Όταν συναντήθηκα για πρώτη φορά με τον Tom Whipple για να μιλήσουμε για επιτραπέζια παιχνίδια, του είπα: δεν είναι η νίκη που μετράει, αλλά η συμμετοχή. «Ανοησίες», λέει. «Αυτό είναι το σλόγκαν του ηττημένου. Τα επιτραπέζια παιχνίδια δεν είναι για να διασκεδάσεις. Είναι εντεταλμένη διαμάχη, ένας τρόπος να μπεις στη μύτη κάποιου. Εάν αυτός ο κάποιος τυχαίνει να είναι η γιαγιά σου, ας είναι».
Αστειεύεται. Αλλά όχι και τόσο.
Videos by VICE
Ο Tom Whipple είναι ένας άντρας που παίρνει σοβαρά το θέμα. Στην πραγματικότητα, ο 34χρονος, που είναι επιστημονικός συντάκτης στους Times, μόλις έβγαλε βιβλίο για το θέμα. Ο τίτλος του είναι How to Win Games and Beat People και περιέχει τα μυστικά για να κερδίσεις παντού, από την ντάμα, τη ναυμαχία, την παντομίμα, το Scrabble, το Risk, το μπλακ τζακ και τους αγώνες κατανάλωσης αλκοόλ έως τον μαξιλαροπόλεμο.
Μεταξύ των αποκαλύψεών του είναι η λιγότερο μαντεμένη λέξη στην κρεμάλα (τζαζ) και τα ακίνητα στη Monopoly που ουσιαστικά εγγυώνται τη νίκη (πορτοκαλί), ενώ άλλα highlights του βιβλίου είναι οι συμβουλές ενός χειρουργού για το Operation, η διεξοδική ανάλυση ενός πιλότου της Φόρμουλα 1 για το Scalextric και τα όσα λέει ένας πρώην στρατιώτης της SAS για να διαλύσεις όλους τους παίκτες σε ένα μαξιλαροπόλεμο.
VICE: Η πιο σημαντική ερώτηση: τι λέει ένας της SAS όταν του τηλεφωνείς και τον ρωτάς πώς να κερδίσεις έναν μαξιλαροπόλεμο;
Tom Whipple: Αυτός ήταν ο Andy McNab. Ήταν τόσο ανεκτικός… Όταν του εξήγησα τι έκανα, το πήρε απολύτως σοβαρά. «Μαξιλαροπόλεμο; ΟΚ, είσαι εκεί για να κερδίσεις, οπότε μη χορεύεις, μην κοιτάς, όρμα γρήγορα, άγρια και τέλειωνε τη δουλειά». Ευφυέστατος.
Επίσης, είχες κι έναν παγκοσμίως φημισμένο χειρουργό να μιλάει για το Operation.
Είχα. Τον Roger Kneebone από το Imperial College. Του είχα μιλήσει και στο παρελθόν για τους Times, οπότε ήξερα πώς θα έπαιζε. Αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν μερικές αυθεντικές μεταβιβάσιμες δεξιότητες μεταξύ του παιχνιδιού Operation και της χειρουργικής επέμβασης, της δραστηριότητας που σώζει ζωές. Και οι δύο προϋποθέτουν σταθερό χέρι. Η χειρουργική επέμβαση είναι προφανώς πιο περίπλοκη, αλλά δεν μπορείς να αφαιρέσεις μια σκωληκοειδή απόφυση εάν τρέμεις. Συνεπώς, αυτοί οι τύποι έχουν τεχνικές που τους βοηθούν, όπως είναι το μάζεμα του αγκώνα πάνω στο σώμα και η υποστήριξη του καρπού με το άλλο χέρι. Το ίδιο συνέβη με τον Johnny Herbert. Δεν θα σκεφτόσουν ότι ένας πιλότος της Φόρμουλα 1 θα μπορούσε να βοηθήσει με το Scalextric, αλλά ήταν ανένδοτος πως υπάρχουν συσχετισμοί. Το κλειδί και για τα δύο είναι η πρόβλεψη, να είσαι ήπιος με το γκάζι και να επιταχύνεις στις στροφές.
