Φέτος τα Κουβαδάκια και ο Σκύλος σου θα Μείνουν στην Παραλία

Βλέπεις, με το που μπει το καλοκαίρι, μερικές ειδήσεις μοιάζουν με… δεδομένες. Καύσωνας, τιμές, ελεύθερο κάμπινγκ και σκυλιά στη παραλία. Τα τρία πρώτα με απασχολούσαν πάντα, το τελευταίο από πέρσι. Εδώ και αρκετά χρόνια υπήρχε η κόντρα ανάμεσα σε αυτούς που δεν ήθελαν ζώα στις θάλασσες και σε ιδιοκτήτες τετράποδων - με τους πρώτους να κερδίζουν πάντα και πάρα πολλές παραλίες σε όλη τη χώρα να έχουν τη ταμπέλα «απαγορεύονται τα κατοικίδια στην παραλία». Ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την ταμπέλα, έστω κι αν δεν είχα σκύλο. Όμως από πέρυσι, αυτή η ταμπέλα μου καθόταν στο λαιμό. Και μου έσπασε τα νεύρα όταν την έζησα από πρώτο χέρι.

Ήταν κατά την διάρκεια των διακοπών στη Μάνη. Είχαμε ξυπνήσει σχετικά νωρίς, είχαμε πιει τον πρώτο καφέ της ημέρας και ετοιμαζόμασταν να πάμε στην παραλία. Μαζί φυσικά με τη Νόρι - το, τότε νέο, μέλος της οικογένειας, ένα πανέμορφο Κινγκ Τσαρλς, σωστός άνθρωπος, γνωστή και ως «κόρη» πλέον, που μπήκε στις ζωές μας και τις έκανε άνω-κάτω (και φυσικά πιο όμορφες). Και φτάνουμε στην παραλία του Φονιά, παρκάρουμε και μόλις πάμε να πλησιάσουμε, να -με το συμπάθειο- μια ταμπέλα. Και ούτε καν τολμήσαμε να την αγνοήσουμε, γιατί τα βλέμματα αυτών που ήταν εκεί έπεσαν πάνω μας με λογική «για πλησιάστε και τα λέμε». Έτσι πήραμε τα κουβαδάκια μας και τη Νόρι και πήγαμε σε άλλη παραλία. Χωρίς βλέμματα και ταμπέλες.

Και αυτή είναι μια light εκδοχή, γιατί άλλοι έχουν περάσει πολύ χειρότερα. «Πριν από 2-3 χρόνια, είχαμε πάει από νωρίς σε μια παραλία κοντά στα Λεγραινά, μαζί με τον σκύλο μου. Στην αρχή που δεν είχε πολύ κόσμο ήμασταν ήρεμα. Μετά άρχισε να γεμίζει η παραλία, ενώ κοντά μας έκατσε μια οικογένεια. Χωρίς να συμβεί τίποτα προηγουμένως, δηλαδή ούτε γαβγίσματα ούτε φασαρία, ήρθε η μητέρα από δίπλα και μας είπε να πάρουμε τον σκύλο και να πάμε αλλού, γιατί έχει μικρά παιδιά μαζί της» θυμάται ο Θέμης και συνεχίζει: «Όταν της είπα ότι δεν ενοχλούμε, άρχισε να φωνάζει ότι είναι παραλία για ανθρώπους και άλλα τέτοια. Πήραν θάρρος και μερικοί άλλοι και στο τέλος άρχιζαν να φωνάζουν όλοι. Χαμός. Τι να κάνεις, φύγαμε». Μία από τις πολλές παρόμοιες ιστορίες που έχουν γίνει κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στις παραλίες όλης της χώρας.

Αλλά η απορία μου παραμένει: γιατί δεν επιτρέπονται στα σκυλιά στην παραλία; Και δεν την απέκτησα τώρα που απέκτησα και σκύλο. Άλλωστε και παλιότερα φίλοι μου έφερναν τα σκυλιά τους στην παραλία και δεν ενοχλούσαν. Αντίθετα, έδειχναν να το διασκεδάζουν - και αυτά και εμείς. Άρα;

«Δεν νιώθω άνετα, εκεί που ξαπλώνω στη παραλία, να είναι και ένα σκυλί που δεν ξέρεις τι κουβαλάει πάνω του, που έχει κυλιστεί πιο πριν» τονίζει η Σ.Κ. και συμπληρώνει: «Μπορεί να είναι άρρωστο, να έχει τσιμπούρια. Οτιδήποτε. Γιατί να κολλήσω εγώ κάτι στα καλά καθούμενα».

