Πήγαμε σε Ένα Σεμινάριο Bar Fighting στην Αθήνα και Μάθαμε να Αποφεύγουμε Σπασμένα Μπουκάλια

Πριν από λίγα χρόνια, βρισκόμουν με τρεις φίλους σε ένα κλαμπ των νοτίων προαστίων. Δίπλα μας, κάθονταν κάποιες κοπέλες και σύντομα βρεθήκαμε να μιλάμε μαζί τους. Υπήρχε ένα ίχνος φλερτ στην ατμόσφαιρα, όμως η αλήθεια είναι πως ήταν τόσο ήπιο, που δεν ήταν οφθαλμοφανές. Ξαφνικά, πετάγεται ένας τύπος μπροστά μας, ο οποίος ξεκινάει να τραμπουκίζει έναν από τους φίλους μου, με τη δικαιολογία ότι μία από τις κοπέλες είναι πρώην του. Τα πράγματα αγριεύουν με γοργούς ρυθμούς και οι δυο τους πιάνονται στα χέρια. Τελικά, ο φίλος μου καταφέρνει -κρατώντας αμυντική στάση- να τον απωθήσει, ρίχνοντάς τον κατά λάθος στο έδαφος, μαζί με ένα σταντ με ποτήρια και μπουκάλια. Ο τύπος σηκώθηκε σε κλάσματα δευτερολέπτων κρατώντας τον πάτο ενός σπασμένου ποτηριού, τον οποίο χρησιμοποίησε για να χτυπήσει το μέλος της παρέας μας στο πρόσωπο. Αποτέλεσμα της όλης ιστορίας; Ο φίλος μου να κάνει πλαστικές επεμβάσεις, για να σώσει -ευτυχώς επιτυχημένα- τη ζημιά που είχε γίνει, έχοντας μάλιστα γλυτώσει το μάτι του για μόλις δύο εκατοστά και ο τύπος να βρίσκεται στα 20 του κατηγορούμενος για απόπειρα ανθρωποκτονίας και πρόκληση σοβαρών σωματικών βλαβών. Συζητώντας τα όσα συνέβησαν τις επόμενες μέρες με ανθρώπους του κύκλου μου, συνειδητοποίησα πως όλοι είχαν μια παρόμοια -όχι απαραίτητα τόσο σοβαρή- ιστορία να διηγηθούν. Λίγο το αλκοόλ, λίγο η πολυκοσμία και το ελληνικό ταμπεραμέντο και η μανούρα δεν είναι δύσκολο να ξεκινήσει.

Αυτό σκεφτόμουν καθώς κατευθυνόμουν στο Boiler Room στο Γκάζι, την Κυριακή, όπου πραγματοποιήθηκε το «Bar Fight Seminar» - ένα μάθημα αυτοάμυνας με βάση το krav maga, που είχε ως σκοπό να διδάξει κάποιες βασικές τακτικές και κινήσεις αυτοάμυνας για προχωρημένους και αρχάριους. «Πρόκειται για ένα σεμινάριο της πολεμικής τέχνης krav maga. Έχω δουλέψει ως ασφάλεια σε αρκετά μαγαζιά και χρησιμοποιώ τις προσωπικές μου εμπειρίες ή γεγονότα τα οποία έχω δει να συμβαίνουν μπροστά μου, για να περάσω στον απλό άνθρωπο που έχει πάει να πιει το ποτό του ή σε έναν επαγγελματία του χώρου, τεχνικές για να προστατευτεί, χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν λιγότερη βία», λέει ο επικεφαλής εκπαιδευτής της ομάδας Guerrilla και instructor του σεμιναρίου, Πάνος Ζαχάριος, συμπληρώνοντας: «Στα πέντε χρόνια που δούλεψα σε αυτά τα μαγαζιά, έγινα μάρτυρας περίπου 20 σοβαρών περιστατικών. Δεν μιλάω για τα λεγόμενα “σβερκώματα”, που έχεις δύο τύπους απλώς να πιάνονται στα χέρια, αλλά για περιστατικά με σπασμένα ποτήρια και μπουκάλια. Προσωπικά, ποτέ δεν είδα να βγαίνει μαχαίρι σε κλαμπ, οι ζημιές συνήθως γίνονταν με τέτοια αντικείμενα. Όπως και να ’χει, το προσωπικό ασφαλείας δεν θα κάτσει να δει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, μιας και κύριο μέλημά του είναι να σε απομακρύνει από τον χώρο. Αν θα αποφασίσεις εσύ μετά να συνεχίσεις να χτυπιέσαι στον δρόμο, είναι δική σου δουλειά. Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος της ασφάλειας δεν θα κάτσει να ακούσει ποιος φταίει και γιατί ξεκίνησε το σκηνικό, σημαίνει πως εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να αμυνθείς».

