Wannabe Hipsters: Η Νέα Εκνευριστική Υποκουλτούρα της Πόλης

Υπάρχουν πολλοί, που χρησιμοποιούν τον όρο hipsters ακόμη και σήμερα. Προσωπικά, πιστεύω πως η συγκεκριμένη έννοια, έχει πεθάνει προ πολλού και πλέον βολτάρει με τις υπόλοιπες νεκρές φάσεις, όπως οι emo, οι indie και πάει λέγοντας. Όπως και να έχει, θα επικεντρωθώ λίγο στους hipsters μιας και τελευταία παρατηρείται ένα περίεργο φαινόμενο στους δρόμους της Αθήνας (υποθέτω και στις υπόλοιπες μεγαλουπόλεις)

Θα το πιάσω όμως από την αρχή.

Τι είναι hipsters;

Κατά την προσωπική μου απόψη, hipters, ήταν όλοι αυτοί οι τύποι που κυκλοφορούσαν στα πιο εναλλακτικά μέρη της πόλης χωρίς όμως να ακολουθούν τα προστάγματα κάποιας συγκεκριμένης υποκουλτούρας. Απλώς μάζευαν δανεικά στοιχεία από όλες. Καλά παιδιά, που τους άρεσε να ακούνε μουσική (και άκουγαν), να διαβάζουν που και που κανένα βιβλίο (ολόκληρο όμως) και φυσικά, να αναζητούν νέες κινηματογραφικές τάσεις. Το μόνο κακό που είχαν στη πραγματικότητα ήταν πως «ψάρωναν» πολύ εύκολα με τις τάσεις της indie μόδας και πως γούσταραν να διατυμπανίζουν τις γνώσεις τους παντού. Είτε συζητώντας λίγο πιο δυνατά για το τελευταίο βιβλίο που διάβασαν είτε, ζητώντας τα σκήπτρα της indie σκηνής όταν η μπάντα για την οποία έγραψαν στο blog τους πριν από ένα ένα μήνα, κατάφερε να υπογράψει στη Domino Records. Το αστείο με τους hipsters, είναι πως αυτοί που τους έκραζαν, ήταν συνήθως και οι ίδιοι hipters. Μια φάση χιψτερο-inception δηλαδή.

Μπορεί λοιπόν, να τους χλεύαζες για τα κοκάλινα γυαλιά και τα μουστάκια τους, όμως, η αλήθεια είναι, πως, τουλάχιστον τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμουν εγώ, αν θες πες με και χιψτερά δεν με νοιάζει, ήταν όντως άτομα που την έψαχναν. Ίσως όχι όσο ένας πραγματικά underground τύπος, αλλά σε ένα αποδεκτό επίπεδο. Με τη πάροδο του χρόνου όμως, το φαινόμενο hipsters, ξεφούσκωσε.

Πλέον υπάρχει μια νέα φυλή εκεί έξω, οι οποίοι δεν έχουν κάποιο όνομα οπότε, μέσω αυτού του κειμένου, θα γίνω ο νονός τους. Θα τους πω Wannabe Hipsters. Από όσα έχω καταλάβει, πρόκειται για τα μικρά αδέρφια των hipster, που μεγάλωσαν υπό τις διδαχές τους και δυστυχώς, είναι ότι χειρότερο έχει εμφανιστεί στην μουσική και καλλιτεχνική κοινότητα.

