Η Ζωή του Ανθρώπου που Παρήγε το Εξαιρετικά Αγνό LSD "White Lightning"

Αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό όνομα, ο Augustus Owsley Stanley III, γνωστός και ως Bear, ήταν ένας underground θρύλος των χίπηδων που πολλοί λένε πως έπαιξε κομβικό ρόλο στο zeitgeist του κινήματος της αντικουλτούρας των '60s, λόγω του εξαιρετικά αγνού LSD που παρήγε. Να το πούμε κι έτσι: Αν δεν είχε υπάρξει ο Bear, κυριολεκτικά δεν θα υπήρχε ούτε ίχνος acid στο The Electric Kool-Aid Acid Test.

Ο Bear παρήγαγε εκατομμύρια δόσεις από White Lightning, το πιο καθαρό LSD μετά του Albert Hoffman, σε μια εποχή που ήταν ακόμα νόμιμο. Με τη δική του παραγωγή βοήθησε να ανοίξουν τα μυαλά διάφορων σημαντικών φυσιογνωμιών των '60s, μεταξύ των οποίων και ο John Lennon. Ο Lennon, μάλιστα, κάποια στιγμή αποπειράθηκε να αποκτήσει μια ποσότητα του LSD του Bear που θα του έφτανε για όλη του τη ζωή. O χημικός χρησιμοποίησε μάλιστα τα λεφτά που έβγαλε πουλώντας White Lightning για να χρηματοδοτήσει τους Grateful Dead στα πρώτα βήματα της καριέρας τους, όταν έμεναν στο Haight-Ashbury. Διατέλεσε και ηχολήπτης της μπάντας για ένα διάστημα, δημιουργώντας ακόμα το χαρακτηριστικό τους «Wall of Sound», το διαβόητο «Steal Your Face» σήμα τους και ηχογραφώντας μερικές από τις καλύτερες στιγμές τους στο στούντιο.

Η επιρροή του υπήρχε παντού, ακόμα κι αν αυτή αποτυπωνόταν μακριά από το «τοπίο» της ποπ κουλτούρας, και σίγουρα θα συνέχιζε να αφήνει το αποτύπωμά της αν ο Bear δεν είχε συλληφθεί από ομοσπονδιακούς πράκτορες το 1967 (το LSD είχε κηρυχθεί παράνομο το 1966). Όταν αποφυλακίστηκε, ο Bear δεν έφτιαξε ποτέ ξανά LSD, αν και συνέχισε την ενασχόλησή του με τους Grateful Dead και τη σκηνή της αντικουλτούρας μέχρι τη στιγμή που απεβίωσε το 2011.

Σε ένα νέο βιβλίο με τίτλο Bear: The Life and Times of Augustus Owsley Stanley III, που κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου, ο γνωστός ιστορικός της ροκ Robert Greenfield εξερευνά τη ζωή του κολλητού των Grateful Dead που «βοήθησε στη δημιουργία των '60s» όπως υπάρχουν στη συλλογική μας συνείδηση. «Χωρίς το LSD του, θεωρώ πως εκείνες οι εποχές δεν θα ήταν τόσο ξέφρενες όσο ήταν», εξηγεί ο συγγραφέας. Ο Greenfield έχει γράψει και στο παρελθόν για τον Bear και συγκεκριμένα στο Rolling Stone, στο τεύχος που γιόρταζε την 40ή επέτειο του Summer of Love, και είχε τόσο υλικό που δεν είχε χρησιμοποιήσει από αυτό το άρθρο, που αποφάσισε να εκδώσει μια βιογραφία αυτής της φυσιογνωμίας. Μιλήσαμε με τον Greenfield τηλεφωνικά για να μάθει περισσότερα για τον Bear, την προσφορά του, τη φυλάκισή του και το πώς αυτή «τελείωσε» τα '60ς για πολύ κόσμο, όπως και για το πώς το LSD του άνοιξε τον δρόμο για το Διαδίκτυο.

