Πολλές φορές, από την πρώτη χειραψία με έναν άνθρωπο, μπορείς να καταλάβεις πολλά. Τη στιγμή που ο Λευτέρης Πανταζής μάς υποδέχτηκε στο σπίτι του, στη Βουλιαγμένη, για τη συνέντευξη και άπλωσε το χέρι του, το πρώτο που αισθάνθηκα ήταν μια ζεστασιά και καλοσύνη. Προτού ανοίξω το μαγνητοφωνάκι μου και ξεκινήσω την ηχογράφηση, ο Πάνος Κέφαλος τον φωτογράφιζε σε διάφορες γωνιές του σπιτιού. Κάποια στιγμή, τον ρώτησα αν καπνίζει και η απάντησή του με αφόφπλισε: «Δεν πίνω, ούτε καπνίζω, ούτε ναρκωτικά κάνω. Εμένα θα με πεθάνουν οι γυναίκες και το τραγούδι». Όλα αυτά προτού καν πατήσω το rec.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Κρατάω αυτό το βιβλίο που λέγεται Λε-Πανάσταση (εκδ. Σμυρνιωτάκης), ένα βιβλίο που βγήκε τη δεκαετία του ’90, με υπότιτλο « Από την Απέραντη Ρωσία στην Απένταρη Ελλάδα» και περιγράφει τη διαδρομή που κάνατε με τους γονείς σας ως παιδί. Τι ακριβώς ήταν αυτό το βιβλίο;«Μιλούσα μπροστά στον καθρέφτη και έκανα την αυτοκριτική μου για να μη σαλτάρω, για να ξέρω τι γίνεται. Μίλαγε ο Λευτέρης με τον Πανταζή».
Λευτέρης Πανταζής: Το ετοίμασε ένας που λέγεται Ξύδης και αφού το έγραψε, μου ζήτησε κάποια χρήματα, αλλιώς θα το κυκλοφορούσε. Δεν είχε κάτι κακό το βιβλίο. Ήταν για το φαινόμενο Πανταζής. Τότε, δεν το πίστευαν αυτό που γινόταν: Οι άλλοι δούλευαν μια σεζόν σε ένα μαγαζί και εγώ τραγουδούσα στον Μικρό Διογένη, στον Μεγάλο Διογένη, στο Απόλλων Παλλάς, σε ένα άλλο μαγαζί κοντά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, καμία φορά τραγουδούσα πρωί-απόγευμα, σε έξι-επτά μαγαζιά την ημέρα, τα οποία ήταν όλα γεμάτα.
Τι σας κρατούσε να μην καταρρεύσετε;
Έκανα καλή ζωή. Ήμουν δουλευταράς, είχα αντοχές, ήμουν πιτσιρικάς, γεμάτος ζωντάνια, υπερκινητικότητα, δίψα για τη ζωή, δίψα για τη δουλειά, αγάπη για τη δουλειά, πάθος με τη δουλειά, ερωτευμένος με τη δουλειά.Ζούσατε το όνειρό σας.
Ναι. Όχι πετώντας στα σύννεφα, αλλά πατώντας στη γη. Μιλούσα μπροστά στον καθρέφτη και έκανα την αυτοκριτική μου για να μη σαλτάρω, για να ξέρω τι γίνεται. Μίλαγε ο Λευτέρης με τον Πανταζή.Ο καθρέφτης ήταν ο πιο αυστηρός κριτής;
Νομίζω ότι ο καθρέφτης ξέρει την αλήθεια. Όταν κοιτάς τον καθρέφτη, βλέπεις τον εαυτό σου. Βλέπεις την αλήθεια. Βλέπεις τις ατέλειές σου. Ξεκινάς και προσέχεις τον εαυτό σου. Τι είναι αυτό που μπορεί να συμβαίνει με εσένα και που σου αλλάζει τη ζωή για κάτι καλύτερο ή για να στην καταστρέψει. Νομίζω ότι ο καθρέφτης τα λέει όλα.
Έκανα καλή ζωή. Ήμουν δουλευταράς, είχα αντοχές, ήμουν πιτσιρικάς, γεμάτος ζωντάνια, υπερκινητικότητα, δίψα για τη ζωή, δίψα για τη δουλειά, αγάπη για τη δουλειά, πάθος με τη δουλειά, ερωτευμένος με τη δουλειά.Ζούσατε το όνειρό σας.
Ναι. Όχι πετώντας στα σύννεφα, αλλά πατώντας στη γη. Μιλούσα μπροστά στον καθρέφτη και έκανα την αυτοκριτική μου για να μη σαλτάρω, για να ξέρω τι γίνεται. Μίλαγε ο Λευτέρης με τον Πανταζή.Ο καθρέφτης ήταν ο πιο αυστηρός κριτής;
Νομίζω ότι ο καθρέφτης ξέρει την αλήθεια. Όταν κοιτάς τον καθρέφτη, βλέπεις τον εαυτό σου. Βλέπεις την αλήθεια. Βλέπεις τις ατέλειές σου. Ξεκινάς και προσέχεις τον εαυτό σου. Τι είναι αυτό που μπορεί να συμβαίνει με εσένα και που σου αλλάζει τη ζωή για κάτι καλύτερο ή για να στην καταστρέψει. Νομίζω ότι ο καθρέφτης τα λέει όλα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχετε πει την ιστορία για το πώς φύγατε από τη Ρωσία με την οικογένειά σας ως πρόσφυγες και ήρθατε στην Ελλάδα.«Μεσογειακός λαός, κρασάκι, νησιά, θάλασσα, γλέντι. Αν το κόψουμε και αυτό, τι θα κάνουμε; Να πάμε να πεθάνουμε; Ε, όχι κύριε».
Ναι, από την απέραντη Ρωσία, στην απένταρη Ελλάδα.Ακριβώς όπως και ο τίτλος του Λε-Πανάσταση.
Όχι απένταρη. Είμαστε πολύ πλούσιοι. Η πιο πλούσια χώρα από ιστορία, από πολιτισμό, από μύθους, από πετυχημένους που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό σε καίριες θέσεις. Δεν ξέρω, όμως, αν έχουμε το μυαλό, την αγάπη και τον σεβασμό γι’ αυτήν τη χώρα, αν αυτοί που εκάστοτε κυβερνούν πράγματι αξίζει να την κυβερνούν, αν την αγαπούν και αν την κρατούν εκεί που της πρέπει.
