Στο Διαδίκτυο Κυκλοφορούν Διάφορα Κόλπα για να Ξεγελάσεις τα Τεστ Χρήσης Ναρκωτικών

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Motherboard.

Ήξερα γιατί ήμουν εκεί. Κοίταξα την υπάλληλο του ουρολογικού εργαστηρίου και άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω.

- Θέλω να περάσω ένα τεστ ναρκωτικών αύριο.
- Για τη δουλειά σου είναι;
- Ναι.

Οι έλεγχοι ναρκωτικών στους χώρους εργασίας έγιναν δημοφιλείς τη δεκαετία του '80, σύμφωνα με μια έκθεση του Γραφείου του Επιτρόπου Ιδιωτικότητας του Καναδά, εξαιτίας μιας «συνεργίας παραγόντων» όπως ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών και η διαδεδομένη έρευνα των εταιρειών για τον «τέλειο υπάλληλο». Οι έλεγχοι για χρήση ναρκωτικών στους χώρους εργασίας αντιμετωπίστηκαν σαν «γρήγορη λύση» σε ένα περίπλοκο κοινωνικό θέμα όπως η χρήση ναρκωτικών, πάντα σύμφωνα με την έκθεση.

Ουσιαστικά, η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτούς τους ελέγχους είναι ένας συνδυασμός ηθικών αξιών από την εποχή του Reagan και η διαρκής έρευνα για αύξηση κερδών με οποιοδήποτε τρόπο.

Γιατί όμως έλεγχοι ούρων και όχι εξέταση αίματος ή δείγμα σάλιου από το στόμα; Σύμφωνα, τόσο με τον Nicolas Flamand, αναπληρωτή καθηγητή Ιατρικής του Université Laval του Κεμπέκ, όσο και με τον Ron Flegel, της Υπηρεσίας των ΗΠΑ για την Κατάχρηση Ουσιών και την Ψυχική Υγεία (SAMHSA), ο λόγος είναι απλός: είναι πιο εύκολο. Πιο εύκολο στη συλλογή και κάτι που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.

Αυτό βέβαια μπορεί να αλλάζει σταδιακά, όπως τονίζει ο Flegel, μιας και με τη βελτίωση της τεχνολογίας σε επίπεδο εντοπισμού μεταβολιτών και τη χρήση της μαριχουάνας σε καθημερινές καταστάσεις να είναι όλο και πιο συχνή, ίσως το τοπίο να αλλάζει. Σύντομα, οι έλεγχοι μπορεί να καταφέρνουν να υπερνικούν άνετα τα διαδικτυακά κόλπα, σαν αυτά που βρήκα εγώ στην έρευνά μου.

Τα weed blogs που είχα ψάξει με είχαν οδηγήσει στο «εργαλείο» που θα με βοηθούσε: ένα πορτοκαλί μείγμα -από διάφορες βιταμίνες και άλλα στοιχεία- που μου υποσχόταν πεντακάθαρα ούρα για έξι ώρες μετά την κατάποσή του. Πήρα και ένα μπουκαλάκι με κάποια χάπια που προτείνονταν στα blogs, διότι υποιτίθεται πως ρουφούσαν όλες τις «τοξίνες» του χόρτου από τον οργανισμό.

Ναι, καλά.

Απλώς, η πρακτική των εταιρειών να τεστάρουν τους υπαλλήλους τους για ίχνη χόρτου στον οργανισμό τους έχει γεννήσει μια ολόκληρη βιομηχανία εστιασμένη στο να ξεγελάει αυτά ακριβώς τα τεστ, με τη χρήση πρακτικής επιστήμης. Όσο όμως ευρηματικοί κι αν είναι οι απανταχού stoners, δεν είναι ούτε γιατροί ούτε επιστήμονες.

Σκέφτηκα, πάντως, να δω αν δουλεύουν όλα τα κόλπα που προτείνουν. Επιπλέον, αν αυτά τα sites που πουλούν διάφορα χάπια και ζουμιά είναι της προκοπής ή απλώς θέλουν να ξεγελάσουν τον κόσμο. Για να δω τι και πώς, μίλησα σε μερικούς πραγματικούς επιστήμονες για όλα αυτά και μετά δοκίμασα από πρώτο χέρι μερικά από αυτά τα κόλπα και τα «μαγικά χάπια».

Τη βραδιά πριν από το τεστ μου κάπνισα το τελευταίο μου χόρτο για τις επόμενες 24 ώρες και άρχισα να παίρνω τα «μαγικά» χάπια και να κατεβάζω ποτήρια νερό. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι την επόμενη μέρα θα έπεφτε πολύ κατούρημα.

