Ημέρα Αγίου Βαλεντίνου: Πώς να Bγεις Ρομαντικό Ραντεβού για Φαγητό με τον Eαυτό σου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Munchies. Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου ήρθε. Παρόλο που όλοι ξέρουμε ότι είναι απάτη, οι διαφημίσεις για κοσμήματα, λουλούδια ή σοκολατάκια σε κουτιά με σχήμα καρδιάς είναι ασταμάτητες όλες αυτές τις μέρες. Όσο και αν προσπαθείς να αγνοήσεις αυτήν τη μέρα, εκείνη δεν σε αγνοεί.

Αυτό που μου τη σπάει πιο πολύ είναι ότι σε αναγκάζει να σκεφτείς την ερωτική ζωή σου. Σε ό,τι αφορά τις ρομαντικές χειρονομίες, έχω λίγα πράγματα να θυμάμαι. Μη με λυπηθείτε παρακαλώ, αλλά ποτέ δεν με έβγαλαν έξω για κρασί και φαγητό. Ποτέ δεν με πήγε κάποιος σε καλό εστιατόριο. Μιλάω για αυτά τα εστιατόρια όπου πρέπει να φορέσεις κάτι κομψό ή τουλάχιστον καθαρό. Κάπου όπου για να πάω, πρέπει να χτενίσω τα μαλλιά μου. Δεν φταίνε, βέβαια, μόνο εκείνοι. Μιας και είμαι άφραγκη και τεμπέλα, προτιμώ να τρώω κάτι στα γρήγορα στο κινέζικο δίπλα στο σπίτι μου, όπου συχνά είμαστε οι μόνοι δύο πελάτες και η σερβιτόρα μας δίνει έξτρα fortune cookies.

Να τι γίνεται, όμως: μεγαλώνω και σιγά-σιγά ντρέπομαι που ξέρω πολλά περισσότερο για το μυστικό μενού των McDonald’s παρά για τη γαλλική κουζίνα. Όταν με ρωτούν τα αγαπημένα μου μέρη για φαγητό στο Λος Άντζελες, θα ήθελα να αναφέρω τουλάχιστον τρία μέρη που δεν είναι καντίνες δίπλα στα μπαρ που τα πίνω. Ώρα να πάρω την υπόθεση στα χέρια μου και να με αναγκάσω να ενηλικιωθώ ως καταναλώτρια. Τέλος πια τα ραντεβού μέσω Tinder σε κακόφημα μπαρ. Από δω και μπρος θα βγαίνω κανονικά, «ενήλικα» ραντεβού. Ραντεβού για φαγητό σε μέρη όπου οι σερβιτόροι υποχρεούνται να φοράνε γραβάτα, ως μέρος της στολής τους. Ακόμη και οι σερβιτόρες.

Τώρα, όμως, συναντώ ένα άλλο πρόβλημα. Δεν έχω υποψήφια ραντεβού να περιμένουν. Η ερωτική μου ζωή αυτήν τη στιγμή είναι σκέτη έρημος. Ο τελευταίος με τον οποίο βρέθηκα έχει μετακομίσει στην Ταϊλάνδη. Άρα; Να μη βγω για ένα ρομαντικό, δείπνο ενηλίκων μόνο και μόνο επειδή δεν έχω κανέναν με τον οποίον να μπορώ να το κάνω; Να ’πα να γαμηθεί. Γιατί να νιώθω την ανάγκη κάποιος να με ξετρελάνει, όταν μπορώ να το κάνω εγώ; Δεν χρειάζομαι κάποιον άλλον να φάει μαζί μου. Μπορώ να φάω και να πιω το κρασί μου μόνη και να είναι εξίσου ρομαντικό, αν όχι περισσότερο.

