Τι Έμαθα Τρώγοντας Γατοτροφή Πρωί - Μεσημέρι - Βράδυ

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο MUNCHIES.

Έχω μια γάτα, την Kashmir. Είναι απαλή και χαδιάρα και λατρεύει το ψάρι, όπως κάθε γάτα που σέβεται τον εαυτό της. Κάθε φορά που της δίνω κάτι με ψάρι τρελαίνεται – της αρέσουν ιδιαίτερα οι χρυσές κονσέρβες γατοτροφής.

Αμέτρητες φορές σκέφτηκα, «αναρωτιέμαι αν αυτό το πράγμα έχει καλή γεύση, ακόμη και αν δεν είσαι μια τριχόμπαλα που κάθε μέρα κοιμάται και όταν βαριέται, γλείφει τον κώλο της». Σίγουρα έχεις σκεφτεί το ίδιο. Μην λες ψέματα.

Αν και είμαι γεμάτος περιέργεια, πιστεύω επίσης ότι η γάτα μου πρέπει να τρώει γατοτροφή και εγώ ανθρώπινο φαγητό. Ούτε στα όνειρά μου δεν θα έβαζα τη γάτα μου να ακολουθήσει τις διατροφικές συνήθειες που επιβάλουμε καμιά φορά στον εαυτό μας, είτε μιλάμε για ωμοφαγία είτε για αυστηρή χορτοφαγία.

Αλλά όχι ότι δεν μπορώ να φάω το φαγητό της γάτας μου, έτσι; Απλώς δεν το έχω κάνει ποτέ. Κάθε φορά που ήμουν οριακά να το δοκιμάσω, υπήρχε ένας καλός λόγος να μην το κάνω: δεν πεινούσα. Είχα ψητό στο φούρνο ή ίσως μόλις είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν γατοτροφή και δεν το ήθελα. Αλλά το πιο ευγενικό εγχείρημα είναι να διαφωτίζει κανείς το κοινό, έτσι σήμερα θα απαντήσω στην αιώνια απορία των γατοϊδιοκτητών: μπορούν οι άνθρωποι να φάνε γατοτροφή;

Προτού ξεκινήσω το πείραμα, ψάχνω πληροφορίες στο ίντερνετ και αμέσως ανακαλύπτω ότι το να τρως γατοτροφή δεν είναι εντελώς επιβλαβές, κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για ένα σωρό άλλα πράγματα που βάζω στο σώμα μου, οπότε ξεκινάμε καλά. Δεν μπορεί να πάει τόσο χάλια. Η γατοτροφή περιέχει ό,τι χρειάζεται το σώμα (το σώμα της γάτας, αλλά θηλαστικά είμαστε και εμείς). Και δεν είναι απλώς τμήμα ισορροπημένης διατροφής – είναι ισορροπημένη διατροφή για τους αιλουροειδείς φίλους μας.

Πήγα στο κυριλέ σουπερμάρκετ και αγόρασα μόνο τα καλύτερα. Θα φάμε τρία πιάτα (τόνο, σολομό και μοσχάρι) και ένα πακέτο ωραίες ξηρές λιχουδιές – απ’ αυτές που δίνεις στη γάτα σου, όταν της αξίζει ένα εξτραδάκι. Ξεκινάμε με σολομό μιας και είναι το αγαπημένο της Kashmir. Πάντα καταπίνει λαίμαργα το φαγητό, όταν της το βάζω στο πάτωμα και η σημερινή μέρα δεν αποτελεί εξαίρεση. Μόλις κάνω να ανοίξω τη συσκευασία, ξεκινάει να νιαουρίζει, να απαιτεί να κάνω πιο γρήγορα. Η μυρωδιά είναι ευχάριστη, δεν μυρίζει ιδιαίτερα ψαρίλα. Για να βιώσω την εμπειρία αυθεντικά, κάθομαι στο πάτωμα, δίπλα της, ο καθένας με τη δική του κονσέρβα, για να μην τσακωθούμε.

Πέφτει με τα μούτρα στο φαΐ της, ενώ εγώ παίρνω προσεκτικά μια κουταλίτσα. Η σύσταση είναι λίγο σαν πατέ και μυρίζει σαν λουκάνικο από συκώτι. Αυτή είναι και η πρώτη γεύση που μου ’ρχεται, όταν το βάζω στο στόμα. Σύντομα όμως κυριαρχεί το βασικό συστατικό και η γεύση γίνεται λίγο χάλια. Ψάρι και πάστα συκωτιού μαζί, δεν είναι καλή ιδέα. Αυτή την εντύπωση αποκόμισα.

