Αυτοί οι Άνθρωποι μας Εξηγούν πώς Πλούτισαν Χωρίς να Δουλεύουν

Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

Στην κουλτούρα μας η σκληρή δουλειά θεωρείται η υψηλότερη αξία. Μας λένε συνεχώς ότι αν στρωθούμε στη δουλειά, τελειώσουμε τις υποχρεώσεις μας και δεν σπαταλήσουμε χρόνο, θα γευτούμε τους καρπούς του πλούτου και της επιτυχίας.

Videos by VICE

Όμως, όπως όλοι ξέρουμε, αυτά είναι σαχλαμάρες. Όλοι μου οι γνωστοί δουλεύουν μέχρι τελικής πτώσης, όμως παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να μην βγάζουν αρκετά.

Διαβάστε: Ρωτήσαμε τα Rich Kids του Ελληνικού Instagram αν Τελικά Έχουν Λεφτά

Βρήκα κάποιους ανθρώπους που έχουν βγάλει τα «κέρατά» τους χωρίς να δουλεύουν πραγματικά, για να μάθω πώς μπορείς να πλουτίσεις χωρίς να έχεις δουλειά.

DAN: Έγινε Επενδυτής της Αpple Κάνοντας Οικονομία στο Φαγητό

Ποια είναι η ιστορία σου, Dan;
Βασικά άρχισα να αποταμιεύω χρήματα όταν ήμουν μικρός. Δεν ήμουν καταναλωτικός τύπος. Όταν πήγαινα στο σχολείο η μαμά μου, μου έδινε έξι δολάρια για φαγητό κι εγώ έτρωγα λιγότερο για να μου μένει κανένα δολάριο. Ή από τα δώρα των γενεθλίων: Μάζευα το κάθε σεντ και ποτέ δεν ξόδευα πολλά χρήματα. Οπότε μόλις έγινα 22 είχα μαζέψει περίπου 2.000 δολάρια (1.880 ευρώ) – με 15 χρόνια χωρίς δουλειά μπορεί να μην μαζέψεις πολλά, αλλά είναι αρκετά. Δεν με νοιάζουν τα χρήματα και οι τόκοι, πράγμα που είναι ευτυχές για εμένα. Προσπάθησα να καταλάβω το χρηματιστήριο -το παρακολουθούσα, άκουγα γι’ αυτό και προσπάθησα να δημιουργήσω μέχρι και ψεύτικο χαρτοφυλάκιο- όμως ποτέ δεν με ένοιαξε πραγματικά. Και τότε σκέφτηκα, «Ο μόνος τρόπος για να το καταλάβω είναι να ρισκάρω λίγο».

Εκείνη την περίοδο έμενα στην Ιαπωνία. Ήμασταν συνδρομητές σε όλα τα αγγλόφωνα περιοδικά τύπου Economist, Time και τα συναφή. Στο εξώφυλλο ενός τεύχους του Time υπήρχε το πρώτο iPhone. Ήταν προτού κυκλοφορήσει στην αγορά. Ίσως είναι το πρώτο προϊόν της Apple που ανακοινώθηκε προτού αρχίσει η πώλησή του. Ήταν έξι ή δέκα μήνες πριν από την κυκλοφορία και θυμάμαι να διαβάζω το κείμενο και να σκέφτομαι «είναι εκπληκτικό». Πάντα χρησιμοποιούσα προϊόντα της Apple επειδή ο μπαμπάς μου εργάζεται στη διαφήμιση. Μίλησα στον φίλο μου τον Amir, ο οποίος μου είπε «αυτό θα φέρει επανάσταση στα κινητά». Όλα αυτά λοιπόν με έκαναν να τηλεφωνήσω στον μπαμπά μου –ο οποίος είναι πολύ καλός σε αυτά– και του ζήτησα να δημιουργήσει έναν λογαριασμό χρηματιστηριακών διαπραγματεύσεων. Μετά σκέφτηκα, «Θα επενδύσω τα δύο τρίτα από τις 2.000 δολάρια στην Google και το ένα τρίτο στην Apple». Ο μπαμπάς μου είπε, «Μ’ αρέσουν οι ιδέες σου και αυτά που σκέφτεσαι, έχεις αναλύσει σωστά τα πράγματα, όμως η Apple κατασκευάζει πράγματα, όχι μόνο πνευματική ιδιοκτησία όπως η Google. Γιατί λοιπόν δεν επενδύεις μόνο εκεί;».