Έχει δίκιο και, μάλιστα, κρίνοντας από την προσωπική μου -άσχημη- εμπειρία, κατάλαβα ακριβώς αυτό: Σε έναν καυγά είσαι μόνος σου και ειδικά σε περίπτωση που δεν είσαι αυτός που τον ξεκίνησε, καλό είναι να είσαι προετοιμασμένος για όλα, μιας και σε χώρους όπως ένα κλαμπ ή ένα μπαρ, το ενδεχόμενο να δεχτείς μια γροθιά από το πουθενά -προτού προλάβεις να ρωτήσεις το πώς και το γιατί- αυξάνεται δραματικά. Όπως εξήγησε και στα περίπου 40 άτομα, ηλικιών από 14 μέχρι 50, που βρέθηκαν στο σεμινάριο, ακόμη και ο ίδιος έχει βρεθεί προ εκπλήξεως. Συγκεκριμένα, μίλησε για μια κοπέλα που του έσπασε ένα ποτήρι στο κεφάλι, όταν της έκανε ευγενική παρατήρηση, επειδή έβρεχε τον κόσμο γύρω της με ένα μπουκάλι νερό και έναν τύπο που του είχε κολλήσει ένα σπασμένο μπουκάλι στο νεφρό, απειλώντας τον - ευτυχώς χωρίς να του προκαλέσει ζημιά. Μπορεί οι κινήσεις και οι τεχνικές να ήταν αρκετά βίαιες, αλλά είχαν πάντα ως σκοπό τη διαφυγή από τον κίνδυνο. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, ανέφερε αρκετά συχνά πως η καλύτερη λύση είναι πάντα η διαφυγή.

Ωστόσο, όσα έδειξε μέσα στο τρίωρο που διήρκεσε το μάθημα είχαν να κάνουν με το πώς να αντιλαμβάνεσαι μια κατάσταση που είναι μη αναστρέψιμη και φυσικά, πώς να την αντιμετωπίσεις. Είδαμε τεχνικές αποφυγής επίθεσης με γυμνά χέρια, μπουκάλι, ποτήρι, αλλά και άγνωστο αντικείμενο. «Rambo δεν γίνεσαι ούτε σε τρεις ώρες, ούτε σε επτά μήνες. Χρειάζεται συνεχής επανάληψη για να αποτυπωθεί όλο αυτό στη μνήμη σου και να αντιδράσεις αποτελεσματικά, σε περίπτωση που σου συμβεί κάτι. Πάντως, αν έχεις μια ελαφρά εμπειρία ή καλή αντίληψη και σου δώσω κάποιους σπόρους, θα σου είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσεις τι συμβαίνει. Θα σου πω, δηλαδή, κάποια συγκεκριμένα σημάδια, που αν τα παρατηρήσεις, θα καταλάβεις ότι το πράγμα πάει προς τα εκεί. Στη συνέχεια, θα σου δείξω κάποιες τεχνικές, για να γλιτώσεις τη ζωή σου», ανέφερε ο Πάνος για το σεμινάριο.

Στο σεμινάριο, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις τεχνικές που τους έδειχνε ο instructor σε συνθήκες κανονικού κλαμπ: Με δυνατή μουσική, φωτορυθμικά και φορώντας ρούχα βραδινής εξόδου και όχι φόρμες, όπως τους είχε ζητηθεί και μέσω του σχετικού event στο Facebook να ντυθούν. «Έξω δεν θα φοράς το κοντό σορτσάκι με το οποίο μπορείς να κάνεις ανοίγματα, ούτε θα κάνεις ζέσταμα, οπότε ήταν σημαντικό να φοράνε όλοι τα ρούχα που θα επέλεγαν σε μια έξοδο για ποτό». Το θέμα είναι να προετοιμάζεσαι έχοντας δώσει σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια και οι περισσότεροι συμμετέχοντες τήρησαν το dress code. Αυτό που μου άρεσε ήταν πως έβλεπες αρκετά έμπειρους και γυμνασμένους τύπους να λαμβάνουν μέρος στις προσομοιώσεις μάχης δίπλα σε ανθρώπους οι οποίοι πιθανότατα βρίσκονταν στα πρώτα στάδια της επαφής τους με κάποια πολεμική τέχνη. Προσωπικά, ενθουσιάστηκα από το σεμινάριο, μιας και οι άνθρωποι της Guerrilla έφτιαξαν ένα πρόγραμμα με απολύτως ρεαλιστικές καταστάσεις και με εξίσου ρεαλιστικές και αποτελεσματικές -για έμπειρους και αρχάριους- αντιδράσεις και τεχνικές. Όπως με πληροφόρησε ο Πάνος λίγο προτού φύγω από το μαγαζί, η ομάδα θα συνεχίσει να διοργανώνει σεμινάρια -όχι μόνο για Bar Fighting-, για τα οποία μπορεί κάποιος να ενημερωθεί μέσω της επίσημης σελίδας της στο Facebook. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, αλλά εγώ έχω ήδη ψηθεί για το επόμενο.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:

Περισσότερα από το VICE

Ένας Εκπαιδευτής των Ειδικών Δυνάμεων του Ρωσικού Στρατού μάς Έμαθε να Επιβιώνουμε

Οι 30 πιο Απογοητευτικοί Έλληνες Κάτω των 30

«Άβυζη», «Χοντρή», «Σημαδεμένη» - Γυναίκες στην Ελλάδα Φωτογραφίζονται Μιλώντας για το Body Shaming