VICE: Μπορείς να μου πεις πώς ο Bear ενδιαφέρθηκε για τη χρήση αλλά και την παραγωγή LSD;
Robert Greenfield: Η απίστευτη διάνοια αυτού του ατόμου εντοπιζόταν στο ότι ήταν επαναστάτης χωρίς αιτία. Δεν χωρούσε πουθενά, ήταν πραγματικός outsider. Ήταν καταπληκτικός σε ό,τι έκανε. Είχε πάει στην πολεμική αεροπορία. Είχε δουλέψει ως μηχανικός πυραύλων. Ταυτόχρονα, ήταν και μια χαμένη ψυχή και δεν είχε ένα μέρος όπου μπορούσε να βρει τον εαυτό του, μέχρι που κάποιος του έδωσε μια δόση από καθαρό Sandoz acid και ήταν πέρα από οτιδήποτε είχε δοκιμάσει στη ζωή του. Εκείνη την περίοδο φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της California και μετά την εμπειρία του με το LSD πήγε στη βιβλιοθήκη Bancroft και πέρασε μερικές εβδομάδες διαβάζοντας τα πάντα σχετικά με το LSD. Μετά άρχισε να φτιάχνει acid, συνθέτοντας το πιο καθαρό LSD που υπήρξε ποτέ στην αγορά.

Ο Albert Hoffmann, που συνέθεσε για πρώτη φορά LSD το 1938 και ήταν ο άνθρωπος που βίωσε το πρώτο trip της ιστορίας, λέγεται πως είπε για τον Owsley πως ήταν ο μόνος που πέτυχε άψογα τη διαδικασία της αποκρυστάλλωσης. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ πως η διαδικασία παραγωγής LSD είναι απίστευτα δύσκολη. Δεν είναι φάση όπως ο Walter White φτιάχνει meth. Είναι μια πολύ, πολύ δύσκολη χημική διαδικασία και ο Owsley είχε τέτοια εμμονή με τα δοχεία που χρησιμοποιούσε, που τα έφτιαχνε κατά παραγγελία. To acid που έφτιαχνε ήταν τόσο δυνατό και τόσο καθαρό που σύντομα άρχισε να τροφοδοτεί τον Ken Kesey και τους Merry Pranksters.

Παρακολουθούσα τους Dead και ήξερα για τον Bear και τον θρύλο του, αλλά για τον κόσμο που ενδεχομένως δεν γνωρίζει, γιατί ήταν τόσο σημαντική φιγούρα ο Bear στην αντικουλτούρα των '60s;
Ήταν το acid του Bear που βοήθησε στη δημιουργία όλων αυτών των θρυλικών events της αντικουλτούρας. Όταν ο Bear άκουσε για πρώτη φορά τους Dead να παίζουν το 1966, ήξερε ότι θα γίνονταν πιο σημαντικοί από τους Beatles. Έγινε ο ηχολήπτης τους, ο ευεργέτης τους και πλήρωσε από την τσέπη του για να πάει η μπάντα στην California και να πάρει μέρος στα acid tests του Kesey. O περισσότερος κόσμος που πήρε μέρος στο the Human Be-In (μια συναυλία/event του 1967 που είχε σκοπό να ενώσει διάφορες ομάδες του κινήματος της αντικουλτούρας) τρίπαρε με το νέο είδος LSD που είχε φτιάξει ο Bear, το White Lightning. H πρώτη φουρνιά που έφτιαξε έβγαλε 800.000 δόσεις, ένα ασύλληπτο μέγεθος. Στο Monterey Pop Festival του 1967 είχε φτιάξει και ένα νέο είδος LSD, το Monterey Purple. Έδωσε acid στον Pete Townsend των The Who, ο οποίος είχε πάρει LSD κι άλλη φορά, αλλά δεν είχε καμία σχέση με αυτό που του έδωσε ο Bear. Ο Townsend δήλωσε πως το LSD του Bear ήταν τόσο δυνατό που έκανε 18 χρόνια μέχρι να ξαναπάρει.

