτώ ότι τον Έλληνα δεν τον «πιάνεις» πουθενά, είτε διασκεδάζεις στα σκυλάδικα είτε σε συναυλία με DIY μπάντα, το κράξιμο θα το «φας».
Νώντας: (γέλια) Όπως λέει και ο Μάρκος ζούμε στην πιο συντηρητική χώρα… Μάρκος: Όχι του κόσμου, σίγουρα. Αλλά πιστεύω ότι ζούμε σε μια βαθιά συντηρητική χώρα που παρουσιάζει ένα τεχνητό προοδευτικό προφίλ και αυτό είναι κάτι που εύχομαι να αλλάξει. Μια αλλαγή που ευτυχώς βλέπω στην πιο νέα γενιά…

Ποια όχι και τόσο γνωστή πόλη σας άρεσε, από αυτές που έχετε γνωρίσει σε τουρ;
Νώντας: To Columbus στο Ohio. Γιατί κάθε φορά που πάμε περνάμε καλά εκεί. Μάρκος: Έχουμε φίλους… Νώντας: Ναι, έχουμε φίλους εκεί και μπορεί να είναι μικρή πόλη, αλλά είναι αρκετά ζωντανή. Η Αθήνα πως σας φαίνεται αυτή την περίοδο;
Μάρκος: Δύσκολη πόλη.

Νώντας: Το κακό για μένα είναι ότι αυτή η πόλη δεν μας προσφέρει πολλά καλλιτεχνικά ερεθίσματα, μπορεί να γίνονται αρκετές συναυλίες, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό. Έχετε κάνει μέχρι στιγμής τρία μεγάλα τουρ στην Αμερική, πόσο fan είναι αυτή η διαδικασία για μια μπάντα;
Μάρκος: Είναι η πιο δύσκολη δουλειά που μπορείς να κάνεις, αλλά πάντα είναι μια εμπειρία που αξίζει. Η Αμερική είναι το κέντρο του κόσμου αναφορικά με την μουσική. Οι μπάντες είναι εδραιωμένες στην κουλτούρα και την συνείδηση των Αμερικανών. Αυτό είναι και καλό και κακό. Για παράδειγμα έρχεται κόσμος στα live για να σε δει και να στηρίξει αυτό που κάνεις, από την άλλη όμως εκεί δεν είσαι κάτι το ξεχωριστό. Τώρα όσον αφορά στα τουρ σαν και αυτά που έχουμε κάνει, τις περισσότερες φορές δεν έχεις που να κοιμηθείς γιατί δεν περιλαμβάνεται στο deal. Η χώρα είναι τεράστια και οδηγείς κάθε μέρα από την μία πόλη στην άλλη. Νώντας: Γενικά περιμένεις πολύ. Ξεκινάς πρωί για να οδηγήσεις 10 ώρες μέχρι να βρεθείς στην επόμενο live. Όταν φτάνεις συνήθως δεν κάνεις soundcheck… Μάρκος: Όντως δεν κάνεις… στήνεις όλο τον εξοπλισμό σου γιατί εκεί δεν σου παρέχουν τίποτα. Νώντας: Επίσης, τότε πίναμε και πολύ αλκοόλ κάθε βράδυ, κάτι που το έκανε ακόμη πιο δύσκολο. Αυτό ήταν μια απορία μου. Όταν είσαι μπάντα, σε τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να παρτάρεις κάθε βράδυ;
Μάρκος: Όχι δεν μπορείς… Νώντας: (γέλια) Εντάξει… έχει δείξει η ιστορία ότι έχουμε μπορέσει… (γέλια και από τους δύο) Γιατί φαντάζομαι το να παίζεις live κάθε μέρα σε άλλη πόλη δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα.
Μάρκος: Κοίτα… αναγκαστικά σε όλα μας τα τουρ παίζουμε σε άλλη πόλη κάθε μέρα, απλά τώρα κοιτάμε να μας βολεύει όσο το δυνατόν περισσότερο η διάρκεια του τουρ και το να επιλέγουμε στο που θα παίξουμε. Όσο είναι εφικτό αυτό πάντα λόγω των γεωγραφικών περιορισμών που σου επιβάλει ένα οδικό τουρ. Νώντας: Είναι πολύ ωραίο να είναι το σπίτι σου ένα βαν και να ζεις με μια βαλίτσα στην οποία βουτάς μέσα κάθε φορά, καθώς καθορίζει τον κόσμο σου για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο… Κάθε μέρα είναι διαφορετική αυτό βέβαια σε κάνει λίγο σχιζοφρενή - διπολικό εάν θες. Τη μια μέρα είσαι πολύ χαρούμενος την άλλη είσαι πολύ πεσμένος, επειδή σου λείπει μια σταθερή βάση όπως το σπίτι σου στο οποίο γυρνάς για να ηρεμίσεις… Για να συνοψίσουμε όλες αυτές τις σκέψεις, πως θα χαρακτηρίζατε αυτή την εμπειρία;
Μάρκος: Είναι σίγουρα κάτι το ενδιαφέρον. Νώντας: Είναι έντονο και δεν θα το άλλαζα με τίποτα… και νιώθω ευγνώμον που μπορώ και το κάνω ακόμα. Αυτό… Μάρκος: Το ίδιο… Η συνεργασία με την Slovenly Recodings (έδρα Η.Π.Α.) πως προέκυψε;
Νώντας: Μας είδε ο Pete (ιδιοκτήτης της δισκογραφικής) να παίζουμε σε ένα φεστιβάλ στη Σαρδηνία και του αρέσαμε οπότε μας πρότεινε να κάνουμε δίσκο.

Μάρκος: Και κάναμε τον δίσκο.

Έχετε σας στόχο να γίνει κάποια στιγμη το γκρουπ η κύρια απασχόληση σας;
Μάρκος: Ο στόχος μας δεν είναι αυτός γιατί δεν είναι απασχόληση, είναι απλά κάτι που πρέπει να το κάνουμε. Μια ζωή έχουμε, πρέπει να το κάνουμε. Πρέπει να παίξουμε μουσική, γιατί αν δεν παίξουμε τότε τι θα κάνουμε… Το επόμενο live σας επί ελληνικού εδάφους;
Νώντας: Θα είναι στις 29 Δεκεμβρίου στο 6 d.o.g.s.

Μάρκος: Το οποίο θα γίνει για να γιορτάσουμε το release του Selected Recordings!

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.