Το πρώτο βήμα ήταν να βρω το σωστό μέρος. Χρειαζόμουν ένα μέρος για ρομαντικό δείπνο που θα ήταν καλό, αλλά όχι τόσο καλό, που μετά να μην μπορώ να πληρώσω το νοίκι μου. Έστειλα μήνυμα στους φίλους μου που είναι πιο ειδικοί, για να μου πουν τα αγαπημένα τους εστιατόρια για ραντεβού για φαγητό στο Λος Άντζελες. Ένας φίλος πρότεινε το Little Dom’s στος Λος Φελίς. Δεν είναι μόνο ζεστό και ρομαντικό, αλλά πάνω από ένα άτομα μου είπαν ότι είδαν τον Ryan Gosling να τρώει εκεί. Ψήθηκα.

Έτσι λοιπόν, έφτασα στο Little Dom’s ένα Σάββατο βράδυ, φορώντας ένα μαύρο φόρεμα που είχα αγοράσει πριν από χρόνια για τον γάμο ενός φίλου. Τα μαλλιά μου δεν ήταν απλώς χτενισμένα, ήταν και φρεσκολουσμένα. Βάφτηκα κιόλας και είχα βάλει λίγο άρωμα. Ήταν περίπου επτά το απόγευμα και το μαγαζί ξεκινούσε να γεμίζει. Οι περισσότεροι θαμώνες ήταν ζευγάρια, εμφανώς παραδοσιακά ραντεβού. Η κοπέλα επί της υποδοχής με ρώτησε αν ήθελα να καθίσω στο μπαρ, αλλά τη σόκαρα ζητώντας δικό μου τραπέζι και με έβαλε να καθίσω στην αυλή. Ίσως το θέαμα του να τρώω μόνη μου να χαλούσε πολλούς από τους εραστές που καθόταν μέσα, αλλά δεν με πείραξε, επειδή είχε ζέστη έξω και ο βραδινός ουρανός δημιουργούσε ακόμη πιο ρομαντικό σκηνικό. Το τραπέζι μου είχε δυο κεριά αναμμένα στο κέντρο. Ένας σερβιτόρος ήρθε αμέσως, για να μου προσφέρει φρεσκοψημένο ψωμί και ένα ποτήρι νερό και να μαζέψει το δεύτερο σετ μαχαιροπίρουνα που βρισκόταν απέναντί μου.

[VICE Video] Φάε Φίδι για Καλή Στύση

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Καθώς μελετούσα το μενού, αποφάσισα να πάρω αυτό που μου ήταν το λιγότερο γνώριμο. Παρήγγειλα ανιολότι με σελινόριζα, χωρίς να έχω απολύτως καμία ιδέα τι είναι. Διαβάζοντας την περιγραφή -«με σούγκο καπνιστού μανιταριού και φιόρε σάρντο»- μπερδεύτηκα ακόμη περισσότερο. Αντί να βγάλω το κινητό μου και να το γκουγκλάρω, αποφάσισα να ζήσω μια συγκίνηση και να μείνω στην απόλυτη άγνοια. Για την περίπτωση που ήταν αποτυχία, παράγγειλα ψητές αγκινάρες για ορεκτικό. Συνήθως δεν παραγγέλνω ορεκτικά, αλλά απόψε ήταν ξεχωριστή βραδιά. Γιατί να μην ξοδευτώ λιγάκι; Το αξίζω. Με αυτήν τη λογική, παρήγγειλα επίσης ένα κοκτέιλ Μόσκοου Μιούλ που το σερβίρουν σε μια από εκείνες τις κλασικές χάλκινες κούπες.

Όσο περίμενα για το φαγητό μου, συνειδητοποίησα ότι το καλύτερο στην όλη υπόθεση του ραντεβού με τον εαυτό μου είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνω την αμήχανη πρώτη κουβέντα. Σε αντίθεση με τις περισσότερες συναντήσεις, δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το αν περνάω καλά. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέμαι κρυφά μήπως είναι κατά συρροή δολοφόνος. Ήδη ξέρω τη γνώμη μου για την έκτρωση και τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Εγκρίνω όλες τις αγαπημένες μου ταινίες και μουσικές και δεν χρειάζεται να φοβάμαι ότι μπορεί να αναφέρω τους Sublime ως μια από τις αγαπημένες μου μπάντες. Νιώθω άνετα με τον εαυτό μου, θα μπορούσε να του πω οτιδήποτε, χωρίς τον φόβο ότι θα με κρίνει. Είμαι αστεία και κοινωνική, όταν χρειάζεται, αλλά δεν με πειράζει να μην είμαι και το κέντρο της προσοχής. Συνήθως, νιώθω άβολα, όταν σε ένα ραντεβού δεν πολυμιλάμε, αλλά με τον εαυτό μου αυτό δεν με πειράζει. Ειλικρινά, είμαι το καλύτερο ραντεβού που βγήκα ποτέ. Επιπλέον, το ντεκολτέ μου είναι φοβερό.

