Συνέντευξη με τον Lars Ulrich, τον Ντράμερ των Metallica

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στοVICE UK

Συναντώ τον Lars Ulrich των Metallica σε μια όχι και πολύ metal φάση, κοινώς στη διόροφη σουίτα του ξενοδοχείου Connaught στο Λονδίνο, που έρχεται πακέτο με πολυέλαιο, χλιδάτο δίσκο με τσάι και μπισκότα και ένα εξίσου χλιδάτο μπολ με φρούτα. Ο Δανός ντράμερ βρίσκεται στη μέση της promo tour για τον νέο δίσκο της μπάντας Hardwired to Self-Destruct. «Μα πόσο πολιτισμένα», σχολιάζω. «Έτσι είναι οι Metallica», λέει γελώντας καθώς καθόμαστε στο μεγάλο τραπέζι του δείπνου.

VICE: Τι θα προτιμούσαν οι γονείς σου να έχεις διαλέξει ως καριέρα;
Lars Ulrich: Ο πατέρας μου ήταν επαγγελματίας τενίστας. Όταν προσπάθησα να ακολουθήσω τα βήματά του για μερικά χρόνια, νομίζω δυσαρεστήθηκε διότι δεν είχα αρκετό ταλέντο. Ήταν πολύ ενθαρρυντικός και ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλος, και σίγουρα δεν είχα γονείς που θα μου έλεγαν να κάνω κάτι άλλο από αυτό που είχα στην καρδιά μου. Να σου πω κάτι, σε αντίθεση με τις περισσότερες rock n roll ιστορίες, οι γονείς μου ήταν πολύ cool, ήταν οι κολλητοί μου. Δεν είχα κάτι απέναντί μου για να επαναστατήσω. Έπρεπε να έρθω στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Νότια Καλιφόρνια για να καταλάβω όλο αυτό το «επαναστατώ ενάντια στους γονείς μου». Σίγουρα δεν ήταν κομμάτι της δικής μου ατζέντας καθώς μεγάλωνα.

Πόσοι άνθρωποι σε έχουν ερωτευτεί;
Από τα 200 άτομα που με είδαν χθες βράδυ (η μπάντα έπαιξε ένα μικρό σετ στο House of Vans στο Λονδίνο την προηγουμένη της συνέντευξή μας); Αν κρίνω από αυτό, αρκετοί (γελάει). Υπάρχει πολύ αγάπη ανάμεσα στους Metallica και τους fans μας. Είναι πολύ παθιασμένοι. Είχαμε δάκρυα χθες βράδυ. Υπήρχαν εκφράσεις ακραίας αγάπης.

Ποια ήταν η χειρότερη φάση σου;
Είχα μια σχέση πάθους με ένα άσπρο δερμάτινο τζάκετ για πολύ περισσότερο καιρό από όσο θα έπρεπε.

Ποια ανάμνησή σου από το σχολείο είναι η πιο έντονη;
Ο πατέρας μου ταξίδευε πολύ, οπότε συχνά πήγαινα μαζί του. Οι γονείς μου έγραφαν ένα γράμμα στον διευθυντή του σχολείου το οποίο έλεγε: «θεωρούμε πως είναι καλύτερο για την κοσμοθεωρία του Lars να πάει με τον πατέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Φεβρουάριο για να τον δει να παίζει τένις…». Πήγαινα σε αυτά τα ταξίδια με τον πατέρα μου κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ήταν φοβερές εμπειρίες.

Ποιες ήταν οι πρώτες σου διακοπές με φίλους και τι κάνατε;
Ήμασταν σε περιοδεία, στη Ride the Lightining tour στην Αμερική το '85 και παίζαμε στην πολιτεία του Τέξας. Συναντήσαμε κάτι τύπους στο Ντάλας που ήταν σε μια μπάντα και γίναμε φίλοι. Ο James (Hetfield, ο τραγουδιστής των Metallica) κι εγώ μπήκαμε σε ένα αεροπλάνο και πήγαμε και αράξαμε μαζί τους για καμιά εβδομάδα όταν τελείωσε η περιοδεία. Η μπάντα που μόλις είχαν δημιουργήσει οι τύποι λεγόταν Pantera.

Συμπλήρωσε τη φράση: το πρόβλημα με τους νέους σήμερα είναι…
…ότι δεν είμαι ένας από αυτούς.

