Τα Ναρκωτικά Μπορούν να «Δημιουργήσουν» Αγάπη;

Η αγάπη είναι πολλά πράγματα, αλλά όταν την απογυμνώνεις από όλη την ποίηση και τις πομπώδεις αντιλήψεις είναι απλά η χημική αντίδραση στον εγκέφαλό σου και το μεταιχμιακό σύστημα. Άρα, στέκει να πούμε ότι πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να προσεγγίσουμε αυτό το συναίσθημα βάζοντας χημικά στον εγκέφαλο και το μεταιχμιακό σύστημά σου, σωστά; Και εάν η αγάπη είναι εφικτή μέσω του συνδυασμού φαρμάκων, υπάρχει τρόπος ο μέσος άνθρωπος π.χ. εγώ, να βρούμε τον συνδυασμό;

Ο οργανισμός Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS, Διεπιστημονικός Σύλλογος για Ψυχεδελικές Σπουδές ή Διεπιστημονικός Σύλλογος για Σπουδές στις Ψυχοενεργές ουσίες), που μελετάει την επίδραση των ψυχοενεργών στα ανθρώπινα συναισθήματα αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημά μου. «Τα ναρκωτικά μπορεί να βοηθήσουν να αποκαλυφθεί τι λείπει και τι έχει αποτέλεσμα» γράφει ο εκπρόσωπος του MAPS σε email «αλλά δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά για σένα». Ωστόσο με αυτή την προειδοποίηση, με έφεραν σε επαφή με την Δρ. Ilsa Jerome, η οποία με καθοδήγησε δίνοντας μου μερικές χημικές εξηγήσεις για αυτά τα ζόρικα συναισθήματα.

Η Jerome διατύπωσε μια επιπλέον προειδοποίηση: «Δεν πιστεύω ότι μπορείς να προσομοιώσεις την αγάπη χημικά επειδή η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι περίπλοκη και παράγει διαφορετικά είδη κέρδους, όχι μόνο συναισθήματα» είπε.

Το «μόνο συναισθήματα» θα ήταν αρκετό προς το παρόν. Αλλά πριν να αρχίσουμε, χρειαζόταν να καθορίσω τι είναι «αγάπη». Δεν είμαι ποιητής, αλλά προσέγγισα αυτό το θέμα με έντεχνη αποδοτικότητα, παίρνοντας έναν μακρύ κατάλογο συναισθημάτων-πόθος, ξεμυάλισμα, ζεστασιά κ.λ.π.-ξεγυμνώνοντάς τα από τους όρους που δεν ταιριάζουν στη ρομαντική αγάπη και συγκέντρωσα τα υπόλοιπα σε τρεις βασικές συναισθηματικές κατηγορίες:

1. Ανατριχιαστική διέγερση
2. Η ανάγκη για αγκαλιά
3. Όταν πραγματικά σου αρέσει κάποιος

Δεν ήταν και σονέτο, αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να κάνουμε. Συνεπώς, πώς μπορώ να πετύχω αυτά τα πράγματα με μερικά χάπια;

Ανατριχιαστική Διέγερση

Το συναίσθημα των πεταλούδων στο στομάχι σου φαίνεται να προκαλείται από τη φυσικά παραγόμενη φαινυλαιθυλαμίνη, μια αμίνη που σηματοδοτεί την απελευθέρωση των ηχητικά πιο οικείων ορμονών ντοπαμίνη και νορεπινεφρίνη. Αυτή είναι μια παλιά αντίληψη, βασισμένη σε ευρήματα του 1983, του ψυχολόγου Michael Liebowitz.

Μπορείς να αγοράσεις 200 γραμμάρια φαινυλαιθυλαμίνης έναντι $15.88 συν τα έξοδα αποστολής και παράδοσης. Το πρόβλημα είναι ότι η φαινυλαιθυλαμίνη δεν λειτουργεί σε μορφή χαπιού: το σώμα σου θα τη μεταβολίσει σε φαινυλοξικό οξύ που είναι επίσης γνωστό ως η μυρωδιά βρωμερού μύκητα.

Ευτυχώς, ένα άλλο ναρκωτικό που μπορείς να πάρεις σχετικά φθηνά με την προϋπόθεση ότι έχεις διαγνωστεί με ADD, λέει επίσης στο σώμα σου να παράγει ντοπαμίνη και νορεπινεφρίνη: αμφεταμίνη. Η αμφεταμίνη, γνωστή και ως Adderall, μπορεί να φθάσει στα χέρια σας πολύ πιο εύκολα -και νόμιμα- από ότι οποιαδήποτε άλλα διεγερτικά του νευρικού συστήματος με παρόμοιο μηχανισμό λειτουργίας σαν την κοκαϊνη. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν πάρει το φάρμακο για το ADD, γνωρίζουν ότι παράγει ένα συναίσθημα ενθουσιασμού για τη ζωή γενικότερα. Μου ακούγεται σαν αγάπη.

Η ανάγκη για αγκαλιά

Επίσης στο βιβλίο του Liebowitz διατυπώνεται η ιδέα ότι οι ενδορφίνες παίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό δεσμών ανάμεσα σε εραστές. Οι ενδορφίνες είναι, όπως πιθανώς γνωρίζεις, τα φυσικά παραγόμενα από το σώμα οπιούχα που μάλλον είναι υπεύθυνα για την άνεση που νιώθεις μετά από έναν οργασμό. Όμως μη νομίζεις ότι μπορείς απλά να πάρεις ένα οποιοδήποτε οπιούχο π.χ. το Vicodin και να νιώσεις ρομαντικά.