Φαίνεται να σας έχει απογοητεύσει η πολιτική. Παρακολουθείτε τις πολιτικές εξελίξεις γενικά;
Εδώ ζω, δεν περνάει τίποτα απαρατήρητο από τα μάτια μου. Αφουγκράζομαι, παρατηρώ τα πάντα. Μου έχουν κάνει πολλές φορές προτάσεις να ασχοληθώ με την πολιτική, βοηθάω καμιά φορά έτσι απ’ έξω-απ’ έξω. Με έχουν απογοητεύσει, γι' αυτό ίσως και δεν έχω ασχοληθεί ενεργά με τον χώρο. Το δικό μου το CD -usb πια με τα νέα δεδομένα- δίνει χαρά στον κόσμο, λέει την αλήθεια, ενώνει κόσμο παγκοσμίως. Το δικό τους usb, CD προηγουμένως, κασέτα πιο πριν και δίσκος ακόμη πιο πριν, μόνο ψέματα λέει και έλεγε. Ναι, αλλά πες και καμία αλήθεια.
Εδώ ζω, δεν περνάει τίποτα απαρατήρητο από τα μάτια μου. Αφουγκράζομαι, παρατηρώ τα πάντα. Μου έχουν κάνει πολλές φορές προτάσεις να ασχοληθώ με την πολιτική, βοηθάω καμιά φορά έτσι απ’ έξω-απ’ έξω. Με έχουν απογοητεύσει, γι' αυτό ίσως και δεν έχω ασχοληθεί ενεργά με τον χώρο. Το δικό μου το CD -usb πια με τα νέα δεδομένα- δίνει χαρά στον κόσμο, λέει την αλήθεια, ενώνει κόσμο παγκοσμίως. Το δικό τους usb, CD προηγουμένως, κασέτα πιο πριν και δίσκος ακόμη πιο πριν, μόνο ψέματα λέει και έλεγε. Ναι, αλλά πες και καμία αλήθεια.
Εσείς τι απαντάτε σε όσους ρίχνουν την ευθύνη της κρίσης στη γενιά που έβγαινε και τα έσπαγε στα μπουζούκια;
Γιατί, οι προηγούμενες γενιές δεν τα σπάγανε; Οι μετέπειτα γενιές δεν τα σπάγανε; Δεν τα σπάνε μέχρι και σήμερα; Ακόμη και αν δεν τα σπάνε, γεμίζουν ακόμη κάποια μαγαζιά. ΟΚ, όχι επτά φορές την εβδομάδα, αλλά δύο. Αν κόψουν και αυτό από τον Έλληνα, τι θα γίνει; Δεν έχει που δεν έχει λεφτά, έχει καταστραφεί οικονομικά και δεν μπορεί να μαζέψει χρήματα, τουλάχιστον με όσα μαζεύει το ρίχνει έξω. Να του το κόψουμε και αυτό; Μα, αυτό διαφημίζουμε κιόλας. Μεσογειακός λαός, κρασάκι, νησιά, θάλασσα, γλέντι. Αν το κόψουμε και αυτό, τι θα κάνουμε; Να πάμε να πεθάνουμε; Ε, όχι κύριε.
Γιατί, οι προηγούμενες γενιές δεν τα σπάγανε; Οι μετέπειτα γενιές δεν τα σπάγανε; Δεν τα σπάνε μέχρι και σήμερα; Ακόμη και αν δεν τα σπάνε, γεμίζουν ακόμη κάποια μαγαζιά. ΟΚ, όχι επτά φορές την εβδομάδα, αλλά δύο. Αν κόψουν και αυτό από τον Έλληνα, τι θα γίνει; Δεν έχει που δεν έχει λεφτά, έχει καταστραφεί οικονομικά και δεν μπορεί να μαζέψει χρήματα, τουλάχιστον με όσα μαζεύει το ρίχνει έξω. Να του το κόψουμε και αυτό; Μα, αυτό διαφημίζουμε κιόλας. Μεσογειακός λαός, κρασάκι, νησιά, θάλασσα, γλέντι. Αν το κόψουμε και αυτό, τι θα κάνουμε; Να πάμε να πεθάνουμε; Ε, όχι κύριε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε να γλεντάμε;
Πάρα πολύ. Ένας άνθρωπος που είναι 15 ώρες σε ένα γραφείο και δεν σηκώνει κεφάλι, θέλει να πιει ένα κρασάκι, ένα ουισκάκι, να πάει να δει κινηματογράφο, να φάει σε μια ταβέρνα ή να πάει στα μπουζούκια του. Να κάνει το κέφι του. Το χρειάζεται. Είναι βιταμίνη C. Το θέλει το σώμα, για να χαλαρώσει.
Είχατε ζήσει πολλά, όταν φτάσατε στην Ελλάδα ως παιδί που δεν μιλούσε τη γλώσσα, που ήρθε από άλλον τόπο, που δεν είχε χρήματα. Βιώσατε ρατσισμό;«Πρόσφυγες πηγαίνουν σε πολλές χώρες, όχι μόνο στην Ελλάδα. Ή πνίγονται και δεν προλαβαίνουν να φτάσουν εκεί που θέλουν, στο όνειρο, στη ζωή. Έτσι το βίωσα και εγώ, όταν ήρθα από τη Ρωσία εδώ και έτσι τα βλέπω τα πράγματα».
Πολύ. Το «ρωσάκι», έλεγαν. Το ρωσάκι που τραγουδάει, ο Ρωσοπόντιος. Αυτά τα πέρασα. Ήταν ένα μικρό Βιετνάμ για μένα στη ζωή μου.Πώς το αντιμετωπίζατε;
Με χαμόγελο. Συμφωνούσα πολλές φορές με αυτά που έλεγαν, για να μην τους εξαγριώνω. Ή πολλές φορές έφευγα από αυτές τις παρέες, επειδή δεν ένιωθα καλά, ένιωθα άβολα.
