Προσπάθησα να Μεθύσω με Σοκολατάκια που Έχουν Αλκοόλ

Μια νέα εποχή ξεκινάει για το αλκοόλ στην Βρετανία: μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, τα παιδιά κάτω των 16 ετών θα είναι σε θέση να αγοράσουν σοκολάτες με λικέρ.

Γενικά, τα εν λόγω σοκολάτάκια με αλκοόλ αγοράζονται αποκλειστικά από γιαγιάδες και κυριολεκτικά απο κανέναν άλλον – έχουν απαγορευθεί για παιδιά κάτω των 16 ετών και δεκαετίες, με τη λογική του φόβου ότι ένα 12χρόνο που θα πάρει αυτές τις σοκολάτες θα μεθύσει, θα κάνει βανδαλισμούς σε παγκάκια και θα ξεφύγει. Αλλά η κυβέρνηση είναι σε μια φάση όπου θα βάλει μια κόκκινη ταινία σε αυτή τη νομοθεσία, με την απαγόρευση σοκολάτας με λικέρ (υποτίθεται ότι το καθιστά δύσκολο για τις επιχειρήσεις και τα γωνιακά καταστήματα) να είναι μόνο ένας απο τους πολλούς περιττούς κανόνες που θα διαλυθούν.

Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό δεν είχε στήριξη από τους ακτιβιστές κατά της κατάχρησης του αλκοόλ, οι οποίοι ξεκίνησαν πόλεμο υποστηρίζοντας ότι οι εταιρείες ποτών θα χρησιμοποιήσουν αυτήν τη νομοθετική αλλαγή για να επωφεληθούν από τους νέους, δίνοντάς τους την γεύση του αλκοόλ σε νεαρή ηλικία. Δηλαδή, από τη στιγμή της εφηβείας, θα αρχίσουν τις επιδρομές στα ντουλάπια των γονιών τους, ακριβώς όπως κάθε Βρετανός έφηβος έχει κάνει εδώ και γενιές.

Προσωπικά, από τους ακτιβιστές λείπουν τρία βασικά σημεία. Πρώτον, οι σοκολάτες λικέρ είναι απαίσιες, που σημαίνει ότι κανείς δεν πρόκειται να τις φάει. Δεύτερον, τα παιδιά δεν είναι ηλίθια γιατί είναι πιο πιθανό να δώσουν σε έναν ξένο ένα δεκάλιρο να τους πάρει μπύρες, παρά να ξοδεψουν 7 λίρες για ένα κουτί σοκολατάκια. Τρίτον – και ίσως το πιο σημαντικό – ότι η περιεκτικότητα σε αλκοόλ ανά ατομική σοκολάτα είναι μικρή.

Αυτό το τελευταίο είναι που με έβαλε σε σκέψη. Πόσοι από αυτούς θα τα αγοράσουν για να φάνε; Σίγουρα υπάρχει κάποια περίπτωση ανθρώπου που μέθυσε από τις σοκολάτες. Αλλά πραγματικά, μου φαίνεται εξαιρετικά απίθανο κάποιος να φάει πολλές απο αυτές για να νοιώσει το αλκοόλ, χωρίς πρώτα να έχει κάνει εμετό από αυτή την απαίσια διαδικασία.

Αποφάσισα να απαντήσω στην ερώτηση μου αγοράζοντας σοκολάτες με λικέρ όπως πολλοί. Αποδείχθηκε ότι θα μπορούσα να αντέξω οικονομικά μόνο τέσσερα κούτια δηλαδή 80 σοκολάτάκια συνολικά κάτι που ενδεχομένως ένα μέσο ανήλικο παιδί δεν μπορεί. Επισκέφθηκα πέντε σούπερ μάρκετ σε όλο το Νότιο Λονδίνο για να πάρω μερικά. Στη συνέχεια αγόρασα ένα αλκοτέστ τσέπης όπου θα μπορούσα να μετρήσω την κατανάλωσή μου, νομικά.

Σύμφωνα με μια μάλλον αναξιόπιστη πηγή στο διαδίκτυο, 450 γραμμάρια λικέρ σε σοκολατάκια ισούται με ένα μπουκάλι κρασί. Αυτό σήμαινε ότι τα τέσσερα κουτιά σοκολάτες που είχα ήταν ίσα με ένα μπουκάλι και ένα μισό. Άρα ή θα μεθύσω ή θα πάθω διαβήτη, σκέφτηκα.

