Ανταπόκριση από τη Σαγκάη: Ελληνίδα Κάτοικος Περιγράφει τις Συνθήκες του πιο Απάνθρωπου Lockdown

Αν ένας κάτοικος της Σαγκάης περνούσε μπροστά από μια ανοιχτή τηλεόραση που για κάποιο λόγο έπαιζε το “Black Mirror”, θα θεωρούσε τη δυστοπική σειρά επιστημονικής φαντασίας μια απλή, ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινότητας, αυτήν τη στιγμή.

Περίπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι, περιορισμένοι στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους, στερούνται από την αρχή του Απριλίου τις στοιχειώδεις ελευθερίες. Οι κάτοικοι βασίζονται στην κυβέρνηση για να τους παραδώσει κρέας και λαχανικά, και ένας ή δύο εθελοντές κάθε πολυκατοικίας παραγγέλνουν τρόφιμα και νερό για όλα το κτίριο.

Μάλιστα, το πρωτόκολλο ορίζει ότι κάποιοι από τους ασθενείς με κορονοϊό μεταφέρονται σε μεγάλους ειδικά διαμορφωμένους χώρους καραντίνας - λες και ξύπνησαν μέσα σε βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ. «Δεν ξέρω καθόλου λεπτομέρειες για το πώς είναι αυτοί οι χώροι και δεν θα ήθελα να μάθω», λέει η Ελένη Οικονόμου, κάτοικος της Σαγκάης τον τελευταίο χρόνο.

Την ίδια ώρα, στους δρόμους εξελίσσεται ένα κανονικό, δυστοπικό θρίλερ που δύο χρόνια πριν δεν μπορούσαμε ούτε καν να διανοηθούμε: ρομπότ κάνουν περιπολίες, οι Αρχές εξαναγκάζουν με τη βία τους ανθρώπους να κάνουν διαγνωστικά τεστ, ασθενείς μεταφέρονται παρά τη θέλησή τους σε «στρατόπεδα» καραντίνας, τα κατοικίδιά τους κακοποιούνται, drones μεταφέρουν δυσοίωνα μηνύματα, όπως «Συμμορφωθείτε με τους περιορισμούς για την Covid-19. Ελέγξτε την επιθυμία της ψυχής σας για ελευθερία. Μην ανοίγετε το παράθυρο και μην τραγουδάτε». Στις περιοχές υψηλού κινδύνου, οι πολίτες δεν μπορούν να κατέβουν ούτε στον κήπο τους. Δεν έχουν το δικαίωμα να βγάλουν βόλτα τον σκύλο τους. Αναγκάζονται να παραδώσουν τα κατοικίδιά τους σε ειδικούς χώρους φιλοξενίας, αφού δεν μπορούν να τα φροντίσουν οι ίδιοι.

Η Σαγκάη έχει χωριστεί σε τρεις ζώνες: ζώνη αποκλεισμού, ελεγχόμενη ζώνη και ζώνη προφύλαξης. «Οι κάτοικοι ανάλογα με την περιοχή που μένουν, κατατάσσονται σε μια από τις τρεις κατηγορίες», όπως λέει η Ελένη Οικονόμου. Η 34χρονη επιχειρηματίας με τον σύζυγό της και το εννέα μηνών μωρό τους  βρίσκονται στη «νεκρή ζώνη» ή ζώνη αποκλεισμού, όπως λέγεται.

• Στη ζώνη αποκλεισμού, οι πολίτες είναι αυστηρά περιορισμένοι στο σπίτι. Δεν μπορούν να κατέβουν ούτε στον κήπο του συγκροτήματος πολυκατοικιών που διαμένουν.
• Στην ελεγχόμενη ζώνη, οι άνθρωποι μπορούν να κατέβουν στον κήπο, αλλά δεν μπορούν να βγουν εκτός των ορίων του συγκροτήματός τους.
•  Στη ζώνη προφύλαξης, δικαιούνται να περπατήσουν μόνο μέσα στα όρια της περιοχής τους. 

«Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε βγει καθόλου από το σπίτι μας, εδώ και έναν μήνα. Το lockdown επιβλήθηκε από την 1η Απριλίου, αλλά πριν απ’ αυτό, μας έλεγαν να μείνουμε στο σπίτι για 48 ώρες, μας έδιναν το ελεύθερο να βγούμε για ένα 24ωρο, μετά για άλλες 24 ώρες σπίτι. Ήμασταν μέσα-έξω. Εμείς, όμως δεν βγαίναμε.