Η Πρόσφυγας Master Chef
Όταν βλέπετε τους σημερινούς πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα, πώς νιώθετε;
Λύπη. Λύπη γι’ αυτά που συμβαίνουν. Άλλοι τους βρίζουν, δεν τους δέχονται, αλλά όλοι έχουμε συγγενείς στο εξωτερικό. Πάω και τραγουδάω εκεί συνέχεια. Θα τους άρεσε να κάνουν το ίδιο στους συγγενείς τους, τους Έλληνες του εξωτερικού, οι άλλοι που μένουν εκεί; Θα τους άρεσε να τους πετροβολούν; Να τους διώχνουν; Να μην τους αφήνουν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα σχολεία; Όταν φεύγει η μάνα και ο πατέρας στο εξωτερικό και γεννηθεί εκεί ένα παιδί, το λέμε ελληνορωσάκι, ελληνοαμερικανάκι, ελληνοαλβανάκι, ελληνοαφρικανάκι. Μας καλούν ως πρεσβευτές της Ελλάδας, επειδή μέσα από τη μουσική μας ενώνουμε τον κόσμο όπου πάμε, ντόπιους και μετανάστες. Επειδή εκεί που κάνουμε συναυλίες έρχονται και Βραζιλιάνοι και Έλληνες, και Αργεντίνοι και Έλληνες. Κλαίνε οι γονείς και λένε, «Λευταράκη μας, μη μας ξεχνάτε, τα παιδιά μας πια δεν μιλάνε ελληνικά. Να έρχεστε, ώστε μέσα από τα τραγούδια να αγαπούν την ελληνική μουσική και να μαθαίνουν τα ελληνικά». Μέσα από τα τραγούδια μαθαίνουν ελληνικά, το ξέρεις; Η τέταρτη, πέμπτη γενιά είναι πια αργεντινάκια. Είχα πάει εκεί τώρα και έκλαιγαν και έλεγαν «Μη μας ξεχνάτε». Γι’ αυτό ταξιδεύω. Παντού υπάρχουν Έλληνες. Ή παντρευτήκαν ντόπιους ή πήγαν εκεί για καλύτερες μέρες και γεννήθηκαν τα παιδιά τους εκεί. Τα παιδιά αυτά, δηλαδή, θα τους άρεσε να μην τα θέλουν στα σχολεία; Να τα πετροβολούν και να τα διώχνουν από τη χώρα, επειδή πήγαν εκεί να ζήσουν;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έλα, λοιπόν, τώρα να σου απαντήσω στην ερώτηση πώς νιώθω εγώ βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας. Όλοι αυτοί ήρθαν για μια καλύτερη ζωή, είτε επειδή πουθενά δεν τους ήθελαν είτε επειδή κάποιοι δημιούργησαν πολέμους, για να μην κλείνουν τα εργοστάσια με τα όπλα. Επειδή, για να ζουν τα εργοστάσια αυτά, πρέπει να δημιουργείται πόλεμος σε κάποια χώρα υποανάπτυκτη. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχασαν τα παιδιά τους, τους γονείς τους, έχασαν τους εαυτούς τους. Μπαίνουν σε ένα καράβι, σε μια βάρκα, κολυμπάνε και πάνε στη χώρα που είναι πιο κοντά. Πρόσφυγες πηγαίνουν σε πολλές χώρες, όχι μόνο στην Ελλάδα. Ή πνίγονται και δεν προλαβαίνουν να φτάσουν εκεί που θέλουν, στο όνειρο, στη ζωή. Έτσι το βίωσα και εγώ, όταν ήρθα από τη Ρωσία εδώ και έτσι τα βλέπω τα πράγματα.
Θέλω λίγο να πάμε στο κεφάλαιο «νύχτα». Ποιοι είναι οι άγραφοι νόμοι της νύχτας, που ακούμε να λένε, τους οποίους πρέπει να ακολουθήσει κάποιος, για να επιβιώσει;
Α, τώρα πια είναι και της μέρας οι άγραφοι νόμοι και της νύχτας και του μεσημεριού. Παντού υπάρχει η βία, ο εκβιασμός, το λάθος, το καλό, το κακό. Απλώς, πρέπει να είσαι λίγο τυχερός, να κόβει το μυαλό σου, να κρατάς ισορροπίες, να προλαβαίνεις πράγματα για να μην πάθεις μεγάλη ζημιά ή εσύ ή τα παιδιά σου. Για να μπορέσεις να επιβιώσεις στον χώρο. Ο κίνδυνος παραμονεύει παντού πια.
Α, τώρα πια είναι και της μέρας οι άγραφοι νόμοι και της νύχτας και του μεσημεριού. Παντού υπάρχει η βία, ο εκβιασμός, το λάθος, το καλό, το κακό. Απλώς, πρέπει να είσαι λίγο τυχερός, να κόβει το μυαλό σου, να κρατάς ισορροπίες, να προλαβαίνεις πράγματα για να μην πάθεις μεγάλη ζημιά ή εσύ ή τα παιδιά σου. Για να μπορέσεις να επιβιώσεις στον χώρο. Ο κίνδυνος παραμονεύει παντού πια.
Το τελευταίο που λέω είναι, «Το ξέρει η μανούλα ότι είσαι εδώ;». Λέει αυτή, «Ναι» και λέω, «Μανούλααα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εσείς όλα αυτά τα χρόνια είχατε και το επιχειρηματικό κομμάτι να διαχειριστείτε.
Κοίτα, όταν ξεκίνησα, δεν είχα σχέση με όλα αυτά. Έκανα δουλειές του ποδαριού. Στιλβωτής παπουτσιών, μαρμαράς, υδραυλικός, σουβλατζής. Έχω πουλήσει χαλιά, πάγο - ό,τι θες έχω κάνει. Ήμασταν εξαμελής οικογένεια, με τέσσερα παιδιά -δύο αγόρια, δύο κορίτσια-, δεν μιλούσαμε και καλά ελληνικά, έπρεπε να επιβιώσουμε. Για να επιβιώσω, με έβαλαν σε όλα αυτά τα επαγγέλματα. Κάποια στιγμή, ξεκίνησα να βγάζω χρήματα. Είχα το κασελάκι μου, ήμουν αφεντικό. Είχα την κιθάρα μου με ένα πιατάκι στα καφενεία, πάλι εγώ ήμουν το αφεντικό. Αυτό, φαίνεται, μου έμεινε μικρόβιο.