Ο Liebowitz λέει ότι το σώμα σου κρύβει τα φυσικά οπιούχα του όταν είσαι μόνος, που σημαίνει ότι η παρουσία ενδορφινών δεν σημαίνει πως αισθάνεσαι αγάπη-απλά νιώθεις σκατά όταν αυτές δεν είναι εκεί. «Οι περισσότεροι ενήλικες νιώθουν κάποιου τύπου άγχος όταν αποχωρίζονται σημαντικά πρόσωπα στη ζωή τους και κάποιου τύπου αυξημένη ασφάλεια όταν οι στενότερες σχέσεις τους φαίνονται σταθερές» γράφει. Σε αυτή την αναλογία, όλοι είμαστε εθισμένοι στα οπιούχα και η στέρησή τους που ακολουθείται από υποτροπή θα ήταν ένας καλός τρόπος να προσομοιώσει την επανένωση με ένα αγαπημένο πρόσωπο. Δεν μπορώ να το συστήσω.

Για την προσομοίωση του συναισθήματος της παρηγοριάς από ένα αγαπημένο πρόσωπο, οι επιστήμονες είναι μετριοπαθώς βέβαιοι ότι θα χρειαστείς να βάλεις χέρι σε μία άλλη ηχητικά οικεία ορμόνη, την οξυτοκίνη γνωστή και ως «η ορμόνη της αγκαλιάς». Όπως και η φαινυλαιθυλαμίνη, η οξυτοκίνη διατίθεται ευρέως και πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η ρινικά χορηγούμενη μορφή της πραγματικά φαίνεται να ηρεμεί τους ανθρώπους.

Ο κίνδυνος βάζοντας οξυτοκίνη στο σώμα σου, σύμφωνα με την Δρ.Jerome, είναι ότι αυτή είναι ορμόνη και οι ορμόνες έχουν περίπλοκα αποτελέσματα. Έτσι, ενώ σε κάνει και αισθάνεσαι άνετα, κάνει επίσης «στην πραγματικότητα τους ανθρώπους να είναι προκατειλημμένοι υπέρ των δικών τους ομάδων» λέει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να σε κάνει εχθρικό προς τους ξένους-σε μια μελέτη, άτομο που λάμβανε οξυτοκίνη σε τακτά χρονικά διαστήματα ανέφερε ότι έβγαινε έξω και ξεκινούσε καυγάδες με κόσμο κάτι που στη συνέχεια το μετάνιωνε. Αυτό δεν είναι προσομοίωση αγάπης.

Όταν πραγματικά σου αρέσει κάποιος

Για τη στοργή που προκαλείται από τα ναρκωτικά, πιθανώς να έχεις ήδη μαντέψει ότι τίποτα δεν είναι τόσο καλό όσο το παλιό καλό έκστασις. Στην πραγματικότητα, η MAPS έχει καταγράψει ότι το έκστασις «μιμείται την μετοργασμική κατάσταση», αιτία που ίσως το κάνει τόσο δημοφιλές μεταξύ των παιδιών σήμερα.

Το έκστασις φαίνεται να προσομοιώνει το δεσμό της τρυφερότητας, που ενθαρρύνει την παραγωγή της ορμόνης προλακτίνης η οποία προφανώς βοηθάει τους γονείς να σχηματίσουν δεσμούς τρυφερότητας με τα παιδιά τους. Μια πλημμυρίδα προλακτίνης είναι σχεδόν σίγουρα συστατικό της αγάπης που νιώθει μια μητέρα για το παιδί της, αλλά φαίνεται επίσης να είναι μέρος των τρυφερών συναισθημάτων που νιώθεις όταν κάποιος αρχίσει να είναι κάτι παραπάνω από ένα καλό πήδημα.

«Σε εργαστηριακές συνθήκες» μου είπε η Δρ. Jerome «οι μελέτες στο έκστασις έχουν δείξει το συναίσθημα της μοναξιάς». Αυτό φαίνεται βαρετό, αλλά πάει χέρι-χέρι με την τρυφερότητα προς τους αγαπημένους. Ως κάποιος που κάποια στιγμή πήρε έκστασις και έμεινε στο σπίτι, θα σου πω, ότι νιώθεις μια απίστευτη επιθυμία να τηλεφωνήσεις και να στείλεις μηνύματα σε όλους όσοι ενδιαφέρεσαι.

Όμως υπάρχουν και μειονεκτήματα και στο έκστασις. Αποτελεί ένα φθηνό και πολύ προσωρινό υποκατάστατο αγάπης, ενώ είναι γνωστό πως κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν σκατά για πάνω από μια εβδομάδα μετά από ένα ρέιβ πάρτι. Στην πραγματικότητα, κάποιοι μισούν το MDMA για αυτόν ακριβώς το λόγο. Είτε είναι «ένα φλιτζάνι καφές ή ένα χαπάκι Prozac ή έκστασις» είπε η δρ. Jerome, «λειτουργούν σε διαφορετικά εγκεφαλικά περιβάλλοντα». Ακριβώς όπως οι ταινίες και η μουσική, στον καθένα αρέσουν διαφορετικά είδη ναρκωτικών, σε αντίθεση με την αγάπη που όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι σε κάνει να νιώθεις γαμημένα υπέροχα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.