Πότε στη ζωή σου θυμάσαι να καταλαμβάνεσαι εντελώς από φόβο;
Είχαμε ένα δυστύχημα με το λεωφορείο της περιοδείας μας το 1986, στο οποίο πέθανε ο μπασίστας μας και είναι κάτι που έχει συζητηθεί πολύ. Μετά από αυτό, δεν νιώθαμε ποτέ άνετα σε tour bus, οπότε αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε αεροπλάνα. Στην The Black Album tour του '92, πετούσαμε από το Νάσβιλ και πέσαμε σε μια καταιγίδα - για περίπου δέκα λεπτά, ήταν σαν… (κάνει ήχους κεραυνών). Τα πάντα έπεφταν μέσα στην καμπίνα και οι αποσκευές μας πετούσαν ολόγυρά μας, γκελάροντας στο ταβάνι. Ήταν τρομακτικό. Ένιωσα πως δεν θα τελείωνε ποτέ.

Ποιο είναι το ποιο ωραίο πράγμα που σου ανήκει;
Έχω μερικά πολύ cool σπίτια, είμαι τυχερός. Το αγαπημένο μου είναι αυτό που έχουμε στα βουνά της Μοντάνα. Δεν πάω εκεί πάνω αρκετά, αλλά αυτήν τη στιγμή, η ιδέα πως θα είμαι στη Μοντάνα σε πέντε με έξι εβδομάδες, με βοηθάει να συνεχίζω. Τι άλλο; Τα masters των Metallica. Είναι πολύ καλό που τα έχω. Είναι η σύνταξή μου.

Ποιο θα ήταν το τελευταίο σου γεύμα;
Λίγο από όλα νομίζω. Ίσως ένας περίεργος συνδυασμός διαφορετικών πραγμάτων. Μου αρέσουν τα δείπνα που έχουν πολλές μικρές μερίδες. Το τελευταίο μου γεύμα θα ήταν μάλλον λίγο χαβιάρι, λίγο φαλάφελ, λίγες τηγανητές πατάτες, λίγο σούσι, λίγο δανέζικη ρέγκα, μια μπουκιά μπέιγκελ.

Ποια ταινία ή τηλεοπτική σειρά σε κάνει να κλαις;
«Οι Δέκα Εντολές» του Cecil B. DeMille. Η παλιά, με τον Charlton Heston.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ξενύχτι που έχεις κάνει;
Ακόμη και στις χειρότερες μέρες μου, πάντα κατάφερνα και κοιμόμουν. Δεν έχανα ποτέ μια βραδιά ύπνου. Ακόμη και αν ήταν 6, 7, 8, 9 ή 10 το πρωί. Ίσως καμιά φορά να το έχω τραβήξει και μέχρι τις 11 το πρωί. Δεν ξέρω, αλλά δεν έχω πάει χωρίς καθόλου ύπνο για δύο ή τρεις μέρες σερί, όπως μερικά άτομα που ξέρω. Ενίοτε τα πράγματα ξέφευγαν λίγο, αλλά πάντα υπήρχε λίγος ύπνος, ακόμη και στα χειρότερα. Είμαι αρκετά περήφανος για αυτό να σου πω την αλήθεια.

Τι έχεις κάνεις στην καριέρα σου για το οποίο είσαι ιδιαίτερα περήφανος;
Φαντάζομαι έχει να κάνει με την ανεξαρτησία και την αυτονομία μου. Δεν έχουμε κάνει ποτέ πράγματα για τους λάθους λόγους. Δεν έχουμε παραδώσει ποτέ τον έλεγχο αυτού που κάνουμε για ένα σκασμό λεφτά. Δεν ξεπουληθήκαμε ποτέ, δεν χαρίσαμε ποτέ τον δημιουργικό μας έλεγχο για τα φράγκα. Κρατήσαμε αυτό που κάνουμε αγνό. Νομίζω ότι μπορούμε πάντα να έχουμε το κεφάλι μας ψηλά και να λέμε πως κάναμε μια καλή δουλειά και διατηρήσαμε την ακεραιότητά μας.

Αν ήσουν παλαιστής, με ποιο τραγούδι θα έβγαινες στο ρινγκ;
Με το Killing In the Name των Rage Against the Machine. Διότι το μόνο όπλο που θα είχα με τα κιλά μου και το ύψος μου θα ήταν το attitude μου. Θα έπρεπε να είμαι, ξέρεις, «Fuck you, I won't do what you tell me».

Περισσότερα από το VICE

Η Δίκη των Κορκονέα-Σαραλιώτη Γίνεται στη Λαμία Αλλά Κανείς δεν Ενδιαφέρεται πια

Αυτοί οι Άνθρωποι μάς Εξηγούν πώς Πλούτισαν Χωρίς να Δουλεύουν

Ένας Οδηγός για να Ταπώσεις Αυτόν που Μισείς Όταν Έρθει η ώρα να Μιλήσεις Μαζί του