Κοίτα, όταν ξεκίνησα, δεν είχα σχέση με όλα αυτά. Έκανα δουλειές του ποδαριού. Στιλβωτής παπουτσιών, μαρμαράς, υδραυλικός, σουβλατζής. Έχω πουλήσει χαλιά, πάγο - ό,τι θες έχω κάνει. Ήμασταν εξαμελής οικογένεια, με τέσσερα παιδιά -δύο αγόρια, δύο κορίτσια-, δεν μιλούσαμε και καλά ελληνικά, έπρεπε να επιβιώσουμε. Για να επιβιώσω, με έβαλαν σε όλα αυτά τα επαγγέλματα. Κάποια στιγμή, ξεκίνησα να βγάζω χρήματα. Είχα το κασελάκι μου, ήμουν αφεντικό. Είχα την κιθάρα μου με ένα πιατάκι στα καφενεία, πάλι εγώ ήμουν το αφεντικό. Αυτό, φαίνεται, μου έμεινε μικρόβιο.
Το μικρόβιο του να είστε αφεντικό το είχατε περισσότερο για να έχετε εξουσία ή για να μην έχετε κανέναν πάνω από το κεφάλι σας;
Να επιβιώσω ήθελα. Όμως κάνοντας δουλειές, έγινα και αφεντικό. Χωρίς προσωπικό (γέλια). Όταν έβγαινα με την κιθάρα ως παιδί, είχα κάποιον που μάζευε τα λεφτά με το πιατάκι, μετά είδα ότι δεν με συμφέρει και τον απέλυσα (γέλια). Δύσκολα χρόνια. Ε, μεγαλώνοντας, άνοιξα και επιχειρήσεις, για να βοηθήσω την οικογένεια. Ένα είναι το καλό θύμα στην οικογένεια: Αυτό που έχει πιο καλή φώτιση από τον Θεό, έχει τη μεγαλύτερη τύχη, αυτός βοηθάει και όλη την οικογένεια. Από αυτούς είμαι και εγώ. Πάντα λέω «Δόξα τω Θεώ» στον καθρέφτη - μην ξεχνάμε τον καθρέφτη. Ο καθρέφτης συνεχίζει ακόμη να με προβληματίζει και έχω εκεί το κασελάκι μου, για να το κοιτάω και να θυμάμαι. Δεν φοβάμαι. Επειδή, άνθρωποι είμαστε - και κάτι να γίνει, έχω το κασελάκι μου, οπότε έχω δουλειά. Θα βγάλω μεροκάματο, δεν θα πεθάνω από την πείνα, εγώ θα ζήσω. Τελευταίος θα πέσω.
Να επιβιώσω ήθελα. Όμως κάνοντας δουλειές, έγινα και αφεντικό. Χωρίς προσωπικό (γέλια). Όταν έβγαινα με την κιθάρα ως παιδί, είχα κάποιον που μάζευε τα λεφτά με το πιατάκι, μετά είδα ότι δεν με συμφέρει και τον απέλυσα (γέλια). Δύσκολα χρόνια. Ε, μεγαλώνοντας, άνοιξα και επιχειρήσεις, για να βοηθήσω την οικογένεια. Ένα είναι το καλό θύμα στην οικογένεια: Αυτό που έχει πιο καλή φώτιση από τον Θεό, έχει τη μεγαλύτερη τύχη, αυτός βοηθάει και όλη την οικογένεια. Από αυτούς είμαι και εγώ. Πάντα λέω «Δόξα τω Θεώ» στον καθρέφτη - μην ξεχνάμε τον καθρέφτη. Ο καθρέφτης συνεχίζει ακόμη να με προβληματίζει και έχω εκεί το κασελάκι μου, για να το κοιτάω και να θυμάμαι. Δεν φοβάμαι. Επειδή, άνθρωποι είμαστε - και κάτι να γίνει, έχω το κασελάκι μου, οπότε έχω δουλειά. Θα βγάλω μεροκάματο, δεν θα πεθάνω από την πείνα, εγώ θα ζήσω. Τελευταίος θα πέσω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν έχεις συνηθίσει κάτι να το βλέπεις κάθε μέρα, να το αγαπάς, να το θέλεις και αυτό να μη σε θέλει, είναι η χειρότερη στιγμή της ζωής του ανθρώπου. Γίνεσαι κομμάτια, πέφτεις στα πατώματα.
