Διασκέδαση

Στην Ελλάδα οι Κοπέλες που Κάνουν Breaking Είναι Λίγες Αλλά Καλές

Fluido Jam
Kοινοποίηση

B-girl είναι το κορίτσι που κάνει breaking (όχι breakdancing όπως λανθασμένα μετέδωσαν το όνομα του χορού, τα μέσα ενημέρωσης) και κουβαλάει στην πλάτη της το βάρος της hip hop κουλτούρας. Αρχικά, το να είσαι b-girl σημαίνει πώς έχεις σεβασμό για έναν χορό με τεράστια ιστορία, αφού ξεκίνησε στη δεκαετία του ’70 στους δρόμους της Νέας Υόρκης, και πιο συγκεκριμένα στο Μπρονξ, όπου αντίπαλες συμμορίες έλυναν τις διαφορές τους χορεύοντας. Έτσι, «μαγικά», η βία μειώθηκε αισθητά μέσω του breaking και οι νέοι εκτονώνονταν βγάζοντας την αστείρευτη ενέργειά τους στον χορό, που συνδυάζει πολεμικές κινήσεις, φιγούρες και ασκήσεις εδάφους, ενώ αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στον εντυπωσιασμό, την τεχνική και το ρίσκο.

Με αφορμή το Fluido Jam 2019, που διοργανώνεται στην Αθήνα από τον Ιταλό Fabio Geloso, αποφασίσαμε να βρούμε μερικά από τα break-girls που βρίσκονται στην Ελλάδα και το κρατούν ζωντανό. Η Χαρά, η Στέλλα, η Μίρα και η Ηλιάνα έχουν βυθιστεί στην κουλτούρα του hip hop και του breaking χορού, καταφέρνοντας να ξεχωρίσουν με την αφοσίωσή τους και την τεχνική τους. Όπως παραδέχονται οι ίδιες, δεν υπάρχουν πολλά κορίτσια που να χορεύουν breaking αν και τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός τους.

Videos by VICE

breaking girls

Δώσαμε ραντεβού μια συννεφιασμένη ημέρα στο Γκάζι για να μάθουμε περισσότερα για την all-star ομάδα των κοριτσιών, με σκοπό να αναδείξουμε το ότι υπάρχουν κοπέλες στην Ελλάδα που τα «σπάνε» με τον χορό και θα έπρεπε να γίνουν περισσότερες.

Χαρά Κυριακάκη (Breaking)

bgirl happy

Πότε και πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το breaking; Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;
Ξεκίνησα να χορεύω το 2009-2010. Επηρεάστηκα σε μεγάλο βαθμό από τον αδερφό μου που ήταν ήδη b-boy και έτσι μια μέρα συνάντησα κι άλλους χορευτές και μου πρότειναν να πάω για βόλτα στην προπόνηση τους. Για τον πρώτο 1,5 χρόνο κάναμε προπόνηση στο δρόμο, οπότε πρόλαβα να ζήσω και αυτό το κομμάτι του breaking. Απλά εξελισσόμασταν χωρίς δασκάλους και σχολές χορού. Υπάρχει μια έκφραση που λέμε πολύ συχνά στην break σκηνή (“each-one-teach-one”) – κάπως έτσι ξεκίνησα να χορεύω με την βοήθα των γύρω χορευτών.

Το στιλ μου μπορώ να πω είναι λίγο πιο δυναμικό και εκρηκτικό, πολλές φορές και πιο «αντρικό», λόγο του ότι κάνω πολύ προπόνηση με αγόρια, έτσι μου αρέσει να τους ανταγωνίζομαι με τον δικό τους τρόπο. Στο στιλ μου χρησιμοποιώ αρκετά footworks, λόγω του ότι νιώθω άνετα και μπορώ να δείξω τις σκέψεις μου.

