Η Σχολή που Εκπαιδεύει Παιδιά για να Γίνουν Πρωταθλητές ΜΜΑ

Το Μπατιέ είναι ένα χωριό στο γαλλόφωνο τμήμα του Καμερούν, 300 χιλιόμετρα δυτικά από την πρωτεύουσα Γιαουντέ. Πρόσφατα έγινε γνωστό χάρη στον πιο διάσημο από τους 20.000 κατοίκους του, τον μαχητή μεικτών πολεμικών τεχνών (MMA) και πρωταθλητή βαρέων βαρών του UFC  Francis Ngannou.

Το 2019, ο Ngannou επέστρεψε στο χωριό του για να φτιάξει το Ίδρυμα Francis Ngannou, μια ΜΚΟ που στόχο έχει να εκπαιδεύσει τα παιδιά της πόλης στα μαχητικά αθλήματα προσφέροντας τους ευκαιρίες που κι ο ίδιος εύχεται να είχε όταν ήταν μικρός.

Χάρη στη διεθνή επιτυχία του Ngannou, το MMA έχει γίνει δημοφιλές σε όλη τη χώρα, ενώ λέσχες και τουρνουά ξεφυτρώνουν στο Γιαουντέ και στην παραθαλάσσια πόλη Ντουάλαντ. Όπως είναι λογικό, τα παιδιά που προπονούνται στο γυμναστήριο του Μπατιέ θέλουν να ακολουθήσουν τα καταπληκτικά βήματα του πρωταθλητή.

Το γυμναστήριο και οι καθημερινές λειτουργίες του ιδρύματος είναι υπό τη διεύθυνση του Sam Michael Crook, ενός Βρετανού, κατόχου μαύρης ζώνης στο jiu-jitsu. Όταν έφτασε στο Μπατιέ, ο Crook υποτίθεται ότι θα έμενε έναν χρόνο, αλλά μετά από έξι μήνες προπόνησης παιδιών, αποφάσισε να εγκατασταθεί για τα καλά.

Ο Crook εργάζεται εθελοντικά – επενδύει τα χρήματά του στην ακαδημία και χρησιμοποιεί τις επαφές τους στον χώρο των πολεμικών τεχνών για να βρίσκει εξοπλισμό για το γυμναστήριο. Λέει ότι του δίνει κίνητρο η ιδέα να κάνει αυτά τα παιδιά μελλοντικούς πρωταθλητές –και στα σπορ και στη ζωή– στηρίζοντάς τα όσο καλύτερα μπορεί.

Το Καμερούν είναι πλούσιο σε πόρους, όπως πετρέλαιο και αέριο, ορυκτά, ακριβή ξυλεία, καφέ, βαμβάκι και άλλα. Αλλά ο μέσος Καμερουνέζος βγάζει μόνο 3,40 ευρώ τη μέρα, πράγμα που καθιστά τη χώρα από τις πιο φτωχές στον κόσμο. Οικογένειες σε αγροτικές περιοχές συνήθως έχουν έναν πατριάρχη με πολλές συζύγους, ο οποίος κάνει πολλά παιδιά. Τα παιδιά συμμετέχουν στα έσοδα της οικογένειας από μικρή ηλικία.

Η παιδική εργασία δεν απαγορεύεται στη χώρα. Πρόσφατα έγιναν κάποιες προσπάθειες να εξαλειφθεί αυτή η σκληρή μορφή εκμετάλλευσης, αλλά υπάρχουν πολλές παράμετροι. Με βάση παραδείγματα χωρών που έθεσαν εκτός νόμου την παιδική εργασία, όπως το Μπαγκλαντές, κάποιοι ακτιβιστές πιστεύουν ότι μια απαγόρευση θα οδηγήσει τα παιδιά σε ακόμα πιο επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως στην παιδική πορνεία. Έτσι ισχυρίζονται ότι οι προσπάθειες θα πρέπει να εστιάζουν στην πιο ασφαλή παιδική εργασία και στο να βοηθάνε τα παιδιά να συνεχίζουν το σχολείο ακόμα κι αν πρέπει να δουλεύουν.