Ποια είναι η περίοδος στην οποία ανατρέχετε για ωραίες στιγμές;
Σίγουρα τα καλά χρόνια ήταν από το ’85 μέχρι το 2010. Πολλά τα χρόνια, ε; Όλος ο κόσμος χόρευε και είχε πάθει μια «Λεπανάσταση». Άκουγαν Πανταζή, χόρευαν με Πανταζή, ό,τι έλεγα εγώ γινόταν σύνθημα, μόδα, εκπομπές. Όλα γύριζαν γύρω από το όνομά μου - και καμιά φορά εγώ το προκαλούσα: Όταν βγάζεις μια κολόνια, όταν βγάζεις ρούχα, όταν βγάζεις σπίρτα, παπούτσια, όλα ΛΕΠΑ, όταν γεμίζεις και τα μαγαζιά, ακούγεσαι και στα ραδιόφωνα, είσαι πρόεδρος σε ομάδα, όλα αυτά είναι μία πρόκληση - αλλά είναι και ζωή. Όλα αυτά τα προκαλείς και εσύ καμία φορά. Όχι με την κακή έννοια, είσαι δραστήριος και δημιουργικός - και όταν δεν έχεις δουλειά, τη δημιουργείς.Το «Όλα τα μωρά στην πίστα» πώς προέκυψε;
Εκείνη την ώρα, μου βγαίνουν και τα λέω. Το «Όλα τα μωρά στην πίστα» έγινε ύμνος. Οι κοπέλες που ήταν να έρθουν στον Πανταζή πήγαιναν στο κομμωτήριο, ντύνονταν πολύ ωραία, με τα μινάκια τους, όμορφες. Όπως τις έβλεπα να χορεύουν και έλεγα «Θέλω μωρά πάνω στα τραπέζια, θέλω και άλλο μωρό» και έτσι βγήκε το «μωρό». Να βλέπεις ξαφνικά τα κορίτσια πάνω στα τραπέζια και να γίνεται χαμός. Έτσι βγήκε, αυθόρμητα. Όπως και το «Βασανιστείτε» και διάφορα που λέω. Το τελευταίο που λέω είναι, «Το ξέρει η μανούλα ότι είσαι εδώ;». Λέει αυτή, «Ναι» και λέω, «Μανούλααα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι είναι καψούρα για εσάς;
Είναι μια ξαφνική καούρα στο στομάχι. Θες να χεις και λεφτά, βέβαια, για να πας κάπου να τη βγάλεις αυτήν την καψούρα για μια γυναίκα - και να της πάρεις ένα δώρο, να κάνεις πράγματα γι’ αυτήν. «Αυτός είναι καψούρης», λέμε, ότι αυτός πεθαίνει γι’ αυτήν.Ο έρωτας;
«Έρωτας με την πρώτη ματιά», το έχεις ακούσει; Τη βλέπεις, σου δίνει μια στο κεφάλι και τελειώνεις. Η αγάπη είναι αυτή που μας ενδιαφέρει, όμως. Η καψούρα περνάει. Ένας καψούρης μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωί και να του έχει φύγει ή να του τελειώσουν τα λεφτά. Αυτό που έχουμε είναι ο έρωτας, η αγάπη και μετά η συνήθεια. Αυτή είναι το πιο δυνατό.
Όταν έχεις συνηθίσει κάτι, να το βλέπεις κάθε μέρα, να το αγαπάς, να το θέλεις και αυτό να μην σε θέλει, είναι η χειρότερη στιγμή της ζωής του ανθρώπου. Γίνεσαι κομμάτια, πέφτεις στα πατώματα, πίνεις, σέρνεσαι, κλαις και δεν θέλω να φτάσω και σε άλλα κακά πράγματα που μπορεί να συμβούν.Στη ζωή σας περισσότερο καψουρευτήκατε, αγαπήσατε ή ερωτευτήκατε;
Είπαμε, η καψούρα περνάει. Ποτέ δεν ήθελα να καψουρεύομαι. Μου άρεσε κάτι, προσπαθούσα να το πλησιάσω και να το κατακτήσω. Έχω φάει πόρτα.
Ε, βέβαια, τι; Τι είμαι; Απλώς, βοήθησε λίγο το ότι ήμουν ο Πανταζής. Με άκουγαν, με έβλεπαν, με διάβαζαν - αυτό σου δίνει κάτι παραπάνω.
Είναι μια ξαφνική καούρα στο στομάχι. Θες να χεις και λεφτά, βέβαια, για να πας κάπου να τη βγάλεις αυτήν την καψούρα για μια γυναίκα - και να της πάρεις ένα δώρο, να κάνεις πράγματα γι’ αυτήν. «Αυτός είναι καψούρης», λέμε, ότι αυτός πεθαίνει γι’ αυτήν.Ο έρωτας;
«Έρωτας με την πρώτη ματιά», το έχεις ακούσει; Τη βλέπεις, σου δίνει μια στο κεφάλι και τελειώνεις. Η αγάπη είναι αυτή που μας ενδιαφέρει, όμως. Η καψούρα περνάει. Ένας καψούρης μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωί και να του έχει φύγει ή να του τελειώσουν τα λεφτά. Αυτό που έχουμε είναι ο έρωτας, η αγάπη και μετά η συνήθεια. Αυτή είναι το πιο δυνατό.
Με τι από αυτά πέφτουμε στα πατώματα;
Όταν έχεις συνηθίσει κάτι, να το βλέπεις κάθε μέρα, να το αγαπάς, να το θέλεις και αυτό να μην σε θέλει, είναι η χειρότερη στιγμή της ζωής του ανθρώπου. Γίνεσαι κομμάτια, πέφτεις στα πατώματα, πίνεις, σέρνεσαι, κλαις και δεν θέλω να φτάσω και σε άλλα κακά πράγματα που μπορεί να συμβούν.Στη ζωή σας περισσότερο καψουρευτήκατε, αγαπήσατε ή ερωτευτήκατε;
Είπαμε, η καψούρα περνάει. Ποτέ δεν ήθελα να καψουρεύομαι. Μου άρεσε κάτι, προσπαθούσα να το πλησιάσω και να το κατακτήσω. Έχω φάει πόρτα.
Ναι;Η κόρη μου όταν με χρειάζεται, χτυπάει το κουδούνι και είμαι εδώ. Όπου πάω μού λένε «Την ακολουθώ», «Την αγαπώ». Όταν σου λένε τέτοια, χαίρεσαι.
Ε, βέβαια, τι; Τι είμαι; Απλώς, βοήθησε λίγο το ότι ήμουν ο Πανταζής. Με άκουγαν, με έβλεπαν, με διάβαζαν - αυτό σου δίνει κάτι παραπάνω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι θέλουν οι γυναίκες σε εσάς;
Έχω ένα πακέτο, δεν ξέρω. Τα μάτια μου; Τη μύτη μου; Την κοιλιά μου; Την καράφλα μου; Το τραγούδι μου; Το πάθος μου; Την καλοσύνη μου; Δεν ξέρω, ένα πακέτο είναι νομίζω. Δεν είμαι και Άδωνις, αλλά είμαι αντράκι, έτσι; Τις αγαπώ τις γυναίκες. Τις προσέχω.Έχετε απατήσει; Διότι έχετε τραγουδήσει πολύ για ανθρώπους που απατούν.