»Από την 1η Απριλίου επιβλήθηκε καθολικό lockdown, αρχικά μέχρι και τις 5 Απριλίου. Όμως, αφού υποβλήθηκαν οι κάτοικοι σε τεστ, η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ασυμπτωματικοί, οπότε αποφάσισε να το παρατείνει. Συνεχίζουμε να κάνουμε self-test και μοριακά τεστ, όταν μας λένε. Με βάση τα αποτελέσματα, αποφασίζεται τι μέτρα θα παρθούν, μέχρι πότε θα είμαστε σε καραντίνα, αν θα μπορούμε να βγαίνουμε», παρατηρεί η Ελένη Οικονόμου και συνεχίζει:

«Είναι πρωτόγνωρα όλα αυτά. Όμως, επειδή είμαι σε μια ξένη χώρα, συμβιβάζομαι. Εγώ αποφάσισα να έρθω να ζήσω εδώ και δεν θέλω να έχω πρόβλημα ή να αντιμετωπίσω κάποια ποινή. Έτυχε να με βρει στην Κίνα η  πανδημία».

Η ίδια προσπαθεί να παραμένει ψύχραιμη. Είναι η πρώτη φορά που στη Σαγκάη επιβάλλονται τόσο αυστηροί περιορισμοί αλλά για την Ελένη Οικονόμου, αυτή είναι η δεύτερη περίοδος καραντίνας που ζει στην Κίνα. Την πρώτη φορά, πέρασε 68 ημέρες μέσα στο σπίτι της, στο Νingbo, την πόλη που έζησε για δύο χρόνια πριν μετακομίσει στη Σαγκάη.

«Και στην Ελλάδα, είχαν επιβληθεί αρκετοί περιορισμοί, οπότε μπορείτε να μπείτε στη θέση μας, όμως εδώ είναι πολύ πιο αυστηρά τα μέτρα και πρέπει ευλαβικά να τα τηρούμε - δεν υπάρχει άλλη επιλογή».

Ωστόσο, πολλοί έχουν φτάσει στα όρια τους με την απάνθρωπη, όπως χαρακτηρίζεται, “zero covid” πολιτική. Οι αντιδράσεις μερίδας των πολιτών κλιμακώνονται. Πολλοί καταγγέλλουν ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα και φάρμακα. Στο Twitter κυκλοφορούν βίντεο που δείχνουν τους κατοίκους της Σαγκάης να ουρλιάζουν στα παράθυρά τους, διαμαρτυρόμενοι για την κατάσταση.

Σε άλλα βίντεο, βλέπουμε πλήθος απελπισμένων ανθρώπων να σπάνε την απαγόρευση και να λεηλατούν σούπερ-μάρκετ.

«Ακούγεται ότι θα μπορέσουμε να βγούμε έξω στα μέσα Μαΐου, αλλά κανείς δεν ξέρει σίγουρα», αναφέρει η Ελένη Οικονόμου. «Όπως είπα, μας βάζουν και κάνουμε συχνά τεστ και με βάση τα αποτελέσματα, μπορεί να αλλάξουν τα μέτρα που έχουν επιβληθεί.

»Αν για παράδειγμα, επιτραπεί να κατεβαίνουμε όλοι στον κήπο και αυξηθούν τα κρούσματα, μπορεί να το απαγορεύσουν ξανά και να επιστρέψουμε στη φάση “συνεχώς στο σπίτι”. Σίγουρα, δεν μου αρέσει που δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να βγω έξω, αλλά από την άλλη καταλαβαίνω ότι δεν θέλουν να δώσουν μια ψευδή ημερομηνία “απελευθέρωσης”.

»Προσπαθώ να μείνω αισιόδοξη για να αντέξω το όποιο διάστημα μας επιβάλει το κράτος να μείνουμε μέσα. Αφού μέχρι στιγμής έχω την υγεία μου και δεν έχω πάει σε αυτούς τους ειδικά διαμορφωμένους χώρους για τους ασθενείς με COVID-19, σκέφτομαι ότι είμαι καλά κι έχω δίπλα μου την οικογένειά μου. Διαβάζω τα νέα μόνο μια φορά την ημέρα για να ενημερώνομαι και προσπαθώ να έχω ακμαίο ηθικό, διότι αλλιώς όλο αυτό δεν βγαίνει».

Η Ελένη Οικονόμου λέει ότι ακόμα και να μπορούσε να βγει έξω, θα φοβόταν πολύ μην κολλήσει τον ιό και κυρίως τι θα γινόταν μετά. «Τα νοσοκομεία και οι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι στη Σαγκάη έχουν γεμίσει, κάποιους ασθενείς με κορονοϊό, τους στέλνουν σε άλλες πόλεις. Δεν ξέρω και τι συμβαίνει με τους χώρους καραντίνας. Έχω και μικρό παιδί».

Η ίδια κατοικεί σε ένα τεράστιο συγκρότημα κατοικιών –σαν ένα χωριό 4.000 περίπου κατοίκων- που αποτελείται από 69 πολυκατοικίες 20 ορόφων. Στην πολυκατοικία της υπάρχουν δύο εθελοντές, οι οποίοι έχουν αναλάβει να προμηθεύονται τρόφιμα και για τους άλλους ενοίκους.

