Το προηγούμενο Σάββατο αποφάσισα να κατευθυνθώ προς τον πολυχώρο Βυρσοδεψείο, με σκοπό να παρευρεθώ στο 3ο Surf Art Festival. Ένα διήμερο event αφιερωμένο στο surf -χαίρω πολύ-, τη φιλοσοφία του αλλά και όλες τις δραστηριότητες που μπορεί να το πλαισιώνουν. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του Festival, μπορούσες να παρακολουθήσεις προβολές, να δαμάσεις τα φανταστικά κύματα του surf simulator, να παρακολουθήσεις μαθήματα ναυαγοσωστικής, yoga, pilates, να λάβεις μέρος σε ένα σωρό δραστηριότητες και να ακούσεις ωραίες μουσικές. Μια χαρά.
Ας το πιάσω όμως από την αρχή, ξεκινώντας με το μέρος που έλαβε χώρα το φεστιβάλ. Πρόκειται για το μεγαλύτερο Βυρσοδεψείο των Βαλκανίων του 19ου αιώνα, το οποίο πλέον έχει εξελιχθεί σε χώρο τέχνης που έχει αναλάβει να «τρέξει» η ομάδα OΔC Ensemble. Πρόκειται για έναn χώρο που ταιριάζει απόλυτα στη διοργάνωση τέτοιου είδους εκδηλώσεων με μοναδικό μειονέκτημα το γεγονός πως βρίσκεται σε ένα σημείο (στη μετα-βιομηχανική περιοχή του Βοτανικού) που δεν είναι εύκολα προσβάσιμο. Αυτό, όμως, το ξεπερνάς γρήγορα.
Videos by VICE
Ειλικρινά, η μόνη μου επαφή με το εν λόγω σπορ είναι πως σερφάρω στο internet. Ίσως και το γεγονός πως, όταν ήμουν μικρός, καβαλούσα τα κύματα με αυτές τις σανίδες από φελιζόλ που δένεις στο χέρι σου και συνήθως έχουν ένα δελφίνι στην επάνω μεριά τους. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν είμαι ένας άνθρωπος που ανήκει στο target group του εν λόγω event. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως πέρασα μια χαρά. Όταν έφτασα, νωρίς το απόγευμα, διαπίστωσα πως είχαν ήδη αρχίσει να μαζεύονται αρκετά όμορφα αγόρια και κορίτσια που χάζευαν τις custom made σανίδες αλλά και τις φωτογραφίες που ήταν κρεμασμένες σε διάφορα σημεία του χώρου.
Αξίζει να αναφερθεί πως το Surf Art Festival τιμήθηκε -όπως είναι φυσικό- δεόντως και από τους σκεητάδες, οι οποίοι ήταν παντού, και ειδικά στον δεύτερο όροφο (όπου έγιναν και τα live της φάσης) που υπήρχε πιο πολύς χώρος για να κάνουν τα ollie τους ελεύθερα. Επίσης, δίπλα στο ιερό σημείο του μπαρ (επίσης στον δεύτερο όροφο), υπήρχαν κάποια περίπτερα με είδη για skate και σε ένα από αυτά, είδα κάποιες από τις ομορφότερες σανίδες που έχω δει στη ζωή μου. Εύγε στον δημιουργό.
Αφού τελείωσα με την αναγνωριστική μου βόλτα (βασικά, το μπαρ έψαχνα), επέστρεψα στο ισόγειο του «Βυρσοδεψείου» για να το πιάσω από την αρχή. Παντού έβλεπα fit τύπους να προσπαθούν -κάποιες φορές με επιτυχία και άλλες όχι- να ισορροπήσουν πάνω σε κάτι (από σχοινιά, μέχρι τον surf simulator), χαρούμενα ή βαριεστημένα σκυλιά, διάφορα περίπτερα με γαμάτες σανίδες που άρεσαν ακόμα και σε εμένα, που είμαι άσχετος με το θέμα, ένα αυτοσχέδιο σινεμά που έπαιζε ντοκιμαντέρ (και ταινίες υποθέτω) με θέμα το surf και διάφορους πάγκους με αντικείμενα εμπνευσμένα από την αγαπημένη δραστηριότητα του Jeff Spicoli. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το pop up shop των mohxa, δηλαδή, ένα Volkswagen Type 2 (λατρεμένο βανάκι) βγαλμένο κατευθείαν από τα υγρά όνειρα του Shaggy Rogers. Εκεί μέσα άραξα για αρκετή ώρα, πρακολουθόντας το surf βιντεάκι που είχαν φτιάξει, ένεκα της ημέρας, και το οποίο έπαιζε από μία παλιά οθόνη υπολογιστή.
Στη συνέχεια, και αφού χάζεψα την έκθεση Harley που δεν κατάλαβα γιατί υπήρχε εκεί αλλά μου άρεσε πολύ, πήγα για ένα refill μπύρας την οποία απόλαυσα ακούγοντας τις μουσικές που επέλεγαν οι dj’s της φάσης, αλλά και την ανακοίνωση για το τζιπ κάποιου ζαλισμένου σέρφερ που εμπόδιζε τη κυκλοφορία. Καθώς η ώρα περνούσε (και το κοινό μεγάλωνε), άρχισαν οι live μουσικές από τους Dury Dava, Bombing The Avenue και Zebra Tracks, οι οποίοι, σε ένα πολύ όμορφο κλίμα, τα έσπασαν και έκλεισαν το διήμερο fest.
Σε γενικές γραμμές, ήταν μια άρτια οργανωμένη φάση και μπορώ να πω ότι πέρασα τόσο ωραία που ίσως μπω στο τριπάκι να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στο surf. Αντίο ζωή.
Περισσότερα από το VICE
Τατουάζ, Δονητές και Άλλες Ελληνικές Ιστορίες Airbnb Τρέλας
Το να Πίνει Κάποιος Μπάφους σε Κλαμπ Είναι Αίσχος
Για Πάντα Νέοι: Το Αιώνιο Στιλ του Πανκ