Όλα όσα Πρέπει να Ξέρεις για τα Μαγικά Μανιτάρια

Τα μαγικά μανιτάρια είναι απόλυτα συνδεδεμένα με τον πολιτισμό του 21ου αιώνα. Τα shrooms -που χαρακτηρίζονται από τη βασική ψυχεδελική τους ένωση, την ψιλοκυβίνη- είναι το νέο χόρτο και η λήψη σταθερών, μη αντιληπτών δόσεων από αυτά (μικροδοσολογία) είναι πλέον ένας κοινός τρόπος για να δοκιμάσεις τα ψυχεδελικά νερά. Στο μεταξύ, τα οφέλη ενός τριπ με μανιτάρια σε πλήρη δοσολογία συζητιέται μεταξύ ψυχοθεραπευτών, ερευνητών και απλών ανθρώπων, καθώς ανεκδοτολογικά και επιστημονικά στοιχεία, δείχνουν ολοένα περισσότερο ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί να κάνει θαύματα για την κατάθλιψη, το άγχος και το τραύμα.

Ως δημοσιογράφος και συνιδρύτρια του ψυχεδελικού περιοδικού DoubleBlind, κάνω ρεπορτάζ για την ψιλοκυβίνη εδώ και πάνω από μισή δεκαετία και πειραματίζομαι η ίδια ακόμη περισσότερο καιρό. Μίλησα με επιστήμονες, ερευνητές, ψυχοθεραπευτές, πολιτικούς, δικηγόρους και σαμάνους σχετικά με την ιστορία των μαγικών μανιταριών, τον τρόπο ασφαλούς χρήσης τους και τα πιθανά οφέλη και κινδύνους.

Έτσι, καθώς προχωράμε σε ένα μέλλον στο οποίο τα gummies ψιλοκυβίνης πιθανότατα θα πωλούνται στα ράφια των καταστημάτων υγιεινής διατροφής, αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν οδηγό για το τι είναι τα μαγικά μανιτάρια, πώς μας επηρεάζουν και τον καλύτερο τρόπο να προετοιμαστείς για μια μυστικιστική ψυχεδελική εμπειρία.

Υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες μανιταριών - δηλητηριώδη και πολύτιμα, φαρμακευτικά και μαγικά. Αυτά που διαθέτουν ψυχεδελικές ιδιότητες ονομάζονται συχνά μαγικά μανιτάρια ή shrooms και συνήθως περιέχουν την ψυχεδελική ουσία ψιλοκυβίνη. Υπάρχουν περισσότερα από 180 είδη μαγικών μανιταριών και τουλάχιστον 60 από αυτά ανήκουν στο γένος Psilocybe. Άλλοι τύποι ψυχεδελικών μανιταριών περιλαμβάνουν το Panaeolus και το Claviceps (π.χ. Ergot, ο τύπος μανιταριού από τον οποίο φτιάχνεται το LSD—αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Κάθε ποικιλία διαφέρει σε ισχύ και επίδραση. Ένα γραμμάριο ενός μπορεί να οδηγήσει σε ένα πολύ διαφορετικό τριπ από την ίδια ποσότητα ενός άλλου.

Τα μαγικά μανιτάρια χρησιμοπιούνταν μυστικιστικά και ιατρικά από πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, από την Κεντρική Αμερική έως τη Σιβηρία, για αιώνες αν όχι για χιλιετίες. Οι Αζτέκοι αναφέρονταν σε αυτά τα μανιτάρια ως teonanacatl, που σημαίνει «σάρκα των θεών».

Όσον αφορά τη σύγχρονη ιστορία, η Maria Sabina, θεραπεύτρια από την Οαχάκα  θεωρείται ότι εισήγαγε τα μαγικά μανιτάρια στη Δύση, αν και δεν ήταν αυτή η πρόθεσή της. Το 1955, επέτρεψε στον ερασιτέχνη μυκητολόγο R. Gordon Wasson να λάβει μέρος σε μια ιερή τελετή θεραπείας, για την οποία εκείνος στη συνέχεια έγραψε σε ένα σημαντικό άρθρο στο περιοδικό TIME, πυροδοτώντας ένα κύμα προσκυνημάτων από επιστήμονες, φιλοσόφους και άτομα που αναζητούσαν παρόμοιες εμπειρίες απόλαυσης. Οι πρόσφατες ακαδημαϊκές μελέτες τείνουν να κρίνουν καταστροφική σε εκείνη τη στιγμή: «Από την οπτική των γηγενών, η έρευνα πάνω στην ψιλοκυβίνη και η ανάπτυξη φαρμάκων αφηγούνται μια ιστορία πολιτιστικής οικειοποίησης, βιοαναζήτησης και αποικισμού», λέει μια έρευνα.

