Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.«Το Λονδίνο έχει πολλούς φοίνικες», σημειώνει η φωτογράφος Andi Galdi Vinko, πριν ξεκινήσει η συνέντευξή μας. Από εκείνη την στιγμή και μετά, οι τροπικές πινελιές που χρωματίζουν την πόλη βρίσκονται παντού. Υπάρχουν έξω από καταστήματα, σε παράθυρα, σε πάρκινγκ. Είναι στα αλήθεια ένα περίεργο θέαμα που όμως σε εμπνέει. Αν επικεντρωθείς μόνο στην παρουσία του δέντρου, θα μπορούσες να είσαι στην Καλιφόρνια, όχι στο Chingford. Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο «ζουν» οι φωτογραφίες της Andi, ένας κόσμος όπου υπάρχει η ιδέα ότι αν κοιτάξεις γύρω σου, θα βρεις πάντα ένα στοιχείο του παραλόγου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το «Paradisco» είναι μια σειρά φωτογραφιών της, η οποία εκτίθεται στο Ηνωμένο Βασίλειο από τις 4 Ιουνίου και είναι πρώτη της έκθεση εκεί. Ο τίτλος της έκθεσης συνδυάζει την ουγγρική λέξη para, που σημαίνει «αφύσικος» ή «φόβος» με την λέξη disco, την οποία βέβαια ήδη γνωρίζετε. Η συνδυαστική αυτή λέξη περιγράφει απόλυτα την αισθητική της Andi, η οποία έχει την δυνατότητα να συνταράσσει τον θεατή, αλλά ταυτόχρονα να κρατάει μια παιχνιδιάρικη διάθεση.Πίνοντας καφέ μαζί της, μιλήσαμε για την διεργασία που ακολουθεί για να φτιάξει αυτές τις εικόνες.
VICE: Αρχικά, τι σημαίνει η λέξη «Paradisco» για σένα;
Andi Galdi Vinko: Είναι αργκό. Ο φόβος είναι απλά ο φόβος, αλλά το para σημαίνει να φοβάσαι πράγματα με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αντίστοιχη λέξη στα αγγλικά. Η disco δεν θέλει εξήγηση, είναι απλά η disco. Μου αρέσει επίσης η ιταλική λέξη paradise, οπότε κατέληξα στην λέξη οργανικά. Οι δύο λέξεις όταν συνδυάζονται υπαινίσσονται την ύπαρξη αυτού του άπιαστου παραδείσου.Για μένα δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του paradisco από αυτούς που χτίζουν μια πισίνα μπροστά από έναν αχανή ωκεανό. Γιατί να το κάνεις αυτό; Είναι σαν να βάζεις άρωμα πάνω σε λουλούδια. Την ίδια στιγμή όμως, αν είσαι ένας τουρίστας και πας σε ένα ξενοδοχείο, θα χαρείς που υπάρχει μια πισίνα δίπλα στην παραλία.Πως πιστεύεις ότι ταιριάζει η λέξη με την σειρά που έφτιαξες;
Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς μου, αποτελείται από πράγματα που θεωρώ περίεργα, ή ενδιαφέρονται ή συναρπαστικά. Είναι όλα πλαστικά και ροζ, τα πράγματα δηλαδή που εννοείται πως αγαπάμε εμείς τα κορίτσια. Μου αρέσουν οι μονόκεροι και το ροζ βερνίκι νυχιών, αλλά πολλές φορές αναρωτιέμαι το γιατί. Μήπως είναι επειδή νιώθω πως πρέπει; Ζούμε σε έναν κόσμο πολύ δύσκολο. Αν δεν έχεις αρκετούς φίλους στο Instagram, ή αν δεν έχεις πολύχρωμα μαλλιά, ή αν δεν δείχνεις την ηβική σου τρίχα, τότε δεν έχεις αρκετό ενδιαφέρον έτσι δεν είναι; Αυτό συμβαίνει.