Τι σε τράβηξε σε αυτό το είδος χορού;
Επειδή από παιδί ήμουν αρκετά ντροπαλή, το breaking με βοήθησε πολύ στο να ανοιχτώ και να εκφράσω το ποια είμαι. Δεν νομίζω ότι θα ήμουν η ίδια προσωπικότητα χωρίς το breaking στη ζωή μου. Αυτό που με τράβηξε, όμως, είναι ότι συνδυάζει πολλούς χορούς μαζί, πολλά «ακροβατικά» αλλά παράλληλα είναι free – εννοώ δεν έχεις κανένα περιορισμό, απλά δημιουργείς το δικό σου στυλ στο πάτωμα.

Είναι απαιτητικό; Πόσες ώρες/ημέρες κάνεις practice;
Είναι 100% απαιτητικό, καθώς πρέπει να προπονείς όλα τα αντανακλαστίκα του σώματος σου. Δηλαδή πρέπει να είσαι χορευτικός, να είσαι μυικά δυνατός, να σκέφτεσαι πολύ γρήγορα επειδή στο breaking επικρατεί σε μεγάλο βαθμό το freestyle και να έχεις πολύ δυνατό σύστημα αντοχής. Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό είναι να διατηρείς το σώμα μόνος σου, ειδικά από τραυματισμούς επειδή δεν υπάρχουν υποδομές στην Ελλάδα για να μπορούν να βοηθήσουν τους χορευτές όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οπότε κάνουμε τους προπονητές και τους φυσικοθεραπευτές στον εαυτό μας.

Εγώ προσωπικά κάνω τέσσερις φορές την εβδομάδα προπόνηση, από τρεις ώρες, αλλά θα ήθελα να ήταν λίγο παραπάνω λόγο ότι ο χώρος προπόνησης βρίσκεται πολύ μακριά από το σπίτι μου.

Είσαι σε κάποια ομάδα;
Είμαι τα τελευταία πέντε χρόνια στους Mad Squad. Είμαστε 11 χορευτές (Lazy John, Klodian, Klodison, Aidi, Zoob, Mira, Happy, Jeki, Dopekouzis, G-Flow, Raider) και ο καθένας με εμπνέει για το διαφορετικό στιλ του.

Γνωρίζεις πολλά κορίτσια που κάνουν breakdancing;
Όταν ξεκίνησα τον χορό δυστυχώς δεν υπήρχαν πολλές b-girls σε καλό χορευτικό επίπεδο, αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκαν. Στις μέρες μας μπορεί να μην έχουμε πολλές b-girls στην Ελλάδα καθώς είναι πιο δύσκολο για μια κοπέλα να επικρατήσει μέσα σε τόσα b-boys, αλλά μπορώ να πω ότι πλέον είμαστε λίγες αλλά πολύ δυνατές.

Τι στόχους έχεις σχετικά με τον χορό; Θα ήθελες να λάβεις μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Ο στόχος μου είναι να ταξιδεύω μέσα από τον χορό, να γνωρίζω καινούργια μέρη και χορευτές. Ο βασικός μου στόχος είναι να ζω κάθε μέρα με το lifestyle ενός breaker χορευτή και κάθε μέρα να δημιουργώ και να εξελίσσω την τέχνη μου. Δεν θα είχα πρόβλημα να λάβω μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες -ξέρω ότι θα με βοηθούσε βιοποριστικά-, απλώς σαν καλλιτέχνης δεν είμαι ακόμα σίγουρη ότι θα μου ταιριάζει, διότι ακόμα είναι πολύ φρέσκο για τον κόσμο. Είναι δύσκολο να δώσεις στο κοινό να καταλάβει ότι το Breakin’ δεν είναι μόνο «ακροβατικά», είναι κάτι βαθύτερο από αυτό, είναι χορός. Και τα κριτήρια σε έναν διαγωνισμό είναι άπειρα και αντικειμενικά. Απλά πάντα σαν χορευτής φοβάσαι μην αλλάξει με τα χρόνια στις νέες γενιές ο τρόπος που βλέπουν το breaking, διότι είναι ένα μέρος του hip hop και όχι ένα καθαρό άθλημα.