Ήδη καταλαβαίνω ότι δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό. Όμως ο μπαμπάς σου ακούγεται έξυπνος.
Ναι, και τότε ήταν το 2006 ή το 2007. Οπότε στο τέλος έκανα αυτό που μου είπε. Άρχισα να ασχολούμαι με μετοχές και να τις παρακολουθώ. Ένας καλός εμπειρικός κανόνας για μια καλή επένδυση είναι να έχει απόδοση 10% ανά έτος. Οι επενδύσεις που έκανα στην Apple, συμπεριλαμβανομένων των μερισμάτων, έχουν ανέβει πάνω από 1.000%. Έτσι, κατά μέσο όρο ξεπερνούν το 100% ετησίως. Οπότε οι 2.000 μου έγιναν 30.000 δολάρια ή και παραπάνω. Είναι ένα αστρονομικό ποσό που κανένας δεν θα περίμενε.

Τι σου επέτρεψε να κάνεις;
Να ταξιδέψω. Δεν θέλω να έχω λεφτά. Αν δεν είχα αυτή την επένδυση θα δούλευα περισσότερο. Επίσης, έχω επενδύσει και άλλο στην Apple. Με έχει βοηθήσει να έχω το ωράριό μου ως γιατρός και να κάνω τις δουλειές που θέλω.

Ποιο είναι το επόμενο λαβράκι λοιπόν, για τον κόσμο που θέλει να βγάλει πολλά λεφτά; Ποιος σου βγάζει το ίδιο προαίσθημα με την Apple;
Αυτό είναι ζόρικο, διότι αυτήν τη στιγμή ζούμε στον κόσμο των start-ups. Αυτές οι εταιρείες είναι τρομερά υπερτιμημένες. Το καλύτερο από όλα είναι η προσωπική εμπειρία. Αν δεις κάτι καταπληκτικό που σου αρέσει πολύ, όπως και στους φίλους σου και δεν το βλέπεις παντού ακόμα, επένδυσε σ’ αυτό. Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα που έχεις ως άτομο. Πρέπει να προσπαθήσεις να δεις αυτό που δεν βλέπει ο κόσμος. Λέγοντας αυτό, πρέπει επίσης να πω ότι η Apple εξακολουθεί να είναι μια πολύ καλή επένδυση. Είναι υποτιμημένη γι’ αυτό που είναι, βγάζει πολλά λεφτά, δίνει καλό ποσοστό στα μερίσματα… αλλά δεν πρόκειται να έχει αυτήν την εκθετική ανάπτυξη ποτέ ξανά.

Jonathan: Αποζημίωση

Τι σου συνέβη, Jonathan;
Ήμουν 15 χρόνων και ετοιμαζόμουν να βγάλω τα σιδεράκια μου σε δύο εβδομάδες, έπειτα από δύο χρόνια που φορούσα αυτήν την αηδία. Πήγαινα την κοπέλα μου στο σπίτι της και λίγο πιο κάτω στον δρόμο, υπήρχε μια παρέα 15 αγοριών στην ηλικία μου, πάνω-κάτω. Καθώς πλησιάζαμε, διέσχισαν τον δρόμο και μας πλησίασαν -ουσιαστικά μας περικύκλωσαν- και άρχισαν να με κατηγορούν ότι «έλεγα μαλακίες γι’ αυτούς». Ήξερα μερικούς από το σχολείο και με θεωρούσαν ξηγημένο άτομο, οπότε κατάφερα να ηρεμήσω τα πράγματα. Όμως μετά από ένα λεπτό και αφού είχαμε συνεχίσει τον δρόμο μας, τρεις από αυτούς εμφανίστηκαν τρέχοντας πίσω μας και άρχισαν να φωνάζουν ξανά. Ένας από αυτούς ήταν ακριβώς μπροστά στο πρόσωπό μου και το φιλαράκι του μου έριξε μπουνιά από το πουθενά, κατευθείαν στα δόντια. Βασικά με το που με χτύπησε το έβαλαν όλοι στα πόδια.

Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να είμαι μέσα σε ένα ασθενοφόρο και να προσπαθώ να απαντήσω στις ερωτήσεις των νοσοκόμων, όμως δεν μπορούσα, γιατί είχαν καταστραφεί τα δόντια μου. Έριξαν μια ματιά στο στόμα μου και ποτέ δεν θα ξεχάσω την αντίδραση της γυναίκας, η οποία κοιτούσε τρομοκρατημένη με μια έκφραση που έμοιαζε να λέει «Παναγία μου!». Μετά είπε, «Αν δεν φορούσες τα σιδεράκια, θα σου είχαν πέσει όλα τα δόντια». Δεν ήταν και τόσο ευχάριστη βραδιά.

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

Ακούγεται φρίκη η φάση.
Ναι, για ένα διάστημα ήταν και με διέλυσε εντελώς, όμως ευτυχώς έσωσαν τα δόντια μου και η αστυνομία κατέφτασε γρήγορα και συνέλαβε τον τύπο που μου είχε ρίξει την μπουνιά. Καθώς καταδικάστηκε για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με ενημέρωσαν ότι δικαιούμουν Αποζημίωση για Σωματικές Βλάβες, κάτι το οποίο δεν γνώριζα καν.

Είναι τρομερό όλο αυτό. Τι ποσό σου καταβλήθηκε;
Νομίζω ότι τελικά ήταν γύρω στις 3.800 λίρες (4.500 ευρώ).

Τι κατάφερες να κάνεις με αυτά τα χρήματα;
Τα χρησιμοποίησα με μεγάλη σύνεση. Πήρα 200 λίρες για να κεράσω τον εαυτό μου και τα σπατάλησα σε όμορφα πράγματα που είχα ξεχάσει από καιρό, ενώ τα υπόλοιπα τα κατέθεσα σε έναν προσωπικό λογαριασμό ταμιευτηρίου, σκεπτόμενος ότι μια μέρα μπορεί να τα χρειαστώ για περεταίρω οδοντιατρική περίθαλψη. Βασικά το ποσό αυτό μου άλλαξε τη ζωή. Αν και είχα πρόθεση να τα φυλάξω για τα δόντια μου, τελικά χρησιμοποίησα περίπου 1.000 λίρες για να τα βγάλω πέρα στο πανεπιστήμιο και να μη χρειάζεται να τρώω μόνο τοστ. Στη συνέχεια, ξόδεψα άλλες 1.000 λίρες για τα έξοδά μου κατά τη διάρκεια της πρακτικής μου στην οργάνωση National Trust, γεγονός που μου επέτρεψε να ακολουθήσω μια καριέρα στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Τέλος, ξόδεψα περίπου 1.500 λίρες για την αγορά και την ασφάλιση του πρώτου μου αυτοκινήτου. Τώρα που το σκέφτομαι, τα ξόδεψα όλα για να χτίσω μια καριέρα που αγαπώ, το οποίο είναι πολύ όμορφο.

Πώς τα βλέπεις όλα αυτά τώρα;
Ειλικρινά, έπαθα μεγάλη ζημιά για πολύ καιρό. Περίπου πέντε μήνες αφότου ήμουν στο πανεπιστήμιο, είδα το άτομο που μου επιτέθηκε στο campus και έμαθα ότι σπούδαζε και εκείνος εκεί. Είχα έντονη κατάθλιψη και υπέφερα από κοινωνική αγχώδη διαταραχή, κάτι που πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν δύσκολο.