Andi Galdi Vinko: Είναι αργκό. Ο φόβος είναι απλά ο φόβος, αλλά το para σημαίνει να φοβάσαι πράγματα με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αντίστοιχη λέξη στα αγγλικά. Η disco δεν θέλει εξήγηση, είναι απλά η disco. Μου αρέσει επίσης η ιταλική λέξη paradise, οπότε κατέληξα στην λέξη οργανικά. Οι δύο λέξεις όταν συνδυάζονται υπαινίσσονται την ύπαρξη αυτού του άπιαστου παραδείσου.Για μένα δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του paradisco από αυτούς που χτίζουν μια πισίνα μπροστά από έναν αχανή ωκεανό. Γιατί να το κάνεις αυτό; Είναι σαν να βάζεις άρωμα πάνω σε λουλούδια. Την ίδια στιγμή όμως, αν είσαι ένας τουρίστας και πας σε ένα ξενοδοχείο, θα χαρείς που υπάρχει μια πισίνα δίπλα στην παραλία.Πως πιστεύεις ότι ταιριάζει η λέξη με την σειρά που έφτιαξες;
Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς μου, αποτελείται από πράγματα που θεωρώ περίεργα, ή ενδιαφέρονται ή συναρπαστικά. Είναι όλα πλαστικά και ροζ, τα πράγματα δηλαδή που εννοείται πως αγαπάμε εμείς τα κορίτσια. Μου αρέσουν οι μονόκεροι και το ροζ βερνίκι νυχιών, αλλά πολλές φορές αναρωτιέμαι το γιατί. Μήπως είναι επειδή νιώθω πως πρέπει; Ζούμε σε έναν κόσμο πολύ δύσκολο. Αν δεν έχεις αρκετούς φίλους στο Instagram, ή αν δεν έχεις πολύχρωμα μαλλιά, ή αν δεν δείχνεις την ηβική σου τρίχα, τότε δεν έχεις αρκετό ενδιαφέρον έτσι δεν είναι; Αυτό συμβαίνει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νιώθω ότι οι εικόνες σου έχουν μια social media αισθητική, θα μπορούσαν δηλαδή να καταναλωθούν άνετα μέσω Instagram ή Tumblr. Είναι κάτι εσκεμμένο αυτό; Σκέφτεσαι τα social media;
Το σκέφτομαι μετά, αλλά όχι όταν το κάνω. Η έμπνευση για μένα δεν είναι το διαδίκτυο αναγκαστικά, αλλά το τι υπάρχει γύρω σου, στον κόσμο και στο τι βλέπεις καθημερινά. Υπάρχουν τόσα περίεργα πράγματα που συμβαίνουν στον δρόμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε ένα φωτογραφικό πλαίσιο. Πολλές φορές, περνάω μπροστά από κάτι που μου φαίνεται ενδιαφέρον και αποφασίζω να το αναδημιουργήσω στις φωτογραφίες μου.Ενδιαφέρον αυτό που λες, γιατί έχω παρατηρήσει ότι οι φωτογραφίες σου μου φαίνονται αυθόρμητες αλλά και ταυτόχρονα ιδιαίτερα «στημένες».
Ακριβώς. Ένα καλό παράδειγμα είναι η φωτογραφία με το ροζ αρκουδάκι. Ήμουν στην Sri Lanka με την καλύτερή μου φίλη και ενώ ταξιδεύαμε, περάσαμε μπροστά από έναν μπλε τοίχο και λίγο αργότερα είδαμε ένα ροζ αρκουδάκια τυλιγμένο με μια πλαστική σακούλα. Είχαμε οδηγό εκείνη τη στιγμή οπότε δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε το αμάξι. Ξέρεις, δεν μπορείς να σπαταλάς τον χρόνο του άλλου επειδή εσύ είδες ένα αρκουδάκι και έναν τοίχο. Το ήθελα όμως πάρα πολύ, οπότε άρχισα να ουρλιάζω «σταμάτα το αμάξι!» και τελικά γυρίσαμε πίσω για να πάρω τη εικόνα. Ήταν κάτι πολύ αυθόρμητο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ συγκροτημένο και θεωρώ ότι αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το πώς παράγονται οι φωτογραφίες μου.
Το σκέφτομαι μετά, αλλά όχι όταν το κάνω. Η έμπνευση για μένα δεν είναι το διαδίκτυο αναγκαστικά, αλλά το τι υπάρχει γύρω σου, στον κόσμο και στο τι βλέπεις καθημερινά. Υπάρχουν τόσα περίεργα πράγματα που συμβαίνουν στον δρόμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε ένα φωτογραφικό πλαίσιο. Πολλές φορές, περνάω μπροστά από κάτι που μου φαίνεται ενδιαφέρον και αποφασίζω να το αναδημιουργήσω στις φωτογραφίες μου.Ενδιαφέρον αυτό που λες, γιατί έχω παρατηρήσει ότι οι φωτογραφίες σου μου φαίνονται αυθόρμητες αλλά και ταυτόχρονα ιδιαίτερα «στημένες».
