Νάσος Ηλιόπουλος: Ο «Ντ’ Αρτανιάν» του Αλέξη Τσίπρα

Η αναγνώριση του ελαφρυντικού του «προτέρου εντίμου βίου» στον δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Επαμεινώνδα Κορκονέα -που έχει ως αποτέλεσμα και την αποφυλάκισή του- από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις.  

«Υπάρχει κάτι βαθιά άδικο σε αυτή την απόφαση: Στο να αναγνωρίζεις "πρότερο σύννομο βίο" σε έναν άνθρωπο που η πολιτεία τού έχει εμπιστευτεί την ευθύνη να οπλοφορεί και αυτός επιλέγει να σημαδέψει σε ευθεία βολή και να πυροβολήσει ένα δεκαπεντάχρονο παιδί», σχολίασε στα κοινωνικά δίκτυα ο Νάσος Ηλιόπουλος.

Αν και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναφέρθηκε καθόλου στην κυβέρνηση στην ανάρτησή του, το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας έκρινε ότι πρέπει να του απαντήσει. Η Πειραιώς υποστήριξε ότι ο Ποινικός Κώδικας που ψήφισε η κυβέρνηση Τσίπρα οδήγησε στην αποφυλάκιση του Κορκονέα. 

Ο Ηλιόπουλος ανταπάντησε στη ΝΔ και κάπως έτσι ξεκίνησε ένας «πόλεμος» ανακοινώσεων γι’ αυτό το θέμα. Θα σκεφτεί κάποιος ότι αυτή είναι η δουλειά των εκπροσώπων. Να επιτίθενται στους πολιτικούς τους αντιπάλους και να βγάζουν ανακοινώσεις. 

Ενδιάμεσα, οφείλουν να «παρελαύνουν» από τα κανάλια και τις τηλεοράσεις για να μεταφέρουν έτσι τη «γραμμή» του κόμματος στη βάση. Και η αλήθεια είναι ότι το νεαρό στέλεχος της Κουμουνδούρου δέχθηκε σκληρή κριτική, για πολύ καιρό. Ακόμη και από συντρόφους του, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι «δεν κάνει το παιδί» για αυτήν τη δουλειά.

Ενδεχομένως και να είχαν κάποιο δίκιο. Ευγενική φυσιογνωμία, χωρίς εμπειρία στους τηλεοπτικούς καβγάδες, ενώ και την περίοδο που θήτευσε ως Υφυπουργός Εργασίας, απέφευγε τις κάμερες. Επομένως δύσκολα μπορούσε να επικρατήσει απέναντι στους «μπαρουτοκαπνισμένους» σε τέτοιες καταστάσεις, «γαλάζιους» -ως επί το πλείστον- αντιπάλους του. 

Μάλιστα, το πρώτο διάστημα που ανέλαβε αυτά τα καθήκοντα, γράφτηκε σε μερίδα του Τύπου ότι ο Αλέξης Τσίπρας σκόπευε να τον αντικαταστήσει. Τελικά όχι μόνο παρέμεινε στη θέση του, αλλά με την πάροδο του καιρού κατάφερε να ανταπεξέλθει στον ρόλο που του είχε αναθέσει ο αρχηγός του.

Για την ακρίβεια, ο Τσίπρας ίσως και να ήταν ο μόνος που τον πίστευε. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζουν όσοι ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε τον γνωρίζει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τις εποχές της νεολαίας Συνασπισμού. 

Όπως και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και ο Ηλιόπουλος θήτευσε στη θέση του γραμματέα της νεολαίας. Και στη συνέχεια, βρέθηκε σε όλα τα καθοδηγητικά όργανα του κόμματος, αν και προσπαθούσε να βρίσκεται σε διακριτική απόσταση από τις «φράξιες» - που εν πολλοίς καθόριζαν και το ποιος θα εκλεγεί σε αυτά.

Και αν στην αρχή κάποιοι «γκρίνιαζαν» που ανέλαβε εκπρόσωπος Τύπου, τώρα που παρέμεινε, μάλλον ανακουφίστηκαν. Και αυτό γιατί η λογική επιτάσσει την παρουσία του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος και όχι στην Α’ Αθηνών, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα εκλέγονταν με μεγάλη άνεση, παίρνοντας τη θέση κάποιου από τους νυν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Η καθημερινή του παρουσία στα Μέσα σε συνδυασμό με το ότι είχε διεκδικήσει τη θέση του δημάρχου Αθηναίων το 2019 -όπου απέσπασε το καθόλου ευκαταφρόνητο 35% απέναντι στο απόλυτο φαβορί και εν τέλει νικητή Κώστα Μπακογιάννη- θα του εξασφάλιζε ένα μεγάλο χάντικαπ έναντι των συνυποψηφίων του.

Σήμερα αποτελεί έναν από τους «σωματοφύλακες» του Τσίπρα, μαζί με τους Δημήτρη Τζανακόπουλο, Έφη Αχτσιόγλου, Αλέξη Χαρίτση, Μιχάλη Καλογήρου και Βαγγέλη Καλπαδάκη. Ήταν, δηλαδή, στη γενιά των 30άρηδων που αναδείχθηκαν την περίοδο της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς.

Θεωρείται, μάλιστα, δεδομένο πως αν υπάρξει και μία μελλοντική δεύτερη -ή τρίτη αν συνυπολογίσουμε και τη νίκη του τον Σεπτέμβρη του 2015- κυβέρνηση Τσίπρα, τότε ο ρόλος τους θα είναι πολύ αναβαθμισμένος. Αν πάλι ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, τότε θα δεχθούν μεγάλο κομμάτι της κριτικής για τη νέα αποτυχία.