Ακούγεται άσχημο αυτό, όμως άξιζε στο τέλος;
Τώρα που έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε, μπορώ να πω πως ναι. Αυτά τα χρήματα με βοήθησαν με πολλούς τρόπους. Αν όμως με ρωτούσες λίγα χρόνια αφότου έγινε, μάλλον θα σε διαολόστελνα. Ήμουν πολύ νευρικός έφηβος.

Olly: Γεννήθηκε σε Πλούσια Οικογένεια

Όπως βλέπω, Olly, μεγάλωσες πλουσιοπάροχα. Ποια είναι η ιστορία της οικογένειάς σου;
Ο μπαμπάς μου πάντα ασχολούνταν με επιχειρήσεις – από τις πρώτες αναμνήσεις μου είναι να λείπει στο Χονγκ Κονγκ για εβδομάδες. Ξεκίνησε να δουλεύει στον πάγκο του πατέρα του στην αγορά όταν ήταν 16, αγόρασε το πρώτο του σπίτι στα 18 και έκτοτε είχε τον ρόλο του εμπορικού διευθυντή πολλών μεγάλων επιχειρήσεων, μέχρι που βρέθηκε στη σημερινή του θέση, να διευθύνει τη δική του επιχείρηση.

Πώς σε επηρέασε όλο αυτό;
Αναλογιζόμενος το παρελθόν μου, τώρα συνειδητοποιώ τι έχω στη διάθεσή μου. Ζούσαμε σε ένα σπίτι πέντε υπνοδωματίων, με πισίνα, home cinema πραγματικών διαστάσεων, είχα το δικό μου ηχομονωμένο στούντιο για πρόβες και τα αυτοκίνητά μας δεν χωρούσαν στα τέσσερα γκαράζ που είχαμε. Ένιωθα συνεχώς ως μάρτυρας μιας αλόγιστης δαπάνης σε πράγματα που πάντα θεωρούσα άχρηστα – ρολόγια ακριβά μέχρι αηδίας, επώνυμες μάρκες ρούχων και γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας. Από τότε που ζω μόνος μου, βλέπω πεντακάθαρα ότι από κάθε άποψη ζούσα αυτό που ο κόσμος θεωρεί «το όνειρο». Παρ’ όλο που η πρόσβαση σ’ αυτές τις απολαύσεις μπορεί να μοιάζει με την τέλεια ζωή, η πραγματικότητα απείχε πολύ από αυτό.

Ένιωθες την πίεση να γίνεις επιτυχημένος;
Πάντα πίεζα τον εαυτό μου να γίνω επιτυχημένος, όχι επειδή ήθελα να ξαναζήσω την παιδική μου ηλικία ως ενήλικας ή επειδή ήθελα να σκουπίζω τον πισινό μου με χαρτί υγείας 24ων καρατιών, αλλά επειδή ήθελα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου για μια επαγγελματική καριέρα στη μουσική. Ο μπαμπάς μου πάντα με ενθάρρυνε να κάνω επιλογές που θα μου προσέδιδαν το μεγαλύτερο δυνατό οικονομικό όφελος, όμως εγώ πάντα έπειθα τον εαυτό μου ότι υπήρχε καλύτερος τρόπος για να πετύχω. Βρήκα επιτέλους τα κότσια να μετακομίσω πριν από δύο χρόνια και έχω κόψει κάθε επαφή με τον μπαμπά μου έκτοτε. Από τότε που μετακόμισα σε μια γραφική, μικρή αγροικία με την κοπέλα μου και τη γάτα μας, έμαθα να μην μετράω την επιτυχία με βάση το πόσα χρήματα βγάζει κάποιος, αλλά πόσο ευτυχισμένος είναι στη ζωή του. Τα χρήματα δεν αγοράζουν χαμόγελα, όμως ένα χαμόγελο σε κάνει να νιώθεις εκατομμυριούχος.

