Το μεσημέρι του Σαββάτου στις 21 Μαρτίου, η Α. περίμενε το τρένο στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια. Η μέρα ήταν ζεστή και ηλιόλουστη. Η βαλίτσα που κρατούσε στα χέρια της ήταν ασήκωτη, καθώς μέσα βρίσκονταν διπλωμένα και τακτοποιημένα όλα της τα υπάρχοντα.Ο τερματικός σταθμός του τρένου ήταν η Ανκόνα. Από εκεί, η Α. θα ταξίδευε με πλοίο για την Πάτρα. Ήταν η τελευταία της ευκαιρία να επιστρέψει στην Ελλάδα, μετά την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να απαγορεύσει την είσοδο πολιτών από την Ιταλία, το -τότε- επίκεντρο του κορονοϊού στην Ευρώπη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Α. είναι μουσικοσυνθέτρια. Είχε μετακομίσει πρόσφατα στην Ιταλία για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του Erasmus placement. Στις 10 Μαρτίου, η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η χώρα μπαίνει σε lockdown προκειμένου να καθυστερήσει την εξάπλωση του ιού. Όταν ενημερώθηκε ότι τα μαθήματα του προγράμματος θα παραδίδονταν πλέον ηλεκτρονικά, συνειδητοποίησε ότι ήταν καιρός να επιστρέψει στην Ελλάδα.Άρχισε να ψάχνει για αεροπορικά εισιτήρια. Το αρχικό πλάνο ήταν να ταξιδέψει με αεροπλάνο στην Ρώμη και από εκεί να πετάξει για Αθήνα.Στις 14 Μαρτίου βρήκε τον εαυτό της να περιμένει στο αεροδρόμιο της Μπολόνια. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά από ανεπίσημες πηγές ότι η Ελλάδα επρόκειτο μέσα σε λίγες ώρες να ακυρώσει όλες τις πτήσεις από Ιταλία.Τηλεφώνησε στην πρεσβεία, η οποία δεν είχε ενημερωθεί ακόμα επίσημα από την ελληνική κυβέρνηση για την απαγόρευση εισόδου στη χώρα. Μετά από ένα σερί τηλεφωνικών επικοινωνιών με την πρεσβεία και την αεροπορική εταιρία με την οποία θα πετούσε από την Ρώμη στην Αθήνα, συνειδητοποίησε ότι η πτήση της δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Φοβούμενη ότι θα εγκλωβιζόταν στο αεροδρόμιο της Ρώμης, η Α. ακύρωσε την κράτησή της κι επέστρεψε στο σπίτι της, στην Μπολόνια.Την επόμενη εβδομάδα δέχτηκε τηλεφώνημα από την ελληνική πρεσβεία στην Ιταλία. Την ενημέρωσαν ότι θα υπάρξει πρόβλεψη για τον επαναπατρισμό των Ελλήνων υπηκόων της Ιταλίας. Στη συνέχεια την ρώτησαν αν θα ταξιδέψει με αυτοκίνητο ή κατοικίδιο κι αν επιθυμεί να αποβιβαστεί στην Ηγουμενίτσα ή την Πάτρα. Τότε συνειδητοποίησε πως η επιστροφή της στην Ελλάδα δεν θα γινόταν με αεροπλάνο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ρώτησε εάν η πρεσβεία θεωρεί ασφαλή τον επαναπατρισμό τόσων ατόμων μέσω πλοίου. Της απάντησαν, «Γιατί; Πιστεύετε ότι κάνουν κάποιο έλεγχο στο αεροδρόμιο της Αθήνας;».Στις 10 το βράδυ της Παρασκευής 20 Μαρτίου, η Α. δέχτηκε και δεύτερο τηλεφώνημα από την πρεσβεία. Της ανακοίνωσαν ότι το πλοίο για Ελλάδα θα φύγει από Ανκόνα το μεσημέρι της επόμενης μέρας, στις 5 μ.