Ως το 1971, ο αναπτυσσόμενος τομέας της ψυχεδελικής έρευνας στις ΗΠΑ θεωρήθηκε ότι το είχε παρατραβήξει. Ο  «Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών» του Richard Nixon  περιέλαβε την απαγόρευση της ψιλοκυβίνης τοποθετώντας την στο Πρόγραμμα 1 του Νόμου για τις Ελεγχόμενες Ουσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, μαζί με την ηρωίνη, το χόρτο και το LSD. Μόνο την τελευταία δεκαετία η έρευνα έχει ανακάμψει. Η ψιλοκυβίνη χρησιμοποιείται πλέον σε έρευνες σε ιδρύματα όπως το Johns Hopkins και το NYU, όπου οι επιστήμονες εξετάζουν την αποτελεσματικότητά της   ψυχοθεραπείας με ψυχεδελικά για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η κατάθλιψη, το άγχος του θανάτου (σε ασθενείς σε τελικό στάδιο), οι διατροφικές διαταραχές, ο εθισμός και άλλα. Στο μεταξύ σε όλη τη χώρα (π.χ. στο Ντένβερ, το Όκλαντ και άλλα μέρη με επιτυχημένες εκστρατείες "Decriminalize Nature") έχουν αρχίσει να  αποποινικοποιούν την ψιλοκυβίνη. 

Μια στάνταρ δόση ψιλοκυβίνης είναι περίπου 3,5 γραμμάρια, ωστόσο είναι δυνατό να βιώσεις τις ψυχοδραστικές επιδράσεις της ψιλοκυβίνης με μόλις μισό γραμμάριο. Μια κανονική μικροδόση—που γίνεται απλώς υποαντιληπτή—είναι περίπου ένα τέταρτο του γραμμαρίου, ενώ μια τυπική μακροδόση ξεκινά από περίπου πέντε γραμμάρια. Μερικοί αρχάριοι θέλουν να ξεκινήσουν κάπου μεταξύ μικροδόσης και ενός γραμμαρίου για να έχουν μια αίσθηση της ψυχεδελικής εμπειρίας, ενώ άλλοι επιλέγουν να πάνε κατευθείαν στη μακροδόση για να καταλάβουν πραγματικά τι σημαίνει να τριπάρεις.

Η ψιλοκυβίνη μπορεί να ληφθεί με διάφορους τρόπους, αλλά βασικά: ναι. Αν μιλάμε για οργανική ύλη - δηλαδή αποξηραμένα μανιτάρια - μπορεί κανείς να τα φάει ολόκληρα ή να τα αλέσει και να τα κάνει τσάι. Μερικοί τα μουλιάζουν σε χυμό λεμονιού για να αυξήσουν την ισχύ τους (γνωστό ως "lemon tekking"), αλλά υπάρχουν λίγες επιστημονικές αποδείξεις για αυτήν τη μέθοδο. Αν θέλεις να φτιάξεις χάπια μικροδοσολογίας, τότε τα μανιτάρια μπορούν να αλεστούν σε σκόνη και να μπουν σε κάψουλες. Υπάρχουν επίσης πολλές εταιρίες boutique shroom που τα βάζουν σε χειροποίητες σοκολάτες, τσίχλες και άλλα βρώσιμα.

Το set and setting αναφέρεται στη νοητική/συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου που τριπάρει, καθώς και στο πλαίσιο και το περιβάλλον που το περιβάλλει. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος για να πάρεις shrooms, αλλά υπάρχουν καλές πρακτικές. Μπορείς να τα πάρεις σε μια συναυλία ή αν πας για κάμπινγκ, τελετουργικά σε πνευματικό περιβάλλον ή με πιο κλινικό τρόπο, συνήθως ξαπλωμένος ανάσκελα, με γυαλιά ηλίου, ακουστικά (με ειδική μουσική για την εμπειρία) και κάποιον που δεν τριπάρει εκείνη την ώρα.

Εάν είσαι καινούργιος στο σπορ, τότε ένας οδηγός ή trip-sitter (είτε είναι επαγγελματίας underground θεραπευτής είτε ένας στενός και έμπιστος φίλος) είναι μια εξαιρετική ιδέα. Έτσι, αν φτάσεις σε ένα δύσκολο σημείο του trip, μπορεί να σε βοηθήσει να επανέλθεις, να σου υπενθυμίσει να παίρνεις ανάσες και να σε διαβεβαιώσει ότι όλα είναι εντάξει. Είναι επίσης χρήσιμο να έχεις έναν σκοπό: Υπάρχει κάτι που θέλεις να μάθεις για τον εαυτό σου ή ένα δίλημμα για το οποίο χρειάζεσαι μια νέα οπτική; Μην περιμένεις πλήρη θεραπεία από ένα τριπάκι και μόνο, αλλά έχε υπόψη ότι μπορεί να σε διδάξει πράγματα που θα ενσωματώσεις στην καθημερινή σου ζωή και μπορεί να σε βοηθήσουν να εξελιχθείς και να αλλάξεις συνήθειες.