Υπήρξε κάποιος που δεν είδε το αστείο του πράγματος ή που απέρριψε την πρότασή σου;
Προσπάθησα να έχω τον James Blunt να μου πει για τα αγαλματάκια ακούνητα κι αγέλαστα, γιατί κάποτε ήταν φύλακας στο παλάτι του Μπάκιγχαμ. Αλλά δεν απάντησε ποτέ στα τουιταρίσματά μου. Έχει περίπου 3 εκατομμύρια ακόλουθους, οπότε πιθανώς δεν τα είδε. Και έπειτα, μόνο περιστασιακά, είχα ακαδημαϊκούς που δεν έπιασαν το αστείο. Υπάρχει ένα κεφάλαιο για παιχνίδια κατανάλωσης αλκοόλ και είχα κάποιο πρόβλημα με αυτό, γιατί εκείνοι με τους οποίους ήρθα σε επαφή έλεγαν επίμονα πως ήταν ανεύθυνο να γράψω για το συγκεκριμένο θέμα. Ένας μου είπε ότι αυτού του είδους τα παιχνίδια σκοτώνουν και πως θα έπρεπε να τεθούν εκτός νόμου.
Μάλιστα. Παρ’ όλα αυτά, πώς κερδίζεις ένα παιχνίδι κατανάλωσης αλκοόλ;
Υπάρχει η κλασική συμβουλή: φάε κάτι, ώστε να είναι γεμάτο το στομάχι σου. Αλλά το ενδιαφέρον είναι πως υπάρχει έρευνα που δείχνει πως τα αποτελέσματα του αλκοόλ είναι πιο έντονα όταν πίνεις σε άγνωστο μέρος. Οπότε, εάν θέλεις πραγματικά να είσαι ο τελευταίος που θα μείνει όρθιος, μελέτησε τον χώρο εκ των προτέρων και πήγαινε να πιεις εκεί λίγες μέρες νωρίτερα.
Καλή συμβουλή. Δώσε μου μερικές ακόμα αλάνθαστες συμβουλές για άλλα παιχνίδια.
Λοιπόν, πάντα νόμιζα πως η Monopoly ήταν ένα βαρετό παιχνίδι τύχης, αλλά αποδεικνύεται πως είναι ένα βαρετό παιχνίδι δεξιότητας. Όλα έχουν να κάνουν με την αγορά των πορτοκαλί καρτών. Είναι οι ιδιοκτησίες στις οποίες καταλήγεις συχνότερα, γιατί έρχονται έπειτα από διπλή ζαριά από τη φυλακή, που είναι το τετράγωνο όπου καταλήγεις συχνότερα. Και πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι το αισθάνονται διαισθητικά. Αλλά υπάρχει σοβαρή ακαδημαϊκή θεωρία πιθανοτήτων που το αποδεικνύει.
Άλλη;
Μια άλλη μπορεί να είναι για το (παιχνίδι ναπολεόντειων πολέμων) Risk. Το να το εξηγήσεις μοιάζει με λαγότρυπα των μαθηματικών –είναι σκληροπυρηνική στατιστική, επιπέδου πτυχίου, που χρησιμοποιεί την τεχνική των αλυσίδων Markov (Markov Chains)–, αλλά ως παίκτες του παιχνιδιού αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ουσιαστικά: κάνε επίθεση. Έτσι έχεις καλύτερες πιθανότητες νίκης. Μη συμπτύσσεσαι. Μην αμύνεσαι. Μην κάνεις συμβιβασμό. Κάνε επίθεση. Και στο Scrabble, αν και είναι πιο μακρινή περίπτωση, να θυμάσαι πάντα τις λέξεις μουζίκος, σοβχόζ και κολχόζ. Είναι οι λέξεις 6-8 γραμμάτων –αληθινές λέξεις– που βγάζουν την πιο υψηλή βαθμολογία.
Επίσης, ήθελα να σε ρωτήσω για το Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί, γιατί υποτίθεται πως είναι εντελώς τυχαίο. Αλλά εσύ λες πως μπορείς να πάρεις τις πιθανότητες με το μέρος σου.
Αυτό αποδείχθηκε από Κινέζους επιστήμονες. Ανέλυσαν άτομα που παίζουν Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί και αυτό που βρήκαν είναι ότι η επιλογή σχήματος κάθε παίκτη συχνά υπαγορεύεται από το τι συνέβη στον προηγούμενο γύρο. Οπότε οι παίκτες που μόλις κέρδισαν, στατιστικά έχουν περισσότερες πιθανότητες να επαναλάβουν την επιλογή τους. Αλλά οι παίκτες που έχασαν έχουν την τάση να αλλάζουν προς την πιο «ισχυρή» κατεύθυνση – για παράδειγμα, θα πήγαιναν από την «πέτρα» στο «χαρτί». Εάν θυμάσαι αυτή την πληροφορία, μπορείς να προβλέψεις τι είναι πιθανό να κάνει ο αντίπαλός σου και να τον νικήσεις.
