Πήγαμε στο Συνέδριο με Θέμα το Πώς η Έκτρωση Επηρεάζει τους Άνδρες

To θέμα εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

Ξέρεις κάποιον που είναι πάντοτε θυμωμένος, πίνει πάρα πολύ ή βγήκε έξω τυχαία και αγόρασε ένα ακριβό σπορ αυτοκίνητο; Έναν τύπο που είναι πραγματικά ανώριμος ή κακός στο κρεβάτι;

Όπως αποδεικνύεται, μπορεί να συμπεριφέρεται έτσι επειδή η γυναίκα που άφησε έγκυο έκανε έκτρωση, σύμφωνα με τους ομιλητές στο 1ο συνέδριο για τους άνδρες και την έκτρωση, που έγινε στον Καναδά και διοργανώθηκε από την οργάνωση Alliance for Life Ontario.

Έπεσα πάνω σε αφίσα της εκδήλωσης και με ιντρίγκαρε η φωτογραφία ενός απεγνωσμένου άνδρα που κρατούσε το μέτωπό του, όπως επίσης και ο τίτλος «Άνδρες & Έκτρωση: Ανακτώντας την Πατρότητα & Βρίσκοντας την Ειρήνη».

Αν και ένθερμη υποστηρίκτρια του δικαιώματος της γυναίκας να επιλέγει, ένιωσα λύπη για τους άνδρες και ήθελα να δω περί τίνος επρόκειτο. Έτσι, πριν από λίγες ημέρες, πήγα στους Καταρράκτες του Νιαγάρα και χώθηκα μεταξύ εκατοντάδων ατόμων που τάσσονταν υπέρ της ζωής. Οι περισσότεροι ήταν κυρίως λευκοί, μέσης ηλικίας, μισοί άνδρες και μισές γυναίκες, όλοι στριμωγμένοι σε μια αίθουσα συνεδρίου στο Crowne Plaza. Η Jakki Jeffs, η εκτελεστική διευθύντρια της οργάνωσης Alliance for Life Ontario, άνοιξε την εκδήλωση λέγοντας ότι δεν επρόκειτο για θρησκευτικού περιεχομένου διοργάνωση. Όμως, την ίδια στιγμή, ξεκίνησε μια προσευχή στο όνομα του Ιησού.

«Βοήθησέ μας να είμαστε υπομονετικοί, καθώς μαθαίνουμε να προχωράμε μπροστά, μετά από αυτό το συνέδριο με το απόλυτο θάρρος και ακεραιότητα να μπορούμε να μοιραστούμε την αλήθεια αυτού του άλλου κομματιού της ιστορίας της άμβλωσης», προσευχήθηκε.

Μετά το «αμήν», η γυναίκα δίπλα μου χώθηκε για να πάει στη θέση της, περιμένοντας να αρχίσει η πρώτη συνεδρία με τίτλο: «Πονούν και οι άνδρες – Οι αιτίες μπορεί να σε εκπλήξουν».

«Ανυπομονώ να μάθω τα πάντα για αυτούς τους δύστυχους άνδρες. Περίμενα όλη την εβδομάδα», είπε σε κάποιον.

Ο Brad Mattes, πρόεδρος της ομοσπονδίας International Right to Life Federation στο Οχάιο και σύμβουλος ανδρών μετά την έκτρωση, πήρε το μικρόφωνο και μίλησε για όλα τα άλλα συμπτώματα που οι άνδρες μπορούν να βιώσουν, όταν η σύντροφός τους κάνει άμβλωση.

Μεταξύ αυτών είναι η αϋπνία, οι κρίσεις πανικού, ο εθισμός στην πορνεία και τον αυνανισμό, η ανικανότητα, ακόμα και οι μισογυνικές τάσεις, όπως είπε.

Η φωτογραφία είναι της συντάκτριας.

Επειδή ένας άνδρας μπορεί να νιώθει τόσο αναστατωμένος, με τη χαμένη ευκαιρία του να γίνει πατέρας, μπορεί να εμφανίσει καταστροφική συμπεριφορά και ένα γενικό μίσος προς τις γυναίκες.

Και ενδεχομένως να επιδιώξει την ομοφυλοφιλία, επειδή παρέχει «σεξουαλική ικανοποίηση χωρίς το φόβο της εγκυμοσύνης» και άρα δεν υπάρχει ο φόβος της έκτρωσης.