Πώς είναι το επίπεδο κατά τη γνώμη σου στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αρκετοί χορευτές breaking σε σχέσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρόλα αυτά το επίπεδο είναι υψηλό και από b-boys και απο b-girls με πολλές διακρίσεις στο εξωτερικό. Νομίζω αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να αρχίσουν οι νέες γενιές να παίρνουν μέρος σε αυτό και γενικά οι ελληνικές οικογένειες να αγκαλιάσουν περισσότερο τις τέχνες του δρόμου.

Στέλλα Κουλουβαρδή (Popping)

bgirl butterfly

Πότε και πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το breaking; Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το breaking το 2009, με δάσκαλο και μέντορά μου τον Mike Senior. Υπήρξε μια περίοδος που αναζητούσα μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και κινήσεων. Το breaking μού προσέφερε την άνεση της έκφρασης, τη γνωριμία με το σώμα μου, αλλά και ενίσχυσε την ταυτότητά μου ως γυναίκα μέσα σε ένα σύγχρονο και πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Αυτό με καθοδήγησε να συνεχίσω με popping, που είναι το στιλ μου πλέον. Το popping έχει να κάνει με κινήσεις «ρομποτικές» που εκφράζουν άλλοτε επίδειξη δύναμης και άλλοτε κινήσεις με ροή που παραπέμπουν σε κάτι πιο θεατρικό, ανάλογα με την προσωπική έκφραση του χορευτή. Το στιλ μου θα το χαρακτήριζα περισσότερο εσωτερικό και δυναμικό, πάντα όμως η μουσική που ακούω εκείνη τη στιγμή, θα με καθοδηγήσει για να εκφραστώ με διαφορετικό τρόπο.

Τι σε τράβηξε σε αυτό το είδος χορού;
Στο popping με τράβηξε η δυναμική και η θεατρικότητα. Ο τρόπος με τον οποίο ο χορευτής μπορεί να διαμορφώσει το σώμα του, στο πλαίσιο ενός ήχου. Η ομορφιά που προκύπτει μέσα από μια όχι και τόσο συνηθισμένη κίνηση. Οι street χοροί είναι περισσότερο ανοιχτοί στον κόσμο και ο καθένας έχει την ευκαιρία να εκφραστεί μέσα από αυτό και να νιώθει πως ανήκει σε μια κοινότητα οπου η ελευθερία της έκφρασης είναι το παν. Είναι μια πολυπολιτισμική κοινότητα, οπότε έχω κάνει πολλούς φίλους από άλλα μέρη του κόσμου που μας ενώνει κάτι κοινό. Επίσης, ο χώρος είναι περισσότερο ανδροκρατούμενος, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να διαμορφώσει μια γυναίκα την ταυτότητά της στα πλαίσια της ισότητας και του αλληλοσεβασμού.

Είναι απαιτητικό; Πόσες ώρες/ημέρες κάνεις practice;
Το popping, όπως και το breaking, είναι τρομερά απαιτητικοί χοροί. Τα πρώτα έξι χρόνια έκανα προπονήσεις αρκετά εντατικά, σχεδόν καθημερινά και πολλές ώρες μαζί με την ομάδα μου. Τώρα έχω περισσότερο ανάγκη να εκφράζομαι και να δημιουργώ και η προπόνηση έχει γίνει περισσότερο στιγμή δημιουργίας και ανάπτυξης προσωπικού στιλ.

Είσαι σε κάποια ομάδα;
Είμαι στους Funky Habits από την Αθήνα, που υπάρχουν από το 2009 και έχω υπάρξει στους Waveomatics που είναι breaking crew από την Αθήνα. Έχουμε συμμετάσχει σε πολλά πρωταθλήματα (Street Fighters IT- 2011, 2012, 2013, 2015 και B.O.T.Y Ger – 2013, 2016) με πολλές κοινές και όμορφες εμπειρίες.

