Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Netherlands.Πρόσφατα, διάβασα μια συνέντευξη της Madeline Holden (συγγραφέας) όπου δήλωνε πως πλησιάζει το τέλος της εποχής που οι άντρες θα αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως αντικείμενα του σεξ. Ανέφερε, επίσης, πως το αντρικό σώμα πραγματοποιεί ένα εντυπωσιακό comeback, λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητας της φιλικής προς τη γυναίκα πορνογραφίας, καθώς και την επιτυχία ταινιών όπως το Magic Mike XXL. Νομίζω πως μπορεί να έχει δίκιο. Αφού διάβασα τη συνέντευξη, άρχισα να αναρωτιέμαι πώς είναι να νιώθεις ότι ο κόσμος βλέπει το κορμί σου σαν αντικείμενο του σεξ. Αποφάσισα να το ανακαλύψω μόνος μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήξερα πως όντας έναν «κανονικός» τύπος, μάλλον θα έπρεπε να εφεύρω ένα αρκετά extreme πείραμα για να δω αν ίσχυε το comeback του αντρικού σώματος. Ένα γρήγορο στριπτίζ για την κοπέλα μου δεν θα ήταν αρκετό. Όχι. Για να δω πραγματικά πώς είναι όλο αυτό, θα έπρεπε να περάσω μια βραδιά εκθέτοντας το σώμα μου σε μια βιτρίνα. Πού καλύτερα άραγε για να γίνει κάτι τέτοιο, από το μέρος που είναι συνώνυμο με τον εμπορικό πόθο; Την περίφημη Red Light District, τα κόκκινα φανάρια του Άμστερνταμ.Χτύπησα την πόρτα σε μια ιερόδουλη της περιοχής και τη ρώτησα αν θα μπορούσα να νοικιάσω το δωμάτιό της για 50 ευρώ. Δεν φάνηκε να εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα, οπότε κατάλαβα ότι χρειαζόμουν ένα σχέδιο Β. Ευτυχώς για μένα, ένας φίλος μου έμενε ακριβώς στο κέντρο της περιοχής και δεν είχε κανένα πρόβλημα να μου δανείσει το παράθυρό του και να πάει να καθίσει απέναντι με μια μπύρα και να γελάσει με τα χάλια μου.
Χρειαζόμουν κάποια πράγματα για να κάνω το pop-up store μου να φανεί αυθεντικό, οπότε κατευθύνθηκα στο πιο ύποπτο μαγαζί που είχα δει ποτέ. Με ιδρωμένα χέρια, μπήκα μέσα στο sex shop.«Θα ήθελα ένα απλό στρινγκ, όχι έντονα χρώματα και όχι λεοπαρδαλέ».Το εν λόγω κατάστημα είχε ακριβώς αυτό που έψαχνα.Μια ώρα μετά και αφού έκανα 20 κάμψεις για να ηρεμήσουν τα νεύρα μου, η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει: έβγαλα το παντελόνι μου. Με τα γεννητικά μου όργανα να έχουν γίνει σαν δύο αποξηραμένες σταφίδες, αποφάσισα ότι έπρεπε να το κάνω, άναψα τα LED φώτα και έδειξα το (σχεδόν) ολόγυμνό μου κορμί στον κόσμο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για τα πρώτα 20 λεπτά, ήθελα απλά να πάρω την εμβρυακή στάση και να κλάψω γοερά. Ο κόσμος που περνούσε, με τραβούσε φωτογραφίες και ξεσπούσε σε γέλια. Όσο πιο νευρικά αισθανόμουν, τόσο πιο πολύ έπινα. Και αισθάνθηκα ΠΟΛΥ νευρικά.Δεν ήξερα τι να κάνω με τα χέρια μου. Να τα κρατούσα δίπλα στο σώμα μου ή μήπως να τα έβαζα πίσω από το κεφάλι μου, σαν μοντέλο σε διαφήμιση κολόνιας; Τελικά, αποφάσισα να πάω με τη στάση του μπάτλερ - κοινώς να βάλω τα χέρια μου πίσω από την πλάτη μου. Μετά από μισή ώρα, πήγα με κάτι πιο τολμηρό: τη νικητήρια πόζα του Usain Bolt. Ήταν όμως τόσο άθλιες οι συνθήκες της όλης κατάστασης, που η πόζα κατέληξε να φαίνεται λίγο στημένη - και πολύ τραγική.
Σκέφτηκα πως ίσως βοηθούσε την κατάσταση λίγη μουσική, οπότε έβαλα την πιο σέξι playlist που είχα, αυτήν που συνήθως βάζω στην κρεβατοκάμαρα αν με «πιάνετε». Τώρα που το σκέφτομαι πιο καθαρά, καταλαβαίνω πως ήταν μια απαίσια ιδέα, μιας και με ένα έκανε να αισθανθώ ακόμα πιο νευρικά.Όταν μπήκε το Pony του Ginuwine, ο κόσμος που ήλπιζε να δει κάποιον κούρο να χορεύει, άρχισε να μαζεύεται έξω από το παράθυρο, θέλοντας να ρίξει μια ματιά. Δυστυχώς για αυτούς, είδαν εμένα: έναν ελαφρώς μεθυσμένο, φοβισμένο τύπο στα 20-κάτι του, που έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τον Chewbacca παρά με τον Ryan Gosling. To σέξι σόου μου δεν έδειχνε να προκαλεί κάτι στις γυναίκες που με έβλεπαν πέρα από γέλια και, σε μερικές περιπτώσεις, την απόλυτη αηδία. Τουλάχιστον τους προσέφερα λίγη διασκέδαση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γυρνώντας για να φτιάξω την ένταση της μουσικής, το κοινό είχε ένα καθαρό πλάνο του κώλου μου. «Κοίτα μια κωλάρα», λέει ένας από τους περαστικούς. «Ρε μαλάκα Henry, είναι άντρας ρε φίλε. Τι διάολο σου συμβαίνει;», του απαντάει ο φίλος του.Έχοντας λάβει το πρώτο μου κομπλιμέντο, άρχισα επιτέλους να νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όποιος άντρας περνούσε έκανε το ίδιο: κουνούσε το κεφάλι του, έλεγε μια εξυπνάδα για να την ακούσουν οι κολλητοί του και μετά έφευγε. Σε αντίθεση με τον μέσο καλλιτέχνη της Αναγέννησης, κανένας σύγχρονος άντρας δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί δημόσια τον θαυμασμό του για το αντρικό σώμα.
Ωραία τα έλεγε η Holden, ότι δηλαδή το ανδρικό σώμα δοξάζεται και πάλι, αλλά εγώ από τη δική μου εμπειρία δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο. Αν το σώμα σου δεν είναι σαν του Channing Tatum, αν δεν χορεύεις σαν τον Channing Tatum και αν δεν είσαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, τότε χλωμό το κόβω να σε δουν σαν αντικείμενο του σεξ.Αν και ήταν εκνευριστικό που ο κόσμος κοιτούσε τα πάντα πάνω μου εκτός από το πρόσωπό μου, ένα μέρος μου ήθελε να πάρει ένα βλέμμα πόθου από μια περαστική. Αντί όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, απλά έγινα ένα μεγάλο, αγύμναστο αστείο.
Μετά από μια ώρα περίπου τελείωσε η βάρδιά μου και η αυλαία του πειράματός μου έπεσε. Ντύθηκα και άρχισα να προσπαθώ να το ξεχάσω. Το πείραμα είχε αποτύχει παταγωδώς. Δεν ένιωθα σαν αντικείμενο του σεξ. Ένιωθα απλά σαν ένα μεγάλο, γυμνό χάλι.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