Στο Μπατιέ τα περισσότερα παιδιά πηγαίνουν σχολείο αλλά διασχίζουν πολλά χιλιόμετρα για να φτάσουν, με τα πόδια ή με μηχανάκια και πάντα υπάρχει περίπτωση να μην εμφανιστεί απροειδοποίητα ο δάσκαλος. Αντιθέτως, η παρουσία του ιδρύματος στο χωριό είναι μια σταθερά στη ζωή τους, που τους προσφέρει σταθερότητα και ασφάλεια και ένα μέρος να πηγαίνουν, να αποκτούν ικανότητες, αυτοπεποίθηση και να μην μπλέκουν.

Ο Franck, 16 ετών, μόλις πήρε ζώνη στο jiu-jitsu (επίπεδο δύο από τα οχτώ του αθλήματος) μετά από έναν χρόνο προπόνησης.  Ο Franck είναι ο πρώτος που πέτυχε τον στόχο. Έχασε μόνο μια προπόνηση μέσα σε δύο χρόνια. «Προπονούμαι εφτά μέρες την εβδομάδα, τρεις ή τέσσερις ώρες τη μέρα. Μερικές φορές έρχομαι κατευθείαν μετά το σχολείο για να προπονηθώ πριν τα ομαδικά μαθήματα του Sam», λέει.

Πραγματικός ηγέτης, ο Franck ήδη παραδίδει μαθήματα jiu-jitsu παρά το νεαρό της ηλικίας του. «Όταν δεν είναι εδώ ο Sam, επιβλέπω τους άλλους και μοιράζομαι τις γνώσεις μου», λέει. Η σιγουριά του δεν περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους του ιδρύματος, αλλά φτάνει και στο σπίτι του, όπου αποτελεί πατρική φιγούρα για τα μικρότερα ξαδερφάκια με τα οποία ζει. Η θεία του καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει ότι ο Franck θα έχει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται για να προπονείται και να γίνει πρωταθλητής μια μέρα. Μερικές φορές αυτό εμποδίζει τη δουλειά που πρέπει να γίνει στα χωράφια αλλά είναι μια θυσία που είναι πρόθυμοι να κάνουν.

Ο Kelvin, επίσης 16,  ήρθε με την οικογένειά του από το αγγλόφωνο τμήμα του Καμερούν, ένα χωριό δυτικά του Μπατιέ, κοντά στα σύνορα με τη Νιγηρία. Με τους πέντε αδελφούς και τις τέσσερις αδελφές του μετακόμισαν εδώ λόγω του  εμφύλιου στην Αμπαζόνία, μιας συνεχιζόμενης σύρραξης ανάμεσα στην επίσημη κυβέρνηση της χώρας και τις δυνάμεις του σεπαρατισμού που θέλουν να καταστήσουν το αγγλόφωνο Καμερούν ανεξάρτητο. Στο χωριό υπάρχουν κι άλλοι πρόσφυγες από την περιοχή, λόγω της εγγύτητας με τα σύνορα του αγγλόφωνου Καμερούν.

Ο Crook θεωρεί τον Kelvin πολλά υποσχόμενο και με τεχνική. Ήταν ο δεύτερος μαθητής μετά τον Franck που πήρε την μπλε ζώνη του. Όπως ο Franck επίσης δουλεύει πολύ, μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στις αγροτικές εργασίες και τις προπονήσεις. «Ξυπνάω στις 5.30 π.μ. για να κάνω τις δουλειές του σπιτιού πρώτα απ’ όλα. Προσευχόμαστε και πηγαίνουμε στα χωράφια μέχρι που πιάνει πολλή ζέστη. Γυρίζουμε να φάμε και ύστερα προπονούμαστε στο ίδρυμα με τον Sam».