μ.Το τρένο ξεκίνησε από τον κεντρικό σταθμό της Μπολόνια στις 12.35 το μεσημέρι. Στο βαγόνι του τρένου επικρατούσε ησυχία, πράγμα καθόλου περίεργο καθώς κάθε επιβάτης καταλάμβανε από ένα τετραθέσιο κουπέ για λόγους προστασίας. Οι περισσότεροι φορούσαν χειρουργικά γάντια και μάσκες. Την σιωπή έσπαγαν κάθε τόσο ομιλίες στα ελληνικά.Οι επιβάτες του τρένου ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία Έλληνες, οι οποίοι βιάζονταν -όπως και η Α.- να προλάβουν το πλοίο στην Ανκόνα. Το ταξίδι διήρκεσε περίπου τρεις ώρες. Οι επιβάτες αποβιβάστηκαν από το τρένο και σχημάτισαν μία γραμμή στο εκδοτήριο των εισιτηρίων στο λιμάνι. Κρατούσαν μεταξύ τους απόσταση σχεδόν ενάμισι μέτρου.Όσο περνούσαν οι ώρες, άρχισε να επικρατεί εκνευρισμός και ανησυχία. Το πλοίο, βάσει προγράμματος, έπρεπε να αναχωρήσει στις 5.30 το απόγευμα, όμως οι ταξιδιώτες παρέμεναν συνωστισμένοι στο λιμάνι, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα επιβιβαστούν. Η δέσμευση ότι ο κάθε επιβάτης θα είχε ξεχωριστή καμπίνα για λόγους ασφαλείας, είχε τώρα αντικατασταθεί με την ανακοίνωση ότι θα ταξιδέψουν όλοι μαζί, στο κατάστρωμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πλοίο τελικά αναχώρησε τέσσερις ώρες αργότερα, στις 9.30 μμ. Οι επιβάτες έμπαιναν στο πλοίο ένας-ένας, για να ελεγχθεί η θερμοκρασία του καθενός ξεχωριστά.
Το πλοίο που ανέλαβε τον επαναπατρισμό των Ελλήνων από την Ιταλία. Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Α.
Ένα δεύτερο κύμα εκνευρισμού προκλήθηκε όταν έγινε αντιληπτό ότι τα θερμόμετρα με τα οποία γινόταν η μέτρηση δεν λειτουργούσαν όπως έπρεπε. «Τα θερμόμετρα ήταν χαλασμένα», λέει η Α. «Πότε λειτουργούσαν και πότε όχι! Για παράδειγμα, σε ένα άτομο μπορεί να έδειχνε την πρώτη φορά 36 βαθμούς Κελσίου και τη δεύτερη φορά, 39».Όταν επιβιβάστηκαν όλοι, οδηγήθηκαν στην κεντρική αίθουσα του πλοίου. Ενημερώθηκαν τελικά ότι ο καθένας θα είχε τη δική του καμπίνα, εκτός από όσους επιθυμούσαν να κοιμηθούν στην ίδια, όπως οι οικογένειες.
Η κεντρική αίθουσα του πλοίου. Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Α.
Το ταξίδι μέχρι την Πάτρα διήρκεσε 26 ώρες. Η Α. κατάφερε να κοιμηθεί μόνο πέντε ώρες, αφού λόγω της ανεπαρκούς ενημέρωσης, είχε άγχος για το πώς θα σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις της.Στο λιμάνι της Πάτρας, τους επαναπατρισμένους περίμεναν πυροσβέστες και τηλεοπτικά συνεργεία. Οι επιβάτες του πλοίου χωρίστηκαν σε αποστειρωμένα οχήματα της Πυροσβεστικής. Κάποια θα μετέφεραν τον κόσμο στην Αθήνα και άλλα σε μικρότερες πόλεις της Ελλάδας, όπως το Αγρίνιο.
Αποβίβαση στο λιμάνι της Πάτρας. Η εικονιζόμενη δεν είναι η Α. Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Α.
