Πορτρέτα Ανθρώπων από τα '90s που Πολέμησαν το AIDS

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.

Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 156.000 Αμερικανοί είχαν χάσει τη μάχη για τη ζωή από επιπλοκές του AIDS, μέχρι το 1991. Τα χειρότερα χρόνια, όμως, δεν είχαν έρθει ακόμη. Η επιδημία έφτασε στο αποκορύφωμά της το 1995, όταν σχεδόν 50.000 Αμερικανοί έφυγαν από τη ζωή. Αν δεν υπήρχε η ACT UP (AIDS Coalition to Unleash Power - Συνασπισμός του AIDS για την Απελευθέρωση Δύναμης), αυτοί οι αριθμοί θα ήταν σίγουρα υψηλότεροι. Η άμεση δράση που έλαβε η οργάνωση, μέσω τολμηρών και δημιουργικών επιθέσεων σε πολιτικούς φορείς και υγειονομικούς υπεύθυνους που εμφανίζονταν απρόθυμοι να αντιδράσουν ή ακόμη και να αναγνωρίσουν μία από τις πιο καταστροφικές επιδημίες της σύγχρονης ιστορίας, ήταν καθοριστικής σημασίας.

Ο φωτογράφος Stephen Barker βρέθηκε πρώτη φορά σε συνάντηση της ACT UP το 1988 και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του δουλεύοντας στο πρόγραμμα ανταλλαγής συριγγών της οργάνωσης. Σήμερα, 15 πορτρέτα του Barker εκτίθενται για πρώτη φορά στην γκαλερί Daniel Cooney Fine Art της Νέας Υόρκης. Ο Barker τράβηξε αυτά τα ασπρόμαυρα πορτρέτα μεταξύ 1991 και 1994. Πολλές από τις φωτογραφίες απεικονίζουν συναδέλφους «πεζικάριους» από το πρόγραμμα ανταλλαγής συριγγών, καθώς και μέλη εκπαιδευτικών κλάδων.

Εκείνη την εποχή, φαινόταν φυσικό στον Barker να φωτογραφίζει τους φίλους του και το δίκτυο ακτιβιστών στο οποίο ανήκαν (εξάλλου, η επιτακτική ανάγκη για μια οργάνωση, όπως η ACT UP, έφερε κοντά γενιές ολόκληρες δημιουργικών ανθρώπων – συγγραφείς, φωτορεπόρτερ, καλλιτέχνες, ιδιοφυΐες του μάρκετινγκ). Όμως μόλις πρόσφατα, όπως είπε ο Barker στο Time, ξεκίνησε ο ίδιος να αντιλαμβάνεται τη σημασία των φωτογραφιών. «Υπάρχει πολύς θυμός, πολλά κίνητρα και αντικίνητρα, καθώς και αντιπαραθέσεις και είναι εξαιρετικά σημαντικό το όλο έργο, όμως υπάρχει και κάτι που κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Κυριαρχεί μια κατανόηση για τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν, ο ρόλος των οποίων ήταν καταλυτικός στην ιστορία».

Σε αυτήν τη συλλογή, ο Barker συλλαμβάνει την απογοήτευση, τον φόβο, τη θλίψη, την αγάπη, τη δύναμη και την επιμονή των μοντέλων του (η φωτογραφία με τον Mark Harrington και τον Gregg Gonsalves να ξαπλώνουν μαζί στο ξενοδοχείο τους, στο Συνέδριο Κλινικών Δοκιμών για το AIDS, του 1992, είναι σπαρακτική). Όμως, αυτή η σκόπιμη οργή είναι που χαρίζει αυτήν τη ζωντάνια στις φωτογραφίες - μια οργή που είναι παρούσα στο έντονο και όμορφο πορτρέτο του Rod Sorge, υπέρμαχου της λήψης μέτρων για τον περιορισμό των επιβλαβών συνεπειών για τους χρήστες ναρκωτικών, ο οποίος πέθανε σε ηλικία μόλις 30 ετών.

Εκτός από τα πορτρέτα που παρουσιάζει, η έκθεση σηματοδοτεί επίσης την κυκλοφορία του Funeral March, ενός χειροποίητου καλλιτεχνικού βιβλίου με φωτογραφίες που τράβηξε ο Barker το 1992, όταν οι ακτιβιστές της ACT UP πέρασαν από την 6η Λεωφόρο, μεταφέροντας τη σορό του Mark Lowe Fisher στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικάνων της Νέας Υόρκης, κατά την παραμονή των προεδρικών εκλογών.

«Θέλω να δείξω την πραγματικότητα του θανάτου μου, να εκθέσω δημόσια τη σορό μου. Θέλω να γίνει μάρτυρας του θανάτου μου ο λαός», έγραψε ο Fisher πριν από τον θάνατό του, καλώντας τους συναδέλφους του να οργανώσουν μια αξιομνημόνευτη πομπή (ο καλλιτέχνης David Wojnarowicz έφυγε από τη ζωή την ίδια χρονιά και προς τιμήν του διεξήχθη επίσης πολιτική κηδεία). «Δεν είμαστε απλώς μια στατιστική. Είμαστε άνθρωποι που έχουμε ζωές, έχουμε σκοπό, έχουμε εραστές, φίλους και οικογένειες και πεθαίνουμε από μία ασθένεια η οποία παραβλέπεται σε εγκληματικό βαθμό και έχει πάρει διαστάσεις γενοκτονίας».

Οι φωτογραφίες του Barker φαίνεται πως αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία στο πολιτικά και πολιτισμικά ασταθές σημερινό κλίμα. Οι στρατηγικές της ACT UP συνεχίζουν να επηρεάζουν μια νέα γενιά ακτιβιστών. Η σιωπή εξακολουθεί να ισοδυναμεί με τον θάνατο.

Η έκθεση «Τα Πορτρέτα της ACT UP: Ακτιβιστές και Άβαταρ, 1991-1994» φιλοξενείται στην γκαλερί Daniel Cooney Fine Art μέχρι τις 28 Οκτωβρίου 2017. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Οι Δημιουργικοί Άνθρωποι της Αθήνας

Αυτό Είναι το Πραγματικό Καταστατικό της Χρυσής Αυγής

Αυτά Είναι τα Πρώτα Μέλη του Fairbnb στην Αθήνα που Στοχεύουν σε Ένα πιο Δίκαιο Airbnb