«Δεν γνωρίζω με ποιο κριτήριο τους έχουν επιλέξει. Εκείνοι κάνουν τις παραγγελίες διαδικτυακά και πηγαίνουν στην πύλη να τις παραλάβουν. Εμείς ούτε καν στον κήπο του συγκροτήματός μας δεν μπορούμε να κατέβουμε. Οι δύο εθελοντές φέρνουν και τα self-test στην είσοδο της πολυκατοικίας. Από εκεί τα μοιράζουν στον κόσμο».

Πώς είναι να έχεις ένα μωρό εννέα μηνών, να μην μπορείς να βγεις να αγοράσεις ούτε γάλα και να είσαι μόνιμα εξαρτώμενη από κάποιον άλλο; Η Ελένη Οικονόμου λέει στο VICE ότι στην αρχή, όταν όλοι νόμιζαν ότι η καραντίνα θα κρατήσει πέντε μέρες, δεν είχε αγχωθεί για το μωρό. Θεώρησε ότι το γάλα που είχε, θα της έφτανε.

«Όταν κατάλαβα ότι ο εγκλεισμός θα συνεχιστεί επ’ αόριστον, ανησύχησα. Ευτυχώς όμως, έχουμε Κινέζους φίλους που μιλάνε αγγλικά στο συγκρότημα και απευθύνθηκα σε αυτούς για βοήθεια. Μου έδωσαν γάλα και πάνες για το μωρό και μετά όταν άνοιξαν κάποια μαγαζιά, απ’ όπου μπορούσες να κάνεις μόνο μαζικές παραγγελίες, με ενημέρωναν και έκανα παραγγελίες κι εγώ μαζί τους. Έτσι, ησύχασα.

»Προ καραντίνας, βγαίναμε συνέχεια με τον μικρό στον κήπο του συγκροτήματος που είναι τεράστιος. Εννοείται ότι δεν τον είχαμε κλεισμένο μέσα στο σπίτι. Τώρα, είναι δύσκολα, αλλά αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε.

»Προσπαθούμε να βγαίνουμε στο μπαλκόνι, ειδικά το πρωί όταν έχει καλό καιρό. Το μόνο που κάνω είναι βγαίνω στον όροφό μου για να πετάξω τα σκουπίδια και κατεβαίνω στο ισόγειο, είτε για να παραλάβω τα δέματά μου, είτε για να κάνω μοριακό τεστ, έναν μήνα τώρα».

Το πρώτο που θα σκεφτόταν κανείς είναι αν με όλη αυτή την κατάσταση η Ελένη Οικονόμου και η οικογένειά της θέλουν να εγκαταλείψουν τη Σαγκάη. «Μέχρι στιγμής δεν σκεφτόμαστε να φύγουμε», απαντάει. Το τρομακτικό είναι ότι ακόμα και να το είχαν πάρει απόφαση, το να εγκαταλείψεις αυτήν τη στιγμή τη Σαγκάη είναι εξαιρετικά περίπλοκομ

«Είναι δύσκολο να φύγουμε τώρα. Πρέπει να πάρω ένα ειδικό pass από τη διαχείριση του κτιρίου κατοικιών ότι μπορώ να φύγω. Πρέπει να βρω οδηγό, που θα έχει κι εκείνος το αντίστοιχο pass μετακίνησης, να με πάει στο νοσοκομείο να κάνω μοριακό τεστ, να περιμένω εκεί ώρες μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και μετά να με πάρει πάλι ο οδηγός και να πάμε στο αεροδρόμιο. Εκεί θα ελέγξουν το QR code μου και θα πρέπει να κάνω κι ένα ακόμη τεστ».

Η διαδικασία αυτή γίνεται σχεδόν αδύνατη, όταν έχεις ένα μωρό εννέα μηνών. «Θα πρέπει να μείνουμε πάρα πολλές ώρες εκτός σπιτιού και σίγουρα θα υπάρχει και πολύ μεγάλη αναμονή στο αεροδρόμιο. Θα ήταν τεράστια ταλαιπωρία για το παιδί. Από την άλλη, στη Σαγκάη είναι οι δουλειές μας. Σ’ αυτή την πόλη έχουμε χτίσει τη ζωή μας. Αν χειροτερέψουν τα πράγματα και δεν αντέχουμε, θα το σκεφτούμε πώς και αν θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα», καταλήγει η Ελένη Οικονόμου.  

 Περισσότερα από το VICE

«Μέσα σε Μισή Ώρα Ήμουν Έτοιμη» - Το Ταξίδι της Λιάνας από την Ουκρανία στην Ελλάδα με το Έξι Μηνών Μωρό της

«Μαχαίρωσα το Πόδι μου» - Δέκα Γυναίκες Αφηγούνται Ιστορίες από τη Δική τους Messy Era

Ψυχολογικό Test: Βλέπεις Αυτήν τη Γάτα να Ανεβαίνει ή να Κατεβαίνει τις Σκάλες;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.