Τα μέλη της Πυροσβεστικής τους υποδέχτηκαν με ολόσωμες στολές, μάσκες, γάντια, ειδικά γυαλιά και κουκούλες. Το λεωφορείο στο οποίο είχε επιβιβαστεί η Α. έφυγε τα ξημερώματα της Κυριακής.Τους ζήτησαν να καθίσει ο ένας πίσω από τον άλλον και τους ρώτησαν αν χρειάζονταν επιπλέον γάντια, μάσκες ή αντισηπτικά. Το οδικό ταξίδι Πάτρα-Αθήνα κράτησε περίπου τρεις ώρες. Το λεωφορείο σταμάτησε δύο φορές στη μέση της Εθνικής με την μόνη εξήγηση ότι «υπάρχει πρόβλημα με την Αθήνα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Βρεθήκαμε μια η ώρα τα ξημερώματα μέσα σε ένα πούλμαν, σταματημένοι στη μέση της Εθνικής χωρίς να καταλαβαίνουμε τι γίνεται», λέει η Α.
Το όχημα που διέθεσε η Πυροσβεστική. Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Α.
Στις 3 τα ξημερώματα το λεωφορείο έφτασε στην Πλατεία Συντάγματος. To ταξίδι δεν τελείωνε εκεί για όλους. Η Α. και άλλα επτά άτομα έπρεπε τώρα να μεταφερθούν στο αεροδρόμιο για να πετάξουν προς τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους. Η Πυροσβεστική και η Αστυνομία όμως, δεν είχαν λάβει κάποια ενημέρωση για μεταφορά των ταξιδιωτών σε άλλα σημεία της πόλης.«Μας άφησαν στο Σύνταγμα και έφυγαν. Άλλοι φύγαμε με μέσα, άλλοι με ταξί. Όλοι φοβόμασταν μήπως έχουμε τον ιό και τον μεταδώσουμε ή μήπως τον κολλήσουμε στη διαδρομή».Στις 4 το πρωί, όταν η Α. έφτασε στο αεροδρόμιο, δεν υπήρχαν παρά ελάχιστα δείγματα ανθρώπινης παρουσίας στον χώρο. Μέχρι να φτάσει στην πύλη της συνάντησε μόνο μικρές ομάδες ανθρώπων που είχαν αποκοιμηθεί στις καρέκλες του αεροδρομίου. «Δεν έμοιαζαν με τουρίστες. Ήταν εμφανές ότι οι άνθρωποι ήταν ταλαιπωρημένοι και ότι προσπαθούσαν να φύγουν από την Αθήνα».Σύμφωνα με την μαρτυρία της Α., κανένας έλεγχος δεν έγινε στο αεροδρόμιο για κορονοϊό. «Δεν θα μπορούσαν να ξέρουν από πού ερχόμαστε, αφού δεν μεταφερθήκαμε οργανωμένα εκεί», λέει.Μετά από σχεδόν τρεις μέρες ταξιδιού, η Α. έφτασε στην πόλη που είχε δηλώσει ως μόνιμο τόπο κατοικίας της. Ο πατέρας την παρέλαβε με γάντια, μάσκα και κρατώντας την απόσταση ασφαλείας.Την άφησε με το αυτοκίνητο σε σπίτι οικογενειακών φίλων για να απομονωθεί για δύο εβδομάδες, όπως προέβλεπαν τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η καραντίνα για εκείνη τελείωσε επισήμως την Δευτέρα. Αποφάσισε, ωστόσο, να παρατείνει λίγο ακόμη την απομόνωσή της, για λόγους ασφαλείας.Ακολουθήστε την Κορίνα Πετρίδη στο Twitter.
Περισσότερα από το VICEΟι Ελληνικές Μάσκες για τον Κορονοϊό σε 3D ΕκτύπωσηΤο Πάγωμα της Οικοδομής στη Μύκονο Λόγω Κορονοϊού, Αποκαλύπτει την Άγνωστη «Μαύρη» ΕργασίαΤα Eγκαταλειμμένα Αυτοκίνητα των Διακινητών στην Ορεινή Διαδρομή του ΈβρουΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.