Όταν είχα σχέση -επειδή είμαι σχεσάκιας-, δεν απάτησα ποτέ τη γυναίκα. Δεν μπορεί καμία να μου προσάψει κάτι τέτοιο. Ακόμη και η Ζώζα, που έχω κάνει το παιδί μαζί της, μου έλεγε, «Με έχεις απατήσει», αλλά δεν με έπιασε ποτέ.Α, δεν σας έπιασε…
Μα δεν με έπιασε, επειδή δεν το έκανα. Όταν δεν έχω σχέση, όμως, είμαι ελεύθερος άνθρωπος και έχω δικαίωμα να ζήσω. Έχω και εγώ δικαίωμα για μια παρέα. Κάπου εκεί έξω υπάρχει και για μένα μια παρέα.
Έχω ένα πακέτο, δεν ξέρω. Τα μάτια μου; Τη μύτη μου; Την κοιλιά μου; Την καράφλα μου; Το τραγούδι μου; Το πάθος μου; Την καλοσύνη μου; Δεν ξέρω, ένα πακέτο είναι νομίζω. Δεν είμαι και Άδωνις, αλλά είμαι αντράκι, έτσι; Τις αγαπώ τις γυναίκες. Τις προσέχω.Έχετε απατήσει; Διότι έχετε τραγουδήσει πολύ για ανθρώπους που απατούν.
Όταν είχα σχέση -επειδή είμαι σχεσάκιας-, δεν απάτησα ποτέ τη γυναίκα. Δεν μπορεί καμία να μου προσάψει κάτι τέτοιο. Ακόμη και η Ζώζα, που έχω κάνει το παιδί μαζί της, μου έλεγε, «Με έχεις απατήσει», αλλά δεν με έπιασε ποτέ.Α, δεν σας έπιασε…
Μα δεν με έπιασε, επειδή δεν το έκανα. Όταν δεν έχω σχέση, όμως, είμαι ελεύθερος άνθρωπος και έχω δικαίωμα να ζήσω. Έχω και εγώ δικαίωμα για μια παρέα. Κάπου εκεί έξω υπάρχει και για μένα μια παρέα.
Ως πατέρας, με την κόρη σας, την Κόνι Μεταξά, είστε αυστηρός και συντηρητικός;
Είμαι 50-50. Είμαι στον χώρο και η μαμά του παιδιού είναι στον χώρο και το παιδί μεγάλωσε μέσα στον χώρο. Προσπάθησα το παιδί μου να ξέρει δέκα πράγματα, όταν θα βγει στη ζούγκλα της ζωής. Να του δώσω τα όπλα να προστατευτεί. Ξέρει. Αλλά εντάξει, κοπέλα είναι και θα ερωτευτεί. Απλά προσπαθώ να είμαι παρών και να είμαι ο φύλακας-άγγελός του, όσο μπορώ. Γι’ αυτό πρέπει να μιλάμε με τα παιδιά μας, επειδή όσο μιλάμε προλαβαίνουμε πράγματα.
Είμαι 50-50. Είμαι στον χώρο και η μαμά του παιδιού είναι στον χώρο και το παιδί μεγάλωσε μέσα στον χώρο. Προσπάθησα το παιδί μου να ξέρει δέκα πράγματα, όταν θα βγει στη ζούγκλα της ζωής. Να του δώσω τα όπλα να προστατευτεί. Ξέρει. Αλλά εντάξει, κοπέλα είναι και θα ερωτευτεί. Απλά προσπαθώ να είμαι παρών και να είμαι ο φύλακας-άγγελός του, όσο μπορώ. Γι’ αυτό πρέπει να μιλάμε με τα παιδιά μας, επειδή όσο μιλάμε προλαβαίνουμε πράγματα.
Είμαι πολύ πλούσιος, χαρούμενος, γεμάτος και χορτασμένος. Έχω περάσει τόσο ωραία. Έχω κάνει τόσα πράγματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που οι άλλοι ούτε στο όνειρό τους δεν τα έχουν δει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όμως αυτή είναι μια σχέση που χτίζεται, το να μπορεί το παιδί να έρθει να μιλήσει στον γονιό.
Αυτό προσπαθώ και νομίζω είμαι σε καλό δρόμο - και η μητέρα της το ίδιο. Έλειπα και τώρα προσπαθώ να τα κάνω όλα τρεις-τέσσερις φορές παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Μέχρι τα 18 της ήμουν εκτός. Μεγάλωνε με τη μαμά της και τις γιαγιάδες της και εγώ ήμουν στην Τουρκία, τη Βραζιλία, παντού. Το παιδί, όμως, τώρα που είναι μέσα στον χώρο με καταλαβαίνει. Είμαστε πολύ δεμένοι. Ειδικά αυτό το ταξίδι το καλοκαίρι, με την τουρνέ στο εξωτερικό, μας βοήθησε, επειδή ήμασταν μέρα-νύχτα μαζί για ενάμιση μήνα και κατάλαβε τι συμβαίνει γενικά και ποιος είναι ο μπαμπάς της.
Είναι ένα καλλιτεχνάκι τρελοκόριτσο, το οποίο έχει μεγαλώσει σε αγγλικό σχολείο, με θέατρο και πήγε στην Αμερική, για να τελειοποιήσει αυτό που αγαπάει - θέατρο, κινηματογράφο, σκηνοθεσία, χορό, τραγούδι, υποκριτική κτλ. Στην Αμερική κοιτούν το ταλέντο. Εκεί τσαλακώνεται, αλλά είναι όμορφη, έχει ωραία μαμά, κάτι βάλαμε και εμείς, όμως (γέλια). Θέλω να έχει καλή τύχη. Όλα τα παιδιά θέλω να έχουν καλή τύχη. Εγώ είμαι κοντά της. Όταν με χρειάζεται, χτυπάει το κουδούνι και είμαι εδώ. Όπου πάω μού λένε «Την ακολουθώ», «Την αγαπώ». Όταν σου λένε τέτοια, χαίρεσαι. Της είπα, «Θα έχεις και κακές κριτικές, αφού αποφάσισες να βγεις έξω, στα φώτα, θα έχεις και τέτοια». Δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους. Αν είναι 100 και κερδίζεις κάθε μέρα έναν, είναι νίκη. Αν χάνεις έναν, είναι ήττα. Κατάλαβες;
Αυτό προσπαθώ και νομίζω είμαι σε καλό δρόμο - και η μητέρα της το ίδιο. Έλειπα και τώρα προσπαθώ να τα κάνω όλα τρεις-τέσσερις φορές παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Μέχρι τα 18 της ήμουν εκτός. Μεγάλωνε με τη μαμά της και τις γιαγιάδες της και εγώ ήμουν στην Τουρκία, τη Βραζιλία, παντού. Το παιδί, όμως, τώρα που είναι μέσα στον χώρο με καταλαβαίνει. Είμαστε πολύ δεμένοι. Ειδικά αυτό το ταξίδι το καλοκαίρι, με την τουρνέ στο εξωτερικό, μας βοήθησε, επειδή ήμασταν μέρα-νύχτα μαζί για ενάμιση μήνα και κατάλαβε τι συμβαίνει γενικά και ποιος είναι ο μπαμπάς της.