Όταν βάζεις μαριχουάνα στον οργανισμό σου, ουσιαστικά λαμβάνεις τετραϋδροκανναβινόλη ή THC ή, όπως προτιμούν να το αποκαλούν οι stoners, «αυτό που σε κάνει να την ακούς». Το THC μπαίνει στον οργανισμό από τους πνεύμονες και μεταβολίζεται στο συκώτι, πριν καταλήξει στον εγκέφαλό σου μέσω του αίματος.

Μόλις το χόρτο μεταβολιστεί από το συκώτι, το THC μετατρέπεται σε THCa, ένα οξύ που δεν έχει ψυχοδραστικές ιδιότητες και λέγεται «μεταβολίτης». Αυτόν ακριβώς τον μεταβολίτη ψάχνουν οι γιατροί όταν κοιτούν στα ούρα σου για ενδείξεις ότι έχεις κάνει χρήση. Άλλος ένας μεταβολίτης, που ονομάζεται cannabidivarin ή CBDv, εμφανίζεται στα ούρα όταν το χόρτο καπνίζεται, οπότε οι έλεγχοι μπορούν να διακρίνουν αν σου αρέσει να καπνίζεις το χόρτο σου ή να το τρως σε brownie.

Ήξερα βέβαια ότι είχα μερικά πράγματα που ήδη λειτουργούσαν εναντίον μου μπαίνοντας στη διαδικασία ενός τέτοιου τεστ. Το πρώτο και βασικότερο είναι πως είχα καπνίσει την προηγούμενη βραδιά, αλλά το πορτοκαλί ποτό που είχα πιει μου είχε εγγυηθεί την επιτυχία, οπότε ήμουν ΟΚ. Μια μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ για την Παράνομη Χρήση Ναρκωτικών από το 1998 είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως η κατάποση πολλών υγρών πριν από ένα τεστ ούρων μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα αρνητικό αποτέλεσμα, ακόμα και σε άτομα που έχουν καπνίσει 22 ώρες πριν από τον έλεγχο.

Αυτό που πραγματικά με απασχολούσε ήταν τα έξτρα κιλά που κουβαλούσα.

«Η μαριχουάνα είναι εξαιρετικά λιπόφιλη, οπότε προσκολλάται στα κύτταρα λίπους στο ανθρώπινο σώμα», εξηγεί ο Ron Flegel. «Αν κάποιος έχει παραπάνω κύτταρα λίπους στο σώμα του, η μαριχουάνα μπορεί να παραμείνει αποθηκευμένη στο σώμα του για πολύ περισσότερο χρόνο».

Οπότε ναι, ό,τι χόρτο είχα καπνίσει τις τελευταίες εβδομάδες παρέμενε κρυμμένο μέσα στο σώμα μου, περιμένοντας τη χρυσή ευκαιρία για να με «δώσει».

Η σωματική άσκηση σπάει τη σύνδεση μεταξύ του THCa στα κύτταρα λίπους, με ενημερώνει ο Flegel, κάτι που τροφοδοτεί το σώμα με περισσότερο THCa. Η αφυδάτωση επίσης ευνοεί τη συγκέντρωση THCa στα ούρα, κάτι που βέβαια ενισχύει τις πιθανότητες να πιαστείς θετικός για χρήση. Ευτυχώς για μένα που είμαι τεμπέλης και δεν κινδύνευα από το πρώτο. Όσο για το δεύτερο, έπινα όσο νερό μπορούσα να ρίξω μέσα μου.

Ο Flegel πάντως δεν με γέμισε αυτοπεποίθηση όταν αναφέρθηκα στο σχέδιο που είχα για να νικήσω το τεστ με κόλπα του διαδικτύου.

«Αν κάποιος το πιει ακριβώς πριν και αυτό μαζευτεί στα νεφρά, τότε αυτό και μόνο θα πάει στο κυπελάκι», εξηγεί ο Flegel. «Αν όμως κάποιος είναι χρόνιος χρήστης, ή αν τέλος πάντων κάνει χρήση συχνά, τότε πολλές φορές το εντοπίζουμε».

Κοινώς, ακόμα κι αν αυτά τα ποτά καταφέρνουν να «νερώσουν» αρκετά τα ούρα σου και να αντικαταστήσουν τους μεταβολίτες με βιταμίνες, αυτό δεν εξασφαλίζει την επιτυχία, μιας και τα απομεινάρια της ουσίας που έχουν μαζευτεί στον οργανισμό σου από τη χρόνια χρήση μπορεί να σε προδώσουν.