Όταν ήρθε το ανιολότι μου ανακουφίστηκα που είδα ότι ήταν ζυμαρικά με μανιτάρια και τυρί. Ήταν πεντανόστιμα. Όπως και οι λεμονάτες αγκινάρες μου. Ενώ έτρωγα, θα παραδεχτώ ότι ένιωθα λίγο αμήχανα που έτρωγα μόνη. Όσοι κάθονταν κοντά μου ήταν απορροφημένοι σε συζητήσεις, που ξεκίνησα να ανησυχώ ότι αφορούσαν εμένα. «Το πιστεύεις ότι τρώει μόνη της; Σάββατο βράδυ; Έχει κάποιο πρόβλημα; Λες να είναι πολύ κλειστή συναισθηματικά, για να ανοιχτεί σε άλλους; Αυτό θα είναι. Μάλλον είναι απίστευτα μόνη και πάω στοίχημα ότι δεν έχει καθαρίσει τη μπανιέρα της εδώ και μήνες». Αντί να αφήσω να με πιάσει παράνοια, έδιωξα αυτές τις σκέψεις και υπενθύμισα στον εαυτό μου ότι κανείς σ’ αυτό το εστιατόριο δεν δίνει δεκάρα για μένα. Μάλιστα, καθώς κρυφάκουσα μια συζήτηση - το μόνο που έπιασα ήταν για ένα κατοικίδιο σκυλί που όχι μόνο έχει ψυχοθεραπευτή, αλλά και ότι ο εν λόγω ψυχοθεραπευτής έχει διαγνώσει στο σκυλί βαριά κατάθλιψη. Με τίποτα δεν είμαι χειρότερη απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Το υπόλοιπο γεύμα κύλησε ομαλά και απολάμβανα το περιβάλλον και την απουσία συντροφιάς.

Καθώς έπινα τις τελευταίες γουλιές του κοκτέιλ, περίμενα τον λογαριασμό και σκεφτόμουν τι καταπληκτική βραδιά είχα περάσει μαζί μου. Ήμουν περήφανη που το είχα κάνει. Συνειδητοποίησα ότι δεν φοβόμουν τόσο να είμαι μόνη, όσο φοβόμουν τι θα σκέφτονταν οι άλλοι για μένα, αν με έβλεπαν μόνη. Οι singles έχουμε την τάση να πανικοβαλλόμαστε για το στίγμα που σχετίζεται με το να μην είσαι δεσμευμένος, αλλά αυτός ο φόβος μας εμποδίζει να κάνουμε πράγματα που στο τέλος θα μας κάνουν να είμαστε πιο χαρούμενοι και πιο άνετοι στη μοναχικότητά μας. Το να λέμε στον εαυτό μας ότι πρέπει να περιμένουμε έναν σύντροφο, για να κάνουμε ορισμένες δραστηριότητες –ακόμη και τις πιο απλές, όπως να φάμε σε ένα εστιατόριο–, κάνει το να είσαι single ακόμη πιο δύσκολο. Αυτό είναι το μάθημα που παίρνω από την αποψινή βραδιά και ξέρετε τι; Θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες βραδιές, είτε έρθει κάποιος μαζί μου είτε όχι.

Περισσότερα από το VICE

VICE Chef: Πώς να Σταματήσεις Έναν Καυγά στην Κουζίνα Εστιατορίου

H Απίστευτη Ιστορία του Παιδιού που από τις Φυλακές της Αυλώνας Βρέθηκε στο Πολυτεχνείο

Η Ζωή και ο Θάνατος του Βασίλη Στεφανάκου