Εσείς έχετε καταλάβει ακριβώς τι είναι αυτό που κάνει η κόρη σας; Τι είναι αυτό που λέμε «influencer»;
Είναι ένα καλλιτεχνάκι τρελοκόριτσο, το οποίο έχει μεγαλώσει σε αγγλικό σχολείο, με θέατρο και πήγε στην Αμερική, για να τελειοποιήσει αυτό που αγαπάει - θέατρο, κινηματογράφο, σκηνοθεσία, χορό, τραγούδι, υποκριτική κτλ. Στην Αμερική κοιτούν το ταλέντο. Εκεί τσαλακώνεται, αλλά είναι όμορφη, έχει ωραία μαμά, κάτι βάλαμε και εμείς, όμως (γέλια). Θέλω να έχει καλή τύχη. Όλα τα παιδιά θέλω να έχουν καλή τύχη. Εγώ είμαι κοντά της. Όταν με χρειάζεται, χτυπάει το κουδούνι και είμαι εδώ. Όπου πάω μού λένε «Την ακολουθώ», «Την αγαπώ». Όταν σου λένε τέτοια, χαίρεσαι. Της είπα, «Θα έχεις και κακές κριτικές, αφού αποφάσισες να βγεις έξω, στα φώτα, θα έχεις και τέτοια». Δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους. Αν είναι 100 και κερδίζεις κάθε μέρα έναν, είναι νίκη. Αν χάνεις έναν, είναι ήττα. Κατάλαβες;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εσείς πώς αντιμετωπίζετε τις κακές κριτικές;
Με αγάπη.
Πάντα ενοχλείσαι. Όμως, όταν έχεις περάσει και ένα μικρό ισχαιμικό επεισόδιο, όπως εγώ πριν από επτά-οκτώ χρόνια, που έχασα και τη φωνή μου, επειδή στενοχωριόμουν…Χάσατε τη φωνή σας;
Ναι, δεν μίλαγα καθόλου εκείνην την περίοδο. Σαν να έπαθα σοκ. Σαν να με πέρασε ο Θεός από μια δοκιμασία, για να βάλω μυαλό. Να κοιμηθώ λίγο, να έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, να κάνω καλές επιλογές, λίγο να μαζευτώ. Δεν σου κρύβω ότι από τότε, όχι πως «από εδώ μπαίνει-από εδώ βγαίνει», αλλά είμαι πολύ χαλαρός.
Με αγάπη.
Από τη μία μπαίνει-από την άλλη βγαίνει ή κάτι μένει μέσα;Ξυπνάω κάθε πρωί, σηκώνομαι από το κρεβάτι, κάνω μια πεντάλεπτη γυμναστικούλα και λέω, «Πάμε να κατακτήσουμε τον κόσμο».
Πάντα ενοχλείσαι. Όμως, όταν έχεις περάσει και ένα μικρό ισχαιμικό επεισόδιο, όπως εγώ πριν από επτά-οκτώ χρόνια, που έχασα και τη φωνή μου, επειδή στενοχωριόμουν…Χάσατε τη φωνή σας;
Ναι, δεν μίλαγα καθόλου εκείνην την περίοδο. Σαν να έπαθα σοκ. Σαν να με πέρασε ο Θεός από μια δοκιμασία, για να βάλω μυαλό. Να κοιμηθώ λίγο, να έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, να κάνω καλές επιλογές, λίγο να μαζευτώ. Δεν σου κρύβω ότι από τότε, όχι πως «από εδώ μπαίνει-από εδώ βγαίνει», αλλά είμαι πολύ χαλαρός.
Είναι δύσκολο να διαλέγεις τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, ανησυχείτε αν είναι πραγματικοί φίλοι ή αν είναι από συμφέρον;
Δεν το ξέρεις αυτό. Το μαθαίνεις σιγά-σιγά. Το έμαθα αργότερα. Όταν παθαίνεις, σε εκμεταλλεύονται, σε τρώνε οικονομικά. Ο καθένας έρχεται κάτι να πάρει, επειδή εσύ εκείνη τη στιγμή είσαι το φωτεινό αστέρι και μαζεύεται γύρω σου η αυλή, η λεγόμενη. Εγώ δεν έχω αυλή εδώ, έχω πισίνα, έφυγα από το σπίτι που είχε αυλή. Τώρα έχω πέντε-έξι φίλους που κάνω παρέα, που είναι και συνεργάτες μου οι περισσότεροι, για να είναι και μέσα στη δουλειά, ώστε να καταλαβαίνουν. Έχω πολλούς γνωστούς και έχω και την αγάπη του κόσμου, όπου υπάρχει ελληνισμός. Είμαι πολύ πλούσιος, χαρούμενος, γεμάτος και χορτασμένος. Έχω περάσει τόσο ωραία. Έχω κάνει τόσα πράγματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που οι άλλοι ούτε στο όνειρό τους δεν τα έχουν δει.