Ακριβώς. Ένα καλό παράδειγμα είναι η φωτογραφία με το ροζ αρκουδάκι. Ήμουν στην Sri Lanka με την καλύτερή μου φίλη και ενώ ταξιδεύαμε, περάσαμε μπροστά από έναν μπλε τοίχο και λίγο αργότερα είδαμε ένα ροζ αρκουδάκια τυλιγμένο με μια πλαστική σακούλα. Είχαμε οδηγό εκείνη τη στιγμή οπότε δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε το αμάξι. Ξέρεις, δεν μπορείς να σπαταλάς τον χρόνο του άλλου επειδή εσύ είδες ένα αρκουδάκι και έναν τοίχο. Το ήθελα όμως πάρα πολύ, οπότε άρχισα να ουρλιάζω «σταμάτα το αμάξι!» και τελικά γυρίσαμε πίσω για να πάρω τη εικόνα. Ήταν κάτι πολύ αυθόρμητο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ συγκροτημένο και θεωρώ ότι αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το πώς παράγονται οι φωτογραφίες μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Διάβασα ότι η δουλειά σου εξερευνά το πώς αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας και το πώς συνεχώς προσπαθούμε να ελέγξουμε τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι. Είναι κάτι που υπάρχει σε αυτήν την σειρά σου;
Ναι, υπό μια έννοια. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα ορίζονται από το πώς θες να φαίνεσαι προς τα έξω. Ακούγεται προφανές, αλλά στο Instagram και το Facebook, το ότι είσαι ένα ευάλωτο και ευαίσθητο ανθρώπινο ον απλά δεν ισχύει. Προβάλεις τον εαυτό σου ως ένα δυνατό και ανεξάρτητο άτομο με καλλιτεχνική φλέβα, αλλά δεν μιλάς ας πούμε για το γεγονός ότι ίσως δεν έχεις λεφτά για να πάρεις έναν καφέ.Δεν έχουμε τυπωμένες φωτογραφίες πλέον. Τις έχουμε στο iPhone μας και σβήνουμε τις κακές, ενώ τις καλές τις περνάμε από φίλτρο. Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι Harmony Korine, γιατί περιλαμβάνει πάντα στις δουλειές του αυτήν την έννοια του ανθρώπου ως ένα απόλυτα εύθραυστο ον.Σίγουρα διακρίνω τις ασυνήθιστες πινελιές του Korine στην δουλειά σου. Για παράδειγμα, σε εκείνη την σκηνή από το Gummo, όπου βλέπουμε ένα παιδί να κάθεται σε ένα λουτρό και να τρώει μακαρόνια. Είναι μια τόσο περίεργη σκηνή, ίσως τόσο περίεργη που θα μπορούσες να την δεις μόνο στην πραγματικότητα, εκεί έξω. Διακρίνω μια τέτοια νότα και στην δική σου δουλειά.
Είναι μια υπέροχη σκηνή αυτή και σίγουρα κάτι που θα ήθελα να φωτογραφίσω. Νομίζω πως τα χρώματα, το κεφάλι του παιδιού, τα μαλλιά του, αυτά τα στοιχεία, αυτές τις πινελιές παρατηρώ στην δουλειά του και αυτές προσπαθώ να προσθέσω και στην δική μου. Για αυτό και πρέπει να αλλάζω κάτι σε κάθε φωτογραφία μου για να τη κάνω ακόμα πιο περίεργη και ασυνήθιστη.
Ναι, υπό μια έννοια. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα ορίζονται από το πώς θες να φαίνεσαι προς τα έξω. Ακούγεται προφανές, αλλά στο Instagram και το Facebook, το ότι είσαι ένα ευάλωτο και ευαίσθητο ανθρώπινο ον απλά δεν ισχύει. Προβάλεις τον εαυτό σου ως ένα δυνατό και ανεξάρτητο άτομο με καλλιτεχνική φλέβα, αλλά δεν μιλάς ας πούμε για το γεγονός ότι ίσως δεν έχεις λεφτά για να πάρεις έναν καφέ.Δεν έχουμε τυπωμένες φωτογραφίες πλέον. Τις έχουμε στο iPhone μας και σβήνουμε τις κακές, ενώ τις καλές τις περνάμε από φίλτρο. Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι Harmony Korine, γιατί περιλαμβάνει πάντα στις δουλειές του αυτήν την έννοια του ανθρώπου ως ένα απόλυτα εύθραυστο ον.Σίγουρα διακρίνω τις ασυνήθιστες πινελιές του Korine στην δουλειά σου. Για παράδειγμα, σε εκείνη την σκηνή από το Gummo, όπου βλέπουμε ένα παιδί να κάθεται σε ένα λουτρό και να τρώει μακαρόνια. Είναι μια τόσο περίεργη σκηνή, ίσως τόσο περίεργη που θα μπορούσες να την δεις μόνο στην πραγματικότητα, εκεί έξω. Διακρίνω μια τέτοια νότα και στην δική σου δουλειά.
