H Τελευταία Μόδα στην Τέχνη Είναι το Γυμνό

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο The Creators Project.

Τον Μάιο, ο διαβόητος εκπρόσωπος της τέχνης της «οικειοποίησης» (appropriation art) Richard Prince προκάλεσε ντόρο στο Frieze Art Fair στη Νέα Υόρκη με την έκθεση μιας σειράς φωτογραφιών με την ονομασία New Portraits. Στην ουσία, οικειοποιήθηκε τις φωτογραφίες από λογαριασμούς Instagram διάσημων γυναικών – μοντέλων, μουσικών και περφόρμερ. To κλεμμένο περιεχόμενο συνδεόταν με το ενδιαφέρον του Prince και τον χώρο που καταλάμβανε. Κάθε προσεκτικά επιμελημένη εικόνα είχε τοποθετηθεί ανάμεσα σε ένα ερωτικό μήνυμα και μια selfie, αποκαλύπτοντας την κλίση του Prince για την προβολή υλικού που μπορεί να θεωρηθεί πορνογραφικό, αδυναμία που μοιράζονται πολλοί νέοι καλλιτέχνες.

Το 1969, η Betty Tompkins με τα έργα ζωγραφικής της ακολούθησε μια παρόμοια προσέγγιση με τον Prince. Το υλικό της –περικομμένες πορνογραφικές εικόνες που εστίαζαν σε επίμαχα σημεία– οδήγησε στην απαγόρευση προβολής της δουλειάς της σε όλο τον κόσμο. Το 2013, όμως, τα Fuck Paintings της Tompkins επανεμφανίστηκαν και αποθεώθηκαν, αποδεικνύοντας την ύπαρξη ενός κινήματος που διαθέτει ανοιχτό μυαλό σε σχέση με την τέχνη και το σεξ.

Το 1990, ο Jeff Koons με το έργο του Made in Heaven, μια σειρά από φωτογραφίες γλαφυρών σκηνών σεξ με την τότε σύζυγό του Ilona Staller, την πορνοστάρ πιο γνωστή με το όνομα Cicciolina (ιταλική χαϊδευτική λέξη για το αιδοίο), είχε σκοπό να βοηθήσει την καριέρα της ανερχόμενης σταρ. Αυτό το έργο δεν είναι τόσο δημοφιλές, αλλά άνοιξε τον δρόμο για την απεικόνιση του σεξ ως τέχνης με έναν τρόπο που μόνο ελάχιστοι καλλιτέχνες κατάφεραν, συμπεριλαμβανομένης της Cosey Fanni Tutti, της οποίας η δίχρονη ανάμειξη με το πορνογραφικό στερέωμα οδήγησε σε ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ-performance με την ονομασία Prostitution.

Στην εποχή του διαδικτύου, όμως, η τέχνη και η πορνογραφία διασταυρώνονται περισσότερο από ποτέ. «Είμαι κάτι παραπάνω από απογοητευμένη για τις γυμνές φωτογραφίες μου στο ίντερνετ», αναφέρει η Lindsay Dye, καλλιτέχνιδα και φωτογράφος που κάνει διαδικτυακό strip show. Το 2015 κάποιοι επιτήδειοι την εκβίαζαν με τη δημοσίευση στιγμιοτύπων από το σόου της και γι' αυτό αποφάσισε να εκτυπώσει και να πουλήσει η ίδια αυτά τα στιγμιότυπα. «Όταν αποδέχτηκα την κατάσταση, συνέχισα να δουλεύω κανονικά. Θέλω η δημοσιότητα του πρότζεκτ να λειτουργήσει προς όφελός μου για να ξανακερδίσω ό,τι είναι δικό μου και να πουλήσω αυτό που όσοι με καταγράφουν παράνομα δεν μπορούν: την καλλιτεχνική δουλειά μου». Αυτό το πρότζεκτ βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τη θέση «το σώμα μου είναι στο ίντερνετ, πάρ' το απόφαση» που τα υποκείμενα στις φωτογραφές του Prince φαίνεται να διατυπώνουν, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Είναι μια άποψη που καθημερινά και με αυτοπεποίθηση υποστηρίζουν οι Zoë Ligon, Leah Schrager, Ann Hirsch και αμέτρητες άλλες γυναίκες με τα έργα που παρουσιάζουν στο ίντερνετ. Ο Prince με το έργο του μας ρωτάει «Και τι μ' αυτό;».

Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να βάλουμε στην άκρη τη συζήτηση για τη διάκριση μεταξύ τέχνης και πορνογραφίας. Σήμερα ό,τι περιέχει σεξ αξίζει βαθύτερη και όχι επιφανειακή θεώρηση – κυρίως διότι η αγορά σήμερα θα αγοράσει ή θα μας πάρει ακόμη και τα σώβρακα ούτως ή άλλως. Στην πορνογραφία, όπως και στην τέχνη, δίνουμε το νόημα που εμείς θέλουμε.

Περισσότερα από το VICE

Η Ιστορία Πίσω από τη Φωτογραφία που Έκανε τον Γύρο του Κόσμου Πώς ο Κόσμος στο Tinder Χρησιμοποιεί το Pokémon Go για να Κάνει Κατάσταση Η Ανακεφαλαίωση του Game of Thrones από τον Samuel Jackson Είναι Καλύτερη από τη Σειρά