Γνωρίζεις πολλά κορίτσια που κάνουν breakdancing;
Παλαιότερα δεν υπήρχαν πολλά κορίτσια. Τώρα υπάρχουν περισσότερες κοπέλες που ασχολούνται με το breaking και το popping σε πιο εντατικό βαθμό. Είναι πάρα πολύ ευχάριστο, διότι φαίνεται πως υπάρχει εξέλιξη και περισσότερο ενδιαφέρον. Επίσης οι κοπέλες χρειάζονται η μια την άλλη. Υπάρχει περισσότερη δυναμική και υποστήριξη και αυτό φέρνει καλύτερη απόδοση.

Τι στόχους έχεις σχετικά με τον χορό; Θα ήθελες να λάβεις μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Οι στόχοι μου πλέον είναι να μπορέσω σαν κορίτσι να αφήσω στην κοινότητα ένα κομμάτι το οποίο να εμπνεύσει και άλλες κοπέλες να το κάνουν αυτό και όχι μόνο. Συνήθως πέφτουμε στην παγίδα και στην αντίληψη πως πρέπει να χορεύουμε όπως οι άντρες για να θεωρηθούμε «καλές». Στην πραγματικότητα, οι κοπέλες έχουν ένα ιδιαίτερο προσωπικό στιλ που μπορούν να καλλιεργήσουν και να δώσουν μια διαφορετική οπτική σε αυτό που κάνουμε. Γι΄αυτό άλλωστε υπάρχει και αυτή η κουλτούρα για να υποστηρίζεται η διαφορετικότητα πάντα στα πλαίσια του σεβασμού και του “having fun”.

Σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, νομίζω πως δεν θα ήθελα να λάβω μέρος, παρόλο που χαίρομαι ως ένα σημείο που το κομμάτι του breaking αναγνωρίζεται τόσο πολύ παγκοσμίως. Θεωρώ όμως πως κανένα είδος χορού δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί δεν μιλάμε καθαρά για άθλημα. Το breaking πέρα από χορός είναι και τέχνη και νομίζω πως μέσα σε όλη την αξιολόγηση και τα κριτήρια που τίθενται σε τέτοιο διαγωνιστικό επίπεδο, χάνει αυτό το κομμάτι του αυθορμητισμού και της μουσικότητας του χορευτή που είναι το χαρακτηριστικό του στοιχείο.

Πώς είναι το επίπεδο κατά τη γνώμη σου στην Ελλάδα; Τι ξεχωριστό έχουν να δείξουν οι Έλληνες χορευτές;
Το επίπεδο στην Ελλάδα έχει αρχίσει να ανεβαίνει πολύ και οι χορευτές εξελίσσονται τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ ότι έχουμε μια πολύ καλή και αξιόλογη χορευτική σκηνή. Το μόνο που θα μπορούσε να μας κάνει να υστερούμε σε σχέση με την παγκόσμια σκηνή, είναι το ζήτημα των χρηματικών πόρων σε σχέση με άλλους χορευτές του εξωτερικού. Πολλά κράτη της Ευρώπης στηρίζουν περισσότερο τους χορευτές και τους δίνουν μεγαλύτερες ευκαιρίες για εξέλιξη (περισσότερα ταξίδια, σεμινάρια, διαγωνισμοί, battles). Παρόλα αυτά πιστεύω πως κάτι που χαρακτηρίζει τους Έλληνες χορευτές είναι η δύναμη της ψυχής τους, που την εκφράζουν πάντα στο πάτωμα με πολύ διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Επίσης ως Έλληνες, έχουμε πάντα τον τρόπο να περνάμε καλά και να δίνουμε μια καλή ενέργεια όταν βρισκόμαστε σε battle, διαγωνισμούς και festival.

