Τα έκτακτα μέτρα και οι περιορισμοί της κυκλοφορίας, λόγω της κρίσης του κορονοϊού, μετρούν πλέον έναν μήνα στην Ελλάδα. Όλοι στραφήκαμε προς το εσωτερικό μας. Το cocooning ήταν παράξενο στην αρχή, αργότερα αστείο, όμως, όσο περνά ο καιρός, οι τέσσερις τοίχοι του σπιτιού γίνονται καταφύγιο και φυλακή ταυτόχρονα. Μειώνεται ο προσωπικός χρόνος και η ατομικότητα για όσους συνυπάρχουν με άλλους στο ίδιο διαμέρισμα. Αυξάνεται η αβεβαιότητα και το στρες. Ο χώρος στενεύει και ο χρόνος διαστέλλεται. Η ηλεκτρονική οθόνη είναι το παράθυρο στον έξω κόσμο, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση στα άκρα. Από ένα σημείο κι έπειτα, όλο αυτό σταματά να έχει πλάκα.
Δεν περνούν όλοι με τον ίδιο τρόπο την καραντίνα. Μοναχικοί άνθρωποι και ευάλωτες ομάδες υποφέρουν περισσότερο. Οι κλήσεις στο 10306, τη γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στην Ελλάδα, πληθαίνουν. Πολλοί καλούν απλώς για να μιλήσουν σε κάποιον ή για να ακούσουν κάποιον να τούς μιλά. Άλλοι για να καταγγείλλουν ενδοοικογενειακή βία, περιστατικά της οποίας θα μείνουν στο σκοτάδι, διότι το θύμα συνυπάρχει στο ίδιο δωμάτιο με τον θύτη.
Ο συνεργάτης του VICE, Αλέξανδρος Αβραμίδης, φωτογράφισε τα ανοιχτά παράθυρα, όταν βραδιάζει, στον καιρό της καραντίνας. Αναμμένα λαμπάκια στην αχανή πόλη, τραβηγμένες κουρτίνες και φευγαλέες ανθρώπινες φιγούρες. Η επόμενη μέρα θα μας βρει όλους πιο ειλικρινείς, απέναντι στους εαυτούς μας και όσους συνυπάρχουμε.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Ο Επαναπατρισμός μιας Ελληνίδας Από την Ιταλία Κράτησε Τρεις Μέρες
Έχασα και τους Δύο Γονείς μου Aπό Κορονοϊό - Ύστερα Μολύνθηκα και Εγώ
Το Πάγωμα της Οικοδομής στη Μύκονο Λόγω Κορονοϊού, Αποκαλύπτει την Άγνωστη «Μαύρη» Εργασία