Δεν το ξέρεις αυτό. Το μαθαίνεις σιγά-σιγά. Το έμαθα αργότερα. Όταν παθαίνεις, σε εκμεταλλεύονται, σε τρώνε οικονομικά. Ο καθένας έρχεται κάτι να πάρει, επειδή εσύ εκείνη τη στιγμή είσαι το φωτεινό αστέρι και μαζεύεται γύρω σου η αυλή, η λεγόμενη. Εγώ δεν έχω αυλή εδώ, έχω πισίνα, έφυγα από το σπίτι που είχε αυλή. Τώρα έχω πέντε-έξι φίλους που κάνω παρέα, που είναι και συνεργάτες μου οι περισσότεροι, για να είναι και μέσα στη δουλειά, ώστε να καταλαβαίνουν. Έχω πολλούς γνωστούς και έχω και την αγάπη του κόσμου, όπου υπάρχει ελληνισμός. Είμαι πολύ πλούσιος, χαρούμενος, γεμάτος και χορτασμένος. Έχω περάσει τόσο ωραία. Έχω κάνει τόσα πράγματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που οι άλλοι ούτε στο όνειρό τους δεν τα έχουν δει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχετε κάτι να περιμένετε;
Πάντα κάτι περιμένεις.Τι περιμένετε;
Μια καλή συντροφιά.
Πάντα κάτι περιμένεις.Τι περιμένετε;
Μια καλή συντροφιά.
Δεν έχετε παντρευτεί ποτέ.
Όχι. Αλλά, γιατί να μην παντρευτώ τώρα; Πάντα ήθελα, αλλά δεν έκατσε. Δεν είναι εύκολη η δουλειά μου. Εξαιτίας της δουλειάς μου δεν έχω παντρευτεί. Οι περισσότερες γυναίκες έφυγαν, επειδή ήθελαν να είμαι σπίτι και εγώ δεν ήμουν. Εμένα η γκόμενά μου ξέρεις ποια είναι; Το τραγούδι. Τι να κάνω; Αυτή είναι η πρώτη αγάπη.«Δεν καπνίζω, δεν πίνω, δεν κάνω ναρκωτικά. Εγώ θα πεθάνω από τις γυναίκες και το τραγούδι»: Αυτό μου είπατε όσο φωτογραφιζόσασταν. Μπορεί να σας καταστρέψει μια γυναίκα;
Βεβαίως.Το έχει κάνει;
Όχι, αλλά με έχει ρίξει στα πατώματα. Έχω γράψει τραγούδια. Έχω πιει, που δεν πίνω. Αλλά πλέον, δεν θα το μάθει ποτέ ότι μπορώ να πέσω στο πάτωμα. Όταν ήμουν πιο μικρός, μπορεί και να το μάθαινε. Τώρα όχι. Θα φάω τα λυσσακά μου. Όμως, εδώ γύρω είναι ο έρωτας, τον οσμίζομαι, θα έρθει. Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι, για να έρθει αυτό που θέλεις.Είστε αισιόδοξος.
Πολύ. Ξέρεις γιατί; Ξυπνάω κάθε πρωί, σηκώνομαι από το κρεβάτι, κάνω μια πεντάλεπτη γυμναστικούλα και λέω, «Πάμε να κατακτήσουμε τον κόσμο». Σήμερα. Επειδή καμία μέρα δεν είναι σαν σήμερα. Αύριο είναι μια άλλη μέρα, χθες ήταν μια άλλη μέρα.Η σχέση σας με τον θάνατο;
Γεννιέσαι μόνος, σωστά; Στη διαδρομή σου ζεις όλα αυτά που σου έλεγα τόση ώρα και φεύγεις μόνος. Να είσαι τυχερός να ζήσεις όσο μπορείς, όσα μπορείς. Είναι η αρχή, η διαδρομή και το τέλος.
Όχι. Αλλά, γιατί να μην παντρευτώ τώρα; Πάντα ήθελα, αλλά δεν έκατσε. Δεν είναι εύκολη η δουλειά μου. Εξαιτίας της δουλειάς μου δεν έχω παντρευτεί. Οι περισσότερες γυναίκες έφυγαν, επειδή ήθελαν να είμαι σπίτι και εγώ δεν ήμουν. Εμένα η γκόμενά μου ξέρεις ποια είναι; Το τραγούδι. Τι να κάνω; Αυτή είναι η πρώτη αγάπη.«Δεν καπνίζω, δεν πίνω, δεν κάνω ναρκωτικά. Εγώ θα πεθάνω από τις γυναίκες και το τραγούδι»: Αυτό μου είπατε όσο φωτογραφιζόσασταν. Μπορεί να σας καταστρέψει μια γυναίκα;
Βεβαίως.Το έχει κάνει;
Όχι, αλλά με έχει ρίξει στα πατώματα. Έχω γράψει τραγούδια. Έχω πιει, που δεν πίνω. Αλλά πλέον, δεν θα το μάθει ποτέ ότι μπορώ να πέσω στο πάτωμα. Όταν ήμουν πιο μικρός, μπορεί και να το μάθαινε. Τώρα όχι. Θα φάω τα λυσσακά μου. Όμως, εδώ γύρω είναι ο έρωτας, τον οσμίζομαι, θα έρθει. Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι, για να έρθει αυτό που θέλεις.Είστε αισιόδοξος.
Πολύ. Ξέρεις γιατί; Ξυπνάω κάθε πρωί, σηκώνομαι από το κρεβάτι, κάνω μια πεντάλεπτη γυμναστικούλα και λέω, «Πάμε να κατακτήσουμε τον κόσμο». Σήμερα. Επειδή καμία μέρα δεν είναι σαν σήμερα. Αύριο είναι μια άλλη μέρα, χθες ήταν μια άλλη μέρα.Η σχέση σας με τον θάνατο;
Γεννιέσαι μόνος, σωστά; Στη διαδρομή σου ζεις όλα αυτά που σου έλεγα τόση ώρα και φεύγεις μόνος. Να είσαι τυχερός να ζήσεις όσο μπορείς, όσα μπορείς. Είναι η αρχή, η διαδρομή και το τέλος.
Περισσότερα από το VICEΕλληνική Εταιρεία Παραγωγής Πορνό Είναι Υποψήφια για τα «Όσκαρ» του ΠορνόΈνα Τεμαχισμένο Πτώμα στον Κηφισό: Η Δολοφονία του Αθανασόπουλου Συζητιέται Μέχρι ΣήμεραO Λεκτικός Μέσα από τις Μνήμες των Ανθρώπων που τον ΈζησανΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.