Είναι μια υπέροχη σκηνή αυτή και σίγουρα κάτι που θα ήθελα να φωτογραφίσω. Νομίζω πως τα χρώματα, το κεφάλι του παιδιού, τα μαλλιά του, αυτά τα στοιχεία, αυτές τις πινελιές παρατηρώ στην δουλειά του και αυτές προσπαθώ να προσθέσω και στην δική μου. Για αυτό και πρέπει να αλλάζω κάτι σε κάθε φωτογραφία μου για να τη κάνω ακόμα πιο περίεργη και ασυνήθιστη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η φράση «νεανική κουλτούρα» συνδέεται συχνά με την δουλειά σου. Είναι κάτι που προσπαθείς να συμπεριλάβεις στις φωτογραφίες σου;
Δεν ξέρω τι σημαίνει «νεανική κουλτούρα» ακριβώς, αλλά ξέρω πως στον πατέρα μου δεν άρεσε αυτή η σειρά μου. Με ρώτησε αν έτσι βλέπω τον κόσμο. Θεώρησε τις φωτογραφίες απαίσιες, ότι δεν είχαν κανένα κλασσικό στοιχείο και με ρώτησε που είχαν πάει όλα τα χρόνια σπουδών μου στην τέχνη.Υπάρχει όμως μια κλασσική αίσθηση θηλυκότητας σε κάποιες φωτογραφίες σου.
Υπάρχουν κάποια σοβαρά θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα και όταν μπαίνω σε ένα στούντιο, περνάει περίπου μια ώρα πριν κάποιος μου πει: «α, δεν είσαι το μοντέλο». Για μένα λοιπόν, το να χρησιμοποιώ κοριτσίστικά πράγματα – και αυτήν την κλασσική «κοριτσίστικη διάθεση» - έχει να κάνει με την ειρωνεία και με μια διάθεση να κοιτάξεις σοβαρά τον εαυτό σου. Θέλω να έχω μια παιχνιδιάρικη διάθεση και σίγουρα δεν με απασχολεί το «αρσενικό βλέμμα». Δεν υπάρχει καν για μένα. Δεν ανεβάζω πολλές selfie. Σκέφτομαι πάντα: «αν την ανέβαζα, θα κέρδιζα παραπάνω follows;». Είναι κάτι που δεν νομίζω πως χρειάζομαι.Σε ευχαριστώ Andi.Δείτε το site της εδώ και το Instagram της εδώ
Δεν ξέρω τι σημαίνει «νεανική κουλτούρα» ακριβώς, αλλά ξέρω πως στον πατέρα μου δεν άρεσε αυτή η σειρά μου. Με ρώτησε αν έτσι βλέπω τον κόσμο. Θεώρησε τις φωτογραφίες απαίσιες, ότι δεν είχαν κανένα κλασσικό στοιχείο και με ρώτησε που είχαν πάει όλα τα χρόνια σπουδών μου στην τέχνη.Υπάρχει όμως μια κλασσική αίσθηση θηλυκότητας σε κάποιες φωτογραφίες σου.
Υπάρχουν κάποια σοβαρά θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα και όταν μπαίνω σε ένα στούντιο, περνάει περίπου μια ώρα πριν κάποιος μου πει: «α, δεν είσαι το μοντέλο». Για μένα λοιπόν, το να χρησιμοποιώ κοριτσίστικά πράγματα – και αυτήν την κλασσική «κοριτσίστικη διάθεση» - έχει να κάνει με την ειρωνεία και με μια διάθεση να κοιτάξεις σοβαρά τον εαυτό σου. Θέλω να έχω μια παιχνιδιάρικη διάθεση και σίγουρα δεν με απασχολεί το «αρσενικό βλέμμα». Δεν υπάρχει καν για μένα. Δεν ανεβάζω πολλές selfie. Σκέφτομαι πάντα: «αν την ανέβαζα, θα κέρδιζα παραπάνω follows;». Είναι κάτι που δεν νομίζω πως χρειάζομαι.Σε ευχαριστώ Andi.Δείτε το site της εδώ και το Instagram της εδώ