Όσο για τα χάπια, σε αυτή την περίπτωση μάλλον είχα φάει παραμύθι διαδικτυακό. Όταν επικοινώνησα με τον Nicolas Flamand, μου είπε ουσιαστικά ότι ήταν άχρηστα.

Όσο για τον θαυματουργό χυμό με τις βιταμίνες που δεν-παίζει-να-μην-πιάσει, ο Flamand σχολίασε: «Αν αυτές οι θεραπείες ήταν τόσο καλές στο να καθαρίζουν το THC από τα ούρα και το αίμα, θα ήταν εξίσου καλές στο να μην την "ακούς" όταν καπνίζεις. Πιες λοιπόν πολύ φρουτοχυμό πριν καπνίσεις μαριχουάνα και θα λάβεις την απάντησή σου».

Άρα τα πράγματα δεν φαίνονταν και πολύ καλά για μένα, αλλά τουλάχιστον ήξερα ότι ούτε τα τεστ ούρων είχαν 100% επιτυχία.

Για παράδειγμα, η χρήση στοματικών υγρών είναι ένας από τους τρόπους που ο Flegel και οι συνεργάτες του στη SAMHSA έχουν εντοπίσει ως το επόμενο βήμα στους ελέγχους ναρκωτικών.

«Η επιστήμη έχει αρχίσει να πλησιάζει όλο και περισσότερο τη μέθοδο των στοματικών υγρών, μια και το ποσοστό της ουσίας που μπορεί να υπάρχει στο στοματικό υγρό είναι 100 φορές μικρότερο από αυτό που μπορεί να βρεθεί στα ούρα», λέει ο Flegel. «Είναι σίγουρα πιο δύσκολο πεδίο για να ελεγχθεί, αλλά ίσως να είναι πιο αξιόπιστο από τον έλεγχο ούρων, μιας και είναι πολύ πιο δύσκολο να αραιώσεις ή να καλύψεις το σάλιο σου σε σχέση με τα ούρα σου».

Ο Flegel τόνισε πως η συλλογή σάλιου είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει σε έναν υπαίθριο έλεγχο από κάποιο όργανο της τάξης, για παράδειγμα. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για μια χώρα όπως ο Καναδάς, η οποία πλησιάζει όλο και πιο κοντά στη νομιμοποίηση της μαριχουάνας και άρα χρειάζεται έναν πολύ πιο άμεσο τρόπο ελέγχου, με τη διαδικασία να φεύγει πλέον από τους χώρους εργασίας και να βγαίνει στους δρόμους.

Αρκετές εταιρείες στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύσσουν, αυτή την περίοδο, ελέγχους ανάλυσης της αναπνοής οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον δρόμο. Η τελευταία εξέλιξη έρχεται από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας και την καθηγήτρια Mina Hoorfar, η οποία δήλωσε στη Huffington Post πως ακόμα και αν άλλες μέθοδοι και συσκευές μπορούν να ξεγελαστούν, «κάτι τέτοιο δεν θα ισχύει με τη δική μας μέθοδο».

Δύο ώρες πριν από τον έλεγχο ούρων μου, άνοιξα τον θαυματουργό χυμό και τον ήπια. Έπρεπε να πιω όλο το περιεχόμενο του μπουκαλιού σε λιγότερο από τρία λεπτά για να με πιάσει. Είχε γεύση λίγο σαν τον χυμό από τα McDonald's, αλλά ήταν κάπως πιο πιπεράτος. Αποδείχτηκε πιο δύσκολο να το πιω απ' ό,τι περίμενα.

Ούρησα δύο φορές σε 45 λεπτά αφού τον ήπια, όπως ακριβώς μου εξηγούσαν οι οδηγίες, και περπάτησα μέχρι την κλινική.

«Θα θέλατε να κάνετε ουρολογικό τεστ για κανναβινοειδή;» με ρώτησε ο νεαρός γιατρός με τα κοκάλινα γυαλιά. «Μάλιστα», του απάντησα.

Ούρησα σε ένα κυπελάκι και έφυγα.

Το αποτέλεσμα βγήκε θετικό.

Περισσότερα από το VICE

Αυτός ο Βραζιλιάνος Χορεύει Ταγκό με Τακούνια Χωρίς Παρτενέρ

Κολυμπώντας με Γοργόνες στη Χαβάη

Πώς τα Ναρκωτικά Καταστρέφουν ή Φτιάχνουν τις Ερωτικές Σχέσεις;