Πώς Είναι να Ερωτεύεσαι Διαρκώς Άτομα Εθισμένα στην Ηρωίνη

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US σε συνεργασία με το The Influence.

Πριν από τέσσερις μήνες άφησα τον James, το αγόρι μου, στην κλινική αποτοξίνωσης, στην ίδια κλινική στην οποία είχα αφήσει και το πρώτο μου αγόρι πριν από δέκα χρόνια. Καθώς o James συμπλήρωνε τα έγγραφα και μιλούσε με τους συμβούλους, εγώ ανησυχούσα πως η ιατρική του κάλυψη θα μπορούσε να «σηκώσει» μόνο την αποτοξίνωση πέντε ημερών, που ποτέ δεν τον είχε βοηθήσει στο παρελθόν. Ανησυχούσα ότι μπορεί να πεθάνει.

Ήταν τρομακτικό, αλλά γνώριμο. Είμαι 27 ετών και από τα δεκαεφτά μου χρόνια έχω συνάψει τρεις μακροχρόνιες σχέσεις, όλες με άτομα εθισμένα στην ηρωίνη.

Παρά το γεγονός ότι στο Delaware County της Pennsylvania όπου και ζω τα ναρκωτικά υπάρχουν παντού, το στοιχείο που μόλις σας αποκάλυψα δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Μετά τον πρώτο τύπο –τον Timothy, έναν παλαιστή με τον οποίο άρχισα να βγαίνω στο λύκειο– είπα στον εαυτό μου πως δεν θα έβγαινα ποτέ ξανά με χρήστη (δεν έχω καπνίσει ούτε χόρτο). Αλλά συνέχισε να συμβαίνει και γνωρίζω πως όλος ο κόσμος το θεωρεί κάπως περίεργο.

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι με τραβάει η γοητεία της εξάρτησης. Αλλά εγώ αγάπησα τις προσωπικότητές τους. Ήταν άνθρωποι που έτυχε να είναι εθισμένοι. Κανένα από τα αγόρια με τα οποία είχα αυτές τις σχέσεις δεν έκανε χρήση όταν είχαμε γνωριστεί. Ένας πειραματίστηκε σε διάφορα πάρτι και έμπλεξε με τα οπιοειδή, ο άλλος έμπλεξε με την ηρωίνη αφού είχε ξεκινήσει Percocet με συνταγή γιατρού και ο τελευταίος είχε μόλις τελειώσει αποτοξίνωση όταν γνωριστήκαμε αλλά έμπλεξε και πάλι. Όλοι τους ήταν εξαιρετικά παθιασμένοι μαζί μου.

Μου άρεσε η ένταση της προσωπικότητάς τους. Ήταν εξωτερικά σκληροί, αλλά πολύ ευαίσθητοι τελικά. Ήταν κακά αγόρια με κακές παρέες, που έβριζαν, που ήταν απρόβλεπτοι. Ήταν διασκεδαστικοί στα πάρτι που τους έβλεπες, εξωστρεφείς. Ως άτομο που το διακρίνει μια δεδομένη εσωστρέφεια, με τράβηξε ο τρόπος που έψαχναν την περιπέτεια. Ήταν περίεργοι για πράγματα που με τρόμαζαν. Με προστάτευαν και ένιωθα ασφαλής μαζί τους.

Όταν λέω ότι ήταν ευαίσθητοι, εννοώ πως ήξεραν από πόνο. Ο πατέρας του James είχε αυτοκτονήσει. Είχε άλλα έξι αδέρφια, όλα με προβλήματα εξάρτησης. Ο Ryan αντιμετώπιζε το πρόβλημα αλκοολισμού της μητέρας του. Έλεγαν πως μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον πόνο, αλλά όλοι τους είχαν φοβερές ανασφάλειες που τους έκαναν ευαίσθητους, κάτι που δεν συναντάς συχνά σε άντρες.

Μαζί τους ένιωθα πως με καταλάβαιναν, πως με αγαπούσαν σαν άτομο μαζί με τα ελαττώματά μου. Ήταν άβολα άτομα, που όμως ήξεραν πώς να κάνουν τους άλλους να αισθανθούν καλά. Επειδή τους αγαπούσα και μου φέρονταν τόσο καλά, έκανα τα πάντα για να αισθάνονται κι αυτοί καλά.

Οι φίλοι μου και η οικογένειά μου δεν συμφωνούσαν. Έλεγαν πως εγώ –μια χαρούμενη πρώην cheerleader που ζητούσε να την πάνε στο νοσοκομείο ακόμα και για ένα κακό hangover– παραήμουν καλή για εκείνους.

«Δεν θα αλλάξει», μου έλεγαν, κάτι που απλώς με εξόργιζε περισσότερο. Εγώ δεν το ήξερα αυτό, ούτε κι αυτός, άρα πώς το ήξεραν αυτοί;

Αυτό που δεν καταλάβαιναν ήταν πως εγώ ήμουν ερωτευμένη και πάλευα για την υγεία των ανθρώπων που αγαπούσα, όπως ακριβώς θα έκαναν κι εκείνοι αν το έτερό τους ήμισυ έπασχε από κάποια ασθένεια.