Βάζοντας τα τέσσερα κουτιά από μπροστά μου, αυτό που είχα να κάνω μου φαινόταν τεράστιο. Παρά ήταν πολλές σοκολάτες για να χωρέσουν σε ένα κορίτσι 53 κιλών. Παρ ‘όλα αυτά, άρχισα με ένα αλκοτέστ για να δω το επίπεδο όσο ήμουν νηφάλια. Ήταν 0.00. Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω.

Πήρα μια μπουκιά από την πρώτη σοκολάτα – Courvoisier, νομίζω είχε μέσα – και αμέσως θυμήθηκα ό,τι είχα πει στον εαυτό μου την πρώτη φορά που είχα δοκιμάσει σοκολάτα με λικέρ: “Ποτέ ξανά”.

Στις δέκα σοκολάτες αισθανόμουν ήδη ναυτία. Άφησα να περάσουν 20 λεπτά για να διαλυθούν οι σοκολάτες με το αλκοόλ στο αίμα μου. Πάνω στην αναμονή, το αλκοτέστ έδειξε 0,03. Μεταξύ 0.03 και 0,05 είναι προφανώς τα δύο τρίτα του νομίμου ορίου οδήγησης. Ήμουν καλά.

Ό, τι δοκίμαζα ήταν πραγματικά φάουλ, αλλά αυτά με το ουίσκι ήταν χάλια και ήθελα τόσο να κάνω εμετό. Έτσι, αποφάσισα να πάρω σβάρνα αυτά με το κρεμο-λικέρ ή το Cointreau για όσο υπήρχαν.

Δεκαπέντε σοκολατάκια μετά και άρχισα να αισθάνομαι ταυτόχρονα απογοητευμένη και δικαιωμένη: Δεν ήμουν μέθυσμενη, και ήταν ενοχλητικό, γιατί θα μπορούσα να επωφεληθώ κατά κάποιο τρόπο από το πείραμα, αλλά επίσης ήταν καλό, επειδή αποδείκνυε ότι η εκστρατεία είναι λάθος.

Ωστόσο, με τον αριθμό τών σοκολατών να φτάνουν τις 20 άρχισα να αισθάνομαι σαν να είχα πιεί ένα ποτό. Μετά από μια αναμονή, έκανα ένα άλλο αλκοτέστ. Εξακολουθεί να είναι καταστροφικό, καθώς συνέχιζε να δείχνει μόνο 0.03.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για την παροχή συμβουλών, διάβασα κάπου ότι η ζάχαρη και το λίπος στις σοκολάτες μπορούσαν να μειώσουν τις επιπτώσεις του αλκοόλ, κάνοντάς με να αισθάνομαι λιγότερο μεθυσμένη. Έτσι, σκέφτηκα, ήταν καιρός να αρχίσω να καταναλώνω τις σοκολάτες με κάποιο άλλο τρόπο.

Προσπάθησα να δάγκωσω τις πλευρές και να γλείφω γύρω γύρω. Προσπάθησα να τις ρίχνω στο στόμα μου, χρησιμοποιώντας τη σοκολάτα ως ένα φλιτζάνι. Προσπάθησα να πιω το αλκόολ με ένα καλαμάκι.

Στις 30 σοκολάτες, σταμάτησα ξανά. Το αλκοτέστ, έδειξε 0,05 – μέσα στα δύο-τρίτα του νομικού εύρους του ορίου.

Ήταν όλα ή τίποτα. Έπρεπε να κάνω περισσότερα. Το στόμα μου είχε κόλλησει από την σοκολάτα με το ψευτό-Baileys, αλλά με κάποιο τρόπο έφτασα στις 45 χωρίς να κάνω έμετο. Δοκίμασα το αλκοτέστ και πάλι, αλλά συνέχισε να δυσλειτουργεί, κάνοντας άλματα μεταξύ 0,00 και 0,07. Μία ή άλλη, αισθανόμουν πλέον σαν να είχα μερικά πιει ποτά.