Και αυτή είναι η κυριότερη δικαιολογία όσων δεν θέλουν τα κατοικίδια στις παραλίες: οι αρρώστιες. Και με μια πρώτη ανάλυση μοιάζει λογική αυτή η σκέψη. Αλλά επειδή ειδικός δεν είμαι, ας δούμε τι λένε όσοι γνωρίζουν. «Ποιο εύκολα κολλάει κάποιος μια αρρώστια από έναν άλλον άνθρωπο, παρά από ένα σκύλο! Και συγγνώμη, αλλά οι ζωοανθρωπονόσοι δεν μεταδίδονται ούτε με το θαλασσινό νερό, ούτε με την άμμο» μου λέει η κτηνίατρος Νάνσυ Μπλέτσα και συμπληρώνει: «Αν έχεις κάνει τα εμβόλια που πρέπει, έχεις δώσει τις αμπούλες που χρειάζονται και το προσέχεις το σκυλί, τότε δεν πρέπει να ανησυχείς. Στην τελική στο σπίτι σου δεν μένει; Στο κρεβάτι σου δεν κοιμάται πολλές φορές; Πρώτος εσύ θα κόλλαγες. Άρα είναι λίγο αστείο να μιλάμε για τέτοια πράγματα σήμερα. Το σημαντικό είναι πως αν παίρνεις το σκύλο σου στη παραλία ή στη καφετέρια, θα πρέπει να σέβεσαι τον κόσμο γύρω σου. Και να το έχεις πάντα δίπλα σου».

Βέβαια, εκτός από τις αρρώστιες, θα ακούσεις και πολλές άλλες δικαιολογίες, όπως ότι τα σκυλιά είναι βρώμικα, κατουράνε και τα κάνουν όπου βρουν. Λίγο ειρωνικό θα πω εγώ με τη σειρά μου, όταν οι περισσότεροι λουόμενοι αφήνουν τις παραλίες σαν χωματερές και χρησιμοποιούν τη θάλασσα ως το προσωπικό τους… μπάνιο. Όχι; Ναι, καλά, κοροϊδευόμαστε τότε.

Τη μοναδική δικαιολογία που δέχομαι από την πλευρά μου, είναι αυτή που έχω ακούσει και διαβάσει, ότι ένα σκυλί ίσως να είναι επικίνδυνο και να επιτεθεί σε ένα παιδάκι. Απλά θέλω να πιστεύω πως αν κάποιος έχει ένα τέτοιο σκύλο, επιθετικό, έχει και λίγο μυαλό και δεν το αφήνει χαλαρά στην παραλία. Μην σου πω ότι δεν το παίρνει σε παραλίες με κόσμο και οικογένειες.

Το συμπέρασμα που έβγαλα από τα παραπάνω και τις συζητήσεις; Ναι, καλά κάνουν και καταργούν το νόμο που απαγορεύει τα κατοικίδια στις παραλίες. Αρκεί και οι ιδιοκτήτες τετράποδων να σέβονται τους διπλανούς τους, να έχουν τους καλύτερους φίλους τους από κοντά και να μην νομίζουν ότι η παραλία τους ανήκει. Ό,τι δηλαδή πρέπει να κάνουν και όσοι δεν έχουν σκυλιά σε μια παραλία. Γιατί όπως λέει και μια ψυχή «ναι, συμφωνώ ότι σε εκνευρίζει ο σκύλος που γαβγίζει. Αλλά το μωρό σου που κλαίει από το πρωί μέχρι το βράδυ στη παραλία νομίζεις ότι είναι λιγότερο εκνευριστικό για μένα;».

Πάντως όσο δεν προχωράει το σχέδιο, δεν έχουμε έκδοση σχετικής εγκυκλίου και δεν ξεκαθαρίσει το θεμα, τα σκυλιά θα έχουν πρόσβαση μόνο σε ερημικές παραλίες. Υπομονή, τι να κάνεις.

Α, και κάτι άλλο. Τα σκυλιά δεν τα έχουμε μόνο για τις φωτογραφίες στα social media. Θέλουν φροντίδα, αγάπη και προσοχή, σαν να είναι μικρά παιδιά. Κάντε αυτά πρώτα και μετά γεμίστε το internet με φωτογραφίες τους. Άσχετο από το θέμα μας, αλλά ήθελα να το πω.

Περισσότερα από το VICE

Ας Ντραπούμε Όλοι για Αυτό το (Ανθ)ελληνικό Βίντεο που «Κάνει Πλάκα» με τους Πνιγμούς Προσφύγων

«Έλα, Παρ’ το και Ρίξε μου» - Όταν ο Άκης Πάνου Σκότωσε τον «Αγαπητικό» της Κόρης του

Το Τρίγωνο των Βερμούδων Μάλλον Εξηγείται και οι Συνωμοσιολόγοι Κλαίνε Κάπου Σιωπηρά