Μίρα Κολέβα (Breaking)

mira bgirl

Πότε και πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το breaking. Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;
Ξεκίνησα σε μια σχολή χορού κοντά στην περιοχή μου (Ν. Ιωνία). Αρχικά έκανα μάθημα μια φορά την εβδομάδα από μία ώρα, όμως δεν μου αρκούσε. Οπότε το έψαξα περισσότερο και το 2010 ξεκίνησα προπονήσεις στο Ωδείο Αθηνών που τότε ήταν το «στέκι της αφρόκρεμας» της ελληνικής σκηνής στο breaking. Ακόμα θυμάμαι το ποσό ντρεπόμουν να χορέψω, είχα την αίσθηση πως όλοι ήταν σε πολύ ψηλό επίπεδο και εγώ δεν το είχα. Παρόλα αυτά εκεί ήταν όλοι αυτοδίδακτοι και πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν τη νέα γενιά. Θα περιέγραφα το στιλ μου αρχικά ντροπαλό, χαρούμενο και ταυτόχρονα αυθόρμητο.

Τι σε τράβηξε σε αυτό το είδος χορού;
Πάντα μου άρεσε το διαφορετικό και το ξεχωριστό, με τράβηξε η κουλτούρα του, η πειθαρχία και η έκφραση που βγάζει ο κάθε χορευτής. Με εντυπωσίασε το ποσό πείσμα και θέληση πρέπει να έχει ένας bboy/bgirl για να καταφέρει να βγάλει κάποιο powermove & tricks combo και παράλληλα να είναι χορευτικό σε σχέση με τη μουσική.

Ειναι απαιτητικό; Πόσες ώρες/ημέρες κάνεις practice;
Το απαιτητικό, προσωπικά, θεωρώ πως είναι υποκειμενικό ανάλογα το πώς το βλέπει ο καθένας. Δηλαδή αν είναι σε φάση στην οποία διαγωνίζεται, ναι είναι απαιτητικό όπως σε όλους τους διαγωνισμούς, καθώς χρειάζεται και η κατάλληλη προετοιμασία (διατροφή, σωστή προπόνηση, ξεκούραση, γυμναστική). Εναλλακτικά μπορεί να χορεύει οπότε έχει την διάθεση να εκφραστεί. Για μένα προσωπικά έχει καταργηθεί αυτός ο μύθος «πρέπει να έχεις σωστο γυμνασμενο σώμα» για να κάνεις break. Κάνω προπόνηση τρεις φορές την εβδομάδα από δύο ώρες.

Είσαι σε κάποια ομάδα;
Είμαι στους Madsquad, σχεδόν έξι χρόνια. Είναι η ομάδα μου, η παρέα μου και κυρίως είμαστε οικογένεια. Ταξιδεύουμε, προπονούμαστε και περνάμε καλα.

Γνωρίζεις πολλά κορίτσια που κάνουν breaking;
Η αλήθεια είναι πως είμαστε είδος υπό εξαφάνιση. Στην Ελλάδα.. να είμαστε 10-15, αλλά πιστεύω πως είμαστε σε καλό επίπεδο.

Τι στόχους έχεις σχετικά με τον χορό; Θα ήθελες να λάβεις μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες;
Στόχος για μένα είναι να ανεβάσουμε το επίπεδο στην Ελλάδα και να γίνουν αναγνωρίσιμοι οι Madsquad όσο το δυνατόν περισσότερο στο εξωτερικό. Σε ό,τι αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες προς το παρόν δεν θα ήθελα να λάβω μέρος διότι το breaking δεν είναι άθλημα αλλά χορός και πιστεύω πως δεν μπορούν να συνυπάρξουν αυτά τα δύο ταυτόχρονα.