Φέτος, είναι ψυχεδελάδες, του χρόνου θα προσχωρήσουν στο darkwave επειδή κανείς δεν τους καταλαβαίνει. Ουσιαστικά, δεν ακούν μουσική, βρίσκουν δύο - τρεις άγνωστες μπάντες για να το παίξουν ιστορία και υποστηρίζουν πως ακούνε και κάποια συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής. Χωρίς όμως να έχουν στη κατοχή τους, ούτε ένα mp3 από αυτά. Σπίτι τους δεν ακούν μουσική, τουλάχιστον αυτή που με σθένος προσπαθούν να μας πείσουν πως τους αρέσει και τρέμουν στην ιδέα του να γίνει κάποια από τις «ψαγμένες» μπάντες που ακούνε mainstream. Όχι επειδή είναι πιουρίστες, απλώς, για να μη φανεί το πόσο σκατά ήταν η μουσική που υποτίθεται πως ακούν. Άσε που μετά, θα αναγκαστούν να ψάξουν τους επόμενους «πουθενάδες» μουσικούς για να υποστηρίξουν τη διαφορετικότητά τους. Βγαίνουν σε «underground» στέκια, όμως όχι πολύ underground, γιατί φοβούνται. Τους αρκεί να έχει άθλιες μπύρες και ποτά. Επειδή, αν δεν πίνεις μπύρα με λίγο χειρότερη γεύση και ποιότητα από ζεστό κάτουρο, δεν είσαι αντεγκράου. Φυσικά, ενώ χαλάνε έναν μικρό μισθό σε ποτά κάθε Παρασκευή και Σάββατο, όταν έρχεται η ώρα να στηρίξουν τη «σκηνή», το παίζουν άφραγκοι και παραπονιούνται για τα live που έχουν είσοδο και τις μπάντες που πουλάνε τους δίσκους τους αντί να τους χαρίζουν.

Όταν γυρίσουν σπίτι, θα φροντίσουν να ασκήσουν λίγο ακτιβισμό μέσω facebook, μιας και φέτος μαζεύει αρκετά likes, καταπατώντας τους χρόνιους αγώνες αλλά και τον ιδρώτα των πραγματικών ακτιβιστών, με σκοπό την αποδοχή των υπόλοιπων, καναπεδάτων φίλων τους. Έπειτα, θα διαφημίσουν τη δυσανεξία τους στη γλουτένη, ενώ θα δηλώσουν φανατικοί vegans. Όλα αυτά, σκουπίζοντας τη σάλτσα μπάρμπεκιου που έπεσε στο πληκτρολόγιο τους από το μπέργκερ που έτρωγαν ενώ έγραφαν ένα status update κατά της κρεατοφαγίας.

Οι Wannabe Hipsters, αγοράζουν βιβλία για να διαβάσουν τα οπισθόφυλλα τους και να τα φωτογραφίσουν για το instagram. Οι πιο ψαγμένοι, θα διαλέξουν και μια σελίδα, στη τύχη, και θα βάλουν σαν λεζάντα, μια άκυρη φράση που δεν βγάζει νόημα, που όμως αυτοί, λόγω της ψαγμενιάς τους, βρήκαν σε αυτή κάποιο κρυφό μήνυμα.

Από ταινίες, γουστάρουν στα κρυφά Will Ferrel, όμως, έχουν μάθει απ'έξω και λένε το ποιηματάκι «Wim Wenders, Jim Jarmusch και Bertolucci» όταν τους ρωτάς τι ταινίες τους αρέσουν. Φέτος, είναι στη μόδα, να μισούν τον Woody Allen. Όσον αφορά τα εικαστικά, έχουν σταματήσει να πηγαίνουν σε εκθέσεις μιας και τη τελευταία φορά που έτυχε να βρεθεί κάποια παρέα σε μία από αυτές, δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τα έργα τέχνης, από τους διακόπτες για το φως.

Τέλος, είναι τόσο τεμπέληδες, που ότι δεν καταλαβαίνουν ή δεν μπορούν να ακολουθήσουν, λόγω περιορισμένων γνώσεων, το απορρίπτουν. Είτε ως πολύ εμπορικό, είτε, ως μη ουσιώδες.

Τώρα, πόσο ουσιώδες μπορεί είναι το απόλυτο μηδέν που συντηρούν στα απόμερα, αλλά ασφαλή, σοκάκια της πόλης, δεν ξέρω.

Σας εκλιπαρώ πάντως, φέρτε πίσω τους παλιούς, κακούς original hipsters.

Περισσότερα από το VICE

Όλα όσα Είδαμε στην Τελευταία Συναυλία των Active Member

Ένας Οδηγός για το Λονδίνο από Κάποια που Μόλις Μετακόμισε Εκεί

Πέρασα έναν Μήνα Βγαίνοντας με Sugar Mamas και δεν θα το Ξανακάνω Ποτέ