Δεν ανησυχούσα ποτέ μήπως με κερατώσει κάποιο αγόρι μου ή μήπως ερωτευτεί κάποια άλλη. Ήταν αφοσιωμένοι σε μένα, ορκισμένοι σε σημείο εμμονής. Έστελναν κάρτες και μακροσκελή γράμματα, δώρα σε κάθε γιορτή (το αν ήταν αγορασμένα ή κλεμμένα δεν το ξέρω). Ήξεραν πώς είναι να είσαι με την πλάτη στον τοίχο, οπότε πάντα με προστάτευαν.

Αυτού του είδους η αφοσίωση σε σκλαβώνει και καμιά φορά αυτό ήταν κακό. Όταν βγαίνεις με έναν τέτοιο άνθρωπο, αυτό που αγαπάς σε εκείνον μπορεί να είναι και αυτό που θα σε τρελάνει. Το πάθος τους μπορεί να γίνει απειλή αυτοκτονίας αν πας να τους χωρίσεις.

Αυτό δεν ήταν αγάπη, ήταν συναισθηματικός εκβιασμός. Πρέπει να ξέρεις να βάζεις όρια.

Έχω βρεθεί σε γωνιές που πουλάνε ναρκωτικά, έχω απειλήσει να σκοτώσω βαποράκια και έχω ακολουθήσει σαν σε αστυνομική ταινία τα αγόρια μου για να σιγουρευτώ ότι πήγαιναν στην αποτοξίνωση (δεν πήγαιναν). Έχω καλέσει τις οικογένειές τους και τις αρχές, έχω ξοδέψει ώρες ψάχνοντας για θεραπείες στο διαδίκτυο.

Και είναι περίεργο όλο αυτό, γιατί έχοντας ξοδέψει τόσο χρόνο μελετώντας τις εξαρτήσεις και κλείνοντας ραντεβού για συναντήσεις αποτοξίνωσης, καμιά φορά μιλάω και η ίδια σαν άτομο που αποτοξινώνεται.

Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τον άνθρωπό σου να υποφέρει. Έχω δει άντρες να κλαίνε επειδή δεν μπορούσαν να βρουν τον τρόπο να σταματήσουν αυτό το ένα πράγμα που τους κατέστρεφε τη ζωή. Μισούσαν τόσο πολύ τον εαυτό τους για την αποτυχία τους αυτή. Ήθελα να τους βοηθήσω να αισθανθούν ότι μπορούσαν να ορθοποδήσουν, ότι μπορούσαμε να είμαστε καλά και χωρίς τα ναρκωτικά. Άναβα κεριά και έβαζα μουσική αυτοσυγκέντρωσης, ξενυχτούσα μαζί τους βράδια ολόκληρα καθώς περνούσαν σύνδρομο στέρησης.

Η αγάπη όμως δεν έφτανε. Δεν μπορούσαν να το κάνουν για τη μάνα τους, δεν μπορούσαν να το κάνουν για τον εαυτό τους και δεν μπορούσαν να το κάνουν για μένα.

Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι κρύβω κάποια πικρία. Έπαιρνα την απόφαση να λήξω μια σχέση που είχε πλέον γίνει άρρωστη, ακόμα και αν στην αρχή ήταν φανταστική. Νοιάζομαι ακόμα και για τους τρεις τους και προσπαθώ να κρατάω επαφή. Αυτήν τη στιγμή κανείς τους δεν κάνει χρήση. Έχω πίστη σε αυτούς, ότι θα παραμείνουν δυνατοί και θα καταφέρουν να κάνουν τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους ευτυχισμένους, όπως κάποτε έκαναν ευτυχισμένη και εμένα.

Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω αυτού του είδους τις σχέσεις, αλλά δεν έχω τύψεις για τον χρόνο που πέρασα μαζί τους. Το ότι αγάπησα αυτούς τους άντρες με έμαθε να αγαπάω πιο έντονα, να παλεύω πιο δυνατά γι' αυτά που αγαπάω και πιστεύω, όπως και να μην παρατάω ποτέ κάποιον επειδή οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές.

Η καρδιά μου έγινε μεγαλύτερη και το οφείλω σε εκείνους.

* Όλα τα ονόματα έχουν αλλαχθεί. Το Bree Marie είναι ψευδώνυμο μιας γυναίκας που ζει στο Ντέλαγουερ της Πενσιλβάνια.

Περισσότερα από το VICE

Οι Άνδρες που Χρησιμοποιούν Αντικαταθλιπτικά για να Αντέξουν Περισσότερο στο Κρεβάτι

Μια Μέρα με τον Έλληνα Iron Man και τους Υπόλοιπους Avengers

Κόψε τις Κλάψες: Πώς να Φτιάξεις Πικρά Κοκτέιλ από τα Ίδια σου τα Δάκρυα