Ο John Lennon είχε στείλει έναν καμεραμάν στο Monterey με τη ρητή εντολή να βρει τον Owsley και να αγοράσει αρκετό acid για μια ολόκληρη ζωή. Ο Lennon ανησυχούσε πως δεν θα είχε αρκετό acid για το υπόλοιπο της ζωής του και ήθελε μόνο αυτό του Owsley, το οποίο και ο Bear του έδωσε πακεταρισμένο σε θήκη φωτογραφικού φακού. Οι Beatles τρίπαραν για τις επόμενες τρεις εβδομάδες και από αυτή την περίοδο βγήκε ο δίσκος με τίτλο Magical Mystery Tour, αλλά και η ομότιτλη ταινία. Μερικά βράδια αργότερα, στο Fillmore West του San Francisco, δοκίμασε από το acid του και ο Jimi Hendrix.

Έχεις γράψει για όλους τους αστέρες της αντικουλτούρας των '60s, αλλά τι σε τράβηξε τόσο στην ιστορία του Bear; Γιατί τον έκανες κεντρικό θέμα του βιβλίου σου;
Το 2007, όταν το περιοδικόRolling Stone έκανε το αφιέρωμα στην 40ή επέτειο του Summer of Love, ήθελαν να γράψω ένα άρθρο για τον Bear. Ο ίδιος εμπιστευόταν ελάχιστα άτομα και σπάνια άφηνε κάποιον να τον φωτογραφίσει, αλλά ήταν ανοιχτός στο να μιλήσει σε μένα. Πέρασα ώρες επί ωρών μιλώντας του στο τηλέφωνο. Τότε ζούσε στην Αυστραλία και αφού έκανα το άρθρο, δημοσιεύτηκε. Ήταν πολύ χαρούμενος και του άρεσε πολύ. Ήρθε μάλιστα και στο γραφείο μου και αράξαμε και ήταν πραγματικά το κάτι άλλο. Αφότου πέθανε, είχα τόσο υλικό που δεν είχα χρησιμοποιήσει από τις συνεντεύξεις μας, υλικό που κανείς άλλο δεν είχε… και μιλάμε για ένα άτομο που δημιούργησε τα '60s. Χωρίς το LSD του, δεν νομίζω ότι εκείνη η εποχή θα ήταν τόσο ξέφρενη όσο ήταν και κάπως έτσι αποφάσισα να γράψω το βιβλίο.

Γιατί η φυλάκιση του Bear στα τέλη του '60 (για κατηγορίες σχετικές με το LSD) θεωρείται από πολλούς χίπηδες το τέλος αυτής της εποχής;
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε που το LSD κρίθηκε παράνομο στην California. Μέχρι τις 6 Οκτωβρίου του 1966 το LSD ήταν νόμιμο και οι Pranksters μοίραζαν Kool-Aid «τσιμπημένο» με LSD στα acid tests τους. Τότε ήταν πολύ δύσκολο να το βρει κανείς, γιατί έβγαινε μόνο από τα Sandoz, τα εργαστήρια στα οποία ο Hoffman έφτιαξε για πρώτη φορά LSD. Ο Owsley το έφερε στον δρόμο. Το έκανε διαθέσιμο για όλους. Μετά πήγε φυλακή και όταν βγήκε δεν έφτιαξε ποτέ ξανά acid.

Το θέμα με τον Owsley είναι πως δεν μπορείς να τον καταλάβεις χωρίς να λάβεις υπόψη ότι ο παππούς του, από τον οποίο πήρε το όνομά του, είχε εκλεγεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για τρεις θητείες, μετά έγινε κυβερνήτης του Kentucky και μετά γερουσιαστής στην ίδια περιοχή. Ο Owsley προερχόταν από οικογένεια πολιτικών «γαλαζοαίματων» του Kentucky. O πατέρας του δούλευε για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ως δικηγόρος. Δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά και όταν ο πατέρας του τον έστειλε στη στρατιωτική σχολή, εκείνος τους μέθυσε όλους μέχρι που τον έδιωξαν. Ο Owsley τοποθετήθηκε σε ψυχιατρική κλινική την ίδια περίοδο που βρισκόταν εκεί ο ποιητής Ezra Pound. Δεν ήταν κάποιος τύπος τον δρόμο, οπότε αυτό φίλτραρε ό,τι έκανε.