«Φανταστείτε την ανθρώπινη σφαγή μόνο από την πλευρά ενός άνδρα, κάτι το οποίο πολλοί από εμάς δεν έχουμε καν ποτέ σκεφτεί», δήλωσε ο Mattes. «Όταν γίνει η άμβλωση, μπορεί να βλάψει ή να εξαλείψει εντελώς τις πτυχές ανάπτυξης των ανδρών».

Έβαλε να δούμε μια διαφάνεια, συνοδευόμενη με το σχόλιο μιας πρώην αντιπροέδρου ιατρικών υποθέσεων της Planned Parenthood: «Δεν έχει σημασία πόσο φωνάζουν και ουρλιάζουν οι άνδρες. Υπάρχουν μερικά πράγματα που ποτέ δεν θα είναι σε θέση να βιώσουν ολοκληρωμένα».

«Βλέπετε, η Planned Parenthood δεν ενδιαφέρεται καν για τους άνδρες», είπε ο Mattes.

Πραγματικά ήξερε πώς να θυμώσει το πλήθος.

«ΤΙ ΣΚΥΛΑ», είπε μια άλλη γυναίκα στο τραπέζι μου, η οποία αργότερα έμαθα ότι ήταν από μια εκκλησιαστική ομάδα για γυναίκες. Στην άλλη πλευρά της αίθουσας΅, κάποιοι μουρμούρισαν χειρότερες βρισιές.

Αλλά, ο Mattes γρήγορα τους διαβεβαίωσε όλους πως δεν είχαν χαθεί τα πάντα.

Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε αυτούς τους άνδρες να ξεπεράσουν το τραύμα της άμβλωσης. «Αυτό που χρειάζονται είναι ένα φιλικό συμβουλευτικό περιβάλλον», είπε πριν να απαριθμήσει τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να γίνει η συμβουλευτική. Αυτό θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει βοήθεια προς τον άνδρα να ονομάσει το αγέννητο παιδί, για παράδειγμα.

Όλοι άρχισαν να κρατάνε αμέσως σημειώσεις.

«Επίσης, χρειάζεται ένα περιβάλλον ουδέτερου γένους μέσα στο οποίο να μοιραστεί την ιστορία του», είπε ο Mattes. Αυτό, προφανώς σημαίνει όχι δαντελωτές κουρτίνες, λουλουδιασμένες ταπετσαρίες ή έργα τέχνης στον τοίχο, που να απεικονίζουν οτιδήποτε θηλυκό. Δηλαδή, πράγματα που βλέπει κανείς στα κέντρα πληροφοριών για την εγκυμοσύνη, τα οποία μπορεί να τον τρομάξουν και να μη ζητήσει βοήθεια.

«Πάει ένας άνδρας εκεί και φεύγει τρέχοντας, επειδή πιστεύει ότι, εάν μπει σε εκείνο το δωμάτιο, θα χάσει το πέος του», φώναξε.

«Η απάντηση είναι πραγματικά εύκολο να δοθεί: Βάλτε μια μεγάλη οθόνη τηλεόρασης και πάρτε ένα τηλεχειριστήριο. Εάν θέλετε να βάλετε κι έναν μαύρο δερμάτινο καναπέ, αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα».

Η γυναίκα δίπλα μου συμφώνησε ανεπιφύλακτα. «Αυτό είναι απολύτως σωστό, αυτό θα τον κάνει να μιλήσει».

Ο Mattes έκανε νόημα ότι η παρουσίασή του είχε σχεδόν τελειώσει και κλίκαρε σε μια διαφάνεια, με μια φωτογραφία αρχείου ενός άνδρα που χαμογελούσε πλατιά.

«Η άμβλωση είναι καρκίνος», συνέχισε ο Mattes, με μια θάλασσα κεφαλιών να γνέφει καταφατικά. «Ακρωτηριάζει και σκοτώνει τα πάντα και όλους στο διάβα του. Δεν ξεχωρίζει φτωχούς ή δεν στοχεύει αποκλειστικά στους πλούσιους. Δεν τη νοιάζει εάν είσαι λευκός, μαύρος, σοκολατί ή κάτι ανάμεσα».

Το απόγευμα, η Linda και ο Chuck, ένα παντρεμένο ζευγάρι -μαζί από το γυμνάσιο στο Σεντ Λούις, Μισσούρι- πήραν τον λόγο για να μιλήσουν για την άμβλωση που είχαν κάνει το 1976, όταν ήταν 17 ετών και επανέλαβαν πολλά από τα συμπτώματα που ο Mattes είχε πει νωρίτερα εκείνη τη μέρα.

