Τα φαντάσματα, τα αερικά και o αποκρυφισμός σαγήνευαν πάντα τους φωτογράφους, από την αρχή της ιστορίας της φωτογραφίας. Περισσότερο από έναν αιώνα πριν από τη δυνατότητα ψηφιακής επεξεργασίας, είχαν γίνει αμέτρητες προσπάθειες να χρησιμοποιηθεί η φωτογραφία ως μέσο, για να αποδειχθεί η ύπαρξη παραφυσικών φαινομένων. Οι πρώτες εικόνες είχαν τα πάντα – από απεικονίσεις φαντασμάτων και κακής ανάλυσης φωτογραφίες με σχήματα που θύμιζαν φαντάσματα, μέχρι αφηρημένες αναπαραστάσεις πνευμάτων σε ακτινογραφίες, κυανοτυπίες και άλλα φωτοευαίσθητα υλικά. Το 2005, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης επιμελήθηκε τοThe Perfect Medium: Photography and the Occult, (Το Τέλειο Μέσο: Φωτογραφία και Αποκρυφισμός), μια έκθεση και ένα αντίστοιχο βιβλίο που διερεύνησε την αποκρυφιστική φωτογραφία από τη δεκαετία του 1860 μέχρι τη δεκαετία του 1940, μια περίοδο κατά την οποία οι φωτογραφίες χρησιμοποιούνταν συχνά ως «αποδεικτικά στοιχεία» της ύπαρξης του κόσμου των πνευμάτων.
Ως παιδί, προτού ερωτευτώ τη φωτογραφία, οι ταινίες τρόμου είχαν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την οπτική μου γλώσσα και τον τρόπο σκέψης μου για την κατασκευή αφηγήσεων. Τελικά, όλα αυτά προετοίμασαν το έδαφος για την πρόσφατη εμμονή μου με τις αποκρυφιστικές εικόνες – από αύρες και αναπαραστάσεις φαντασμάτων, μέχρι τον «αφύσικο» κόσμο του πνευματικού συμβολισμού και του μυστηριώδους αγνώστου (συμπεριλαμβάνω ακόμη και πειραγμένες, ψεύτικες σπλάτερ φωτογραφίες).
Videos by VICE
Με αφορμή το Halloween που μόλις πέρασε, συγκέντρωσα 31 σύγχρονες φωτογραφίες -από φαντάσματα και σκοτεινή ύλη, μέχρι μαγεία- ως μια μεταφορά για το σημερινό πολιτικό κλίμα που επικρατεί. Αν και πολλές από αυτές είναι ένας φόρος τιμής στην παράδοση της μεταφυσικής φωτογραφίας, έχουν επίσης τις ρίζες τους στην παγιωμένη αποδοχή της φωτογραφίας ως ένα ανεπαρκές μέσο για την εκπροσώπηση της αλήθειας και -συχνά με μια μεγάλη δόση αυτοσαρκασμού και ειρωνείας- λειτουργούν περισσότερο ως θεατρική παράσταση, παρά ως προσπάθεια να αποδειχθεί η ύπαρξη των φαντασμάτων.