Το επόμενο που δοκιμάζω είναι το μοσχάρι. Αυτό είναι λίγο πιο υγρό, με κομματάκια κρέας να επιπλέουν σε κάτι που μοιάζει με σάλτσα. Περιμένω μια τελείως διαφορετική εμπειρία, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη έχει σχεδόν ίδια γεύση με τον σολομό. Με προβληματίζει λίγο. Αν και η γεύση δεν είναι τελείως απεχθής, νιώθω εντούτοις ναυτία στη σκέψη ότι το μοσχάρι και ο σολομός μπορούν να έχουν τόσο παρόμοια γεύση. Τι στο καλό βάζουν μέσα;

[VICE VIDEO] Με Οδηγό Έναν Σκύλο

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον οι γατοτροφές (και οι σκυλοτροφές) φτιάχνονται εν πολλοίς με τα ίδια συστατικά, ώστε τα κατοικίδιά μας να έχουν ισορροπημένη διατροφή. Στις ζωοτροφές σε κονσέρβα μάλιστα μπαίνουν υπολείμματα τροφών που φτιάχτηκαν για ανθρώπους. «Όλες οι ζωοτροφές φτιάχνονται από υποπροϊόντα της παραγωγής τροφής για ανθρώπους», εξηγεί η Marion Nestle, καθηγήτρια διατροφής, σε ένα άρθρο στους New York Times .

Η τελευταία γατοτροφή που δοκιμάζω είναι ο τόνος και αμέσως φαίνεται πιο νόστιμη από τις άλλες. Με εξαίρεση μια ουσία σαν ζελέ, μοιάζει τελείως με τόνο για ανθρώπους και ευτυχώς έχει και τέτοια γεύση. Βασικά, το ζελέ τον κάνει σχεδόν καλύτερο από τον τόνο σε κονσέρβα που τρώμε εμείς. Τρίβω τα φανταστικά μου μουστάκια και δοκιμάζω να γουργουρίσω. Είναι τέλεια να ’σαι γάτα.

«Οι γάτες δεν θα έτρωγαν κάτι άλλο», λέει στη διαφήμιση της Whiskas, αλλά αυτό μάλλον δεν ισχύει για τη δική μου γάτα. Στο τέλος, βγάζω ένα από τα τραγανά Whiskas Temptations, που είναι από τα πιο καλά πράγματα που κατασκευάζει η εταιρεία και το πετάω προς το μέρος της Kashmir. Το κυνηγάει με ενθουσιασμό, νομίζοντας πως είναι ώρα για παιχνίδι, αλλά όταν σταματάει να το μυρίσει με κοιτάζει σε φάση, «Έλα, σοβαρέψου».

Το μυρίζει ξανά και φεύγει, αφήνοντας τη λιχουδιά της Whiskas που δεν θέλει στο πάτωμα. Ξέρω ότι δεν το κάνει, επειδή είναι χορτάτη, μιας και της έδωσα λίγο από το καθένα, για να μην της κόψω την όρεξη. Η όσφρησή της είναι 14 φορές καλύτερη από τη δική μου, έτσι ίσως μυρίζει κάτι που εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ.

«Ευτυχής ο αδαής», λένε, έτσι βγάζω άλλο μια τραγανή λιχουδιά από το πακετάκι. Πρέπει να μάθω αν είναι όντως τόσο άσχημα. Βασικά, εκπλήσσομαι ευχάριστα. Μου θυμίζουν κάτι κρακεράκια με τυρί που έφαγα κάποτε, με μια μπαγιάτικη επίγευση κρέατος. Δεν θα τα έλεγα ακριβώς νόστιμα, αλλά μάλλον θα κατάφερνες να φας μερικά, αν ήσουν στην ανάγκη. Ίσως να τα βγάλω την άλλη φορά που θα ’ρθουν τα παιδιά - αν είσαι φτιαγμένος τρως τα πάντα.

Μετά το φαγητό, η Kashmir ξαπλώνει πάνω σε έναν δίσκο μου, σε φάση «δεν δίνω δεκάρα» και γλαρώνει σιγά-σιγά. Φαίνεται χαρούμενη και ευχαριστημένη.

Έχω τραγουδήσει εκατοντάδες φορές στον εαυτό μου το « Everybody wants to be a cat», επειδή οι ζωές τους φαίνονται υπέροχες. Κάνουν ό,τι γουστάρουν, τους ξύνουν τις κοιλιές (αν θέλουν), κοιμούνται 16 ώρες τη μέρα και είναι πιο κομψές απ’ όσο θα είμαι εγώ ποτέ. Αλλά στο φαγητό θα πω όχι. Με εξαίρεση τον τόνο, όλα έμοιαζαν παραδόξως απαράλλαχτα. Περίμενα γαλλικό πατέ και μου ’ρθε ένα απροσδιόριστο κρέας – είτε το αποκαλούν σολομό, είτε μοσχάρι.

Ώρα για ένα πιατάκι με γάλα, ανακούφιση στην αμμολεκάνη και ύστερα ύπνο.

Περισσότερα από το VICE

Δέκα Ερωτήσεις σε Έναν Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου για το «Μακεδονικό»

Καρέ-καρέ το Κάψιμο της Κατάληψης Libertatia: Η πιο Μαύρη Στιγμή της Κυριακής

Τα Χρέη Έχουν Γίνει Βασικό Κομμάτι του Εμπορίου Ναρκωτικών