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Ναι, αλλά σου προσέφεραν μια ασφάλεια και πιθανώς σε έκαναν να νιώθεις πιο ελεύθερος ως προς τις φιλοδοξίες σου.
Αν και αυτό που προσπαθώ να δείξω είναι ότι δεν χρειάζεσαι λεφτά για να μπορέσεις να κάνεις αυτό που αγαπάς και να είσαι επιτυχημένος, εννοείται ότι τα χρήματα δεν παύουν να είναι πολύ σημαντικά. Ναι, θα μπορούσα να παίζω κιθάρα και να είμαι με την κοπέλα μου αν ζούσα σε μια κούτα στον δρόμο, όμως πού θα έβραζα νερό για να φτιάξω τον καφέ που δεν θα μπορούσα να αγοράσω; Φέτος δούλεψα fulltime περίπου το 80% της χρονιάς και παρ’ όλο που πληρώθηκα αξιοπρεπώς, δεν σου κρύβω ότι χρειάστηκε να δανειστώ λεφτά. Το ποσό που απαιτούνταν μόνο για να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες για την ενοικίαση του σπιτιού μας ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσα να διαθέσω τότε, γι’ αυτό ένιωσα μεγάλη ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια της μαμάς μου.

Σε τι θα ήσουν διαφορετικός αν δεν είχες γεννηθεί υπό αυτές τις συνθήκες;
Είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζω. Οι άνθρωποι διαμορφώνονται από τους ανθρώπους που συναντούν στο σχολείο και από τα ενδιαφέροντά τους. Θα είχα άραγε το ίδιο πάθος για τη μουσική αν δεν άκουγα το εξωφρενικά ακριβό hi-fi στο σπίτι όταν ήμουν μικρός; Είναι σχεδόν σίγουρο. Θα είχα περισσότερα κίνητρα για να επιτύχω οικονομικά αν δεν είχα εκτεθεί στο χρήμα από μικρή ηλικία; Είναι σχεδόν σίγουρο πως όχι.

Μέχρι στιγμής, ο σκοπός της ζωής μου είναι η εξερεύνηση και παρ’ όλο που υπάρχουν πολλά ακόμη να ανακαλύψω, νιώθω πολύ τυχερός που βίωσα την ευτυχία σε τόσο μικρή ηλικία. Ίσως να μην είχα συνειδητοποιήσει πόσο ευτυχισμένος είμαι αν δεν είχα δει πόσο μπορούν να επιβαρύνουν τα χρήματα την οικογένειά σου.

Νιώθω ότι ήδη ζω τη ζωή ενός ανθρώπου που δεν γεννήθηκε στην ίδια κατάσταση με εμένα. Έχω αφήσει πίσω μου τη ζωή που κολυμπούσα στον κήπο και έτρωγα σε ακριβά εστιατόρια τέσσερα βράδια την εβδομάδα και πλέον γράφω μουσική στο αγρόκτημα που νοικιάζω, στο μικρό μου στούντιο – το οποίο στην ουσία είναι ένα έξτρα υπνοδωμάτιο – με τη γάτα μου και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένος.

Μary*, Νικήτρια λαχείου

Μπορείς να περιγράψεις τι σου συνέβη, τις αρχικές σου αντιδράσεις και πώς ένιωσες με όλο αυτό;
Ήταν Νοέμβριος του 1994 και ήταν η δεύτερη Εθνική Κλήρωση Λαχείου που είχε διοργανωθεί ποτέ, οπότε όλοι αγόραζαν λαχεία, όμως κανένας δεν ήξερε πώς λειτουργούσε το σύστημα. O άνδρας μου αγόρασε λαχεία για κάθε μέλος της οικογένειας και διάλεξε τα νούμερα στην τύχη. Μας φάνηκε ένας ωραίος τρόπος να συνεισφέρουμε σε έναν καλό σκοπό και δεν μας πέρασε από το μυαλό ούτε μια στιγμή ότι θα κερδίζαμε έστω και δέκα λίρες.

Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε δεν παρακολουθούσαμε το σόου Big Saturday Night, όμως τα παιδιά μας ήταν κατενθουσιασμένα και ενώ ήμασταν για φαγητό σε σπίτι φίλων, μας ρώτησαν αν μπορούσαν να τσεκάρουν τα νούμερα. Μετά από λίγο όρμησαν στην τραπεζαρία λέγοντας «Κερδίσαμε κάποια λεφτά!», όμως εμείς γκρεμίσαμε τις ελπίδες τους. Όταν, όμως, το τσεκάραμε και εμείς, είδαμε ότι είχαμε πιάσει πέντε νούμερα και το τζόκερ. Μην έχοντας ιδέα ακόμη για το τι σήμαινε αυτό, τηλεφωνήσαμε στην ειδική γραμμή των λαχείων, όπου, προς έκπληξή μας, ανακαλύψαμε ότι το ποσό που είχαμε κερδίσει δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητο.

Πήραμε τηλέφωνο τους φίλους μας, τους είπαμε να έρθουν, αγοράσαμε σαμπανιζέ κρασί από το μίνι μάρκετ και το γιορτάσαμε για ώρες. Ακολούθησε μια Κυριακή γεμάτη ένταση, καθώς φοβόμασταν ότι θα χάναμε το λαχείο πριν από τη Δευτέρα, οπότε και πήγαμε στο τοπικό γραφείο της εταιρείας των λαχείων όπου μας έκοψαν μια επιταγή. Μας προσέφεραν οικονομικές συμβουλές και καθοδήγηση, όμως επιλέξαμε να παραμείνουμε ανώνυμοι και έτσι δεν λάβαμε γράμματα που να μας ζητούν χρήματα.

Πώς επηρέασε τη ζωή σας το ποσό;
Ήταν αρκετά χρήματα για να αλλάξουμε τη ζωή μας, χωρίς να είναι όμως τόσα που να μας επιτρέψουν να παρατήσουμε τη δουλειά μας και να γυρίσουμε τον κόσμο ή να αγοράσουμε πολυτελή αυτοκίνητα. Αγοράσαμε το σημερινό μας σπίτι με το μεγαλύτερο μέρος του ποσού, αποπληρώσαμε τις πιστωτικές, εξοφλήσαμε τις οφειλές που είχαμε λόγω της υπέρβασης του ορίου υπερανάληψης, αγοράσαμε ένα μικρό αυτοκίνητο για εμένα, πήγαμε διακοπές στην Αφρική και τη Νέα Ζηλανδία και δώσαμε κάποια χρήματα από εδώ κι από εκεί.

Πόσα κερδίσατε δηλαδή;
Πάνω από 200.000 λίρες (240.000 ευρώ).

Και πόσο κράτησαν;
Κάναμε όλες τις μεγάλες αγορές μέσα σε δύο χρόνια, όμως μερικές από αυτές ήταν επενδύσεις.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της ζωής που είχατε πριν από το λαχείο και μετά;
Ήμασταν όπως οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν οικογένειες, με την έννοια ότι ήμασταν κοντά στο όριο της υπερανάληψης κάθε μήνα. Αυτό άλλαξε. Η μετακόμιση σε άλλο σπίτι ήταν μεγάλη αλλαγή, όμως πάντα προσπαθούσαμε να διατηρήσουμε την οικογενειακή ζωή που είχαμε πάντα. Δεν μας έτρεχαν τα λεφτά από τα μπατζάκια μετά το λαχείο, επομένως χρειάστηκε να κάνουμε οικονομίες για να πάμε διακοπές, να αγοράσουμε αυτοκίνητο στα παιδιά και ούτω καθεξής.

Αγοράζεις ακόμα λαχεία;
Ο άνδρας μου παίζει ακόμη με την παρέα του και κερδίζουν αρκετά ώστε να μπορούν να βγαίνουν και να τα πίνουν πού και πού.

*Τα ονόματα είναι αλλαγμένα.

Περισσότερα από το VICE

Η Ζωή και ο Περίεργος Θάνατος του Θεόδωρου Βενάρδου, του πιο Cool Ληστή της Σύγχρονης Ελλάδας

Πόσο Ερωτευμένος Είσαι; Το Επίσημο Ερωτικό Τεστ του VICE

Πόσο Έλληνας Είσαι; O Γενετικός Άτλας σού Δείχνει από πού Κατάγεσαι