Μετά την έκτρωση, είπαν ότι έπαθαν κατάθλιψη και ότι θύμωσαν. Η Linda είπε ότι κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική, διότι δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Ο Chuck δήλωσε ότι ένιωσε αποδυναμωμένος και, τελικά, έγινε εργασιομανής. Η Linda περιέγραψε το πώς υπεραντιστάθμισε αυτό που είχε συμβεί όταν μεγάλωνε τα δυο τους παιδιά και συνέπεια ήταν να γίνει μια «υπερπροστατευτική μητέρα».

Αλλά, μετά από πολλά χρόνια συμβουλευτικής, τελικά ξεπέρασαν την άσχημη εμπειρία και έκαναν αποστολή της ζωής του να πουν στους άλλους πόσο τους πλήγωσε και, σχεδόν, κατέστρεψε τον γάμο τους.

Μετά το συνέδριο, αναρωτήθηκα εάν όλο αυτό ήταν απλά ακόμα μία προσέγγιση του κινήματος δικαιωμάτων των ανδρών, που επιμένει ότι και οι άνδρες πονούν και συχνά οι φεμινίστριες τους κάνουν να σιωπήσουν.

Μπορούν οι φεμινίστριες, που υποστηρίζουν το δικαίωμα της γυναίκας στην επιλογή, να δεχθούν ότι και οι άνδρες μπορεί να πληγωθούν από την άμβλωση;

Μίλησα στην Kelly Gordon, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα, η οποία ερευνά τα κινήματα κατά των εκτρώσεων στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Η Gordon μου είπε ότι, συνέδρια σαν κι αυτό, αντιπροσωπεύουν μια τάση του κινήματος κατά των αμβλώσεων, που σιγά-σιγά προσπαθεί να αλλάξει την ταυτότητά του και να απομακρυνθεί από την τακτική να ντροπιάζει τις γυναίκες, που επιλέγουν την έκτρωση, με στόχο να τις σταματήσει.

«Επαναπροσδιορίζεται ως συμπονετικό κίνημα που δεν κακολογεί απαραίτητα τους ανθρώπους, αλλά είναι εκεί να τους βοηθήσει να θεραπεύσουν τα τραύματά τους», είπε.

Αλλά, προσέθεσε, είναι μια τάση που είναι απίθανο να διεισδύσει πραγματικά στο κίνημα κατά των αμβλώσεων ή υπέρ της ζωής στον Καναδά και πως θα έπρεπε να στεκόμαστε επικριτικά απέναντι σε μελέτες που συνδέουν τα προβλήματα συμπεριφοράς των ανδρών με την έκτρωση.

«Αυτό που διαπίστωσα από την έρευνά μου είναι ότι το κίνημα κατά της άμβλωσης απομακρύνεται από την τακτική χρήσης θρησκευτικών επιχειρημάτων κατά της πρακτικής», είπε. «Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την επιστημονική έρευνα, που συχνά δεν είναι τόσο επιστημονική και μπορεί να επαναβεβαιώσει τα επιβλαβή στερεότυπα του φύλου».

«Θεραπευτικός χώρος, για άνδρες και γυναίκες, ώστε να μιλήσουμε για αυτά τα θέματα, είμαι σίγουρη ότι υπάρχει. Δεν ξέρω εάν συνέδρια σαν κι αυτό, ωστόσο, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Αυτές οι συζητήσεις είναι απαραίτητο να επικεντρωθούν γύρω από τις εμπειρίες των γυναικών».

Αλλά, για την Jeffs αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Μίλησα μαζί της μετά το συνέδριο για να τη ρωτήσω τι ελπίζει πως θα πετύχει. «Εμείς σπέρνουμε τον σπόρο ώστε σύμβουλοι, θεραπευτές και ο Καναδάς γενικότερα να δουν και την άλλη πλευρά του δράματος της άμβλωσης», μου είπε.

«Συμμετέχοντας στο υπέρ της ζωής κίνημα εδώ και 30 χρόνια, θα έλεγα ότι δεν σκεφτήκαμε πως οι άνδρες επηρεάζονταν από την άμβλωση. Όλοι κοιτούσαμε προς τη γυναίκα και στο πώς ένιωθε. Ήταν εντελώς παράλειψη από την πλευρά μου, αλλά αυτό αλλάζει».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.