Άλλος ένας υποσχόμενος μαχητής, ο 18χρονος Tale, είναι ξάδερφος του Ngannou. Είναι ο τρίτος που παίρνει μπλε ζώνη στο jiu-jitsu. Ζει με τις τέσσερις γυναίκες του πατέρα του και πολλά αδέρφια και επίσης έχει αναλάβει πατρικό ρόλο εφόσον ο μπαμπάς του δεν είναι και πολύ συχνά στο σπίτι. Για να βοηθήσει την οικογένειά του, δουλεύει στα χωράφια και σε ένα αμμορυχείο στην περιοχή.

Ο Tale έχει επιχειρηματικό πνεύμα – κάποτε αγόρασε δυο αρσενικά και δυο θηλυκά γουρούνια για να τα ζευγαρώσει, πούλησε τα μικρά και κράτησε κάποια για την οικογένειά του. Είναι καλή δουλειά, λέει. Επίσης έχει μηχανή -κάτι σπάνιο στο χωριό- που διατηρεί όσο καλύτερα μπορεί.

Κάποτε, αν καταφέρει να μαζέψει χρήματα, ελπίζει να σπουδάσει μηχανικός και να ανοίξει συνεργείο. Αλλά αυτή τη στιγμή προτεραιότητά του είναι το Jiu-jitsu. «Στο Καμερούν ακόμα κι αν έχεις πτυχία δεν βρίσκεις δουλειά. Κάνεις ό, τι σου κάτσει. Αργά ή γρήγορα θα γίνω πρωταθλητής MMA, είμαι σίγουρος».

Συνοδέψαμε τα τρία ξαδέρφια του Francis Ngannou – τον Tale, τον Duprince, οχτώ ετών, και τον Djibril, 12, στο αμμορυχείο που δουλεύουν. Κάθε μέρα σηκώνονται στις 4.30 πμ για να καθαρίσουν και να κάνουν τις δουλειές τους – ο Duprince μαζεύει αυγά, ο Djibril φροντίζει την κατσίκα και τα γουρούνια. Έχουν πολλά πράγματα να κάνουν – σχολείο στις 8 μέχρι νωρίς το μεσημέρι, κι ύστερα δουλεύουν στο ορυχείο ή στα χωράφια και μετά προπονούνται με τον Crook μια δυο ώρες από τις τέσσερις ή τις πέντε.

Από τους παλιότερους μαθητές του ιδρύματος, ο Desmond, 28 ετών, έχει ήδη κάνει πέντε MMA αγώνες. Αλλά οι συνθήκες των αγώνων εδώ μπορεί να είναι επικίνδυνες λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης για το άθλημα. Σε έναν πρόσφατο αγώνα, τα σχοινιά γύρω από το ρινγκ ήταν τελείως χαλαρά και οι μαχητές παραλίγο να πέσουν. Μια άλλη φορά, αγωνίστηκε σε ένα χαλί στο έδαφος: χωρίς κλουβί, χωρίς ρινγκ.

Έχει ήδη δημιουργηθεί μια online σελίδα χρηματοδότησης  για να μπορέσει να πάει στην Αγγλία να προπονηθεί σε καλύτερες εγκαταστάσεις και να αγωνιστεί στο πλαίσιο μιας αναγνωρισμένης οργάνωσης. Σχεδόν όλα τα παιδιά με τα οποία μιλήσαμε θέλουν να φύγουν από το Καμερούν, επειδή πιστεύουν ότι δεν έχουν ευκαιρίες στη χώρα. Στόχος του ιδρύματος είναι να το καταστήσει αυτό δυνατό για τα ανερχόμενα αστέρια του χωριού. Ελπίζουν ότι ο Desmond θα είναι ο πρώτος.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

Εκδοχή αυτού του άρθρου δημοσιεύτηκε στο VICE France.

Η Olesya Έζησε για μια Εβδομάδα Κάτω από Ένα Τραπέζι στο Χάρκοβο

Οι Δέκα Kαλύτερες Φωτογραφίες από το Instagram του Πάνου Καμμένου

30 Πράγματα που Πρέπει να Αρχίσεις να Κάνεις πριν τα 30

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.