Προσοχή: Αν αντιμετωπίζεις ψυχικές διαταραχές (ή αν υπάρχει ιστορικό σχιζοφρένειας στην οικογένεια σου), καλό είναι να συμβουλευτείς έναν ψυχοθεραπευτή πριν το τριπ. Τα ψυχεδελικά μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν προβλήματα ψυχικής υγείας, ειδικά σε άτομα λίγο μετά τα 20, στα οποία ορισμένες ψυχιατρικές παθήσεις μπορεί να μην έχουν ακόμη εμφανιστεί.

Ένα συνηθισμένο τριπ με μανιτάρια μπορεί να διαρκέσει από τέσσερις έως οκτώ ώρες, ανάλογα με την ανοχή του ατόμου, το βάρος, τον μεταβολισμό, τη μορφή κατανάλωσης και το set and setting. Θα χρειαστούν περίπου 45 λεπτά για να ξεκινήσει η επίδραση ενώ η κορύφωση συνήθως έρχεται περίπου δύο έως τρεις ώρες μετά.

Τι θα συμβεί; Κάθε τριπ είναι διαφορετικό. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας, μπορεί να νιώσει διάφορα συναισθημάτων, σε κύματα ή ακόμα και ταυτόχρονα. Το τριπ μπορεί να είναι χαρούμενο ή τρομακτικό, ευφορικό ή παρανοϊκό, γεμάτο ενέργεια ή ήρεμο. Μπορώ να θυμηθώ ένα μόνο τριπ όπου βίωσα όλα τα παραπάνω σε διαφορετικές φάσεις κατά τη διάρκεια των έξι ωρών. Το σημαντικό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι πήρες ένα ναρκωτικό και η επίδραση του θα περάσει. Επομένως, αν είναι δυσάρεστο, μην ανησυχείς, δεν θα διαρκέσει για πάντα.

Οι οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις είναι φυσιολογικές, γι' αυτό μην φρικάρεις αν αρχίσεις να βλέπεις πολύχρωμα μοτίβα ή να ακούς ηχώ. Είναι επίσης πιθανό να νιώσεις διάφορες σωματικές αισθήσεις (βαρύτητα, ελαφρότητα, μυρμήγκιασμα και ιδιαίτερα ναυτία στην αρχή). Μερικοί βιώνουν ακόμη και τον λεγόμενο «θάνατο  του εγώ»- μια διαδικασία κατά την οποία η δραστηριότητα μειώνεται στο δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας του εγκεφάλου. Στη διάρκεια αυτού, μπορεί να νιώσεις μια απίστευτη αίσθηση ενσυναίσθησης και μια βαθιά σύνδεση με τη φύση ή το σύμπαν. Για άλλη μια φορά, θα τονίσω την αξία ενός trip sitter, καθώς ο θάνατος του εγώ μπορεί μερικές φορές να είναι απίστευτα αποπροσανατολιστικός και ανησυχητικός.

Το πιο βασικό κατά τη διάρκεια ενός τριπ είναι να ξεπεράσεις τον φόβο σου, να αφεθείς στην εμπειρία και να δεχτείς ό,τι παρουσιάζεται ως ευκαιρία να εξελιχθείς, να μάθεις και να θεραπεύσεις. Ορισμένοι trip sitters το περιγράφουν ως «ακολούθησε το ναρκωτικό». Με άλλα λόγια, μην προσπαθείς να ελέγξεις την εμπειρία και άσε τα shrooms να σε πάνε όπου σε πάνε.

Ας το καταρρίψουμε: Όχι. «Δεν είναι εθιστικά όπως με το χόρτο ή το αλκοόλ», λέει η ειδικός σε θέματα μανιταριών Michelle Janikian, συγγραφέας του Your Psilocybin Mushroom Companion. «Ειδικά σε μια μεγάλη δόση, δεν δημιουργεί εθισμό. Το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις είναι να βιώσεις μια άλλη μεγάλη εμπειρία»/ Στην πραγματικότητα, όπως επισημαίνει ο Janikian, υπάρχουν ακόμη και ομάδες υπέρ της ψυχεδελικής απεξάρτησης για άτομα που θέλουν να χρησιμοποιήσουν μανιτάρια για να κόψουν τις εθιστικές ουσίες, από το adderall μέχρι το τσιγάρο και οτιδήποτε άλλο.

Ναι, αλλά με μεγάλη προσοχή. Είναι πολύ εύκολο να τα μπερδέψεις με δηλητηριώδη μανιτάρια- επομένως, αν είσαι αρχάριος, ίσως καλό είναι να συμβουλευτείς έναν ειδικό πριν καταναλώσεις οτιδήποτε βρεις στη φύση. Τα μαγικά μανιτάρια φυτρώνουν σε όλο τον κόσμο και συνήθως εμφανίζονται τις εποχές με. υγρασία. 

Περισσότερες πληροφορίες για το πώς μαζεύονται, εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Οι Χούλιγκαν της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης

Στα Άδυτα της Jail Time Records: Ένα Μουσικό Label που Ξεκίνησε σε μια Διαβόητη Φυλακή

Τρία Χρόνια Μετά το Τέλος του ο «Παρασκευάς» Λείπει Από την Καθημερινότητά μας

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.