Ο Owsley ήταν ένα άτομο που για τους ανθρώπους της αντικουλτούρας συμβόλιζε τα '60s. Όταν τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν, τα πάντα τελείωσαν. Ήταν το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής γιατί ήταν ένας σχεδόν μυθικός τύπος έξω από τα όρια του νόμου. Στις αρχές της εποχής, όταν ο Bear βρισκόταν σε κάθε συναυλία και στα backstage, επηρέαζε με άμεσο τρόπο το τι γινόταν. Ήταν τόσο ισχυρός εκείνη την εποχή, στις πρώτες μέρες αυτής της κουλτούρας, και μετά η επιρροή του ενισχύθηκε μέσω των Grateful Dead. Κατέγραψε όλες τις ζωντανές τους εμφανίσεις, τις μεγαλύτερες live εμφανίσεις, χωρίς να του το έχει ζητήσει η μπάντα. Ήταν τόσο παρορμητικός που ενώ έκανε τον ήχο για την μπάντα στις συναυλίες της, ήθελε και να τις καταγράφει για να μπορεί να βλέπει μετά τους τρόπους που θα μπορούσε να βελτιώσει την εμπειρία. Ο Owsley είναι τόσο σημαντικός ως κομμάτι της Αμερικής όσο και η μηλόπιτα.

Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως το LSD βοήθησε τους επιστήμονες να δημιουργήσουν το Διαδίκτυο. Εσύ τι πιστεύεις γι' αυτό;
Ο Steve Jobs έχει δηλώσει πως το γεγονός ότι πήρε LSD ήταν ένα πιο σημαντικά πράγματα που έκανε στη ζωή του. Έχω μιλήσει με τον Wozniak επί του θέματος και υπάρχει ένα βιβλίο που έχει γραφτεί γι' αυτό με τίτλο What the Dormouse Said. Είναι προφανές πως το LSD βοήθησε στη δημιουργία του ψηφιακού σύμπαντος. Αν το σκεφτείς, ο υπολογιστής είναι μια προσομοίωση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Χωρίς το LSD δεν νομίζω πως αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αποκτήσουν την πρόσβαση στο όραμα που απαιτούνταν για να κάνουν κάτι τέτοιο. Σίγουρα ο κόσμος στον οποίο ζούμε έχει επηρεαστεί από το LSD.

O John Perry Barlow, που ίδρυσε το Electronic Frontier Foundation, είναι ένα από τα άτομα που πήγαν από τον κόσμο των Grateful Dead στον κόσμο των computers. Είναι η ζωντανή απόδειξη της σχέσης του LSD με το ψηφιακό σύμπαν. Κατά τη διάρκεια του Summer of Love υπήρχαν πολλοί που έφτιαχναν acid, αλλά αν αντιληφθείς την LSD εμπειρία και πόσο δυνατή μπορεί να είναι, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: αν ο κόσμος δεν έκανε χρήση του αληθινού, αγνού LSD, θα έφταναν στο σημείο που τελικά έφτασαν; Όλα τα άτομα για τα οποία έχω γράψει –ο Bill Graham, o Jerry Garcia, o Timothy Leary, o Augustus Owsley Stanley III– έχουν επηρεάσει την Αμερική με τρόπους

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Οι Ακροδεξιοί Ποδοσφαιρικοί Χούλιγκαν δεν Είναι Τόσο Ρατσιστές όσο Νομίζουν (ή όσο θα Ήθελαν να Είναι)

Φωτογραφίες Πολωνών Αστυνομικών που Βρίσκονται σε Ετοιμότητα για Επεισόδια

Mια Ελληνίδα Ερμηνεύτρια στα Θρυλικά Στούντιο των Queen στην Ελβετία