Αλλά πώς θα μπορούσα να είμαι σίγουρη, χωρίς καμία επιστημονική απόδειξη, και έτσι αποφάσισα να κάνω κάποιες δραστηριότητες για να μετρήσω εμπειρικά το κατά πόσον ή όχι η ικανότητα μου να κάνω πράγματα ήταν μειωμένη.

Κατ ‘αρχάς, θα ήθελα να ελέγξω πως ήμουν στον δρόμο. Αλλά όχι σε ένα αυτοκίνητο, διότι α) θα ήταν ανεύθυνο, επειδή τεχνικά είχα πιεί, και β) δεν ξέρω να οδηγώ. Γι ‘αυτό δανείστηκα ένα ποδήλατο από την φίλη μου Alice αντ’ αυτού.

Παλέψα για να το πάρω, αλλά αυτό μπορεί να ήταν επειδή είμαι πολύ μικρότερη απο αυτήν. Ωστόσο, ήμουν μακριά από το στόχο μου. Σαράντα-πέντε σοκολάτες λικέρ και δεν είχαν μειωθεί την ικανότητα μου να οδηγήσω ένα ποδήλατο κάνοντας κύκλους.

Έτσι, αποφάσισα να ελέγξω τις φυσικές μου αντιδράσεις. Καθισμένη μπροστά σε έναν υπολογιστή, έκανα ένα μαθηματικό τέστ του BBC Bitesize KS3. Παρά το γεγονός ότι περιείχε μόνο έξι ερωτήσεις, μου πήρε 15 λεπτά για να επιτευχθεί μια βαθμολογία στο 50 τοις εκατό. Άρα, ή είμαι πιο χαζή (στα μαθηματικά…) από ένα 11χρόνο ή ήμουν λίγο μεθυσμένη. Θα ήθελα να πιστεύω ότι είναι το τελευταίο.

Τέλος, ήθελα να τεστάρω τις ψυχικές μου αντιδράσεις. Είχε έρθει πλέον η ώρα να δούμε αν οι σοκολάτες μου είχαν δώσει κάτι που να πλησίαζει έστω αυτό που σου δίνει η μπύρα. Για να γίνει αυτό, μπήκα στο YouTube και έκανα αναζήτηση για το νέο βίντεο των McBusted – ξέρει, αυτό το σούπερ-project των McFly και των Busted…

Μπορεί να φταίει ότι το τραγούδι ήταν τραγικό ή το ότι ποτέ δε γούσταρα καμμία από τις δύο μπάντες ή τον frontman αλλά συνολικά, δεν με έκανε να θέλω να αισθανθώ κάπως όλο αυτό, απλά βαριόμουν.

Μετά από όλα αυτά ήμουν ενθουσιασμένη που είχα μια ενεργειακή πτώση και αισθάνθηκα λίγο λυπημένη. «Ίσως είναι ανία απο το αλκοόλ,” σκέφτηκα πρόσχαρα. Αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, θα ήταν πιθανότατα το γεγονός ότι είχα μόλις φάει εβδομαδιαία ποσότητα ζάχαρης ενός μέσου ανθρώπου σε 45 λεπτά.

Το θέμα είναι πως γενικά δεν πρέπει να υπάρχει ένα σημείο στο φόβου. Αυτό που είναι σημαντικό είναι η ευαισθητοποίηση και η εκπαίδευση, και όχι αν ένα παιδί έχει πρόσβαση σε σοκολάτες με λικέρ ή όχι. Εάν ένα παιδί στην εφηβεία θέλει πραγματικά να δοκιμάσει το αλκοόλ, θα κλέψει μια μπύρα από τους γονείς τους ή το whisky του παππού – δεν θα κάνει βολτές στο σούπερ μάρκετυ για να βρει τισ καλύτερες σοκολάτες με αλκοόλ.

Επιπροσθέτως, πιστέψτε με όταν σας λέω ότι ακόμα και εάν καταφέρουν να αγοράσουν τόσα σοκολατάκια ώστε και να τα φάνε χωρίς εμετό και να μεθύσουν , οι πιθανότητες είναι ότι αυτό θα τους αποστρέψει από τη διάθεση να ξαναπιούν αλκοόλ, τουλάχιστον μέχρι την ενηλιλίωσή τους.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.