Πώς είναι το επίπεδο κατά την γνώμη σου στην Ελλάδα; Τι ξεχωριστό έχουν να δείξουν οι Έλληνες χορευτές;
Θεωρώ πως είναι μια πολύ καλή περίοδος για την ελληνική σκηνή στο break, καθώς έχει ανέβει αρκετά το επίπεδο και αυτό έχει αποδεχτεί με διάφορες διακρίσεις σε μεγάλα events στο εξωτερικό. Οι Έλληνες bboys/ bgirls έχουν να δείξουν πολλά γιατί έχουν ταξιδέψει και έχουν αποκτήσει εμπειρία. Η δίψα για διάκριση τους έχει πεισμώσει.

Ηλιάνα Μπάκα (Locking & House Dancing)

Iliana girl

Πότε και πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το breaking; Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου;
Χορεύω από τεσσάρων ετών, αλλά με τα street styles ασχολούμαι από το 2006. Ξεκινώντας με το breaking κατέληξα πως τα στιλ που με εκφράζουν είναι το locking και το house dancing. Ως χαρούμενο άτομο, ο χορός μου είναι επίσης χαρούμενος και αυτό είναι που με τράβηξε περισσότερο να επικεντρωθώ από τα funky styles στο locking. Η μουσική είναι επίσης ένας βασικός λογος που με τράβηξε. Το house dance λόγω ταχύτητας και επίσης μουσικής μου φέρνει ευφορία.

Είναι απαιτητικό; Πόσες ώρες/ημέρες κάνεις practice;
Τα funk styles είναι αρκετά απαιτητικά και θέλει πολλές ώρες προπόνησης. Αν το αγαπάς, δεν τις μετράς. Εγώ προσωπικά χορεύω/ προπονούμαι όποτε νιώθω και αυτό μου αποφέρει γρηγορότερα αποτελέσματα μιας και επενδύω ποιοτικό χρόνο.

Είσαι σε κάποια ομάδα;
Έως και πέρσι ήμουν σε διαφορά crews στην Ελλάδα και στην Ιταλία αλλά τώρα προχωραω solo και ταξιδεύω για να διευρύνω τις γνώσεις μου.

Γνωρίζεις πολλά κορίτσια που κάνουν breakdancing;
Γνωρίζω αρκετά κορίτσια που ασχολούνται με breaking, locking, popping. Λίγα στην Ελλάδα, περισσότερα στο εξωτερικό.

Τι στόχους έχεις σχετικά με τον χορό; Θα ήθελες να λάβεις μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Οι στόχοι μου με τον χορό είναι να με συνοδεύει για πάντα στη ζωή μου, μιας και με χαροποιεί και να δημιουργώ μέσα από αυτόν, μιας και είναι μορφή τέχνης. Δεν με αντιπροσωπεύουν οι διαγωνισμοί ως άτομο.

Πώς είναι το επίπεδο κατά τη γνώμη σου στην Ελλάδα; Τι ξεχωριστό έχουν να δείξουν οι Έλληνες χορευτές;
Το επίπεδο της Ελλάδας είναι αρκετά χαμηλό και ο λόγος είναι η γνώση. Η Ελλάδα χρειάζεται πολλά σεμινάρια από τους δημιουργούς των ειδών ή να αρχίσει να ταξιδεύει για να μάθει, πράγμα που με την οικονομική δυσκολία είναι αδύνατο για κάποιους. Μα, η Ελλάδα έχει και τη θετική μεριά αυτού μιας και είναι αρκετά underground και αληθινή λόγω της οικονομικής κατάστασης, θυμίζοντας περιόδους που γεννήθηκαν αυτά τα είδη, στα πάρτι και στους δρόμους.

bgirle

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Τι Είδαν οι Έλληνες στο YouTube Μέσα στο 2019

O Xρόνιος Πόνος Βελτίωσε τη Σεξουαλική μου Ζωή

«Το Μισό μου Πρόσωπο Ήταν Διαλυμένο» – Πώς Επιβίωσα Από τα Βασανιστήρια σε μια Φυλακή του Εκουαδόρ

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.