Εκτός από τις συμβουλές, το άλλο που με εντυπωσίασε πραγματικά ήταν οι συνεντεύξεις με ανθρώπους που είχαν αφιερώσει τόσο μεγάλο μέρος της ζωής τους για να «λύσουν» παιχνίδια. Η αφοσίωσή τους είναι συναρπαστική. Όπως ο τύπος του Σκορ 4, για παράδειγμα.
Ο Victor Allis. Εκπληκτικός. Υπάρχουν 4,5 τρισεκατομμύρια πιθανές καταστάσεις που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στο παιχνίδι Σκορ 4 και έφτιαξε ένα υπολογιστικό πρόγραμμα που παίζει την τέλεια κίνηση για καθεμία από αυτές. Ήταν κυριολεκτικά ασυναγώνιστο. Η Beyoncé κέρδισε 9-1 τον Kanye West στο Σκορ 4 κάπου στα παρασκήνια και έπειτα είπε ότι μελετούσε τη διατριβή του. Οπότε θα μπορούσα να είχα πάρει συνέντευξη από την Beyoncé –θα μπορούσα να το είχα κάνει, απολύτως– αλλά φυσικά πήγα κατευθείαν στον ίδιο.
Αλλά τι είναι αυτό που εμπνέει κάποιον –ήταν επίσης λίγο μετά τα 20 του– να δουλέψει πάνω σε αυτό το πράγμα; Είναι απλώς το Σκορ 4 ή η Κρεμάλα ή κάτι ανάλογο;
Λοιπόν, κάποιοι είναι ακαδημαϊκοί –ο Victor Allis ερεύνησε το Σκορ 4 στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού του και υποθέτω ότι το Σκορ 4 ήταν ένας χρήσιμος τρόπος να κάνει έρευνα στην πολύ δύσκολη επιστήμη των υπολογιστών. Και έπειτα άλλοι μπορεί να δουλεύουν στη θεωρία των παιγνίων –για παράδειγμα, μπορεί να προβλέπουν τι θα γίνεται στις χρηματαγορές– και αυτό είναι κάτι που κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους. Όπως το παράδειγμα της Κρεμάλας. Αυτός ο τύπος έχει βρει ποιο είναι το επόμενο γράμμα που πρέπει να διαλέξεις σε κάθε περίπτωση. Και αυτό αλλάζει αναλόγως του μεγέθους της λέξης που μαντεύεις και επίσης των γραμμάτων που γνωρίζεις ήδη. Άλλοι είναι αναλυτές δεδομένων για το Facebook. Αυτό είναι κάτι τόσο περίπλοκο –να βρίσκεις μοντέλα συμπεριφοράς σε ένα απεριόριστο σύστημα–, που πιθανώς είναι μεγάλη ικανοποίηση για εκείνον να πηγαίνει στο σπίτι του και να προσπαθεί να βρει λύση σε ένα κλειστό, καθορισμένο πρόβλημα σαν κι αυτό. Εικάζω ότι για εκείνον το να λύσει την Κρεμάλα είναι σαν να λύνει Sudoku.
Είναι παρόμοιο με το δικό σου κίνητρο για να γράψεις το βιβλίο;
Λοιπόν, μου αρέσει να παίζω παιχνίδια και έχω μια πολύ ανταγωνιστική οικογένεια, οπότε το να κερδίζω είναι σημαντικό. Αλλά αυτό άρχισε σαν άρθρο που έκανα για την εφημερίδα, για την Boxing Day των Χριστουγέννων. Είχα έναν ατζέντη τότε, γιατί ετοίμαζα ένα πολύ πιο σοβαρό βιβλίο. Ήταν ένα σαρωτικό χρονικό του χρόνου. Νομίζω ότι είχα αυταπάτες πως ήμουν μεγάλος διανοούμενος. Αλλά όταν το εγχείρημα απέτυχε, είπα στον ατζέντη πως αντ’ αυτού είχα την ιδέα για το βιβλίο γύρω από τα παιχνίδια και ξαφνικά όλοι ενδιαφέρθηκαν.
Και τώρα που τελείωσε και έχει κυκλοφορήσει, είσαι ανίκητος στα παιχνίδια;
Στην πραγματικότητα είναι ντροπιαστικό, γιατί οποτεδήποτε παίζω ένα παιχνίδι τώρα, ο κόσμος υποθέτει ότι θα νικήσω. Και πίστεψέ με, εξακολουθώ να είμαι περισσότερο από ικανός να χάσω.
To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia/NZ.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περίσσότερα από το VICE
Πόσο Έλληνας Είσαι; To Επίσημο Τεστ Υπηκοότητας του VICE